Witold Giedgowd: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Galeria zdjęć)
Linia 38: Linia 38:
 
==Galeria zdjęć==
 
==Galeria zdjęć==
  
<gallery mode=packed heights=210px caption="Mamed Chalidow" class="left">
+
<gallery mode=packed heights=210px caption="Witold Giedgowd" class="left">
 
Plik:Giedgowd4.jpg|Z archiwum Janusza Poryckiego
 
Plik:Giedgowd4.jpg|Z archiwum Janusza Poryckiego
 
Plik:giedgowd2.jpg|Z archiwum Janusza Poryckiego
 
Plik:giedgowd2.jpg|Z archiwum Janusza Poryckiego

Wersja z 18:20, 12 lut 2015

Witold Giedgowd

z archiwum Janusza Poryckiego
z archiwum Janusza Poryckiego
Imię i nazwisko Witold Giedgowd
Data i miejsce urodzenia 19 sierpnia 1909 r., Wilno
Data śmierci 23 kwietnia 1954 r., Warszawa
Dyscyplina lekkoatletyka
Największy sukces rekordzista Polski w skoku wzwyż

Witold Giedgowd (ur.19 sierpnia 1909 r. w Wilnie, zm. 23 kwietnia 1954 r. w Warszawie) – sportowiec, oficer zawodowy w stopniu majora, dyplomowany nauczyciel.

Przebieg kariery sportowej

Był absolwentem Gimnazjum im. Juliusza Słowackiego w Wilnie, Seminarium Nauczycielskiego w Świsłoczy (woj białostockie 1926–1931), Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowie–Komorowo (1931–1934) Od 15 sierpnia 1934 r. służył w 5 Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego. W 1928 r. został przyjęty do KS Polonia Warszawa do sekcji lekkoatletycznej. Był rekordzistą Polski w skoku wzwyż. W czasie II wojny po klęsce wrześniowej został internowany, a po ucieczce prowadził działalność konspiracyjną w AK. W styczniu 1945 r. został zmobilizowany do II Armii Wojska Polskiego.

Jesienią 1954 powrócił do Warszawy i został powołany na stanowisko szefa wychowania fizycznego w Oficerskiej Szkole Broni Pancernej w Modlinie. Od czerwca 1946 r. przez dwa lata był dyrektorem Wojewódzkiego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego w Olsztynie. W tym czasie działał bardzo intensywnie na rzecz rozwoju sportu na Warmii i Mazurach. Organizował pierwszy po wojnie Ośrodek Przygotowań Olimpijskich. W tym okresie na Stadionie Leśnym w Olsztynie odbywało się wiele imprez sportowych z udziałem najwybitniejszych zawodników (Walasiewiczówka, Zatopek). W czerwcu 1948 r. został przeniesiony do Warszawy na stanowisko Naczelnika Wychowania Fizycznego w GKKF. Od stycznia 1949 r. był dyrektorrm Urzędu Kultury Fizycznej w Warszawie, a od grudnia 1950 r. przewodniczącym Komitetu Kultury Fizycznej w Warszawie. Po rezygnacji ze stanowiska w 1952 r. działał jako trener i sędzia w PZLA. Przynależność klubowa

  • 1926 – Strzelec Grodno
  • 1929 ZS Słonim
  • 1928, 1930-36 Polonia Warszawa

Osiągnięcia sportowe

  • 6-krotny brązowy medalista mistrzostw Polski
  • 400 metrów przez płotki (1931, 1932)
  • 300 metrów z przeszkodami – 1928
  • skok wzwyż – 1932
  • trójskok – 1931
  • sztafeta 4 razy 400 metrów – 1932

Rekordy życiowe

  • 60 metrów – 7.0
  • 200 metrów – 23.1
  • 400 metrów przez plotki - 60.0
  • skok wzwyż – 1.84
  • trójskok – 13.22
  • 5-bój – 3054.49
  • 10-bój – 5379.70

Bibliografia

Janusz Porycki, Stadion Leśny1920–2005, Olsztyn 2005.

Galeria zdjęć