Korzeniowiec wieloletni: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{Roślina infobox
 
{{Roślina infobox
 
  |Nazwa rośliny = Korzeniowiec wieloletni
 
  |Nazwa rośliny = Korzeniowiec wieloletni
  |Nazwa łacińska = Heterobasidion annosum
+
  |Nazwa łacińska = ''Heterobasidion annosum''
 
  |L = (Fr.) Bref.
 
  |L = (Fr.) Bref.
 
  |Pusta linia = <br/>
 
  |Pusta linia = <br/>
  |grafika =  
+
  |grafika = korzeniowiec.jpg
  |podpis grafiki = Owocniki korzeniowca wieloletniego
+
  |podpis grafiki = Owocniki korzeniowca wieloletniego.<br>Fot. James Lindsey. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Heterobasidion_annosum_-_Lindsey.jpg Commons Wikimedia]
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Domena = eukarionty  
 
  |Domena = eukarionty  
Linia 18: Linia 18:
 
  |Synonimy = Huba korzeni, korzeniowiec sosnowy
 
  |Synonimy = Huba korzeni, korzeniowiec sosnowy
 
  |Lista synonimów = }}
 
  |Lista synonimów = }}
 +
'''Korzeniowiec wieloletni''' (''Heterobasidion annosum'' (Fr.) Bref.) – gatunek grzyba wielkoowocnikowego z rodziny jodłownicowatych (''Bondarzewiaceae''), rzędu gołąbkowców (''Russulales'').
 +
<br/><br/>
 +
== Owocnik ==
 +
Korzeniowiec wieloletni tworzy owocniki wieloletnie, rozpostarte lub rozpostarto-odgięte, półeczkowate, nieregularne, szerokości 5-30 cm, grubości 1-2 cm. Powierzchnia owocnika jest bardzo nierówna, pomarszczona, jasnobrązowa, ciemnobrązowa, czerwonawobrązowawa, matowa. Brzeg owocnika jest ostry, falisty, wyraźnie jaśniejszy, nierówny, czerwonobrązowy, żółtawy lub białawy. Hymenofor (warstwa zarodnikonośna) wielowarstwowy, rurkowaty, białawy lub kremowy. Miąższ białawy, skórzasty, u starszych okazów bladobrązowy. Smaku i zapachu brak.
 
<br/>
 
<br/>
  
'''Korzeniowiec wieloletni''' (''Heterobasidion annosum'' (Fr.) Bref.) – gatunek grzyba wielkoowocnikowego z rodziny jodłownicowatych (Bondarzewiaceae), rzędu gołąbkowców (Russulales).
+
== Rozmieszczenie i ekologia ==
 +
Korzeniowiec wieloletni występuje w lasach iglastych, rzadziej liściastych, również w parkach. Pospolity w Europie, znany też w Ameryce Północnej, Azji i Australii.
  
 +
Jest grzybem saprotroficznym z uzdolnieniami pasożytniczymi. Jako pasożyt atakuje głównie sosnę i świerk, także jodłę, modrzew czy sosnę wejmutkę. Poraża drzewa we wszystkich klasach wieku. Drzewa młode do około 10. roku życia szybko zabija (bez wycieku żywicy), u starszych powoduje długotrwałą chorobę polegającą na rozkładzie drewna korzeni. Z korzeni zgnilizna przechodzi do pnia, powodując białą jamkowatą zgniliznę drewna. Zmienia się ono w bezkształtną masę, a we wnętrzu pnia (u świerka i jodły) tworzy się dziuplasta przestrzeń. Na martwych korzeniach powstają owocniki, które mogą wyrastać czasem u nasady pni czy też pniaków. Owocniki wytwarza przez cały rok, przy sprzyjających warunkach również w zimie.
  
=== Owocnik ===
+
Huba korzeni jest jedną z ważniejszych gospodarczo chorób drzew leśnych Polsce. W [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], razem z opieńkową zgnilizną korzeni [[Armillaria| Armillaria]], występuje  z dużym nasileniem i stanowi poważne zagrożenie drzewostanów leśnych.
Korzeniowiec wieloletni tworzy owocniki wieloletnie, rozpostarte lub rozpostarto-odgięte, półeczkowate, nieregularne, szerokości 5-30 cm, grubości 1-2 cm. Powierzchnia bardzo nierówna, pomarszczona, jasnobrązowa, ciemnobrązowa, czerwonawobrązowawa, matowa. Brzeg owocnika ostry, falisty, wyraźnie jaśniejszy, nierówny, czerwono-brązowy, żółtawy lub białawy. Hymenofor (warstwa zarodnikonośna) wielowarstwowy, rurkowaty, białawy lub kremowy. Miąższ białawy, skórzasty, u starszych okazów bladobrązowy. Smaku i zapachu brak.  
 
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Rozmieszczenie i ekologia ===
+
== Ciekawostki ==
Korzeniowiec wieloletni występuje w lasach iglastych, rzadziej liściastych, również w parkach. Pospolity w Europie, znany też w Ameryce Północnej, Azji i Australii.
+
W Polsce występują jeszcze dwa inne gatunki korzeniowca: korzeniowiec jodłowy (''Heterobasidion abietinum''), który rozwija się głównie na jodle, rzadko na świerku oraz korzeniowiec drobnopory (''Heterobasidion parviporum''), rozwijający się głównie na świerku, rzadko na jodle.  
 
<br/>
 
<br/>
Jest grzybem saprotroficznym z uzdolnieniami pasożytniczymi. Jako pasożyt atakuje głównie sosnę i świerk, także jodłę, modrzew czy sosnę wejmutkę. Poraża drzewa we wszystkich klasach wieku. Drzewa młode do około 10. roku życia szybko zabija (bez wycieku żywicy), u starszych powoduje długotrwałą chorobę polegająca na rozkładzie drewna korzeni. Z korzeni zgnilizna przechodzi do pnia. Powoduje zgniliznę drewna typu białą jamkowatą. Drewno zmienia się w bezkształtną masę, a we wnętrzu pnia (u świerka i jodły) tworzy się dziuplasta przestrzeń. Na martwych korzeniach tworzą się owocniki, które mogą wyrastać czasem u nasady pni czy też pniaków. Owocniki wytwarza przez cały rok, przy sprzyjających warunkach również w zimie.
+
W walce z hubą korzeni, obok metod chemicznych, wykorzystuje się prewencyjną metodę biologiczną polegającą na zabezpieczaniu świeżych pniaków przed zasiedleniem korzeniowcem wieloletnim. W tym celu pniaki opryskuje się wodną zawiesiną zarodników grzyba żylicy olbrzymiej (''Phlebia gigantea''), który jest gatunkiem konkurencyjnym w stosunku do korzeniowca wieloletniego. Grzyb ten szybciej się rozwija, zajmując niszę siedliskową i wykorzystując substancje pokarmowe z podłoża. Dodatkowo grzybnia żylicy olbrzymiej działa silnie hamująco na rozwój strzępek korzeniowca wieloletniego, powodując zaburzenia w rozwoju ich błony komórkowej i deformację. W ten sposób redukowane są w znaczny sposób rezerwuary, czyli miejsca bytowania korzeniowca.
<br/>
 
Huba korzeni jest jedną z ważniejszych gospodarczo chorób drzew leśnych Polsce. W województwie warmińsko-mazurskim, razem z opieńkową zgnilizną korzeni [[Armillaria| Armillaria]], występuje  z dużym nasileniem i stanowi poważne zagrożenie drzewostanów leśnych.
 
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Ciekawostki ===
+
== Zobacz też ==
W Polsce występują jeszcze dwa inne gatunki korzeniowca: korzeniowiec jodłowy (''Heterobasidion abietinum''), rozwijający się głównie na jodle, rzadko na świerku, oraz korzeniowiec drobnopory (''Heterobasidion parviporum''), rozwijający się głównie na świerku, rzadko na jodle.  
+
[http://pl.wikipedia.org/wiki/Korzeniowiec_sosnowy pl.wikipedia.org, Korzeniowiec wieloletni] [22.05.2014]
 
<br/>
 
<br/>
W walce z hubą korzeni, obok metod chemicznych, wykorzystuje się prewencyjną metodę biologiczną, polegającą na zabezpieczaniu świeżych pniaków przed zasiedleniem korzeniowcem wieloletnim. W tym celu pniaki opryskuje się wodną zawiesiną zarodników grzyba żylicy olbrzymiej (''Phlebia gigantea''), który jest gatunkiem konkurencyjnym w stosunku do korzeniowca wieloletniego. Grzyb ten szybciej się rozwija, zajmując niszę siedliskową i  wykorzystując substancje pokarmowe z podłoża. Dodatkowo grzybnia żylicy olbrzymiej działa silnie hamująco na rozwój strzępek korzeniowca wieloletniego, powodując zaburzenia w rozwoju ich błony komórkowej i deformację. W ten sposób redukowane są w znaczny sposób rezerwuary, czyli miejsca bytowania korzeniowca.
+
[http://www.indexfungorum.org/names/Names.asp indexfungorum.org] [22.05.2014]
 
<br/>
 
<br/>
 
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
Gumińska B., Wojewoda W.: Grzyby i ich oznaczanie. Warszawa: PWRiL, 1985.
+
Gumińska Barbara, Wojewoda Wiesław, ''Grzyby i ich oznaczanie'', Warszawa 1985.<br/>
 +
Mańka Karol, ''Fitopatologia leśna'', Warszawa 1998.  
 
<br/>
 
<br/>
Mańka K.: Fitopatologia leśna. Warszawa: PWRiL, 1998.
 
<br/>
 
 
== Linki zewnętrzne ==
 
http://pl.wikipedia.org/wiki/Korzeniowiec_sosnowy
 
<br/>
 
http://www.indexfungorum.org/names/Names.asp
 
<br/>
 
 
  
 
[[Kategoria: Przyroda]]
 
[[Kategoria: Przyroda]]
[[Kategoria: Grzyby]]
+
[[Kategoria: Grzyby Warmii i Mazur]]

Aktualna wersja na dzień 21:22, 9 mar 2015

Korzeniowiec wieloletni

Heterobasidion annosum
(Fr.) Bref.
Owocniki korzeniowca wieloletniego.Fot. James Lindsey. Źródło: Commons Wikimedia
Owocniki korzeniowca wieloletniego.
Fot. James Lindsey. Źródło: Commons Wikimedia
Systematyka
Królestwo grzyby
Gromada grzyby podstawkowe
Klasa pieczarniaki
Rząd gołąbkowce
Rodzina jodłownicowate
Rodzaj korzeniowiec
Gatunek Korzeniowiec wieloletni
Huba korzeni, korzeniowiec sosnowy

Korzeniowiec wieloletni (Heterobasidion annosum (Fr.) Bref.) – gatunek grzyba wielkoowocnikowego z rodziny jodłownicowatych (Bondarzewiaceae), rzędu gołąbkowców (Russulales).

Owocnik

Korzeniowiec wieloletni tworzy owocniki wieloletnie, rozpostarte lub rozpostarto-odgięte, półeczkowate, nieregularne, szerokości 5-30 cm, grubości 1-2 cm. Powierzchnia owocnika jest bardzo nierówna, pomarszczona, jasnobrązowa, ciemnobrązowa, czerwonawobrązowawa, matowa. Brzeg owocnika jest ostry, falisty, wyraźnie jaśniejszy, nierówny, czerwonobrązowy, żółtawy lub białawy. Hymenofor (warstwa zarodnikonośna) wielowarstwowy, rurkowaty, białawy lub kremowy. Miąższ białawy, skórzasty, u starszych okazów bladobrązowy. Smaku i zapachu brak.

Rozmieszczenie i ekologia

Korzeniowiec wieloletni występuje w lasach iglastych, rzadziej liściastych, również w parkach. Pospolity w Europie, znany też w Ameryce Północnej, Azji i Australii.

Jest grzybem saprotroficznym z uzdolnieniami pasożytniczymi. Jako pasożyt atakuje głównie sosnę i świerk, także jodłę, modrzew czy sosnę wejmutkę. Poraża drzewa we wszystkich klasach wieku. Drzewa młode do około 10. roku życia szybko zabija (bez wycieku żywicy), u starszych powoduje długotrwałą chorobę polegającą na rozkładzie drewna korzeni. Z korzeni zgnilizna przechodzi do pnia, powodując białą jamkowatą zgniliznę drewna. Zmienia się ono w bezkształtną masę, a we wnętrzu pnia (u świerka i jodły) tworzy się dziuplasta przestrzeń. Na martwych korzeniach powstają owocniki, które mogą wyrastać czasem u nasady pni czy też pniaków. Owocniki wytwarza przez cały rok, przy sprzyjających warunkach również w zimie.

Huba korzeni jest jedną z ważniejszych gospodarczo chorób drzew leśnych Polsce. W województwie warmińsko-mazurskim, razem z opieńkową zgnilizną korzeni Armillaria, występuje z dużym nasileniem i stanowi poważne zagrożenie drzewostanów leśnych.

Ciekawostki

W Polsce występują jeszcze dwa inne gatunki korzeniowca: korzeniowiec jodłowy (Heterobasidion abietinum), który rozwija się głównie na jodle, rzadko na świerku oraz korzeniowiec drobnopory (Heterobasidion parviporum), rozwijający się głównie na świerku, rzadko na jodle.
W walce z hubą korzeni, obok metod chemicznych, wykorzystuje się prewencyjną metodę biologiczną polegającą na zabezpieczaniu świeżych pniaków przed zasiedleniem korzeniowcem wieloletnim. W tym celu pniaki opryskuje się wodną zawiesiną zarodników grzyba żylicy olbrzymiej (Phlebia gigantea), który jest gatunkiem konkurencyjnym w stosunku do korzeniowca wieloletniego. Grzyb ten szybciej się rozwija, zajmując niszę siedliskową i wykorzystując substancje pokarmowe z podłoża. Dodatkowo grzybnia żylicy olbrzymiej działa silnie hamująco na rozwój strzępek korzeniowca wieloletniego, powodując zaburzenia w rozwoju ich błony komórkowej i deformację. W ten sposób redukowane są w znaczny sposób rezerwuary, czyli miejsca bytowania korzeniowca.

Zobacz też

pl.wikipedia.org, Korzeniowiec wieloletni [22.05.2014]
indexfungorum.org [22.05.2014]

Bibliografia

Gumińska Barbara, Wojewoda Wiesław, Grzyby i ich oznaczanie, Warszawa 1985.
Mańka Karol, Fitopatologia leśna, Warszawa 1998.