Jeż: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(Nie pokazano 26 wersji utworzonych przez 6 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Zwierzę infobox | {{Zwierzę infobox | ||
− | |nazwa | + | |nazwa zwyczajowa = ''Jeż'' |
|nazwa łacińska = ''Erinacea'' | |nazwa łacińska = ''Erinacea'' | ||
− | |zoolog = G.Fischer, 1814 | + | |TSN = |
− | |typ = | + | |zoolog = G. Fischer, 1814 |
− | |podtyp = | + | |okres istnienia = |
− | |gromada = | + | |grafika = Jeż_1.jpg |
− | | | + | |opis grafiki = Jeż. Fot. Jörg Hempel. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Erinaceus_europaeus_LC0119.jpg Commons Wikimedia] |
− | | | + | |typ = strunowce |
− | | | + | |podtyp = kręgowce |
− | | | + | |gromada = ssaki |
− | | | + | |rząd = ''Erinaceamorpha'' |
+ | |rodzina = jeżowate | ||
+ | |rodzaj = jeż | ||
+ | |gatunek = | ||
+ | |synonimy = | ||
+ | |wikispecies = | ||
+ | |commons = | ||
}} | }} | ||
+ | '''Jeż''' – jeden z największych ssaków owadożernych. Jego wielkość dochodzi do 30 cm. Pokryty jest dość gęstym, krótkim futrem. Na grzbiecie i bokach włosy są przekształcone w kolce barwy żółtobrązowej. | ||
+ | <br/><br/> | ||
+ | ==Charakterystyka== | ||
+ | Jeż zamieszkuje nory w lasach, parkach, ogrodach i na polach, czyli tereny obfitujące w bujną roślinność. Osiada głównie w gnieździe wybudowanym w norze, często pod konarami drzew, w zaroślach. Bywa blisko ludzkich siedlisk. Na drogach jest narażony na śmiertelne potrącenie. | ||
− | + | Przestraszony jeż zwija się w kulkę oraz wydaje charakterystyczne posapywania. Taka technika sprawdza się przeciwko większości drapieżników z wyjątkiem [[Borsuk|borsuka]], który jest odporny na jego kolce. | |
− | + | Przeważnie żeruje w nocy. Żywi się ptasimi jajami, owadami, żabami, jaszczurkami, a w okresie głodu także pokarmem roślinnym (wbrew powszechnemu przekonaniu nie jada jabłek). Potrafi się wspinać i pływać. | |
− | + | W ciągu roku dwukrotnie samica wydaje na świat młode po 3–4 sztuki na raz. | |
− | |||
− | + | Zapada w sen zimowy, który trwa od października do kwietnia. Jeż jest gatunkiem pod ścisłą ochroną. | |
− | + | Jest bardzo często spotykany na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]] ze względu na idealne warunki siedliskowe. | |
− | + | ==Bibliografia== | |
− | + | Panfil Jan, ''Ssaki Pojezierza Mazurskiego'', Olsztyn 1984, s. 24. | |
− | + | <br/> | |
− | + | [[Kategoria:Przyroda]][[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]] | |
− | |||
− | |||
− | == | ||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | [[Kategoria: | ||
− | [[Kategoria: |
Aktualna wersja na dzień 21:10, 9 mar 2015
Jeż | |
| |
Erinacea` | |
G. Fischer, 1814 | |
Erinacea G. Fischer, 1814 | |
Jeż. Fot. Jörg Hempel. Źródło: Commons Wikimedia | |
Systematyka | |
Domena | eukarionty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | strunowce |
Podtyp | kręgowce |
Gromada | ssaki |
Rząd | Erinaceamorpha |
Rodzina | jeżowate |
Rodzaj | jeż |
Jeż – jeden z największych ssaków owadożernych. Jego wielkość dochodzi do 30 cm. Pokryty jest dość gęstym, krótkim futrem. Na grzbiecie i bokach włosy są przekształcone w kolce barwy żółtobrązowej.
Charakterystyka
Jeż zamieszkuje nory w lasach, parkach, ogrodach i na polach, czyli tereny obfitujące w bujną roślinność. Osiada głównie w gnieździe wybudowanym w norze, często pod konarami drzew, w zaroślach. Bywa blisko ludzkich siedlisk. Na drogach jest narażony na śmiertelne potrącenie.
Przestraszony jeż zwija się w kulkę oraz wydaje charakterystyczne posapywania. Taka technika sprawdza się przeciwko większości drapieżników z wyjątkiem borsuka, który jest odporny na jego kolce.
Przeważnie żeruje w nocy. Żywi się ptasimi jajami, owadami, żabami, jaszczurkami, a w okresie głodu także pokarmem roślinnym (wbrew powszechnemu przekonaniu nie jada jabłek). Potrafi się wspinać i pływać.
W ciągu roku dwukrotnie samica wydaje na świat młode po 3–4 sztuki na raz.
Zapada w sen zimowy, który trwa od października do kwietnia. Jeż jest gatunkiem pod ścisłą ochroną.
Jest bardzo często spotykany na Warmii i Mazurach ze względu na idealne warunki siedliskowe.
Bibliografia
Panfil Jan, Ssaki Pojezierza Mazurskiego, Olsztyn 1984, s. 24.