Stanisław Dragan: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Bibliografia) |
(→Przebieg kariery sportowej) |
||
| Linia 14: | Linia 14: | ||
Był absolwentem [[Zespół Szkół Samochodowych im. por. Adolfa Marii Bocheńskiego w Olsztynie|Zasadniczej Szkoły Samochodowej w Olsztynie]], Technikum Mechanicznego w Krakowie (1971) i tamtejszej AWF, gdzie otrzymał tytuł mgr wf (1978) oraz trenera II kl. | Był absolwentem [[Zespół Szkół Samochodowych im. por. Adolfa Marii Bocheńskiego w Olsztynie|Zasadniczej Szkoły Samochodowej w Olsztynie]], Technikum Mechanicznego w Krakowie (1971) i tamtejszej AWF, gdzie otrzymał tytuł mgr wf (1978) oraz trenera II kl. | ||
| − | Był pięściarzem wagi półciężkiej. Karierę rozpoczynał w [[OKPR Warmia Traveland Olsztyn|Warmii Olsztyn]] (1959–1960), ale był to krótki epizod. Następnie w czasie służby wojskowej w Podoficerskiej Szkole Samochodowej bronił barw Bieszczad Rzeszów (1961–1962), Hutnika Kraków (1963–1973), a kończył karierę w Turowie Zgorzelec (1973). Jego osobowość bokserską ukształtowali : | + | Był pięściarzem wagi półciężkiej. Karierę rozpoczynał w [[OKPR Warmia Traveland Olsztyn|Warmii Olsztyn]] (1959–1960), ale był to krótki epizod. Następnie w czasie służby wojskowej w Podoficerskiej Szkole Samochodowej bronił barw Bieszczad Rzeszów (1961–1962), Hutnika Kraków (1963–1973), a kończył karierę w Turowie Zgorzelec (1973). Jego osobowość bokserską ukształtowali trenerzy: Ryszard Gieczewski, Stanisław Wisz i Bronisław Olejniczak oraz szkoleniowiec Hutnika. |
Był dobrze wyszkolonym pięściarzem, jednak nie sięgnął po najwyższe trofea – dostępu na podium w wadze półciężkiej najpierw skutecznie bronił Zbigniew Pietrzykowski, a z początkiem lat siedemdziesiątych Janusz Gortat. Dragan stoczył 220 walk (194 – 5 – 19). Po zakończeniu kariery sportowej był szkoleniowcem Victorii Jaworzno i Wisły Kraków oraz przedsiębiorcą (warsztat krawiecki). | Był dobrze wyszkolonym pięściarzem, jednak nie sięgnął po najwyższe trofea – dostępu na podium w wadze półciężkiej najpierw skutecznie bronił Zbigniew Pietrzykowski, a z początkiem lat siedemdziesiątych Janusz Gortat. Dragan stoczył 220 walk (194 – 5 – 19). Po zakończeniu kariery sportowej był szkoleniowcem Victorii Jaworzno i Wisły Kraków oraz przedsiębiorcą (warsztat krawiecki). | ||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
Był zasłużonym mistrzem sportu, odznaczonym m.in. Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Złotym Krzyżem Zasługi. | Był zasłużonym mistrzem sportu, odznaczonym m.in. Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Złotym Krzyżem Zasługi. | ||
| + | |||
==Osiągnięcia sportowe== | ==Osiągnięcia sportowe== | ||
*brązowy medalista Igrzysk Olimpijskich w Meksyku (1968) | *brązowy medalista Igrzysk Olimpijskich w Meksyku (1968) | ||
Aktualna wersja na dzień 11:36, 12 lut 2015
| Stanisław Dragan | |
| | |
| Imię i nazwisko | Stanisław Dragan |
| Data i miejsce urodzenia | 21 listopada 1941 r., w Sadkowej Górze |
| Data śmierci | 21 kwietnia 2007 r., w Kasince Małej, (powiat limanowski) |
| Dyscyplina | boks, waga półciężka |
| Największy sukces | brązowy medalista olimpijski (Meksyk 1968) |
Stanisław Dragan (ur. 21 listopada 1941 r. w Sadkowej Górze, zm. 21 kwietnia 2007 r. w Kasince Małej, (powiat limanowski)) – pięściarz wagi półciężkiej, brązowy medalista olimpijski z Meksyku (1968).
Przebieg kariery sportowej
Był absolwentem Zasadniczej Szkoły Samochodowej w Olsztynie, Technikum Mechanicznego w Krakowie (1971) i tamtejszej AWF, gdzie otrzymał tytuł mgr wf (1978) oraz trenera II kl.
Był pięściarzem wagi półciężkiej. Karierę rozpoczynał w Warmii Olsztyn (1959–1960), ale był to krótki epizod. Następnie w czasie służby wojskowej w Podoficerskiej Szkole Samochodowej bronił barw Bieszczad Rzeszów (1961–1962), Hutnika Kraków (1963–1973), a kończył karierę w Turowie Zgorzelec (1973). Jego osobowość bokserską ukształtowali trenerzy: Ryszard Gieczewski, Stanisław Wisz i Bronisław Olejniczak oraz szkoleniowiec Hutnika.
Był dobrze wyszkolonym pięściarzem, jednak nie sięgnął po najwyższe trofea – dostępu na podium w wadze półciężkiej najpierw skutecznie bronił Zbigniew Pietrzykowski, a z początkiem lat siedemdziesiątych Janusz Gortat. Dragan stoczył 220 walk (194 – 5 – 19). Po zakończeniu kariery sportowej był szkoleniowcem Victorii Jaworzno i Wisły Kraków oraz przedsiębiorcą (warsztat krawiecki). Był działaczem sportowym – prezesem Małopolskiego OZB).
Był zasłużonym mistrzem sportu, odznaczonym m.in. Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Złotym Krzyżem Zasługi.
Osiągnięcia sportowe
- brązowy medalista Igrzysk Olimpijskich w Meksyku (1968)
- 6 tytułów indywidualnego mistrza Polski (1966–1968, 1970–1972)
- 2 tytuły drużynowego mistrza kraju (1963/1964 i 1966/1967) w barwach Hutnika Kraków
- 15-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 1964–1973 (9 zwycięstw, 1 remis, 5 porażek)
Bibliografia
Głuszek Zygmunt, Leksykon polskich olimpijczyków 1924–1998, Warszawa 1999, s. 181.
Osmólski Piotr, Leksykon boksu, Warszawa 1989, s. 33.
Pawlak Anna, Olimpijczycy – polscy sportowcy w latach 1924–1998, Kraków 2000. s. 61.
Skotnicki J., Od Olimpii do Atlanty, 1996, s. 195.
Gorczyca W., Stanisław Dragan – ambitny pięściarz, dzisiaj już wartościowy szkoleniowiec, "Boks", 1980, nr 8.
Stanisław Dragan, pl.wikipedia.pl [18.12.2014]
historiawisly.pl [18.12.2014]
gazetakrakowska.pl [18.12.2014]
