Gorysz pagórkowy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Zobacz też) |
|||
| (Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
|Pusta linia = <br/> | |Pusta linia = <br/> | ||
|grafika = gorysz kwiatostan.jpg | |grafika = gorysz kwiatostan.jpg | ||
| − | |podpis grafiki = Gorysz pagórkowy – kwiatostan | + | |podpis grafiki = Gorysz pagórkowy – kwiatostan.<br>Fot. Dariusz Kubiak. |
|Systematyka = Systematyka | |Systematyka = Systematyka | ||
|Domena = eukarionty | |Domena = eukarionty | ||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
'''Gorysz pagórkowy''', gorysz pagórkowaty, gorysz olszyniec (''Peucedanum oreoselinum'' Hedw.) – gatunek rośliny należący do rodziny selerowatych (''Apiaceae''). | '''Gorysz pagórkowy''', gorysz pagórkowaty, gorysz olszyniec (''Peucedanum oreoselinum'' Hedw.) – gatunek rośliny należący do rodziny selerowatych (''Apiaceae''). | ||
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
| − | |||
== Morfologia == | == Morfologia == | ||
Łodyga obła, z rdzeniem, naga, walcowata, podłużnie kreskowana, szeroko gałęzista, długości 30-100 cm. Liście odziomkowe, podwójnie lub potrójnie pierzastosieczne bądź wrębne, z obu stron zielone i lśniące, odcinki jajowate, odgięte w dół, z krótko zaostrzonymi ząbkami. Kwiaty barwy białej, zebrane w baldach złożony o 20-25 szypułach, pokrywy drobne, omszone, pokrywki lancetowate, biało obrzeżone. W Polsce gorysz pagórkowy kwitnie pomiędzy czerwcem a sierpniem. Owoc stanowi oskrzydlona rozłupka. | Łodyga obła, z rdzeniem, naga, walcowata, podłużnie kreskowana, szeroko gałęzista, długości 30-100 cm. Liście odziomkowe, podwójnie lub potrójnie pierzastosieczne bądź wrębne, z obu stron zielone i lśniące, odcinki jajowate, odgięte w dół, z krótko zaostrzonymi ząbkami. Kwiaty barwy białej, zebrane w baldach złożony o 20-25 szypułach, pokrywy drobne, omszone, pokrywki lancetowate, biało obrzeżone. W Polsce gorysz pagórkowy kwitnie pomiędzy czerwcem a sierpniem. Owoc stanowi oskrzydlona rozłupka. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
== Rozmieszczenie i ekologia == | == Rozmieszczenie i ekologia == | ||
Gorysz pagórkowy występuje w miejscach suchych, piaszczystych, na murawach, skrajach lasów, zaroślach oraz w widnych borach i dąbrowach. | Gorysz pagórkowy występuje w miejscach suchych, piaszczystych, na murawach, skrajach lasów, zaroślach oraz w widnych borach i dąbrowach. | ||
| − | Na [[ | + | Na [[Warmia|Warmia]] i [[Mazury|Mazurach]] występuje m.in. w borze sosnowym w [[Nadleśnictwo Nowe Ramuki|Nadleśnictwie Nowe Ramuki]]. |
== Wartość użytkowa == | == Wartość użytkowa == | ||
| Linia 34: | Linia 32: | ||
== Ciekawostki == | == Ciekawostki == | ||
| − | Subkontynentalny bór sosnowy świeży jest najbardziej pospolitym zbiorowiskiem leśnym w północno-wschodniej części kraju, w tym także na obszarze Warmii Mazur. Powierzchnie podlegające zabiegom gospodarczym mają jednak często uproszczony, jednowiekowy drzewostan, a zestaw gatunków występujących w runie jest bardzo ograniczony w stosunku do zbiorowisk o charakterze naturalnym. | + | Subkontynentalny bór sosnowy świeży jest najbardziej pospolitym zbiorowiskiem leśnym w północno-wschodniej części kraju, w tym także na obszarze Warmii i Mazur. Powierzchnie podlegające zabiegom gospodarczym mają jednak często uproszczony, jednowiekowy drzewostan, a zestaw gatunków występujących w runie jest bardzo ograniczony w stosunku do zbiorowisk o charakterze naturalnym. |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 42: | Linia 40: | ||
[http://pl.wikipedia.org/wiki/Kontynentalny_bór_sosnowy_świeży pl.wikipedia.org, Kontynentalny bór sosnowy świeży] [22.05.2014] | [http://pl.wikipedia.org/wiki/Kontynentalny_bór_sosnowy_świeży pl.wikipedia.org, Kontynentalny bór sosnowy świeży] [22.05.2014] | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | + | ''Zbiorowiska roślinne Polski. Lasy i zarośla'', red. naukowa Władysław Matuszkiewicz, Piotr Sikorski i.in., Warszawa 2012. | |
| − | + | [[Kategoria: Przyroda]][[Kategoria: Rośliny Warmii i Mazur]] | |
| − | [[Kategoria: Przyroda | ||
Aktualna wersja na dzień 21:47, 9 mar 2015
| Gorysz pagórkowy | |
| | |
| Peucedanum oreoselinum | |
| (L.) Moench | |
 Gorysz pagórkowy – kwiatostan. Fot. Dariusz Kubiak. | |
| Systematyka | |
| Królestwo | rośliny |
| Gromada | rośliny naczyniowe |
| Klasa | okrytonasienne |
| Rząd | selerowce |
| Rodzina | selerowate |
| Rodzaj | gorysz |
| Gatunek | gorysz pagórkowy |
| Synonimy | |
Gorysz pagórkowy, gorysz pagórkowaty, gorysz olszyniec (Peucedanum oreoselinum Hedw.) – gatunek rośliny należący do rodziny selerowatych (Apiaceae).
Spis treści
Morfologia
Łodyga obła, z rdzeniem, naga, walcowata, podłużnie kreskowana, szeroko gałęzista, długości 30-100 cm. Liście odziomkowe, podwójnie lub potrójnie pierzastosieczne bądź wrębne, z obu stron zielone i lśniące, odcinki jajowate, odgięte w dół, z krótko zaostrzonymi ząbkami. Kwiaty barwy białej, zebrane w baldach złożony o 20-25 szypułach, pokrywy drobne, omszone, pokrywki lancetowate, biało obrzeżone. W Polsce gorysz pagórkowy kwitnie pomiędzy czerwcem a sierpniem. Owoc stanowi oskrzydlona rozłupka.
Rozmieszczenie i ekologia
Gorysz pagórkowy występuje w miejscach suchych, piaszczystych, na murawach, skrajach lasów, zaroślach oraz w widnych borach i dąbrowach.
Na Warmia i Mazurach występuje m.in. w borze sosnowym w Nadleśnictwie Nowe Ramuki.
Wartość użytkowa
W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gorysz pagórkowy pełni rolę gatunku charakterystycznego dla zespołu subkontynentalnego boru sosnowego świeżego (boru goryszowego) Peucedano-Pinetum.
Ciekawostki
Subkontynentalny bór sosnowy świeży jest najbardziej pospolitym zbiorowiskiem leśnym w północno-wschodniej części kraju, w tym także na obszarze Warmii i Mazur. Powierzchnie podlegające zabiegom gospodarczym mają jednak często uproszczony, jednowiekowy drzewostan, a zestaw gatunków występujących w runie jest bardzo ograniczony w stosunku do zbiorowisk o charakterze naturalnym.
Zobacz też
pl.wikipedia.org, Gorysz pagórkowy [22.05.2014]
pl.wikipedia.org, Kontynentalny bór sosnowy świeży [22.05.2014]
Bibliografia
Zbiorowiska roślinne Polski. Lasy i zarośla, red. naukowa Władysław Matuszkiewicz, Piotr Sikorski i.in., Warszawa 2012.
