Ernst Wiechert: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 3: | Linia 3: | ||
|imię i nazwisko org = | |imię i nazwisko org = | ||
|pseudonim = | |pseudonim = | ||
− | |grafika = | + | |grafika = |
− | |opis grafiki = | + | |opis grafiki = |
|podpis = | |podpis = | ||
|data urodzenia = 18 maja 1887 roku | |data urodzenia = 18 maja 1887 roku | ||
Linia 19: | Linia 19: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
+ | ''' Ernst Wiechert''' (ur. 18 maja 1887 r. w [[Piersławek|Piersławku]] (niem. Kleinort) koło [[Mrągowo|Mrągowa]], zm. 24 sierpnia 1950 r. w Uerikon koło Zurychu w Szwajcarii) – pisarz. | ||
+ | <br/><br/> | ||
+ | ==Życiorys == | ||
+ | Wzrastał na [[Mazury|Mazurach]]. Urodził się w rodzinie leśniczego Martina i Heinrietty z d. Andreae. W wieku jedenastu lat podjął naukę w gimnazjum w [[Królewiec|Królewcu]]. | ||
− | + | W latach 1905-1911 studiował w [[Uniwersytet Albertyna|Albertynie]] przyrodoznawstwo, filozofię, filologię niemiecką i angielską. Po studiach uczył w Hufengymnasium, potem w berlińskim Gimnazjum im. Cesarzowej Augusty. W czasie pierwszej wojny światowej był ranny. W 1930 roku wyjechał do Berlina. Trzy lata później rozstał się z pracą w szkolnictwie i zamieszkał w Ambach w Bawarii. Po trzech latach przeniósł się do Hof Gagert niedaleko Wolfratshausen. Za krytykę hitleryzmu został uwięziony. W 1938 roku przebywał w obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie. | |
− | + | W 1916 roku debiutował powieścią ''Die Flucht''. Szczytowym osiągnięciem Wiecherta jest epopeja Puszczy Piskiej ''Die Jerominskinder'' (pol. ''Dzieci Jerominów''). Opisywał w niej życie mazurskiej wsi Sowiróg nad [[Jezioro Nidzkie|Jeziorem Nidzkim]]. | |
− | + | ||
+ | Wiechert napisał trzynaście powieści, blisko 40 opowiadań i nowel, cztery sztuki teatralne. Poza ''Dziećmi Jerominów'' po polsku ukazały się następujące pozycje: ''Las umarłych'', ''Missa sine nomine'', ''Mała pasja'', ''Lasy i ludzie'', ''Młodość'', ''Baśnie'', ''Pani Majorowa''. Teksty pisarza tłumaczyli: M. Kłos-Gwizdalska, M. Podlasek-Ziegler, E. Bielicka, [[Lkwim: Edward Martuszewski|E. Martuszewski]], [[lkwim:Tadeusz Ostojski|T. Ostojski]], J. Ptaszyński, [[lkwim:Tadeusz Willan|T. Willan]] i [[lkwim: Erwin Kruk|E.Kruk]]. | ||
+ | |||
+ | Zmarł 24 sierpnia 1950 roku w Uerikon koło Zurychu w Szwajcarii. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
− | Jan Chłosta, Ludzie godni pamięci | + | Jan Chłosta, ''Ludzie godni pamięci. Wamińsko-mazurscy patroni olsztyńskich ulic'', Olsztyn 1997. |
<br/> | <br/> | ||
− | |||
− | [[Kategoria: Osoba]] | + | |
+ | [[Kategoria: Osoba|Wiechert, Ernst]][[Kategoria: Pisarze i poeci|Wiechert, Ernst]] | ||
+ | [[Kategoria: 1918-1944|Wiechert, Ernst]][[Kategoria: 1945-1989|Wiechert, Ernst]] | ||
+ | [[Kategoria: Powiat mrągowski|Wiechert, Ernst]] |
Wersja z 12:19, 30 sty 2015
Ernst Wiechert | |
| |
Data i miejsce urodzenia | 18 maja 1887 roku Piersławek (wówczas noszący nazwę Kleinort) koło Mrągowa. |
Data i miejsce śmierci | 24 sierpnia 1950roku Uerikon koło Zurychu w Szwajcarii |
Ernst Wiechert (ur. 18 maja 1887 r. w Piersławku (niem. Kleinort) koło Mrągowa, zm. 24 sierpnia 1950 r. w Uerikon koło Zurychu w Szwajcarii) – pisarz.
Życiorys
Wzrastał na Mazurach. Urodził się w rodzinie leśniczego Martina i Heinrietty z d. Andreae. W wieku jedenastu lat podjął naukę w gimnazjum w Królewcu.
W latach 1905-1911 studiował w Albertynie przyrodoznawstwo, filozofię, filologię niemiecką i angielską. Po studiach uczył w Hufengymnasium, potem w berlińskim Gimnazjum im. Cesarzowej Augusty. W czasie pierwszej wojny światowej był ranny. W 1930 roku wyjechał do Berlina. Trzy lata później rozstał się z pracą w szkolnictwie i zamieszkał w Ambach w Bawarii. Po trzech latach przeniósł się do Hof Gagert niedaleko Wolfratshausen. Za krytykę hitleryzmu został uwięziony. W 1938 roku przebywał w obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie.
W 1916 roku debiutował powieścią Die Flucht. Szczytowym osiągnięciem Wiecherta jest epopeja Puszczy Piskiej Die Jerominskinder (pol. Dzieci Jerominów). Opisywał w niej życie mazurskiej wsi Sowiróg nad Jeziorem Nidzkim.
Wiechert napisał trzynaście powieści, blisko 40 opowiadań i nowel, cztery sztuki teatralne. Poza Dziećmi Jerominów po polsku ukazały się następujące pozycje: Las umarłych, Missa sine nomine, Mała pasja, Lasy i ludzie, Młodość, Baśnie, Pani Majorowa. Teksty pisarza tłumaczyli: M. Kłos-Gwizdalska, M. Podlasek-Ziegler, E. Bielicka, E. Martuszewski, T. Ostojski, J. Ptaszyński, T. Willan i E.Kruk.
Zmarł 24 sierpnia 1950 roku w Uerikon koło Zurychu w Szwajcarii.
Bibliografia
Jan Chłosta, Ludzie godni pamięci. Wamińsko-mazurscy patroni olsztyńskich ulic, Olsztyn 1997.