Tchórz: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 5: | Linia 5: | ||
|zoolog = Linnaeus, 1758 | |zoolog = Linnaeus, 1758 | ||
|okres istnienia = | |okres istnienia = | ||
− | |grafika = | + | |grafika = Tchórz_1.jpg |
− | |opis grafiki = Tchórz | + | |opis grafiki = Tchórz. Fot. Peter Trimming. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Mustela_putorius_01-cropped.jpg Commons Wikimedia] |
|typ = strunowce | |typ = strunowce | ||
|podtyp = kręgowce | |podtyp = kręgowce | ||
Linia 13: | Linia 13: | ||
|rodzina = łasicowate | |rodzina = łasicowate | ||
|rodzaj = ''Mustela'' | |rodzaj = ''Mustela'' | ||
− | |gatunek = | + | |gatunek = tchórz |
|synonimy = | |synonimy = | ||
|wikispecies = | |wikispecies = | ||
Linia 20: | Linia 20: | ||
'''Tchórz zwyczajny''' – ssak drapieżny występujący niemal w całej Polsce. | '''Tchórz zwyczajny''' – ssak drapieżny występujący niemal w całej Polsce. | ||
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
− | |||
− | |||
− | |||
==Charakterystyka== | ==Charakterystyka== | ||
− | Długość ciała osobnika dorosłego wynosi od 30 do 45 cm (plus ogon długości 11–17 cm), a waga do 1,5 kg. Grzbiet pokryty jest ciemnobrunatnym, gęstym futrem z puszystym nalotem jasnej sierści. Boki i nogi są ciemnobrązowe, a nawet czarne. Głowa i spód ciała są jaśniejsze (w zależności od osobnika). Młode są barwy jasnej, niemal białe | + | Długość ciała osobnika dorosłego wynosi od 30 do 45 cm (plus ogon długości 11–17 cm), a waga do 1,5 kg. Grzbiet pokryty jest ciemnobrunatnym, gęstym futrem z puszystym nalotem jasnej sierści. Boki i nogi są ciemnobrązowe, a nawet czarne. Głowa i spód ciała są jaśniejsze (w zależności od osobnika). Młode są barwy jasnej, niemal białe. Prowadzi samotniczy tryb życia. W dzień śpi. |
− | |||
− | |||
Żywi się głównie owadami, jaszczurkami, płazami, gryzoniami, czasem rybami. Poluje nocą. Jesienią żywi się również owocami. | Żywi się głównie owadami, jaszczurkami, płazami, gryzoniami, czasem rybami. Poluje nocą. Jesienią żywi się również owocami. | ||
Ciąża u tchórzy trwa ok. 45 dni. Samica rodzi w marcu lub kwietniu od 3 do 8 młodych, których oczy otwierają się po ok. 5 tygodniach. Już 3 miesiące po narodzinach młode się usamodzielniają. Tchórz żyje ok. 5–6 lat (w niewoli nawet 10). | Ciąża u tchórzy trwa ok. 45 dni. Samica rodzi w marcu lub kwietniu od 3 do 8 młodych, których oczy otwierają się po ok. 5 tygodniach. Już 3 miesiące po narodzinach młode się usamodzielniają. Tchórz żyje ok. 5–6 lat (w niewoli nawet 10). | ||
+ | |||
==Występowanie== | ==Występowanie== | ||
− | Tchórz występuje w całej Polsce, na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]] pospolicie. Podkreśla się jednak związek tchórza z mokrymi siedliskami; z badań prowadzonych w Białowieskim Parku Narodowym wynika, iż zwierzę to preferuje bagienne łęgi i nadrzeczne olsy jesionowe. Zaznacza się również związek pomiędzy wybieranym rodzajem siedliska a sezonem. Biotopem najbardziej eksploatowanym wiosną są bagna, natomiast zimą – lasy. Latem najchętniej przebywa również w lasach i na łąkach.Tchórz bywa określany jako gatunek "zsynatropizowany", tzn. spotykany w stodołach, oborach czy magazynach zbożowych<ref>Grabińska Bożenna, ''Uwarunkowania naturalne i antropogeniczne rozmieszczenia ssaków łownych w Polsce'', PAN, prace geograficzne nr 228, Warszawa 2011, s. 19, [http://books.google.pl/books?id=zeiTAgAAQBAJ&pg=PA19&lpg=PA19&dq=Tch%C3%B3rz+wyst%C4%99powanie+na+Warmii+i+Mazurach&source=bl&ots=w_MtAIAbo7&sig=N25VqPaT5rWkriIecxqpNaZnK-4&hl=pl&sa=X&ei=yDzjU9y6Bqm57Ab-sYGoDg&ved=0CDEQ6AEwAw#v=onepage&q=Tch%C3%B3rz%20wyst%C4%99powanie%20na%20Warmii%20i%20Mazurach&f=false books.google.pl] [08.08.2014]</ref>. | + | Tchórz występuje w całej Polsce, na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]] pospolicie. Osiedla się w dziuplach starych drzew, w norach, czasem na terenie ludzkich zabudowań, gdzie skutecznie tępi gryzonie. |
+ | |||
+ | Lubi otoczenie lasów, zagajników i zarośli. Podkreśla się jednak związek tchórza z mokrymi siedliskami; z badań prowadzonych w Białowieskim Parku Narodowym wynika, iż zwierzę to preferuje bagienne łęgi i nadrzeczne olsy jesionowe. Zaznacza się również związek pomiędzy wybieranym rodzajem siedliska a sezonem. Biotopem najbardziej eksploatowanym wiosną są bagna, natomiast zimą – lasy. Latem najchętniej przebywa również w lasach i na łąkach. Tchórz bywa określany jako gatunek "zsynatropizowany", tzn. spotykany w stodołach, oborach czy magazynach zbożowych<ref>Grabińska Bożenna, ''Uwarunkowania naturalne i antropogeniczne rozmieszczenia ssaków łownych w Polsce'', PAN, prace geograficzne nr 228, Warszawa 2011, s. 19, [http://books.google.pl/books?id=zeiTAgAAQBAJ&pg=PA19&lpg=PA19&dq=Tch%C3%B3rz+wyst%C4%99powanie+na+Warmii+i+Mazurach&source=bl&ots=w_MtAIAbo7&sig=N25VqPaT5rWkriIecxqpNaZnK-4&hl=pl&sa=X&ei=yDzjU9y6Bqm57Ab-sYGoDg&ved=0CDEQ6AEwAw#v=onepage&q=Tch%C3%B3rz%20wyst%C4%99powanie%20na%20Warmii%20i%20Mazurach&f=false books.google.pl] [08.08.2014]</ref>. | ||
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} | ||
<references/> | <references/> | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
− | Grabińska Bożenna, ''Uwarunkowania naturalne i antropogeniczne rozmieszczenia ssaków łownych w Polsce'', PAN, prace geograficzne nr 228, Warszawa 2011, s. 19 | + | Grabińska Bożenna, ''Uwarunkowania naturalne i antropogeniczne rozmieszczenia ssaków łownych w Polsce'', PAN, prace geograficzne nr 228, Warszawa 2011, s. 19.<br/> |
− | Panfil Jan, ''Ssaki Pojezierza Mazurskiego'', Olsztyn 1984, s. 44. | + | Panfil Jan, ''Ssaki Pojezierza Mazurskiego'', Olsztyn 1984, s. 44.<br/> |
− | |||
[[Kategoria:Przyroda]] | [[Kategoria:Przyroda]] | ||
[[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]] | [[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]] |
Aktualna wersja na dzień 07:22, 12 mar 2015
Tchórz | |
| |
Mustela putorius` | |
Linnaeus, 1758 | |
Mustela putorius Linnaeus, 1758 | |
Tchórz. Fot. Peter Trimming. Źródło: Commons Wikimedia | |
Systematyka | |
Domena | eukarionty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | strunowce |
Podtyp | kręgowce |
Gromada | ssaki |
Rząd | drapieżne |
Rodzina | łasicowate |
Rodzaj | Mustela |
Gatunek | tchórz |
Tchórz zwyczajny – ssak drapieżny występujący niemal w całej Polsce.
Spis treści
Charakterystyka
Długość ciała osobnika dorosłego wynosi od 30 do 45 cm (plus ogon długości 11–17 cm), a waga do 1,5 kg. Grzbiet pokryty jest ciemnobrunatnym, gęstym futrem z puszystym nalotem jasnej sierści. Boki i nogi są ciemnobrązowe, a nawet czarne. Głowa i spód ciała są jaśniejsze (w zależności od osobnika). Młode są barwy jasnej, niemal białe. Prowadzi samotniczy tryb życia. W dzień śpi.
Żywi się głównie owadami, jaszczurkami, płazami, gryzoniami, czasem rybami. Poluje nocą. Jesienią żywi się również owocami.
Ciąża u tchórzy trwa ok. 45 dni. Samica rodzi w marcu lub kwietniu od 3 do 8 młodych, których oczy otwierają się po ok. 5 tygodniach. Już 3 miesiące po narodzinach młode się usamodzielniają. Tchórz żyje ok. 5–6 lat (w niewoli nawet 10).
Występowanie
Tchórz występuje w całej Polsce, na Warmii i Mazurach pospolicie. Osiedla się w dziuplach starych drzew, w norach, czasem na terenie ludzkich zabudowań, gdzie skutecznie tępi gryzonie.
Lubi otoczenie lasów, zagajników i zarośli. Podkreśla się jednak związek tchórza z mokrymi siedliskami; z badań prowadzonych w Białowieskim Parku Narodowym wynika, iż zwierzę to preferuje bagienne łęgi i nadrzeczne olsy jesionowe. Zaznacza się również związek pomiędzy wybieranym rodzajem siedliska a sezonem. Biotopem najbardziej eksploatowanym wiosną są bagna, natomiast zimą – lasy. Latem najchętniej przebywa również w lasach i na łąkach. Tchórz bywa określany jako gatunek "zsynatropizowany", tzn. spotykany w stodołach, oborach czy magazynach zbożowych[1].
Przypisy
- ↑ Grabińska Bożenna, Uwarunkowania naturalne i antropogeniczne rozmieszczenia ssaków łownych w Polsce, PAN, prace geograficzne nr 228, Warszawa 2011, s. 19, books.google.pl [08.08.2014]
Bibliografia
Grabińska Bożenna, Uwarunkowania naturalne i antropogeniczne rozmieszczenia ssaków łownych w Polsce, PAN, prace geograficzne nr 228, Warszawa 2011, s. 19.
Panfil Jan, Ssaki Pojezierza Mazurskiego, Olsztyn 1984, s. 44.