Szkoła Podstawowa im. Marii Konopnickiej w Hartowcu: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Historia)
 
(Nie pokazano 31 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{Szkolnictwo infobox
 
{{Szkolnictwo infobox
|Nazwa_instytucji =  Szkoła Podstawowa im. Marii Konopnickiej w Hartowcu
+
|Nazwa_instytucji =  '''Szkoła Podstawowa im. Marii Konopnickiej w Hartowcu'''
|Grafika          =  Koala.jpg
+
|Grafika          =  sp hartowiec.jpg
|Opis_grafiki    =  ...Wymagane...
+
|Opis_grafiki    =  Budynek szkoły. Źródło: [http://sphartowiec.w.interia.pl/glowna.htm www.sphartowiec.w.interia.pl]
|Data_założenia  =  ...Wymagane...
+
|Data_założenia  =  1879 r.
|Poziom_szkoły    =  ...Wymagane...
+
|Poziom_szkoły    =  podstawowy
|Podtyp_szkoły    =  ...Wymagane...
+
|Podtyp_szkoły    =   
|Profil          =  ...Wymagane...
+
|Profil          =   
|Adres            =  ...Wymagane...
+
|Adres            =  Hartowiec 40, 13-220 Rybno
 
}}
 
}}
 +
'''Szkoła Podstawowa im. Marii Konopnickiej w Hartowcu''' – szkoła podstawowa w [[Hartowiec |Hartowcu]], [[Powiat działdowski |powiat działdowski]], [[Województwo warmińsko-mazurskie |województwo warmińsko-mazurskie]]. Obecnie funkcję dyrektora szkoły pełni [[Bogusław Łukwiński]].
 +
<br/><br/>
 +
== Historia ==
 +
Początki szkoły w [[Hartowiec |Hartowcu]] sięgają okresu zaborów. Budynek szkolny wzniesiono w 1879 r. w ramach Kulturkampfu, ściśle związanego z rozwojem przymusowego szkolnictwa podstawowego. Budynek składał się z dwóch izb lekcyjnych oraz mieszkania dla nauczyciela. Szkoła miała służyć władzom pruskim w walce z polskością i szeroko zakrojonej akcji germanizacyjnej. W związku z tym językiem wykładowym w szkole był niemiecki, a nauczycielami osoby niemieckiego pochodzenia. Pierwszym kierownikiem był Schwemin, zaś jego następcą [[Alfons Schlegel]].
  
''' Szkoła Podstawowa im. Marii Konopnickiej w [[Hartowiec |Hartowcu]] ''' <br/>
+
W latach 1919-1939 Hartowiec znalazł się w granicach II Rzeczypospolitej Polskiej. Funkcję kierownika szkoły sprawował wówczas [[Józef Wydorski]], który w 1933 r. otrzymał Medal Niepodległości (akt nadania podpisał Józef Piłsudski). W okresie II wojny światowej w szkole pracowali głównie nauczyciele pochodzenia niemieckiego. Po wojnie, z dniem 1 września, szkoła w Hartowcu wznowiła swoją działalność. Organizatorem Publicznej Szkoły Powszechnej był [[Zygmunt Sikorski]], zaś pierwszym kierownikiem został przedwojenny nauczyciel [[Władysław Steyka]]. W 1951 r. stanowisko kierownika placówki objął przybyły z [[Płośnica |Płośnicy]] [[Jan Cegiełka]]. W latach 1952-1952 budynek szkoły rozbudowano o nowe skrzydło, w którym utworzono trzy nowe izby lekcyjne i kancelaria. Zrobiono też boisko szkolne. W 1966 r. placówka zmieniła stopień organizacyjny, stając się ośmioletnią szkołą podstawową. W latach 70. XX w. do zbiorczej szkoły gminnej uczęszczało 160–180 uczniów z Hartowca, [[Jeglia |Jeglii]], [[Truszczyny |Truszczyn]] i [[Gronowo |Gronowa]]. Od roku szkolnego 1999/2000 placówka funkcjonuje jako sześcioklasowa szkoła podstawowa.
== Historia ==
 
Najwcześniejsze wzmianki o szkołach na
 
Wzrost demograficzny, a także okres pruskiego „Kulturkampfu" związanego ściśle z rozwojem przymusowego szkolnictwa podstawowego spowodowały wybudowanie w Hartowcu w 1879 roku budynku szkolnego wraz z towarzyszącym mu budynkiem gospodarczym.Pierwotnie budynek szkolny składał się z dwóch izb lekcyjnych oraz mieszkania dla nauczyciela. Szkoła miała służyć władzom pruskim w walce z polskością i szeroko zakrojonej akcji germanizacyjnej. Na krótko przed wybudowaniem szkoły w Hartowcu, bo w 1873 roku wprowadzono do szkół język niemiecki jako język nauczania wszystkich przedmiotów za wyjątkiem nauki religii i to tylko w pierwszym oddziale tj. dla dzieci w wieku od lat 6 do 9. Nic też więc dziwnego, że pierwszymi nauczycielami w hartowieckiej szkole były osoby niemieckiego pochodzenia. Pierwszym zaś jej kierownikiem był niejaki Schwemin. Zasłynął on jako gorliwy -.polakożerca" i osoba, która nazbyt często używała kar cielesnych w stosunku do swoich uczniów. Zdarzyło się podobno nawet tak, że w klasie pozostawali tylko ci uczniowie, na których kara została już wykonana, natomiast inni w obawie przed biciem zawczasu ze szkoły uciekali. Na proceder zbiegostwa uczniów kierownik miał swoje „lekarstwo". Zapisywał ich po prostu jako nieobecnych do dziennika, a następnie zgłaszał fakt nieobecności na posterunek żandarmerii, gdyż nieusprawiedliwiona nieobecność była karana pieniężnie. W końcu jednak administracja pruska wobec częstych skarg ze strony rodziców usunęła niepoprawnego kierownika z zajmowanego stanowiska.
 
Jego następcą został Alfons Schlegel, którego uczniowie obdarzyli przydomkiem „Tabel". Tylko nieznacznie ustępował on swojemu poprzednikowi, gdyż jego uczniowie zapamiętali go z trzcinowego kija lub też z „kadykówki" wyciętej z miejscowego lasu, z których to atrybutów nader często korzystał. Jako kierownik szkoły doczekał się Schlegel Niepodległości Polski, która wypłacała mu emeryturę. Emerytowany kierownik pozostał w Polsce, gdyż żonę miał Polkę (Mroczkowską), zaś jego syn Ambroży objął szkołę w Zwiniarzu.Przez cały okres Polski niepodległej (1920 - 39) funkcję kierownika szkoły sprawował Józef Wydorski. Józef Wydorski urodził się w 1897 r. w polskiej rodzinie mieszkającej pod Pasymiem. W1916 roku został powołany do kajzerowskiego wojska. Walczył w Macedonii, Galicji i pod Reims we Francji, gdzie został ranny w rękę. Po wybuchu rewolucji w Niemczech i podpisaniu rozejmu Wydorski na dworcu w Olsztynie rozbrajał oficerów niemieckich . W 1919 r. gdy na Warmii i Mazurach myślano tylko o plebiscycie , został agitatorem , aby wkrótce zaangażować się w konspirację. Sposób , w jaki Józef Wydorski nawiązał kontakt z Polską Organizacją Wojskową jest owiany tajemnicą. Obserwował ruchy niemieckich jednostek paramilitarnych z okna obecnego sekretariatu dyrektora Domu Polskiego w Olsztynie. Następnie otrzymał zadanieb rozpracowania niemieckiej straży granicznej. Wstąpił do tej organizacji pod nazwiskiem Grunert i przekazał informacje, że przeszkolone bojówki niemieckie wysyłane są do Wielkopolski , na Śląsk i na Litwę . Małe grupy ukrywano w okolicznych majątkach jako zwykłych robotników. Wydorski zdobył także plany niemieckich ataków na polskich działaczy plebiscytowych. Na dwa miesiące przed plebiscytem w lipcu 1920 roku aresztowano Wydorskiego w Olsztynie i przesłano do Welawy, gdzie stanął przed sądem Rzeszy . Oskarżono go o zdradę stanu i o wysadzenie pociągu pancernego. Wydano wyrok skazujący Wydorskiego na śmierć. Z celi śmierci Wydorski przesłał do Komisji Alianckiej gryps zawiadamiając o swym położeniu. Co  sprawiło - czy ten gryps , czy wstawiennictwo polskich władz - że zwolniono go z więzienia 19 V 1921 r na mocy polsko - niemieckiego porozumienia o wymianie więźniów politycznych nie wiadomo. Polski szpieg wyjechał z Prus i w Toruniu skończył studium nauczycielskie W 1922 roku znalazł się w Hartowcu. Początkowo zamieszkał u pewnej rodziny na wsi, gdyż mieszkanie nauczycielskie zajmował jeszcze Schłegel. Stosunki między obydwoma z racji różnic poglądowych nie układały się dobrze, czego nie można powiedzieć o stosunku Wydorskiego do córki Schlegela, którą to pojął za żonę. Sam Schłegel wyprowadził się wraz za swoja żona i młodszym synem do Fijewa, gdzie mieszkał do swych ostatnich dni. Józef Wydorski zasłynął jako czynny działacz społeczny w tutejszym środowisku. Był radnym w Gminie Rybno oraz czynnym działaczem piłsudczykowskiego „Strzelca". Zorganizował „drużynę strzelecką" rekrutującą się z hartwieckiej młodzieży, która pod okiem instruktora w randze kaprala z działdowskich koszar III batalionu 32 pułku piechoty doskonaliła swe wojskowe umiejętności. W 1933 roku otrzymał Medal Niepodległości, którego akr nadania podpisał sam Józef Piłsudski Wraz z wybuchem II wojny światowej Wydorski opuszcza Hartowiec w obawie przed niemieckim aresztowaniem i ukrywa się w Lubawie, gdzie pracuje jako sprzedawca w sklepie prawdopodobnie pod zmienionym nazwiskiem. Tu też jako „Brzoza" w AK zajmował się kolportowaniem wiadomości nadawanych przez alianckie rozgłośnie radiowe . Po wojnie do Hartowca już nie wraca, pracuje w SP 2 w Lubawie, później osiedla się w Olsztynie, gdzie też pracuje jako nauczyciel, a później dyrektor szkoły na Kolonii Mazurskiej .(zm.w 1983 r)W okresie II wojny światowej w szkole uczą nauczyciele głównie pochodzenia niemieckiego o których wspomniano już w rozdziale V.Po wojnie w dniu l września szkoła powszechna w Hartowcu wznawia swoją działalność. Organizatorem szkoły był syn hartowieckiej ziemi Zygmunt Sikorski. Pierwszym kierownikiem zostaje przedwojenny nauczyciel tutejszej szkoły Władysław Steyka. W czasie okupacji był on jeńcem niemieckiego lagru. Swą funkcję pełni do 1951 roku. Po nim kierownictwo obejmuje przybyły z Płośnicy Jan cegiełka, który funkcję swa pełni nieprzerwanie aż do 1975 roku.W latach 1952 - 52 nowy kierownik przeprowadza rozbudowę szkoły. Przed planowaną rozbudową władze powiatowe w Działdowie przejmują na rzecz szkoły pas gruntu o szerokości 21 m z posesji Anny i Michała Dmyterków, co umożliwia realizację planowanej już wcześniej inwestycji. Dobudowano nowe skrzydło, w którym znajdowały się 3 nowe izby lekcyjne i kancelarii. Na pozostałej części gruntów urządzono boisko szkolne. Rozbudowa umożliwiła również skupienie całej uczącej się młodzieży w jednym miejscu, gdyż używano wcześniej także i pomieszczeń w byłym dworze. Pomimo szybkiej realizacji prac budowlanych usuwanie różnorakich usterek trwało jeszcze ponad rok, zaś następne trzy lata upłynęły do wykonania elewacji na całośc budynku szkolnego.W latach 50 -tych powstaje także przedszkole w Hartowcu mające swoją siedzibę w budynku szkolnym. Do dyspozycji szkoły pozostawały zatem 4 izby lekcyjne, kancelaria, korytarz i 4 mieszkania dla nauczycieli mieszczące się na piętrze budynku. Południowe skrzydło szkoły dobudowane w 1951 - 52 roku. Rok 1966 postawił znów szkołę przed problemem braku izb lekcyjnych, a to wskutek rozszerzenia szkolnictwa powszechnego do 8 -klasowej szkoły. Problem ten został połowicznie tylko rozwiązany przez wprowadzenie częściowej dwuzmianowości.W początkach lat siedemdziesiątych wzrasta liczba uczniów tutejszej szkoły, która waha się w granicach 160 - 180 uczniów z Hartowca, Jeglii, Truszczyn i Gronowa.  
 
 
<br/>
 
<br/>
 
 
== Cele i zadania ==
 
== Cele i zadania ==
Szkoła realizuje cele i zadania określone w ustawie o systemie oświaty z 7 września 1991 roku.
+
Szkoła realizuje cele i zadania określone w ustawie z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn.: Dz.U. z 2004 r. Nr 256 poz. 2572).
 
<br/>
 
<br/>
 
 
== Kadra pedagogiczna ==
 
== Kadra pedagogiczna ==
  
Skład kadry pedagogicznej w roku szkolnym 2013/14:
+
Kadra pedagogiczna w roku szkolnym 2013/2014:
 
 
Bogusław Łukwiński - Dyrektor Szkoły
 
 
 
Barbara Brzostek - j. polski, naucz. zintegrowane
 
 
 
Iwona Cybulska - przyroda
 
 
 
Jacek Dąbrowski - j.polski, j. angielski
 
 
 
Zenon Laskowski - matematyka, informatyka, technika
 
 
 
Iwona Łukwińska - naucz. zintegrowane
 
 
 
Małgorzata Nichczyńska - naucz. zintegrowane, plastyka, muzyka
 
 
 
Sebastian Rynkowski - religia
 
 
 
Ks. Sławomir Skonieczka - religia
 
 
 
Maria Szczypska - kultura fizyczna, biblioteka
 
 
 
Grażyna Wiergowska - gimnastyka korekcyjna
 
  
Anna Zabłotna - oddział przedszkolny  
+
* [[Bogusław Łukwiński]] – dyrektor szkoły
<br/>
+
* Barbara Brzostek – język polski, nauczanie zintegrowane
 +
* Iwona Cybulska – przyroda
 +
* Jacek Dąbrowski – język polski, język angielski
 +
* Zenon Laskowski – matematyka, informatyka, technika
 +
* Iwona Łukwińska – nauczanie zintegrowane
 +
* Małgorzata Nichczyńska – nauczanie zintegrowane, plastyka, muzyka
 +
* Sebastian Rynkowski – religia
 +
* ks. Sławomir Skonieczka – religia
 +
* Maria Szczypska – kultura fizyczna, biblioteka
 +
* Grażyna Wiergowska – gimnastyka korekcyjna
 +
* Anna Zabłotna oddział przedszkolny
  
 
== Osiągnięcia ==
 
== Osiągnięcia ==
 
Szkoła zdobyła następujące wyróżnienia:
 
Szkoła zdobyła następujące wyróżnienia:
Certyfikat Warmińsko-Mazurskiego Kuratora Oświaty "Szkoła Przyjazna Środowisku"
+
* Certyfikat "Zielona Flaga"
I i II nagroda w III i IV edycji ogólnopolskiego konkursu "Programu Ekozespołów"
+
* Certyfikat Warmińsko-Mazurskiego Kuratora Oświaty "Szkoła Przyjazna Środowisku"
• Nagrody główne w wojewódzkich konkursach "Ekozespołów" w latach 2004-07
+
* I i II nagroda w III i IV edycji ogólnopolskiego konkursu Program Ekozespołów
• Nagroda Główna w wojewódzkim konkursie Kół Przyjaciół Natury (2007)
+
* nagrody główne w kolejnych edycjach wojewódzkiego konkursu Program Ekozespołów (2004–2007)
II nagroda Starosty Dziadowskiego za udział w Sprzątaniu Warmii i Mazur
+
* nagroda główna w Wojewódzkim Konkursie Kół Przyjaciół Natury (2007)
+
* II nagroda starosty działdowskiego za udział w Sprzątaniu Warmii i Mazur
<br/>
 
  
== Absolwenci ==
 
...
 
<br/>
 
 
== Ciekawostki ==
 
== Ciekawostki ==
Tradycją Szkoły stały się imprezy adresowane do środowiska lokalnego, z których szczególnym uznaniem cieszy się festyn rodzinny "Hartowiada".  
+
Tradycją szkoły stały się imprezy adresowane do środowiska lokalnego. Szczególnym powodzeniem cieszy się wśród nich festyn rodzinny "Hartowiada".  
 
<br/>
 
<br/>
 
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
...
+
[http://digooarti.nazwa.pl/hartowiec/sphartowiec/index.php?option=com_content&view=article&id=2&Itemid=4 Szkoła Podstawowa im. Marii Konopnickiej w Hartowcu] [22.12.2013]
 
 
http://sphartowiec.w.interia.pl/glowna.htm, 28.01.2014.
 
 
<br/>
 
<br/>
 +
[[Kategoria: Szkolnictwo]]
  
[[Kategoria: Szkolnictwo]]<br />
+
[[Kategoria: Szkoły podstawowe]]
 +
[[Kategoria: Powiat działdowski]]
 +
[[Kategoria: Rybno (gmina wiejska)]]
 +
[[Kategoria: 1801-1918]]
 +
[[Kategoria: 1990-]]

Aktualna wersja na dzień 08:46, 11 mar 2015

Szkoła Podstawowa im. Marii Konopnickiej w Hartowcu

Budynek szkoły. Źródło: www.sphartowiec.w.interia.pl
Budynek szkoły. Źródło: www.sphartowiec.w.interia.pl
Data założenia: 1879 r.
Poziom szkoły: podstawowy
Adres: Hartowiec 40, 13-220 Rybno

Szkoła Podstawowa im. Marii Konopnickiej w Hartowcu – szkoła podstawowa w Hartowcu, powiat działdowski, województwo warmińsko-mazurskie. Obecnie funkcję dyrektora szkoły pełni Bogusław Łukwiński.

Historia

Początki szkoły w Hartowcu sięgają okresu zaborów. Budynek szkolny wzniesiono w 1879 r. w ramach Kulturkampfu, ściśle związanego z rozwojem przymusowego szkolnictwa podstawowego. Budynek składał się z dwóch izb lekcyjnych oraz mieszkania dla nauczyciela. Szkoła miała służyć władzom pruskim w walce z polskością i szeroko zakrojonej akcji germanizacyjnej. W związku z tym językiem wykładowym w szkole był niemiecki, a nauczycielami osoby niemieckiego pochodzenia. Pierwszym kierownikiem był Schwemin, zaś jego następcą Alfons Schlegel.

W latach 1919-1939 Hartowiec znalazł się w granicach II Rzeczypospolitej Polskiej. Funkcję kierownika szkoły sprawował wówczas Józef Wydorski, który w 1933 r. otrzymał Medal Niepodległości (akt nadania podpisał Józef Piłsudski). W okresie II wojny światowej w szkole pracowali głównie nauczyciele pochodzenia niemieckiego. Po wojnie, z dniem 1 września, szkoła w Hartowcu wznowiła swoją działalność. Organizatorem Publicznej Szkoły Powszechnej był Zygmunt Sikorski, zaś pierwszym kierownikiem został przedwojenny nauczyciel Władysław Steyka. W 1951 r. stanowisko kierownika placówki objął przybyły z Płośnicy Jan Cegiełka. W latach 1952-1952 budynek szkoły rozbudowano o nowe skrzydło, w którym utworzono trzy nowe izby lekcyjne i kancelaria. Zrobiono też boisko szkolne. W 1966 r. placówka zmieniła stopień organizacyjny, stając się ośmioletnią szkołą podstawową. W latach 70. XX w. do zbiorczej szkoły gminnej uczęszczało 160–180 uczniów z Hartowca, Jeglii, Truszczyn i Gronowa. Od roku szkolnego 1999/2000 placówka funkcjonuje jako sześcioklasowa szkoła podstawowa.

Cele i zadania

Szkoła realizuje cele i zadania określone w ustawie z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn.: Dz.U. z 2004 r. Nr 256 poz. 2572).

Kadra pedagogiczna

Kadra pedagogiczna w roku szkolnym 2013/2014:

  • Bogusław Łukwiński – dyrektor szkoły
  • Barbara Brzostek – język polski, nauczanie zintegrowane
  • Iwona Cybulska – przyroda
  • Jacek Dąbrowski – język polski, język angielski
  • Zenon Laskowski – matematyka, informatyka, technika
  • Iwona Łukwińska – nauczanie zintegrowane
  • Małgorzata Nichczyńska – nauczanie zintegrowane, plastyka, muzyka
  • Sebastian Rynkowski – religia
  • ks. Sławomir Skonieczka – religia
  • Maria Szczypska – kultura fizyczna, biblioteka
  • Grażyna Wiergowska – gimnastyka korekcyjna
  • Anna Zabłotna – oddział przedszkolny

Osiągnięcia

Szkoła zdobyła następujące wyróżnienia:

  • Certyfikat "Zielona Flaga"
  • Certyfikat Warmińsko-Mazurskiego Kuratora Oświaty "Szkoła Przyjazna Środowisku"
  • I i II nagroda w III i IV edycji ogólnopolskiego konkursu Program Ekozespołów
  • nagrody główne w kolejnych edycjach wojewódzkiego konkursu Program Ekozespołów (2004–2007)
  • nagroda główna w Wojewódzkim Konkursie Kół Przyjaciół Natury (2007)
  • II nagroda starosty działdowskiego za udział w Sprzątaniu Warmii i Mazur

Ciekawostki

Tradycją szkoły stały się imprezy adresowane do środowiska lokalnego. Szczególnym powodzeniem cieszy się wśród nich festyn rodzinny "Hartowiada".

Bibliografia

Szkoła Podstawowa im. Marii Konopnickiej w Hartowcu [22.12.2013]