Jeż: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
| (Nie pokazano 34 wersji utworzonych przez 6 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | ''Erinacea | + | {{Zwierzę infobox |
| + | |nazwa zwyczajowa = ''Jeż'' | ||
| + | |nazwa łacińska = ''Erinacea'' | ||
| + | |TSN = | ||
| + | |zoolog = G. Fischer, 1814 | ||
| + | |okres istnienia = | ||
| + | |grafika = Jeż_1.jpg | ||
| + | |opis grafiki = Jeż. Fot. Jörg Hempel. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Erinaceus_europaeus_LC0119.jpg Commons Wikimedia] | ||
| + | |typ = strunowce | ||
| + | |podtyp = kręgowce | ||
| + | |gromada = ssaki | ||
| + | |rząd = ''Erinaceamorpha'' | ||
| + | |rodzina = jeżowate | ||
| + | |rodzaj = jeż | ||
| + | |gatunek = | ||
| + | |synonimy = | ||
| + | |wikispecies = | ||
| + | |commons = | ||
| + | }} | ||
| + | '''Jeż''' – jeden z największych ssaków owadożernych. Jego wielkość dochodzi do 30 cm. Pokryty jest dość gęstym, krótkim futrem. Na grzbiecie i bokach włosy są przekształcone w kolce barwy żółtobrązowej. | ||
| + | <br/><br/> | ||
| + | ==Charakterystyka== | ||
| + | Jeż zamieszkuje nory w lasach, parkach, ogrodach i na polach, czyli tereny obfitujące w bujną roślinność. Osiada głównie w gnieździe wybudowanym w norze, często pod konarami drzew, w zaroślach. Bywa blisko ludzkich siedlisk. Na drogach jest narażony na śmiertelne potrącenie. | ||
| − | + | Przestraszony jeż zwija się w kulkę oraz wydaje charakterystyczne posapywania. Taka technika sprawdza się przeciwko większości drapieżników z wyjątkiem [[Borsuk|borsuka]], który jest odporny na jego kolce. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | + | Przeważnie żeruje w nocy. Żywi się ptasimi jajami, owadami, żabami, jaszczurkami, a w okresie głodu także pokarmem roślinnym (wbrew powszechnemu przekonaniu nie jada jabłek). Potrafi się wspinać i pływać. | |
| − | + | W ciągu roku dwukrotnie samica wydaje na świat młode po 3–4 sztuki na raz. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | + | Zapada w sen zimowy, który trwa od października do kwietnia. Jeż jest gatunkiem pod ścisłą ochroną. | |
| − | + | Jest bardzo często spotykany na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]] ze względu na idealne warunki siedliskowe. | |
| + | ==Bibliografia== | ||
| + | Panfil Jan, ''Ssaki Pojezierza Mazurskiego'', Olsztyn 1984, s. 24. | ||
| + | <br/> | ||
| + | [[Kategoria:Przyroda]][[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]] | ||
Aktualna wersja na dzień 21:10, 9 mar 2015
| Jeż | |
| | |
| Erinacea` | |
| G. Fischer, 1814 | |
| Erinacea G. Fischer, 1814 | |
 Jeż. Fot. Jörg Hempel. Źródło: Commons Wikimedia | |
| Systematyka | |
| Domena | eukarionty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | ssaki |
| Rząd | Erinaceamorpha |
| Rodzina | jeżowate |
| Rodzaj | jeż |
Jeż – jeden z największych ssaków owadożernych. Jego wielkość dochodzi do 30 cm. Pokryty jest dość gęstym, krótkim futrem. Na grzbiecie i bokach włosy są przekształcone w kolce barwy żółtobrązowej.
Charakterystyka
Jeż zamieszkuje nory w lasach, parkach, ogrodach i na polach, czyli tereny obfitujące w bujną roślinność. Osiada głównie w gnieździe wybudowanym w norze, często pod konarami drzew, w zaroślach. Bywa blisko ludzkich siedlisk. Na drogach jest narażony na śmiertelne potrącenie.
Przestraszony jeż zwija się w kulkę oraz wydaje charakterystyczne posapywania. Taka technika sprawdza się przeciwko większości drapieżników z wyjątkiem borsuka, który jest odporny na jego kolce.
Przeważnie żeruje w nocy. Żywi się ptasimi jajami, owadami, żabami, jaszczurkami, a w okresie głodu także pokarmem roślinnym (wbrew powszechnemu przekonaniu nie jada jabłek). Potrafi się wspinać i pływać.
W ciągu roku dwukrotnie samica wydaje na świat młode po 3–4 sztuki na raz.
Zapada w sen zimowy, który trwa od października do kwietnia. Jeż jest gatunkiem pod ścisłą ochroną.
Jest bardzo często spotykany na Warmii i Mazurach ze względu na idealne warunki siedliskowe.
Bibliografia
Panfil Jan, Ssaki Pojezierza Mazurskiego, Olsztyn 1984, s. 24.
