Parafia pw. Chrystusa Króla w Sątocznie: Różnice pomiędzy wersjami
Z Encyklopedia Warmii i Mazur
| [wersja zweryfikowana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Bibliografia) |
|||
| (Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
''' Parafia pw. Chrystusa Króla w Sątocznie ''' – rzymskokatolicka parafia leżąca w dekanacie [[Sępopol]] należącym do archidiecezji warmińskiej. Kościół parafialny znajduje się w [[Sątoczno|Sątocznie]]. Obecnie (2014 r.) proboszczem parafii jest ks. mgr [[Adam Malak]] SDB. | ''' Parafia pw. Chrystusa Króla w Sątocznie ''' – rzymskokatolicka parafia leżąca w dekanacie [[Sępopol]] należącym do archidiecezji warmińskiej. Kościół parafialny znajduje się w [[Sątoczno|Sątocznie]]. Obecnie (2014 r.) proboszczem parafii jest ks. mgr [[Adam Malak]] SDB. | ||
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
| + | [[Plik:parafiasątoczno1.jpg|right|thumb|288px|Wnętrze kościoła w Sątocznie, źródło: [http://satoczno.pl/?page_id=12 satoczno.pl] | ||
| + | [[Plik:Parafiasątoczno2.jpg|right|thumb|288px|Sątoczno. Kościół ewangelicki. Wnętrze prezbiterium z ołtarzem kazalnicowym. Fotograf Ulbrich Anton 1905/1909. ©IS PAN, źródło: [http://www.ciekawemazury.pl/info.htm#853/pl/r/satoczno_-_zabytkowy_kosciol_par._p.w._chrystusa_krola ciekawemazury.pl]]] | ||
== Historia parafii == | == Historia parafii == | ||
W 1468 roku rycerz Albrecht von Vogt w nagrodę za udział w wojnie przeciw Polsce i Litwie otrzymał od [[zakon krzyżacki|Krzyżaków]] [[Sątoczno]]. Po jego śmierci majątek dziedziczyła córka, która wyszła za mąż za właściciela sąsiedniego majątku Botha von Eulenburga. Od jego nazwiska Sątoczno wzięło swą dawną nazwę Leunenburg. W 1526 roku proboszczem miejscowej parafii należącej do archiprezbiteriatu w [[Sępopol|Sępopolu]] był Valentin Vuge z [[Elbląg|Elbląga]]. Do parafii w Sątocznie należały wówczas wsie: [[Glitajny]], [[Kałwągi]], [[Wągniki]], [[Błuskajmy]], [[Studzieniec]], [[Słępy]] i [[Kaskajmy]]. | W 1468 roku rycerz Albrecht von Vogt w nagrodę za udział w wojnie przeciw Polsce i Litwie otrzymał od [[zakon krzyżacki|Krzyżaków]] [[Sątoczno]]. Po jego śmierci majątek dziedziczyła córka, która wyszła za mąż za właściciela sąsiedniego majątku Botha von Eulenburga. Od jego nazwiska Sątoczno wzięło swą dawną nazwę Leunenburg. W 1526 roku proboszczem miejscowej parafii należącej do archiprezbiteriatu w [[Sępopol|Sępopolu]] był Valentin Vuge z [[Elbląg|Elbląga]]. Do parafii w Sątocznie należały wówczas wsie: [[Glitajny]], [[Kałwągi]], [[Wągniki]], [[Błuskajmy]], [[Studzieniec]], [[Słępy]] i [[Kaskajmy]]. | ||
| Linia 26: | Linia 28: | ||
W połowie XVII stulecia specjalnie dla polskich parafian ustanowiono tu diakonat. Polscy diakoni nauczali w Sątocznie do roku 1697. [[lkwim: Kościół pw. Chrystusa Króla w Sątocznie|Kościół w Sątocznie]] został wzniesiony w latach 1326–1328 na terenie grodu założonego przez [[zakon krzyżacki]]. Ulokowano go na spływie Sajny i Gubra. Najstarszą częścią budowli jest wieża, jej mury przetrwały w nienaruszonym stanie od pierwszej połowy XIV wieku. W dzwonnicy było miejsce na trzy dzwony. Najstarszy dzwon z roku 1593 zaginął, drugi — największy, z roku 1735 – dzwoni teraz w gminie Borfelde koło Hildesheim w Niemczech. Dzwon, który pozostał, nosi napis: ''Bogu do zaszczytu, chrześcijanom do zachęty''. Poniżej widnieją wiersze: ''Ja wołam do nabożeństwa dzieci oddane Bogu i dzwonię w śmierci jeszcze pobożnemu grzesznikowi. Anno Domini 1735 — odlewał mnie Georg Bernhard Kinder w [[Królewiec|Królewcu]], urodzony w Leunenburgu''. | W połowie XVII stulecia specjalnie dla polskich parafian ustanowiono tu diakonat. Polscy diakoni nauczali w Sątocznie do roku 1697. [[lkwim: Kościół pw. Chrystusa Króla w Sątocznie|Kościół w Sątocznie]] został wzniesiony w latach 1326–1328 na terenie grodu założonego przez [[zakon krzyżacki]]. Ulokowano go na spływie Sajny i Gubra. Najstarszą częścią budowli jest wieża, jej mury przetrwały w nienaruszonym stanie od pierwszej połowy XIV wieku. W dzwonnicy było miejsce na trzy dzwony. Najstarszy dzwon z roku 1593 zaginął, drugi — największy, z roku 1735 – dzwoni teraz w gminie Borfelde koło Hildesheim w Niemczech. Dzwon, który pozostał, nosi napis: ''Bogu do zaszczytu, chrześcijanom do zachęty''. Poniżej widnieją wiersze: ''Ja wołam do nabożeństwa dzieci oddane Bogu i dzwonię w śmierci jeszcze pobożnemu grzesznikowi. Anno Domini 1735 — odlewał mnie Georg Bernhard Kinder w [[Królewiec|Królewcu]], urodzony w Leunenburgu''. | ||
| − | W roku 1848 na polecenie pastora Simona Jakuba Gammela stolarz Rockel wykonał nad nawą pozorne drewniane sklepienie gwiaździste. Zachodnią część nawy zamyka chór z organami. Zbudował je w 1745 roku Adam Gottllob Casparini, królewski organmistrz. Powiększono je w roku 1898. Organy posiadają ornamentykę w stylu rokokowym. Prezbiterium oddzielone jest od nawy monumentalnym łukiem tęczowym. Ołtarz wykonany jest w drewnie. Wykonał go w roku 1824 rzeźbiarz Bierreichel. Na środku prezbiterium stała chrzcielnica wykonana z włoskiego marmuru "Carvara". Zakupiono ją w Królewcu w roku 1828. | + | W roku 1848 na polecenie pastora Simona Jakuba Gammela stolarz Rockel wykonał nad nawą pozorne drewniane sklepienie gwiaździste. Zachodnią część nawy zamyka chór z organami. Zbudował je w 1745 roku Adam Gottllob Casparini, królewski organmistrz. Powiększono je w roku 1898. Organy posiadają ornamentykę w stylu rokokowym. Prezbiterium oddzielone jest od nawy monumentalnym łukiem tęczowym. Ołtarz wykonany jest w drewnie. Wykonał go w roku 1824 rzeźbiarz Bierreichel. Na środku prezbiterium stała chrzcielnica wykonana z włoskiego marmuru "Carvara". Zakupiono ją w Królewcu w roku 1828. [12.10.2014]] Czaszę chrzcielnicy wypełniała duża, mosiężna misa ważąca ok. 20 kilogramów. Datowana jest na rok 1580. W roku 1828 wyłożono posadzkę kościoła szwedzkimi płytami kamiennymi. Dziedziniec kościoła początkowo był cmentarzem, w roku 1819 założono park, który do dziś spełnia tą funkcję. Podczas reformacji świątynię przejęli protestanci. Katolicy odzyskali ją dopiero po ostatniej wojnie. |
Od roku 1945 kościół przynależał do parafii Sępopol, a od roku 1962 stanowił samodzielny wikariat. 25 maja 1974 roku została erygowana parafia pw. Chrystusa Króla. Parafię prowadzą księża salezjanie. Do parafii należą miejscowości: [[Kałwągi]], [[Prosna]], [[Sajna Wielka]], [[Sajna Mała]], [[Błuskajmy Wielkie]], [[Błuskajmy Małe]], [[Giełpsz]], [[Kamień]], [[Kaskajmy Małe]], [[Łękajny]], [[Marłuty]], [[Sątoczek]], [[Stawnica Duża]] i [[Stawnica Mała]], [[Suliki]], [[Wetyn]], [[Bykowo]], [[Słępy]], [[Wągniki]] i [[Studzieniec]]. | Od roku 1945 kościół przynależał do parafii Sępopol, a od roku 1962 stanowił samodzielny wikariat. 25 maja 1974 roku została erygowana parafia pw. Chrystusa Króla. Parafię prowadzą księża salezjanie. Do parafii należą miejscowości: [[Kałwągi]], [[Prosna]], [[Sajna Wielka]], [[Sajna Mała]], [[Błuskajmy Wielkie]], [[Błuskajmy Małe]], [[Giełpsz]], [[Kamień]], [[Kaskajmy Małe]], [[Łękajny]], [[Marłuty]], [[Sątoczek]], [[Stawnica Duża]] i [[Stawnica Mała]], [[Suliki]], [[Wetyn]], [[Bykowo]], [[Słępy]], [[Wągniki]] i [[Studzieniec]]. | ||
| − | |||
| − | |||
== Kler parafialny == | == Kler parafialny == | ||
Wersja z 18:05, 26 lut 2015
| Parafia pw. Chrystusa Króla w Sątocznie | |
| | |
![Kościół pw. Chrystusa Króla w Sątocznie, źródło: Archidiecezja Warmińska [26.10.2014]](/index.php/Plik:Parafias%C4%85toczno.jpg) Kościół pw. Chrystusa Króla w Sątocznie, źródło: Archidiecezja Warmińska [26.10.2014]
| |
| Siedziba | Sątoczno |
| Adres | Sątoczno, 11-430 Korsze |
| Data powołania | XIV w. |
| Wyznanie | katolickie |
| Kościół | rzymskokatolicki |
| Archidiecezja | warmińska |
| Dekanat | Sępopol |
| Kościół | Kościół pw. Chrystusa Króla w Sątocznie |
| satoczno.pl | |
Parafia pw. Chrystusa Króla w Sątocznie – rzymskokatolicka parafia leżąca w dekanacie Sępopol należącym do archidiecezji warmińskiej. Kościół parafialny znajduje się w Sątocznie. Obecnie (2014 r.) proboszczem parafii jest ks. mgr Adam Malak SDB.
Wnętrze kościoła w Sątocznie, źródło: satoczno.pl 
Sątoczno. Kościół ewangelicki. Wnętrze prezbiterium z ołtarzem kazalnicowym. Fotograf Ulbrich Anton 1905/1909. ©IS PAN, źródło: ciekawemazury.pl
Spis treści
Historia parafii
W 1468 roku rycerz Albrecht von Vogt w nagrodę za udział w wojnie przeciw Polsce i Litwie otrzymał od Krzyżaków Sątoczno. Po jego śmierci majątek dziedziczyła córka, która wyszła za mąż za właściciela sąsiedniego majątku Botha von Eulenburga. Od jego nazwiska Sątoczno wzięło swą dawną nazwę Leunenburg. W 1526 roku proboszczem miejscowej parafii należącej do archiprezbiteriatu w Sępopolu był Valentin Vuge z Elbląga. Do parafii w Sątocznie należały wówczas wsie: Glitajny, Kałwągi, Wągniki, Błuskajmy, Studzieniec, Słępy i Kaskajmy. Mieszkali tam zapewne również Polacy, gdyż w 1581 roku nauczyciel szkoły otrzymywał dodatkowe wynagrodzenie za odczytywanie oraz komentowanie Ewangelii i katechizmu w języku polskim. W połowie XVII stulecia specjalnie dla polskich parafian ustanowiono tu diakonat. Polscy diakoni nauczali w Sątocznie do roku 1697. Kościół w Sątocznie został wzniesiony w latach 1326–1328 na terenie grodu założonego przez zakon krzyżacki. Ulokowano go na spływie Sajny i Gubra. Najstarszą częścią budowli jest wieża, jej mury przetrwały w nienaruszonym stanie od pierwszej połowy XIV wieku. W dzwonnicy było miejsce na trzy dzwony. Najstarszy dzwon z roku 1593 zaginął, drugi — największy, z roku 1735 – dzwoni teraz w gminie Borfelde koło Hildesheim w Niemczech. Dzwon, który pozostał, nosi napis: Bogu do zaszczytu, chrześcijanom do zachęty. Poniżej widnieją wiersze: Ja wołam do nabożeństwa dzieci oddane Bogu i dzwonię w śmierci jeszcze pobożnemu grzesznikowi. Anno Domini 1735 — odlewał mnie Georg Bernhard Kinder w Królewcu, urodzony w Leunenburgu. W roku 1848 na polecenie pastora Simona Jakuba Gammela stolarz Rockel wykonał nad nawą pozorne drewniane sklepienie gwiaździste. Zachodnią część nawy zamyka chór z organami. Zbudował je w 1745 roku Adam Gottllob Casparini, królewski organmistrz. Powiększono je w roku 1898. Organy posiadają ornamentykę w stylu rokokowym. Prezbiterium oddzielone jest od nawy monumentalnym łukiem tęczowym. Ołtarz wykonany jest w drewnie. Wykonał go w roku 1824 rzeźbiarz Bierreichel. Na środku prezbiterium stała chrzcielnica wykonana z włoskiego marmuru "Carvara". Zakupiono ją w Królewcu w roku 1828. [12.10.2014Od roku 1945 kościół przynależał do parafii Sępopol, a od roku 1962 stanowił samodzielny wikariat. 25 maja 1974 roku została erygowana parafia pw. Chrystusa Króla. Parafię prowadzą księża salezjanie. Do parafii należą miejscowości: Kałwągi, Prosna, Sajna Wielka, Sajna Mała, Błuskajmy Wielkie, Błuskajmy Małe, Giełpsz, Kamień, Kaskajmy Małe, Łękajny, Marłuty, Sątoczek, Stawnica Duża i Stawnica Mała, Suliki, Wetyn, Bykowo, Słępy, Wągniki i Studzieniec.
Kler parafialny
Proboszczowie:
Grupy działające na terenie parafii
- Schola
- Koło Żywego Różańca
- Służba Liturgiczna
Zobacz też
Archidiecezja Warmińska
salezjanie.pl, 50 lat Salezjanów w Sątocznie [12.10.2014]
Bibliografia
Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej, red. Bronisław Magdziarz, Olsztyn 1999
Parafia pw. Chrystusa Króla w Sątocznie [12.10.2014]
