Gazownia w Górowie Iławeckim: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 40: | Linia 40: | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
#T. Śrutkowski, Śladami gazowego płomienia, Olsztyn 1999 | #T. Śrutkowski, Śladami gazowego płomienia, Olsztyn 1999 | ||
| − | #http://[http://leksykonkultury.ceik.eu/index.php/Muzeum_Przemys%C5%82u_Gazowego_w_G%C3%B3rowie_I%C5%82aweckim] | + | #Muzeum Przemysłu Gazowego w Górowie Iławeckim http://[http://leksykonkultury.ceik.eu/index.php/Muzeum_Przemys%C5%82u_Gazowego_w_G%C3%B3rowie_I%C5%82aweckim] |
Wersja z 22:26, 30 lis 2014
Gazownia w Górowie Iławeckim pełni obecnie funkcje muzealne. Ze względu na wartości zabytkowe została wpisana do rejestru zabytków i podlega ochronie prawnej.
| Górowo Iławeckie | |
| | |
 Gazownia w Górowie Iławeckim, ob. muzeum gazownictwa. Na drugim planie komunalna wieża wodna.
| |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | bartoszycki |
| Gmina | Górowo Iławeckie |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Górowo Iławeckie | |
| Położenie na mapie Polski  Górowo Iławeckie | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Historia
Budynki gazowni zostały wzniesione w latach 1907-1908 przez firmę Karla Francke z Bremen. W kolejnych latach zakład został skomunalizowany. Wytwarzano tu gaz wykorzystywany początkowo do oświetlania ulic miasta (latarnie gazowe), a później dostarczano go także do mieszkań prywatnych.
Gaz produkowano z węgla. Zakład funkcjonował do 1945 r., kiedy to wyposażenie techniczne zostało zdemontowane przez żołnierzy Armii Czerwonej. Zakład ponownie uruchomiono w 1962 r. Produkcję kontynuowano do 1992 r., kiedy to zamknięto gazownię. W 1994 r. na mocy decyzji Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków gazownia została wpisana do rejestru zabytków. Obecnie w dawnych budynkach funkcjonuje muzeum gazownictwa.
Bibliografia
- T. Śrutkowski, Śladami gazowego płomienia, Olsztyn 1999
- Muzeum Przemysłu Gazowego w Górowie Iławeckim http://[1]
