Grom: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Zobacz też)
 
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
  
 
{{Wieś infobox
 
{{Wieś infobox
|nazwa                = Grom   
+
|nazwa                = Grom   
 
  |herb wsi              =
 
  |herb wsi              =
 
  |flaga wsi            =
 
  |flaga wsi            =
 
  |herb artykuł          =
 
  |herb artykuł          =
 
  |dopełniacz wsi        = Gromu
 
  |dopełniacz wsi        = Gromu
  |zdjęcie              = Pole-obowiązkowe    
+
  |zdjęcie              = Grom.jpg    
  |opis zdjęcia          = Pole-obowiązkowe   
+
  |opis zdjęcia          = Grom.<br>Fot. Albert Jankowski. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Grom_1.JPG Commons Wikimedia] [08.07.2014]   
 
  |rodzaj miejscowości  =wieś sołecka
 
  |rodzaj miejscowości  =wieś sołecka
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
Linia 30: Linia 29:
 
  |wikisłownik          =
 
  |wikisłownik          =
 
  |www                  =
 
  |www                  =
}}
+
}}<br/>
<big>''' Grom''' (niem. ''Grammen'') – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Pasym.
+
''' Grom''' (niem. ''Grammen'') – wieś sołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie| województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat szczycieński |powiecie szczycieńskim]], w [[Pasym (gmina miejsko-wiejska)|gminie Pasym]]. W latach 1975–1998 miejscowość [[Podział administracyjny |administracyjnie]] należała do [[Województwo olsztyńskie|województwa olsztyńskiego]]. W 2010 roku wieś liczyła 545 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Andrzej Kwiatkowski]]<ref> [http://bip.visacom.pl/umig_pasym/ Strona Urzędu Miasta i Gminy Pasym] [10.09.2013]</ref>.
 +
<br/><br/>
  
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
+
== Położenie ==
 +
Wieś położona jest na [[Pojezierze Mazurskie|Pojezierzu Mazurskim]], w południowej części województwa warmińsko–mazurskiego, w odległości 6 km na południowy wschód od [[Pasym |Pasymia]], przy drodze krajowej nr 53 w kierunku [[Szczytno|Szczytna]]; na trasie kolejowej na linii [[Olsztyn]] – [[Ełk]]. Na północ od Gromu leżą jeziora: [[Jezioro Gromskie|Gromskie]] i [[Jezioro Leleskie|Leleskie]].
 +
<br/>
  
 +
== Dzieje miejscowości ==
 +
W pobliżu Gromu odnaleziono groby pochodzące z okresu [[Kultura amfor kulistych|kultury amfor kulistych]], a także [[Groby kurhanowe |groby kurhanowe]] z I tysiąclecia p.n.e.
 +
Wieś została założona w 1381 roku jako jedna z pierwszych na terenie powiatu szczycieńskiego. Niejakiemu Henrykowi nadano wówczas 6 łanów sołeckich z zadaniem założenia [[Wieś czynszowa|wsi czynszowej]] na 60 łanach boru na [[Prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]]; w tym samym czasie powstała tu karczma. Nazwa wsi pochodzi od pobliskiego jeziora. Część mieszkańców świadczyła powinności w majątku państwowym w [[Jęcznik|Jęczniku]]. W połowie XV wieku osiedliło się tu sporo bartników. Wieś kilkakrotnie dotykały skutki działań wojennych: podczas wojny trzynastoletniej, w 1520 roku została złupiona, a podczas wojen szwedzkich w XVII wieku wielu mieszkańców dostało się do niewoli tatarskiej (najazd z 1656 roku). Gdy wieś podniosła się ze zniszczeń i wybudowano tu drugą karczmę, a leżące odłogiem pola znów zostały zagospodarowane, kolejną klęskę przyniosła do wsi epidemia dżumy w latach 1709–1711. Populacja Gromu zmniejszyła się wówczas trzykrotnie i do połowy XVIII wieku miejscowość była ponownie zaludniana.
  
<br/>
+
Rozwój wsi znacznie przyspieszył dopiero w drugiej połowie XIX wieku, gdy Grom uzyskał połączenie kolejowe z Olsztynem i Szczytnem. Szkoła we wsi powstała około 1730 roku. Pod koniec XIX wieku wybudowano dla niej nową siedzibę. Przed [[I wojna światowa na Warmii i Mazurach|I wojną światową]] podróżujący po [[Mazury|Mazurach]] [[Mieczysław Orłowicz]] nazwał miejscowość „osadą przemysłową”. Działały tu wówczas m.in. gorzelnia i dwie cegielnie. Podczas działań wojennych 1914 roku Grom został splądrowany. W okresie międzywojennym, przetrwawszy pierwsze lata inflacji, był dużą, dobrze rozwijającą się wsią.
  
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
+
W styczniu 1945 roku dotarł do Gromu front. Ci, którzy nie zdążyli już wcześniej uciec, ginęli lub tracili domy i często dorobek życia. Spalono kilka gospodarstw, wiele ograbiono. Gdy zaczęli napływać nowi osadnicy z Polski centralnej, było tu zaledwie kilka rodzin spośród tych, które mieszkały w Gromie od pokoleń. Pierwszym powojennym sołtysem był [[Ignacy Korczakowski]]. W pierwszych latach powojennych zorganizowano piekarnię, kuźnię, sklep, spółdzielnię rybacką i ponownie uruchomiono szkołę.
Wieś położona jest na Pojezierzu Mazurskim, w odległości 6 km na południowy wschód od Pasymia, przy drodze krajowej nr 53 w kierunku Szczytna; stacja kolejowa na linii Olsztyn-Ełk. Na północ od Gromu leżą jeziora: Gromskie i Leleskie.
+
Grom zachował dawny charakter owalnicy z placem w centrum i obiegającą go drogą. Wieś jest siedzibą sołectwa.  
  
<br/>
+
Liczba mieszkańców i gospodarstw rolnych w poszczególnych okresach:
  
=== Dzieje miejscowości ===
+
*1782 r. – 45 gospodarstw
W pobliżu Gromu odnaleziono groby pochodzące z okresu kultury amfor kulistych, a także groby kurhanowe z I tysiąclecia p.n.e.
 
Wieś została założona w 1381 roku jako jedna z pierwszych na terenie powiatu szczycieńskiego. Niejakiemu Henrykowi nadano wówczas 6 łanów sołeckich z zadaniem założenia wsi czynszowej na 60 łanach boru na prawie chełmińskim; w tym samym czasie powstała tu karczma. Nazwa wsi pochodzi od pobliskiego jeziora. Część mieszkańców świadczyła powinności w majątku państwowym w Jęczniku. W połowie XV wieku osiedliło się tu sporo bartników. Wieś kilkakrotnie dotykały skutki działań wojennych: podczas wojny trzynastoletniej, w 1520 roku została złupiona, a podczas wojen szwedzkich w XVII wieku wielu mieszkańców dostało się do niewoli tatarskiej (najazd z 1656 roku). Gdy wieś podniosła się ze zniszczeń i wybudowano tu drugą karczmę, a leżące odłogiem pola znów zostały zagospodarowane, kolejną klęskę przyniosła do wsi epidemia dżumy w latach 1709-1711. Populacja zmniejszyła się wówczas trzykrotnie i do połowy XVIII wieku Grom był ponownie zaludniany.
 
Rozwój wsi znacznie przyspieszył dopiero w drugiej połowie XIX wieku, gdy Grom uzyskał połączenie kolejowe z Olsztynem i Szczytnem. Przed I wojną światową podróżujący po Mazurach Mieczysław Orłowicz nazwał miejscowość „osadą przemysłową”. Działały tu wówczas m.in. gorzelnia i dwie cegielnie. Podczas działań wojennych 1914 roku Grom został splądrowany. W okresie międzywojennym, przetrwawszy pierwsze lata inflacji, był dużą, dobrze rozwijającą się wsią.  
 
  
W styczniu 1945 roku dotarł do Gromu dotarł front. Ci, którzy nie zdążyli już wcześniej uciec, ginęli lub tracili domy i często dorobek życia. Spalono kilka domów, wiele ograbiono. Gdy zaczęli napływać nowi osadnicy z Polski centralnej, było tu zaledwie kilka rodzin spośród tych, które mieszkały w Gromie od pokoleń. Pierwszym powojennym sołtysem był Ignacy Korczakowski. W pierwszych latach powojennych zorganizowano piekarnię, kuźnię, sklep, spółdzielnię rybacką i ponownie uruchomiono szkołę.
+
*1818 r. – 318 osób, 55 gospodarstw
  
Szkoła we wsi powstała około 1730 roku. Pod koniec XIX wieku wybudowano dla niej nową siedzibę.
+
*1939 r. – 800 osób
Grom zachował dawny charakter owalnicy z placem w centrum i obiegającą go drogą.
 
 
 
Liczba mieszkańców i gospodarstw rolnych:
 
1782 – 45 gospodarstw
 
1818 – 318 osób, 55 gospodarstw
 
1939 – 800 osób
 
  
 +
==Szkolnictwo==
 +
W miejscowości działa [[Szkoła podstawowa w Gromie|szkoła podstawowa]]<ref> [http://spgrom.neostrada.pl// Strona SP w Gromie] [10.09.2013]</ref>.
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Zabytki: ===
+
== Zabytki ==
*Jedna drewniana chałupa (nr 21)
+
*jedna drewniana chałupa (nr 21)
*Pozostałości dawnej cegielni – dwa budynki z czerwonej cegły na skraju wsi
+
*pozostałości dawnej cegielni – dwa budynki z czerwonej cegły na skraju wsi
*Budynek szkoły z końca XIX wieku, z czerwonej cegły, piętrowy  
+
*budynek szkoły z końca XIX wieku, z czerwonej cegły, piętrowy  
*Dawny cmentarz ewangelicki
+
*dawny cmentarz ewangelicki
*Osiedle kochówek z okresu międzywojennego
+
*osiedle kochówek z okresu międzywojennego
  
 +
== Przyroda ==
 +
W pobliży wsi znajduje się [[Rezerwat Sołtysek |Rezerwat Przyrody Sołtysek]].
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Bibliografia: ===
+
== Bibliografia ==
#Achremczyk Stanisław, ''Historia Warmii i Mazur'', t. I, Olsztyn 2011.
+
Achremczyk Stanisław, ''Historia Warmii i Mazur'', t. I, Olsztyn 2011.<br/>
#Duch Aleksy, ''Grammen… po prostu Grom'', [w:] ''Szczytno. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Jan Jałoszyński i in., Olsztyn 1962, s. 393-394.
+
Duch Aleksy, ''Grammen… po prostu Grom'', [w:] ''Szczytno. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Jan Jałoszyński i in., Olsztyn 1962, ss. 393-394.<br/>
#Letkiewicz Arkadiusz, ''Z dziejów miasta i gminy Pasym'', Rocznik Mazurski, t. 10, 2006, 16-20.
+
Letkiewicz Arkadiusz, ''Z dziejów miasta i gminy Pasym'', Rocznik Mazurski, t. 10, 2006, ss. 16-20.<br/>
#Liżewska Iwona, Knercer Wiktor, ''Przewodnik po historii i zabytkach ziemi szczycieńskiej'', Olsztyn 1998.
+
Liżewska Iwona, Knercer Wiktor, ''Przewodnik po historii i zabytkach ziemi szczycieńskiej'', Olsztyn 1998.<br/>
#Orłowicz Mieczysław, ''Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii'', na nowo podali do druku Grzegorz Jasiński, Andrzej Rzempołuch, Robert Traba, Olsztyn 1991.  
+
Orłowicz Mieczysław, ''Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii'', na nowo podali do druku Grzegorz Jasiński, Andrzej Rzempołuch, Robert Traba, Olsztyn 1991. <br/>
#''Szczytno. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Jan Jałoszyński i in., Olsztyn 1962.
+
''Szczytno. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Jan Jałoszyński i in., Olsztyn 1962.<br/>
#Bank Danych Lokalnych GUS:http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims [data dostępu: 9.09.2013]
+
[http://www.stat.gov.pl/ Bank Danych Lokalnych GUS] [09.09.2013]<br/>
#Deutsche Verwaltungsgeschichte: http://www.verwaltungsgeschichte.de/ortelsburg.html [data dostępu: 9.09.2013]
+
[http://www.verwaltungsgeschichte.de/ Deutsche Verwaltungsgeschichte] [09.09.2013]<br/>
 +
[http://bip.visacom.pl/umig_pasym/ Strona Urzędu Miasta i Gminy Pasym] [10.09.2013]<br/>
 +
[http://www.wikipedia.pl/ Wikipedia] [08.07.2014]
 
{{Przypisy}}
 
{{Przypisy}}
  
 
+
<references/>
 
<br/>
 
<br/>
  
== Zobacz też ==
+
[[Kategoria: Powiat szczycieński]]
 
+
[[Kategoria: Pasym (gmina miejsko-wiejska)]]  
[[Użytkownik:Emes|Emes]] ([[Dyskusja użytkownika:Emes|dyskusja]]) 12:59, 22 wrz 2013 (CEST)
+
[[Kategoria: Wsie sołeckie]]  
[[Kategoria: Miejscowość]]
+
[[Kategoria: 1301-1400]]
[[Użytkownik:Emes|Emes]] ([[Dyskusja użytkownika:Emes|dyskusja]]) 12:58, 22 wrz 2013 (CEST)
 

Aktualna wersja na dzień 12:10, 11 lut 2015

Grom

Grom.Fot. Albert Jankowski. Źródło: Commons Wikimedia [08.07.2014]
Grom.
Fot. Albert Jankowski. Źródło: Commons Wikimedia [08.07.2014]
Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat szczycieński
Gmina Pasym
Liczba ludności (2010) 545
Strefa numeracyjna (+48) 89
Kod pocztowy 12-130
Tablice rejestracyjne NSZ
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Grom
Grom
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Grom
Grom
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Grom (niem. Grammen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Pasym. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. W 2010 roku wieś liczyła 545 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Andrzej Kwiatkowski[1].

Położenie

Wieś położona jest na Pojezierzu Mazurskim, w południowej części województwa warmińsko–mazurskiego, w odległości 6 km na południowy wschód od Pasymia, przy drodze krajowej nr 53 w kierunku Szczytna; na trasie kolejowej na linii OlsztynEłk. Na północ od Gromu leżą jeziora: Gromskie i Leleskie.

Dzieje miejscowości

W pobliżu Gromu odnaleziono groby pochodzące z okresu kultury amfor kulistych, a także groby kurhanowe z I tysiąclecia p.n.e. Wieś została założona w 1381 roku jako jedna z pierwszych na terenie powiatu szczycieńskiego. Niejakiemu Henrykowi nadano wówczas 6 łanów sołeckich z zadaniem założenia wsi czynszowej na 60 łanach boru na prawie chełmińskim; w tym samym czasie powstała tu karczma. Nazwa wsi pochodzi od pobliskiego jeziora. Część mieszkańców świadczyła powinności w majątku państwowym w Jęczniku. W połowie XV wieku osiedliło się tu sporo bartników. Wieś kilkakrotnie dotykały skutki działań wojennych: podczas wojny trzynastoletniej, w 1520 roku została złupiona, a podczas wojen szwedzkich w XVII wieku wielu mieszkańców dostało się do niewoli tatarskiej (najazd z 1656 roku). Gdy wieś podniosła się ze zniszczeń i wybudowano tu drugą karczmę, a leżące odłogiem pola znów zostały zagospodarowane, kolejną klęskę przyniosła do wsi epidemia dżumy w latach 1709–1711. Populacja Gromu zmniejszyła się wówczas trzykrotnie i do połowy XVIII wieku miejscowość była ponownie zaludniana.

Rozwój wsi znacznie przyspieszył dopiero w drugiej połowie XIX wieku, gdy Grom uzyskał połączenie kolejowe z Olsztynem i Szczytnem. Szkoła we wsi powstała około 1730 roku. Pod koniec XIX wieku wybudowano dla niej nową siedzibę. Przed I wojną światową podróżujący po Mazurach Mieczysław Orłowicz nazwał miejscowość „osadą przemysłową”. Działały tu wówczas m.in. gorzelnia i dwie cegielnie. Podczas działań wojennych 1914 roku Grom został splądrowany. W okresie międzywojennym, przetrwawszy pierwsze lata inflacji, był dużą, dobrze rozwijającą się wsią.

W styczniu 1945 roku dotarł do Gromu front. Ci, którzy nie zdążyli już wcześniej uciec, ginęli lub tracili domy i często dorobek życia. Spalono kilka gospodarstw, wiele ograbiono. Gdy zaczęli napływać nowi osadnicy z Polski centralnej, było tu zaledwie kilka rodzin spośród tych, które mieszkały w Gromie od pokoleń. Pierwszym powojennym sołtysem był Ignacy Korczakowski. W pierwszych latach powojennych zorganizowano piekarnię, kuźnię, sklep, spółdzielnię rybacką i ponownie uruchomiono szkołę. Grom zachował dawny charakter owalnicy z placem w centrum i obiegającą go drogą. Wieś jest siedzibą sołectwa.

Liczba mieszkańców i gospodarstw rolnych w poszczególnych okresach:

  • 1782 r. – 45 gospodarstw
  • 1818 r. – 318 osób, 55 gospodarstw
  • 1939 r. – 800 osób

Szkolnictwo

W miejscowości działa szkoła podstawowa[2].

Zabytki

  • jedna drewniana chałupa (nr 21)
  • pozostałości dawnej cegielni – dwa budynki z czerwonej cegły na skraju wsi
  • budynek szkoły z końca XIX wieku, z czerwonej cegły, piętrowy
  • dawny cmentarz ewangelicki
  • osiedle kochówek z okresu międzywojennego

Przyroda

W pobliży wsi znajduje się Rezerwat Przyrody Sołtysek.

Bibliografia

Achremczyk Stanisław, Historia Warmii i Mazur, t. I, Olsztyn 2011.
Duch Aleksy, Grammen… po prostu Grom, [w:] Szczytno. Z dziejów miasta i powiatu, red. Jan Jałoszyński i in., Olsztyn 1962, ss. 393-394.
Letkiewicz Arkadiusz, Z dziejów miasta i gminy Pasym, Rocznik Mazurski, t. 10, 2006, ss. 16-20.
Liżewska Iwona, Knercer Wiktor, Przewodnik po historii i zabytkach ziemi szczycieńskiej, Olsztyn 1998.
Orłowicz Mieczysław, Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii, na nowo podali do druku Grzegorz Jasiński, Andrzej Rzempołuch, Robert Traba, Olsztyn 1991.
Szczytno. Z dziejów miasta i powiatu, red. Jan Jałoszyński i in., Olsztyn 1962.
Bank Danych Lokalnych GUS [09.09.2013]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [09.09.2013]
Strona Urzędu Miasta i Gminy Pasym [10.09.2013]
Wikipedia [08.07.2014]

Przypisy