Dybowo (gmina Świętajno): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
Linia 5: | Linia 5: | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = Dybowa | |dopełniacz wsi = Dybowa | ||
− | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = |
− | |opis zdjęcia = | + | |opis zdjęcia = |
|rodzaj miejscowości = wies sołecka | |rodzaj miejscowości = wies sołecka | ||
|województwo = warmińsko-mazurskie | |województwo = warmińsko-mazurskie |
Aktualna wersja na dzień 09:46, 10 lut 2015
Dybowo | |
| |
Rodzaj miejscowości | wies sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | olecki |
Gmina | Świętajno |
Liczba ludności (2010) | 105 |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Dybowo (niem. Diebowen, od 1938 r. Diebauen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie oleckim, w gminie Świętajno. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego. W latach 1999–2001 wieś wchodziła w skład powiatu olecko–gołdapskiego. Miejscowość w 2010 roku liczyła 105 mieszkańców[1]. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Józef Świderski[2].
Położenie
Wieś położona jest w północno–wschodniej części województwa warmińsko–mazurskiego, na Pojezierzu Ełckim, 16 km na północny zachód od Olecka i 10 km na północ od Świętajna.
Dzieje miejscowości
Wieś powstała w ramach kolonizacji północno–wschodnich terenów Prus Książęcych. W 1564 roku starosta Wawrzyniec von Halle sprzedał trzy łany boru na sołectwo Marcinowi Dybowskiemu ze starostwa piskiego. W zamian Dybowski zobowiązał się do założenia wsi czynszowej na 30 łanach na prawie chełmińskim; osadnicy otrzymali dziesięcioletnią wolniznę. Nazwa wsi wywodzi się od nazwiska zasadźcy. Dybowo należało do parafii ewangelickiej w Cichach.
Szkołę we wsi założono w pierwszej połowie XVIII wieku (około 1737–1740). W 1935 roku zatrudniony w niej był jeden nauczyciel, a w ośmiu klasach uczęszczało do niej ogółem 25 uczniów.
Liczba mieszkańców w poszczególnych latach:
- 1857 r. – 353 osoby
- 1933 r. – 359 osób
- 1939 r. – 309 osób
Zabytki
- kilka przykładów budownictwa murowanego z drugiej połowy XIX wieku (dom nr 13) i początku XX wieku (domy nr 10 i 18), a także chałupa drewniana z początku XX wieku (nr 2)
- cmentarz ewangelicki z początku XX wieku
Bibliografia
Białuński Grzegorz, Kolonizacja "Wielkiej Puszczy" (do 1568 roku) - starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn 2002.
Olecko. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1974.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Gminna ewidencja zabytków, udostępniona E-ncyklopedii przez Urząd Gminy w Świętajnie, 30.12.2013.
Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]
Verwaltungsgeschichte [12.11.2013]
Przypisy
- ↑ łącznie Dybowo, Cichy Młyn i Nowiny
- ↑ Informacje przekazane E-ncyklopedii przez Urząd Gminy w Świętajnie w dniu 30.12.2013.