Bogusław Oblewski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
(Bibliografia)
(Działalność szkoleniowa)
 
(Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 9: Linia 9:
 
  |Największy sukces        = mistrz Polski
 
  |Największy sukces        = mistrz Polski
 
}}
 
}}
'''Bogusław Oblewski''' (ur. 11 października 1957 r. w Kraśniku) – zawodnik I-ligowych klubów polskich, mistrz Polski, podpora defensywy Stomilu w I lidze.
+
'''Bogusław Oblewski''' (ur. 11 października 1957 r. w Kraśniku) – zawodnik I-ligowych klubów polskich, mistrz Polski, podpora defensywy [[OKS Stomil Olsztyn|Stomilu]] w I lidze.
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
 
==Przebieg kariery sportowej==
 
==Przebieg kariery sportowej==
Karierę rozpoczął w Stali Kraśnik, gdzie grał przez prawie 10 lat. W 1978 roku przeszedł do Legii Warszawa. Tam jednak nie mógł znaleźć miejsca w podstawowym składzie, więc wyjechał do Poznania, gdzie zaadoptował się od razu. Z Lechem dwukrotnie sięgnął po tytuł mistrza Polski i raz po Puchar Polski. Mimo że był obrońcą, zdobywał bramki dla swej drużyny. Od 1984 roku występował w Lechii Gdańsk, będąc jednym z najskuteczniejszych defensorów.  
+
Karierę rozpoczął w Stali Kraśnik, gdzie grał przez prawie 10 lat. W 1978 roku przeszedł do Legii Warszawa. Tam jednak nie mógł znaleźć miejsca w podstawowym składzie, więc wyjechał do Poznania, gdzie zaadaptował się od razu. Z Lechem dwukrotnie sięgnął po tytuł mistrza Polski i raz po Puchar Polski. Mimo że był obrońcą, zdobywał bramki dla swej drużyny. Od 1984 roku występował w Lechii Gdańsk, będąc jednym z najskuteczniejszych defensorów.  
  
 
W 1988 roku zdecydował się na sportową emigrację. Wybrał Szwecję i klub IFC Delbso. Po powrocie do kraju w 1992 roku otrzymał ofertę ze Stomilu Olsztyn. Z klubem awansował do ekstraklasy, w której rozegrał jeszcze dwa sezony, po czym zakończył karierę.  
 
W 1988 roku zdecydował się na sportową emigrację. Wybrał Szwecję i klub IFC Delbso. Po powrocie do kraju w 1992 roku otrzymał ofertę ze Stomilu Olsztyn. Z klubem awansował do ekstraklasy, w której rozegrał jeszcze dwa sezony, po czym zakończył karierę.  
  
Był wśród kibiców jedną z najpopularniejszych postaci. Otrzymał pseudonim ''Bolo''. U schyłku profesjonalnej gry został trenerem w klubie olsztyńskim. Następnie trenował takie kluby jak: Okęcie Warszawa, Gwardia Warszawa, Mazowsze Grójec, Ruch Wysokie Mazowieckie, Jeziorak Iława, Pomezania Malbork, Narew Ostrołęka, Okęcie Warszawa, Hutnik Warszawa, Orkan Rumia, Żyrardowianka.  
+
===Działalność szkoleniowa===
 +
U schyłku profesjonalnej gry został trenerem w klubie olsztyńskim. Następnie trenował takie kluby jak: Okęcie Warszawa, Gwardia Warszawa, Mazowsze Grójec, Ruch Wysokie Mazowieckie, [[KS Jeziorak Iława|Jeziorak Iława]], Pomezania Malbork, Narew Ostrołęka, Okęcie Warszawa, Hutnik Warszawa, Orkan Rumia, Żyrardowianka.
  
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==

Aktualna wersja na dzień 13:12, 2 lut 2015

Bogusław Oblewski

z archiwum Janusza Poryckiego
z archiwum Janusza Poryckiego
Imię i nazwisko Bogusław Oblewski
Data i miejsce urodzenia 11 października 1957 r. w Kraśniku
Dyscyplina piłka nożna
Największy sukces mistrz Polski

Bogusław Oblewski (ur. 11 października 1957 r. w Kraśniku) – zawodnik I-ligowych klubów polskich, mistrz Polski, podpora defensywy Stomilu w I lidze.

Przebieg kariery sportowej

Karierę rozpoczął w Stali Kraśnik, gdzie grał przez prawie 10 lat. W 1978 roku przeszedł do Legii Warszawa. Tam jednak nie mógł znaleźć miejsca w podstawowym składzie, więc wyjechał do Poznania, gdzie zaadaptował się od razu. Z Lechem dwukrotnie sięgnął po tytuł mistrza Polski i raz po Puchar Polski. Mimo że był obrońcą, zdobywał bramki dla swej drużyny. Od 1984 roku występował w Lechii Gdańsk, będąc jednym z najskuteczniejszych defensorów.

W 1988 roku zdecydował się na sportową emigrację. Wybrał Szwecję i klub IFC Delbso. Po powrocie do kraju w 1992 roku otrzymał ofertę ze Stomilu Olsztyn. Z klubem awansował do ekstraklasy, w której rozegrał jeszcze dwa sezony, po czym zakończył karierę.

Działalność szkoleniowa

U schyłku profesjonalnej gry został trenerem w klubie olsztyńskim. Następnie trenował takie kluby jak: Okęcie Warszawa, Gwardia Warszawa, Mazowsze Grójec, Ruch Wysokie Mazowieckie, Jeziorak Iława, Pomezania Malbork, Narew Ostrołęka, Okęcie Warszawa, Hutnik Warszawa, Orkan Rumia, Żyrardowianka.

Bibliografia

wikipedia.org [18.12.2014]
90minut.pl [18.12.2014]