Henryk Aniołkowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
'''Henryk Aniołkowski''' (...)
 
 
{{Ludzie sportu infobox
 
{{Ludzie sportu infobox
 
  |nazwa                  = Henryk Aniołkowski
 
  |nazwa                  = Henryk Aniołkowski
 
  |grafika                = Aniolkowski1.jpg
 
  |grafika                = Aniolkowski1.jpg
 
  |podpis grafiki          =  
 
  |podpis grafiki          =  
  |Imię i Nazwisko        = Henryk Aniołkowski
+
  |Imię i Nazwisko        = Henryk Aniołkowski<br>Fot. z archiwum Janusza Poryckiego.
 
  |Data i miejsce urodzenia =  
 
  |Data i miejsce urodzenia =  
 
  |Data śmierci =  
 
  |Data śmierci =  
  |Dyscyplina              =  
+
  |Dyscyplina              = Bojery
  |Największy sukces      =  
+
  |Największy sukces      = Twórca potęgi bojerów w Polsce
 
}}
 
}}
[[Plik:plik1.jpg|200px|thumb|left|z archiwum Janusza Poryckiego]]
+
'''Henryk Aniołkowski''' (ur. 1927 r. w miejscowości Ilia na Wileńszczyźnie, zm. 21 lutego 1983 r. w Krynicy Morskiej) – jeden z pionierów sportu na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]] po wojnie, wielka postać polskich bojerów.
=Bibliografia=
+
<br/><br/>
*Sport Olsztyn 2007/2008, autor: Janusz Porycki
+
[[Plik:Aniolkowski2.jpg|290px|thumb|right|z archiwum Janusza Poryckiego]]
[[Kategoria:Sport|Aniolkowski, Henryk]]
+
==Działalność==
 +
Przybył do [[Olsztyn|Olsztyna]] w 1947 r. po ukończeniu kursu wychowania fizycznego na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Prowadził Urząd Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego, był też instruktorem wychowania fizycznego w Technikum Kolejowym. Następnie wyjechał na kilka lat, najpierw do Koszalina ( był wiceprzewodniczącym Urzędu Kultury Fizycznej, zakładał [[LZS|Ludowe Zespoły Sportowe]]), potem do Zakopanego, gdzie był kierownikiem Ośrodka Sportowego Ministerstwa Oświaty, nauczycielem wychowania fizycznego, szkolił też narciarzy.
 +
 
 +
W latach 50. powrócił do Olsztyna. Najpierw pracował w LZS-ach, zakładał sekcję lekkoatletyczną w klubie Kormoran. W 1959 roku został kierownikiem Klubu Morskiego LOK. Poświęcił się pracy organizatorskiej, popularyzował przede wszystkim sporty wodne. Dzięki jego inicjatywie udało się wybudować nowoczesną przystań w Olsztynie. Zainspirował kursy sterników morskich, organizował rejsy stażowe. Jego największą pasją stały się bojery. Zaprosił do [[Giżycko|Giżycka znanego propagatora tej dyscypliny, Holendra Wima van Ackera, który przywiózł ze sobą jednoosobowego DN-a. To zainicjowało rozwój tego sportu na Warmii i Mazurach. Żeglarze lodowi z Olsztyna, Giżycka, [[Mrągowo|Mrągowa]] i [[Mikołajki|Mikołajek]] zdominowali bojery w Polsce, a wkrótce przebili się do czołówki światowej.
 +
 
 +
Był trenerem reprezentacji. W 1975 roku zrezygnował z etatowej pracy w LOK-u, objął funkcję sekretarza Olsztyńskiego Okręgowego Związku Żeglarskiego. Pogarszający się stan zdrowia zmusił go do przejścia na rentę, ale nadal działał społecznie w bojerach, był w Polsce wyrocznią i największym autorytetem.
 +
 
 +
Zmarł 21 lutego 1983 roku na kilkanaście minut przed rozpoczęciem oficjalnej uroczystości Otwarcia Mistrzostw Polski w Krynicy Morskiej. Co roku na Warmii i Mazurach jest rozgrywany Memoriał Henryka Aniołkowskiego w Żeglarstwie Lodowym.
 +
==Bibliografia==
 +
''Anioł nie człowiek'', "Gazeta Olsztyńska" 21.03 1997. <br/>
 +
Janus Porycki, ''Sport Olsztyn 2007/2008''.<br/>
 +
 
 +
[[Kategoria:Sport|Aniołkowski, Henryk]][[Kategoria:Działacze sportowi|Aniołkowski, Henryk]][[Kategoria:Olsztyn|Aniołkowski, Henryk]][[Kategoria:1945-1989|Aniołkowski, Henryk]]

Aktualna wersja na dzień 15:02, 12 lut 2015

Henryk Aniołkowski

Henryk Aniołkowski
Imię i nazwisko Henryk Aniołkowski
Fot. z archiwum Janusza Poryckiego.
Dyscyplina Bojery
Największy sukces Twórca potęgi bojerów w Polsce

Henryk Aniołkowski (ur. 1927 r. w miejscowości Ilia na Wileńszczyźnie, zm. 21 lutego 1983 r. w Krynicy Morskiej) – jeden z pionierów sportu na Warmii i Mazurach po wojnie, wielka postać polskich bojerów.

z archiwum Janusza Poryckiego

Działalność

Przybył do Olsztyna w 1947 r. po ukończeniu kursu wychowania fizycznego na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Prowadził Urząd Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego, był też instruktorem wychowania fizycznego w Technikum Kolejowym. Następnie wyjechał na kilka lat, najpierw do Koszalina ( był wiceprzewodniczącym Urzędu Kultury Fizycznej, zakładał Ludowe Zespoły Sportowe), potem do Zakopanego, gdzie był kierownikiem Ośrodka Sportowego Ministerstwa Oświaty, nauczycielem wychowania fizycznego, szkolił też narciarzy.

W latach 50. powrócił do Olsztyna. Najpierw pracował w LZS-ach, zakładał sekcję lekkoatletyczną w klubie Kormoran. W 1959 roku został kierownikiem Klubu Morskiego LOK. Poświęcił się pracy organizatorskiej, popularyzował przede wszystkim sporty wodne. Dzięki jego inicjatywie udało się wybudować nowoczesną przystań w Olsztynie. Zainspirował kursy sterników morskich, organizował rejsy stażowe. Jego największą pasją stały się bojery. Zaprosił do [[Giżycko|Giżycka znanego propagatora tej dyscypliny, Holendra Wima van Ackera, który przywiózł ze sobą jednoosobowego DN-a. To zainicjowało rozwój tego sportu na Warmii i Mazurach. Żeglarze lodowi z Olsztyna, Giżycka, Mrągowa i Mikołajek zdominowali bojery w Polsce, a wkrótce przebili się do czołówki światowej.

Był trenerem reprezentacji. W 1975 roku zrezygnował z etatowej pracy w LOK-u, objął funkcję sekretarza Olsztyńskiego Okręgowego Związku Żeglarskiego. Pogarszający się stan zdrowia zmusił go do przejścia na rentę, ale nadal działał społecznie w bojerach, był w Polsce wyrocznią i największym autorytetem.

Zmarł 21 lutego 1983 roku na kilkanaście minut przed rozpoczęciem oficjalnej uroczystości Otwarcia Mistrzostw Polski w Krynicy Morskiej. Co roku na Warmii i Mazurach jest rozgrywany Memoriał Henryka Aniołkowskiego w Żeglarstwie Lodowym.

Bibliografia

Anioł nie człowiek, "Gazeta Olsztyńska" 21.03 1997.
Janus Porycki, Sport Olsztyn 2007/2008.