Ireneusz Kluczek: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Przypisy/bibliografia) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Kategoria: Sport]] | [[Kategoria: Sport]] | ||
− | = | + | [[Katalog: Sportowcy]] |
+ | {{Ludzie sportu infobox | ||
+ | |nazwa = Ireneusz Kluczek | ||
+ | |grafika = | ||
+ | |podpis grafiki = [[Plik:Przykład.jpg]] | ||
+ | |Imię i Nazwisko = Ireneusz Kluczek | ||
+ | |Data i miejsce urodzenia = | ||
+ | |Dyscyplina = | ||
+ | |Największy sukces = | ||
+ | }} | ||
==Olimpijczycy== | ==Olimpijczycy== | ||
Ireneusz Kluczek | Ireneusz Kluczek |
Wersja z 17:22, 5 sty 2014
Ireneusz Kluczek | |
| |
Imię i nazwisko | Ireneusz Kluczek |
Data śmierci | {{{Data śmierci}}} |
Spis treści
Olimpijczycy
Ireneusz Kluczek
Osiągnięcia sportowe
Pierwszy olsztyński olimpijczyk. Wystąpił w Igrzyskach Olimpijskich w Tokio w 1964 roku. W biegu indywidualnym awansował do ćwierćfinału, w którym jednak nie uczestniczył, skupiając wszystkie siły na sztafetę 4 razy 400 metrów, gdzie zespół miał większe szanse. Awansował z partnerami do finału tej konkurencji, zajmując 6 miejsce. Już wcześniej w 1960 roku był w ścisłej czołówce polskich 400-metrowców, ale na Igrzyska do Rzymu (1960 rok) nie pojechał, uzyskał status zawodnika rezerwowego. Był 11-krotnym reprezentantem Polski w prestiżowych meczach międzypaństwowych. Startował także w Mistrzostwach Europy w Belgradzie (1960 rok). Sztafeta 4 razy 400 metrów z jego udziałem odpadła w eliminacjach. W kraju był trzykrotnym medalista Mistrzostw Polski w biegu indywidualnym na 400 metrów. Srebro zdobył w 1961 i 1962 roku, brąz w 1960 roku. Był dwukrotnym rekordzistą Polski w sztafecie 4 razy 400 metrów. Dzięki sukcesom krajowym i międzynarodowym został zwycięzcą plebiscytu na Najpopularniejszego Sportowca Warmii i Mazur.
Przebieg kariery sportowej
Karierę rozpoczął w 1957 w sekcji MKS Olsztyn, od roku 1959 był zawodnikiem olsztyńskiej Gwardii. Po zakończeniu kariery sportowej studiował na AWF w Poznaniu, gdzie w 1974 roku otrzymał tytuł mgr wf (specjalność sport). Mieszka w Warszawie, ale stale odwiedza Olsztyn, uczestnicząc w wielu spotkaniach popularyzujących lekkoatletykę w stolicy Warmii i Mazur. Jest gorącym propagatorem idei odbudowy Stadionu Leśnego.
Przypisy/bibliografia
Bogdan Tuszyński Polscy olimpijczycy XX wieku. T. 1: A-M. Wrocław: Wydawnictwo Europa, 2004, s. 360-361. Bogdan Tuszyński , Henryk Kurzyński: Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2006. Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, 2007, s. 441.