Mroczno: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 7: Linia 7:
 
  |herb artykuł          =
 
  |herb artykuł          =
 
  |dopełniacz wsi        = Mroczna   
 
  |dopełniacz wsi        = Mroczna   
  |zdjęcie              = [[File:Kapliczka Mroczno.jpg|thumb|Kapliczka w Mrocznie, źródło: www.mroczno.parafia.pl,12.09.2013.]]
+
  |zdjęcie              = Kapliczka Mroczno.jpg  
|opis zdjęcia          = Kapliczka w Mrocznie    
+
|opis zdjęcia          = Kapliczka w Mrocznie, źródło: www.mroczno.parafia.pl,12.09.2013.     
  |rodzaj miejscowości  = wieś
+
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka
 
  |województwo          = warmińsko - mazurskie  
 
  |województwo          = warmińsko - mazurskie  
 
  |powiat                = nowomiejski
 
  |powiat                = nowomiejski
Linia 31: Linia 31:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
<big>'''Mroczno'''</big> (niem. Mrotschno, Moschen )– wieś sołecka w  Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Grodziczno.  Do 1954 roku istniała gmina Mroczno. W latach 1975–1998 miejscowość przynależała administracyjnie do  województwa toruńskiego.
+
<big>'''Mroczno'''</big> (niem. Mrotschno, Moschen )– wieś sołecka w  Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat nowomiejski |powiecie nowomiejskim]], w [[gmina Grodziczno |gminie Grodziczno]].  Do 1954 roku istniała [[gmina Mroczno]]. W latach 1975–1998 miejscowość przynależała administracyjnie do  województwa toruńskiego.
  
  
Linia 37: Linia 37:
  
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
Najwyższe z okolicznych wzgórz ma wysokość 169 metrów n.p.m. Ponadto na terenie miejscowości występują charakterystyczne obiekty fizjograficzne: Dubiele – rozległe bagna; Karaśnik – staw; Mec – łąki, bagna, wzniesienia, polodowcowe; Mroczenica – rzeczka; Mrocznowskie Jezioro; Na Wąsie – łąki, lasy i pozostałość po dawnym jeziorze; Parcele – pola. Miejscowość znajduje się na terenie gminy Grodziczno w obszarze, której występuje tu wyjątkowo duże nagromadzenie polodowcowych form rzeźby terenu, takich jak m.in. moreny denne, pagórki i wzgórza morenowe, rynny subglacjalne, płaty sandru, wytopiskowe. Najniżej położonym obszarem jest dolina rzeki Wel - poniżej 100m n.p.m. W kierunku północno-wschodnim gminy (Garb Lubawski) teren wznosi się i w rejonie na wschód od m. Zwiniarz osiąga największą wysokość 200,8m n.p.m. Powierzchnia gminy dzieli się na: wysoczyznę morenową, dolinę rz.Weli rynnę jeziora Kiełpińskiego, fragmentem sandru Skrwy. Ponadto odnajdziemy tutaj gleby brunatne właściwe i brunatne wyługowan, czarne ziemie, gleby organiczne – torfowe, murszasto-torfowe oraz mułowo-torfowe.
+
Najwyższe z okolicznych wzgórz ma wysokość 169 metrów n.p.m. Ponadto na terenie miejscowości występują charakterystyczne obiekty fizjograficzne: [[Dubiele]] – rozległe bagna; [[Karaśnik]] – staw; [[Mec]] – łąki, bagna, wzniesienia, polodowcowe; [[Mroczenica]] – rzeczka; [[Mrocznowskie Jezioro]]; [[Na Wąsie]] – łąki, lasy i pozostałość po dawnym jeziorze; Parcele – pola. Miejscowość znajduje się na terenie [[gmina Grodziczno| gminy Grodziczno]] w obszarze, której występuje tu wyjątkowo duże nagromadzenie polodowcowych form rzeźby terenu, takich jak m.in. moreny denne, pagórkii wzgórza morenowe, rynny subglacjalne, płaty sandru, wytopiskowe. Najniżej położonym obszarem jest dolina [[rzeka Wel |rzeki Wel]] - poniżej 100m n.p.m. W kierunku północno-wschodnim gminy ([[Garb Lubawski]]) teren wznosi się i w rejonie na wschód od m. [[Zwiniarz]] osiąga największą wysokość 200,8 m n.p.m. Powierzchnia gminy dzieli się na: wysoczyznę morenową, dolinę [[rzeka Wel |rzeki Weli]] rynnę [[Jezioro Kiełpińskie |Jeziora Kiełpińskiego]], fragmentem sandru Skrwy. Ponadto odnajdziemy tutaj gleby brunatne właściwe i brunatne wyługowan, czarne ziemie, gleby organiczne – torfowe, murszasto-torfowe oraz mułowo-torfowe.  
  
 
<br/>
 
<br/>
  
 
=== Dzieje miejscowości ===
 
=== Dzieje miejscowości ===
Najprawdopodobniej Mroczno istniało już za czasów plemion pruskich. Miejscowością zarządzało wówczas plemię Sasinów. Od XIII w. do końca XVIII w. wieś należała do kanoników chełmińskich. Nie znana jest data oficjalnej lokacji wsi. Nie znana jest etymologia nazwy miejscowości. Wiadomo, że majątek Mroczno w I poł. XV w. posiadał 88 włók i został spalony w czasie tzw. wojny głodowej. Na terenie wsi istniała także parafia katolicka. W XVI w. odbudowy zniszczonego kościoła dokonał proboszcz Jan z Praśnic. Świątynia ostała się do woje polsko – szwedzkich. W XVII w. istniała w miejscowości szkoła. W XVIII w. we wsi znajdował się folwark z dworem, karczma i posesje zamożnych chłopów. Po I rozbiorze Polski z majątku utworzono domeny państwowe. W poł. XIX w.  założono w Mroczu bractwo trzeźwości. Natomiast pod koniec XIX w. wieś nieformalnie dzieliła się na trzy części: "Otchłań" (od wschodniego krańca wsi aż do szkoły), "Niebo" (od szkoły do kościoła) i "Piekło" (pozostały fragment wsi). W 1868 r. znajdowało się tutaj 191 budynków i 83 domy . We wsi było 624 mieszkańców w tym 565 katolików i 59 ewangelików . W 1882 r. urodziło się 99 dzieci, zmarło 68 osób i zawarto 11 małżeństw. Nie zachowała się informacja o formie zabudowań wiejskich.  
+
Najprawdopodobniej Mroczno istniało już za czasów plemion pruskich. Miejscowością zarządzało wówczas [[plemię Sasinów]]. Od XIII w. do końca XVIII w. wieś należała do kanoników chełmińskich. Nie znana jest data oficjalnej lokacji wsi. Nie znana jest etymologia nazwy miejscowości. Wiadomo, że majątek Mroczno w I poł XV w. posiadał 88 włók i został spalony w czasie tzw. [[wojna głodowa| wojny głodowej]]. Na terenie wsi istniała także parafia katolicka. W XVI w. odbudowy zniszczonego kościoła dokonał proboszcz Jan z Praśnic. Świątynia ostała się do woje polsko – szwedzkich. W XVII w. istniała w miejscowości szkoła. W XVIII w. we wsi znajdował się folwark z dworem, karczma i posesje zamożnych chłopów. Po I rozbiorze Polski z majątku utworzono domeny państwowe. W poł. XIX w.  założono w Mrocznie bractwo trzeźwości. Natomiast pod koniec XIX w. wieś nieformalnie dzieliła się na trzy części: "Otchłań" (od wschodniego krańca wsi aż do szkoły), "Niebo" (od szkoły do kościoła) i "Piekło" (pozostały fragment wsi). W 1868 r. znajdowało się tutaj 191 budynków i 83 domy . We wsi było 624 mieszkańców w tym 565 katolików i 59 ewangelików . W 1882 r. urodziło się 99 dzieci, zmarło 68 osób i zawarto 11 małżeństw. Nie zachowała się informacja o formie zabudowań wiejskich.  
  
 
<br/>
 
<br/>
Linia 55: Linia 55:
 
===Kultura===
 
===Kultura===
  
Obecnie we wsi znajdują się: Szkoła Podstawowa, Gimnazjum, ośrodek zdrowia, klub sportowy KS, Ochotnicza Straż Pożarna założona w 1905 r. i Kościół pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa.
+
Obecnie we wsi znajdują się: [[Szkoła Podstawowa]], [[Gimnazjum]], ośrodek zdrowia,[[Klub Sportowy KS]], [[Ochotnicza Straż Pożarna]] założona w 1905 r. i [[Kościół pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa]].
  
 
<br/>
 
<br/>
 +
 +
===Ludzie związani z miejscowością:===
 +
 +
W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest [[Elżbieta Zagórska]].
  
 
=== Zabytki: ===
 
=== Zabytki: ===
Linia 69: Linia 73:
  
 
''Nowe Miasto. Z dziejów miasta i powiatu. Pojezierze'', pod red. Andrzeja Wakara, Olsztyn 1953, 240 ss.
 
''Nowe Miasto. Z dziejów miasta i powiatu. Pojezierze'', pod red. Andrzeja Wakara, Olsztyn 1953, 240 ss.
 +
 +
Korecki Andrzej, ''Z dziejów gminy Grodziczno'', Pelplin 2003, 354 ss.
  
 
''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskieg, Władysława Walewskiego, t. VI, Warszawa 1885, 960 ss.  
 
''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskieg, Władysława Walewskiego, t. VI, Warszawa 1885, 960 ss.  
Linia 78: Linia 84:
  
  
[[Kategoria: Miejscowość]]
+
[[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria: Powiat nowomiejski]][[Kategoria: Gmina Grodziczno]][[Kategoria:Wieś sołecka]]
  
  
 
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 11:43, 13 wrz 2013 (CEST)
 
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 11:43, 13 wrz 2013 (CEST)

Wersja z 19:11, 25 paź 2013


Mroczno

Kapliczka w Mrocznie, źródło: www.mroczno.parafia.pl,12.09.2013.
Kapliczka w Mrocznie, źródło: www.mroczno.parafia.pl,12.09.2013.
Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko - mazurskie
Powiat nowomiejski
Gmina Grodziczno
Sołectwo Mroczno
Liczba ludności (2012, żródło: www.gordziczno.pl) 1165
Strefa numeracyjna (+48) 56
Kod pocztowy 13 - 324
Tablice rejestracyjne NNM
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Mroczno
Mroczno
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Mroczno
Mroczno
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Mroczno (niem. Mrotschno, Moschen )– wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Grodziczno. Do 1954 roku istniała gmina Mroczno. W latach 1975–1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa toruńskiego.



Charakterystyka fizjograficzna

Najwyższe z okolicznych wzgórz ma wysokość 169 metrów n.p.m. Ponadto na terenie miejscowości występują charakterystyczne obiekty fizjograficzne: Dubiele – rozległe bagna; Karaśnik – staw; Mec – łąki, bagna, wzniesienia, polodowcowe; Mroczenica – rzeczka; Mrocznowskie Jezioro; Na Wąsie – łąki, lasy i pozostałość po dawnym jeziorze; Parcele – pola. Miejscowość znajduje się na terenie gminy Grodziczno w obszarze, której występuje tu wyjątkowo duże nagromadzenie polodowcowych form rzeźby terenu, takich jak m.in. moreny denne, pagórkii wzgórza morenowe, rynny subglacjalne, płaty sandru, wytopiskowe. Najniżej położonym obszarem jest dolina rzeki Wel - poniżej 100m n.p.m. W kierunku północno-wschodnim gminy (Garb Lubawski) teren wznosi się i w rejonie na wschód od m. Zwiniarz osiąga największą wysokość 200,8 m n.p.m. Powierzchnia gminy dzieli się na: wysoczyznę morenową, dolinę rzeki Weli rynnę Jeziora Kiełpińskiego, fragmentem sandru Skrwy. Ponadto odnajdziemy tutaj gleby brunatne właściwe i brunatne wyługowan, czarne ziemie, gleby organiczne – torfowe, murszasto-torfowe oraz mułowo-torfowe.


Dzieje miejscowości

Najprawdopodobniej Mroczno istniało już za czasów plemion pruskich. Miejscowością zarządzało wówczas plemię Sasinów. Od XIII w. do końca XVIII w. wieś należała do kanoników chełmińskich. Nie znana jest data oficjalnej lokacji wsi. Nie znana jest etymologia nazwy miejscowości. Wiadomo, że majątek Mroczno w I poł XV w. posiadał 88 włók i został spalony w czasie tzw. wojny głodowej. Na terenie wsi istniała także parafia katolicka. W XVI w. odbudowy zniszczonego kościoła dokonał proboszcz Jan z Praśnic. Świątynia ostała się do woje polsko – szwedzkich. W XVII w. istniała w miejscowości szkoła. W XVIII w. we wsi znajdował się folwark z dworem, karczma i posesje zamożnych chłopów. Po I rozbiorze Polski z majątku utworzono domeny państwowe. W poł. XIX w. założono w Mrocznie bractwo trzeźwości. Natomiast pod koniec XIX w. wieś nieformalnie dzieliła się na trzy części: "Otchłań" (od wschodniego krańca wsi aż do szkoły), "Niebo" (od szkoły do kościoła) i "Piekło" (pozostały fragment wsi). W 1868 r. znajdowało się tutaj 191 budynków i 83 domy . We wsi było 624 mieszkańców w tym 565 katolików i 59 ewangelików . W 1882 r. urodziło się 99 dzieci, zmarło 68 osób i zawarto 11 małżeństw. Nie zachowała się informacja o formie zabudowań wiejskich.



Gospodarka

We wsi działa zespół muzyczny, firma transportowa, hydrauliczna, elektroniczna, produkcyjno - hadnlowa drzewiarska, zakład weterynaryjny, salon fryzjesrki, gabinet lekarski.


Kultura

Obecnie we wsi znajdują się: Szkoła Podstawowa, Gimnazjum, ośrodek zdrowia,Klub Sportowy KS, Ochotnicza Straż Pożarna założona w 1905 r. i Kościół pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa.


Ludzie związani z miejscowością:

W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest Elżbieta Zagórska.

Zabytki:

Na terenie miejscowości znajdują się następujące zabytki: kościół z I poł. XX w. pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa; mogiły pomordowanych podczas II wojny światowej; zabytkowe domy z I poł. XIX w.

Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, źródło: wwww.globtroter.pl, 12.09.2013.


Bibliografia:

Nowe Miasto. Z dziejów miasta i powiatu. Pojezierze, pod red. Andrzeja Wakara, Olsztyn 1953, 240 ss.

Korecki Andrzej, Z dziejów gminy Grodziczno, Pelplin 2003, 354 ss.

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskieg, Władysława Walewskiego, t. VI, Warszawa 1885, 960 ss.

http://grodziczno.pl/asp/pl_start.asp?ref=1&typ=13&menu=7&strona=1, 12.09.2013.
Kinlis (dyskusja) 11:43, 13 wrz 2013 (CEST)