Fabryka Zapałek w Olsztynie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 6: | Linia 6: | ||
W kolejnych latach zabudowania fabryki użytkowane były przez przedsiębiorstwa „Centrofarm” i „Centrosprzęt”, służyły m.in. jako składy monopolu tytoniowego; w lipcu 1952 r. na mocy uchwały PWRN Olsztyn budynek przekazano do dyspozycji Wydziału Handlu PWRN. W dniu 28 października 1957 r. w budynku uruchomiono produkcję lignostonu (tworzywo uzyskiwane w wyniku obróbki drewna). W 1969 r. dokonano ostatecznej rozbiórki zdewastowanych obiektów. | W kolejnych latach zabudowania fabryki użytkowane były przez przedsiębiorstwa „Centrofarm” i „Centrosprzęt”, służyły m.in. jako składy monopolu tytoniowego; w lipcu 1952 r. na mocy uchwały PWRN Olsztyn budynek przekazano do dyspozycji Wydziału Handlu PWRN. W dniu 28 października 1957 r. w budynku uruchomiono produkcję lignostonu (tworzywo uzyskiwane w wyniku obróbki drewna). W 1969 r. dokonano ostatecznej rozbiórki zdewastowanych obiektów. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
C. Browiński, ''Olsztyn 1945-1970'', Olsztyn 1974 | C. Browiński, ''Olsztyn 1945-1970'', Olsztyn 1974 | ||
<br/> | <br/> | ||
[[Kategoria:Gospodarka]]<br /> | [[Kategoria:Gospodarka]]<br /> | ||
Wersja z 21:50, 22 lut 2015
Fabryka Zapałek w Olsztynie – przedsiębiorstwo państwowe funkcjonujące w latach 1945– 1948.
Ogólna charakterystyka
Uruchomiona pod koniec 1945 r. dzięki pieniądzom Funduszu Inwestycyjno – Obrotowego Przemysłu Ziem Odzyskanych jako przedsiębiorstwo państwowe, mieściła się przy al. Zwycięstwa 22 (dziś al. Piłsudskiego). 1 stycznia 1948 r. fabrykę postawiono w stan likwidacji, a maszyny i urządzenia przekazano do Sianowa.
W kolejnych latach zabudowania fabryki użytkowane były przez przedsiębiorstwa „Centrofarm” i „Centrosprzęt”, służyły m.in. jako składy monopolu tytoniowego; w lipcu 1952 r. na mocy uchwały PWRN Olsztyn budynek przekazano do dyspozycji Wydziału Handlu PWRN. W dniu 28 października 1957 r. w budynku uruchomiono produkcję lignostonu (tworzywo uzyskiwane w wyniku obróbki drewna). W 1969 r. dokonano ostatecznej rozbiórki zdewastowanych obiektów.
Bibliografia
C. Browiński, Olsztyn 1945-1970, Olsztyn 1974
