Gładysz paprociowaty: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 5: Linia 5:
 
  |Pusta linia = <br/>
 
  |Pusta linia = <br/>
 
  |grafika = homalia.jpg
 
  |grafika = homalia.jpg
  |podpis grafiki = Gładysz paprociowaty. Źródło: [http://pl.wikipedia.org/wiki/G%C5%82adysz_paprociowaty]
+
  |podpis grafiki = Gładysz paprociowaty.<br>Autor: Hermann Schachner. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Homalia_trichomanoides_IMG_2987.JPG Commons Wikimedia]
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Domena = eukarionty  
 
  |Domena = eukarionty  
Linia 18: Linia 18:
 
  |Synonimy = gładyszek tępolistny
 
  |Synonimy = gładyszek tępolistny
 
  |Lista synonimów = }}
 
  |Lista synonimów = }}
<br/>
+
'''Gładysz paprociowaty''' (''Homalia trichomanoides'' (Hedw.) Schimp.) – gatunek rośliny należący do rodziny miecherowatych (''Neckeraceae''), rzędu rokietowców (''Hypnales'').
 
+
<br/><br/>
'''Gładysz paprociowaty''' (''Homalia trichomanoides'' (Hedw.) Schimp.) – gatunek rośliny należący do rodziny miecherowatych (''Neckeraceae'') rzędu rokietowców(''Hypnales'').
+
=== Morfologia ===
 +
Mech tworzy zbite, przypłaszczone darnie o barwie jasnozielonej, zmieniającej się następnie w żółtozieloną. Łodyga główna płożąca się. Gametofit stanowi łodyga główna, od której odchodzą łodygi II rzędu, nieregularnie rozgałęzione, długości 2–4 cm i szerokości 2–3 mm (wraz z liśćmi). Na szczycie łodyżki są tępe. W przekroju poprzecznym brak wiązki środkowej. Liście łodyg II i III rzędu językowate, niesymetryczne, na szczycie stępione lub zaokrąglone.
  
=== Morfologia ===
 
Mech tworzy zbite, przypłaszczone darnie o barwie jasnozielonej, zmieniającej się następnie w żółto-zieloną. Łodyga główna płożąca się. Gametofit stanowi łodyga główna, od której odchodzą łodygi II rzędu, nieregularnie rozgałęzione, długości 2–4 cm i szerokości 2–3 mm (wraz z liśćmi). Na szczycie łodyżki są tępe. W przekroju poprzecznym brak wiązki środkowej. Liście łodyg II i III rzędu językowate, niesymetryczne, na szczycie stępione lub zaokrąglone.
 
 
Charakterystyczne jest nieregularne piłkowanie brzegu liścia przy jego szczycie. Żebro najczęściej jest pojedyncze (rzadko spotyka się rośliny z żebrem podwójnym lub bez żebra) i sięga do połowy liścia. Sporofit zbudowany z sety o długości 1 cm i jest żółto-czerwony. Seta zakończona jest wydłużoną, jajowatą puszką o długości 1,5 mm, koloru brunatnego z wieczkiem o krzywym dzióbku, przykryta czapkowatym czepkiem. Perystom podwójny.
 
Charakterystyczne jest nieregularne piłkowanie brzegu liścia przy jego szczycie. Żebro najczęściej jest pojedyncze (rzadko spotyka się rośliny z żebrem podwójnym lub bez żebra) i sięga do połowy liścia. Sporofit zbudowany z sety o długości 1 cm i jest żółto-czerwony. Seta zakończona jest wydłużoną, jajowatą puszką o długości 1,5 mm, koloru brunatnego z wieczkiem o krzywym dzióbku, przykryta czapkowatym czepkiem. Perystom podwójny.
<br/>
 
  
 
=== Rozmieszczenie i ekologia ===  
 
=== Rozmieszczenie i ekologia ===  
 
Mech występuje pospolicie w całej Europie z wyjątkiem obszarów najbardziej wysuniętych na południe i na północ. Ponadto występuje na Kaukazie, Syberii, we wschodnich Chinach i Japonii. W Polsce dość pospolity na całym niżu. W górach rośnie do wysokości 600 m. Mech występuje na korzeniach i dolnych częściach pni drzew liściastych takich, jak [[dąb szypułkowy]], grab, [[buk]] oraz na bezwapiennych skałach.
 
Mech występuje pospolicie w całej Europie z wyjątkiem obszarów najbardziej wysuniętych na południe i na północ. Ponadto występuje na Kaukazie, Syberii, we wschodnich Chinach i Japonii. W Polsce dość pospolity na całym niżu. W górach rośnie do wysokości 600 m. Mech występuje na korzeniach i dolnych częściach pni drzew liściastych takich, jak [[dąb szypułkowy]], grab, [[buk]] oraz na bezwapiennych skałach.
<br/>
 
  
 
=== Wartość użytkowa ===
 
=== Wartość użytkowa ===
 
Gładysz paprociowaty objęty jest w Polsce ścisłą ochroną gatunkową na podstawie Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną.
 
Gładysz paprociowaty objęty jest w Polsce ścisłą ochroną gatunkową na podstawie Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną.
<br/>
 
  
 
== Zobacz też ==
 
== Zobacz też ==
[http://pl.wikipedia.org/wiki/Gładysz_paprociowaty]
+
[http://pl.wikipedia.org/wiki/Gładysz_paprociowaty pl.wikipedia.org ] [10.02.2015]<br/>
<br/>
+
[http://www.powiat.kolobrzeg.pl/5/a/mszaki/mchy/slides/gladysz_pap.html powiat.kolobrzeg.pl] [10.02.2015]<br/>
[http://www.powiat.kolobrzeg.pl/5/a/mszaki/mchy/slides/gladysz_pap.html]
 
 
<br/>
 
<br/>
  
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Rośliny]] [[Kategoria: Rośliny Warmii i Mazur]] [[Kategoria: Rośliny chronione]]
+
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Rośliny Warmii i Mazur]] [[Kategoria: Rośliny chronione]]

Aktualna wersja na dzień 14:36, 12 lut 2015

Gładysz paprociowaty

Homalia trichomanoides
(Hedw.) Schimp.
Gładysz paprociowaty.Autor: Hermann Schachner. Źródło: Commons Wikimedia
Gładysz paprociowaty.
Autor: Hermann Schachner. Źródło: Commons Wikimedia
Systematyka
Królestwo rośliny
Podkrólestwo rośliny naczyniowe
Gromada mchy
Klasa prątniki
Rząd rokietowce
Rodzina miecherowate
Rodzaj gładysz
Gatunek gładysz paprociowaty
gładyszek tępolistny

Gładysz paprociowaty (Homalia trichomanoides (Hedw.) Schimp.) – gatunek rośliny należący do rodziny miecherowatych (Neckeraceae), rzędu rokietowców (Hypnales).

Morfologia

Mech tworzy zbite, przypłaszczone darnie o barwie jasnozielonej, zmieniającej się następnie w żółtozieloną. Łodyga główna płożąca się. Gametofit stanowi łodyga główna, od której odchodzą łodygi II rzędu, nieregularnie rozgałęzione, długości 2–4 cm i szerokości 2–3 mm (wraz z liśćmi). Na szczycie łodyżki są tępe. W przekroju poprzecznym brak wiązki środkowej. Liście łodyg II i III rzędu językowate, niesymetryczne, na szczycie stępione lub zaokrąglone.

Charakterystyczne jest nieregularne piłkowanie brzegu liścia przy jego szczycie. Żebro najczęściej jest pojedyncze (rzadko spotyka się rośliny z żebrem podwójnym lub bez żebra) i sięga do połowy liścia. Sporofit zbudowany z sety o długości 1 cm i jest żółto-czerwony. Seta zakończona jest wydłużoną, jajowatą puszką o długości 1,5 mm, koloru brunatnego z wieczkiem o krzywym dzióbku, przykryta czapkowatym czepkiem. Perystom podwójny.

Rozmieszczenie i ekologia

Mech występuje pospolicie w całej Europie z wyjątkiem obszarów najbardziej wysuniętych na południe i na północ. Ponadto występuje na Kaukazie, Syberii, we wschodnich Chinach i Japonii. W Polsce dość pospolity na całym niżu. W górach rośnie do wysokości 600 m. Mech występuje na korzeniach i dolnych częściach pni drzew liściastych takich, jak dąb szypułkowy, grab, buk oraz na bezwapiennych skałach.

Wartość użytkowa

Gładysz paprociowaty objęty jest w Polsce ścisłą ochroną gatunkową na podstawie Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną.

Zobacz też

pl.wikipedia.org [10.02.2015]
powiat.kolobrzeg.pl [10.02.2015]