Zenon Licznerski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Osiągnięcia sportowe) |
|||
| (Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 12: | Linia 12: | ||
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
==Przebieg kariery sportowej== | ==Przebieg kariery sportowej== | ||
| − | Jest absolwentem Zasadniczej Szkoły Przyzakładowej Zakładów Mechanicznych "Zamech" w Elblągu | + | Jest absolwentem Zasadniczej Szkoły Przyzakładowej Zakładów Mechanicznych "Zamech" w Elblągu. Jest podoficerem Wojska Polskiego. |
| + | |||
| + | Jako lekkoatleta – sprinter reprezentował barwy następujących klubów: [[EKS Start Elbląg|Startu Elbląg]] (1969–1972), Lechii Gdańsk (1972–1974), Górnika Zabrze (1975–1976) i Legii Warszawa (1977–1987). Jest wychowankiem trenera Bogdana Dudelewicza (Start) oraz podopiecznym trenerów: Winicjusza Nowosielskiego, Sławomira Nowosielskiego, Sławomira Wąsowskiego i Tadeusza Cucha. | ||
| + | |||
| + | Jest 31-krotnym reprezentantem Polski w meczach międzypaństwowych, 15-krotnym rekordzistą kraju (100, 200, 4 x 100 klubowa i reprezentacyjna), 14-krotnym mistrzem Polski, medalistą olimpijskim, dwukrotnym olimpijczykiem (Montreal 1976 i Moskwa 1980). | ||
| + | |||
| + | Otrzymał tytuł Mistrza Sportu, został odznaczony m.in. dwukrotnie złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. | ||
| + | |||
| + | Po zakończeniu kariery wrócił do Elbląga, obecnie zajmuje się szkoleniem młodzieży w MKS Truso. | ||
==Osiągnięcia sportowe== | ==Osiągnięcia sportowe== | ||
'''Puchar Świata''' | '''Puchar Świata''' | ||
| Linia 20: | Linia 28: | ||
'''Mistrzostwa Europy''' | '''Mistrzostwa Europy''' | ||
*sztafeta 4 razy 100 m: 1 miejsce (1978) | *sztafeta 4 razy 100 m: 1 miejsce (1978) | ||
| − | ''' | + | '''Halowe mistrzostwa Europy''' |
*60 metrów: 3 miejsce Katowice (1975) | *60 metrów: 3 miejsce Katowice (1975) | ||
| − | ''' | + | '''Igrzyska olimpijskie''' |
*sztafeta 4 razy 100 m: 4 miejsce Montreal (1976) | *sztafeta 4 razy 100 m: 4 miejsce Montreal (1976) | ||
*sztafeta 4 razy 100 m: 2 miejsce Moskwa (1980) | *sztafeta 4 razy 100 m: 2 miejsce Moskwa (1980) | ||
| Linia 30: | Linia 38: | ||
*100 m – 10.22 (25 czerwca 1976 Bydgoszcz) | *100 m – 10.22 (25 czerwca 1976 Bydgoszcz) | ||
*200 m – 20.63 (19 czerwca 1978 Warszawa) | *200 m – 20.63 (19 czerwca 1978 Warszawa) | ||
| + | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
[http://www.olimpijski.pl/pl/bio/1297,licznerski-zenon.html olimpijski.pl][18.12.2014]<br/> | [http://www.olimpijski.pl/pl/bio/1297,licznerski-zenon.html olimpijski.pl][18.12.2014]<br/> | ||
Aktualna wersja na dzień 13:38, 12 lut 2015
| Zenon Licznerski | |
| | |
| Imię i nazwisko | Zenon Licznerski |
| Data i miejsce urodzenia | 27 listopada 1954 r. Elbląg |
| Dyscyplina | lekkoatletyka |
| Największy sukces | srebrny medal olimpijski |
Zenon Licznerski (ur. 27 listopada 1954 roku w Elblągu) – czołowy sprinter lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, członek srebrnej sztafety z Igrzysk Olimpijskich w Moskwie (1980).
Przebieg kariery sportowej
Jest absolwentem Zasadniczej Szkoły Przyzakładowej Zakładów Mechanicznych "Zamech" w Elblągu. Jest podoficerem Wojska Polskiego.
Jako lekkoatleta – sprinter reprezentował barwy następujących klubów: Startu Elbląg (1969–1972), Lechii Gdańsk (1972–1974), Górnika Zabrze (1975–1976) i Legii Warszawa (1977–1987). Jest wychowankiem trenera Bogdana Dudelewicza (Start) oraz podopiecznym trenerów: Winicjusza Nowosielskiego, Sławomira Nowosielskiego, Sławomira Wąsowskiego i Tadeusza Cucha.
Jest 31-krotnym reprezentantem Polski w meczach międzypaństwowych, 15-krotnym rekordzistą kraju (100, 200, 4 x 100 klubowa i reprezentacyjna), 14-krotnym mistrzem Polski, medalistą olimpijskim, dwukrotnym olimpijczykiem (Montreal 1976 i Moskwa 1980).
Otrzymał tytuł Mistrza Sportu, został odznaczony m.in. dwukrotnie złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.
Po zakończeniu kariery wrócił do Elbląga, obecnie zajmuje się szkoleniem młodzieży w MKS Truso.
Osiągnięcia sportowe
Puchar Świata
- sztafeta 4 razy 100 m: 3 miejsce Montreal (1979) i 1 miejsce Rzym (1981)
Puchar Europy
- sztafeta 4 razy 100 m: 1 miejsce Turyn (1979) i Zagrzeb (1981)
Mistrzostwa Europy
- sztafeta 4 razy 100 m: 1 miejsce (1978)
Halowe mistrzostwa Europy
- 60 metrów: 3 miejsce Katowice (1975)
Igrzyska olimpijskie
- sztafeta 4 razy 100 m: 4 miejsce Montreal (1976)
- sztafeta 4 razy 100 m: 2 miejsce Moskwa (1980)
- 14-krotny mistrz Polski: 100 m (1976, 1977), 200 m (1976, 1977), 4 x 100 m (1976–1981, 1983–1985, 1987)
- 15-krotny rekordzista kraju (100, 200, 4 x 100 klubowa i reprezentacyjna)
Rekordy życiowe
- 100 m – 10.22 (25 czerwca 1976 Bydgoszcz)
- 200 m – 20.63 (19 czerwca 1978 Warszawa)
Bibliografia
olimpijski.pl[18.12.2014]
wikipedia.org[18.12.2014]
zambrowiacy.pl[18.12.2014]
konfeks-legnica.com[18.12.2014]
raciborz.com.pl[18.12.2014]
