Kuce: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Kultura) |
(→Dzieje miejscowości) |
||
Linia 45: | Linia 45: | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
− | + | Nieznana jest dokładna data lokacji. Trudno także nakreślić etymologię nazwy miejscowości. Pierwsza informacja o wsi pochodzi z 1495 r. Wówczas to Jakub z Kuc otrzymał w depozyt od plebana z [[Janowiec Kościelny |Janowca Kościelnego]] dobra należące do poprzedniego plebana. W 1531 r. wieś była cząstkowa i miała czterech właścicieli. W 1578 r. Kuce należały do [[parafia w Janowcu Kościelnym| parafii w Janowcu Kościelnym]]. W XIX w. mieszkała we wsi drobna szlachta w liczbie 9 osób. W Kucach były 4 domy. Miejscowość nosiła wcześniej nazwę Pokrzywnica-Kuce ale z dniem 1 stycznia 2000 r. zamieniono ją na Kuce. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowań wiejskich. | |
<br/> | <br/> |
Wersja z 18:08, 6 lis 2013
Kuce | |
| |
Kurhan w Kucach, żródło: wrota.warmia.mazury.pl, 12.09.2013.
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko - mazurskie |
Powiat | nidzicki |
Gmina | Janowiec Kościelny |
Sołectwo | Kuce |
Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
Tablice rejestracyjne | NNI |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Kuce (Pokrzywnica - Kuce) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Janowiec Kościelny. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa olsztyńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość położona jest na terenie gminy Janowiec Kościelny, która znajduje się na obszarze Niżu Środkowoeuropejskiego, na pograniczu dwóch podprowincji: Pojezierza Środkowo-Bałtyckiego i Niziny Północnomazowieckiej. Natomiast pas południowy obszaru gminy to mazoregion Wzniesień Mławskich, który graniczy od północy z Garbem Lubawskim. Zatem powierzchnia gminy Janowiec Kościelny posiada charakter falisty, miejscami równinny. W południowej części gminy – w dolinie rzeki Orzycy znajdują się wzniesienia od ok. 60 m. do ok. 200 m n.p.m. oraz wzgórza i wały moreny czołowej. Od południa na terenie gminy występują dwa wały morenowe, rozcięte doliną Wieczfnianki. Wał wschodni posiada wysokości bezwzględne do 200 m n.p.m., zaś stoki w tym rejonie bywają bardzo strome, a nachylenia terenu przekraczają często 15%. W zachodniej części gminy rzeźba terenu wyróżnia się pojedynczymi pagórkami i wzgórzami. Natomiast pomiędzy nimi znajdują się obniżenia i zagłębienia, bądź suche dolinki erozyjno-denudacyjne. Ponadto występują tutaj formy późnoglacjalne i holoceńskie - doliny rzeczne, z których największą jest rzeka Orzyc. Obszar gminy Janowiec Kościelny położony jest w obrębie Niecki Mazowieckiej. Występują tutaj następujące osady: kredowe, piaski, mułki, iły, piaski drobnoziarniste, piaski pylaste, gliny zwałowe, torfowiska, piaskowce margliste i mułowce z glaukonitem oraz szczątkami fauny.
Dzieje miejscowości
Nieznana jest dokładna data lokacji. Trudno także nakreślić etymologię nazwy miejscowości. Pierwsza informacja o wsi pochodzi z 1495 r. Wówczas to Jakub z Kuc otrzymał w depozyt od plebana z Janowca Kościelnego dobra należące do poprzedniego plebana. W 1531 r. wieś była cząstkowa i miała czterech właścicieli. W 1578 r. Kuce należały do parafii w Janowcu Kościelnym. W XIX w. mieszkała we wsi drobna szlachta w liczbie 9 osób. W Kucach były 4 domy. Miejscowość nosiła wcześniej nazwę Pokrzywnica-Kuce ale z dniem 1 stycznia 2000 r. zamieniono ją na Kuce. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowań wiejskich.
Kultura
We wsi znajduje się kompleks rekreacyjno-sportowy z boiskiem gminnym, mini amfiteatrem, szatnią dla sportowców i widownią.
Ludzie związani z miejscowością:
W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest Krystyna Rudzińska.
Zabytki
W Kucach znajduje się kurhan z okresu starożytnego.
Bibliografia:
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. VIII, Warszawa 1887, 960 ss.
Wijaczka Jacek, Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, s. 165 - 202.