Tchórz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Bibliografia)
 
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 5: Linia 5:
 
  |zoolog                = Linnaeus, 1758
 
  |zoolog                = Linnaeus, 1758
 
  |okres istnienia        =  
 
  |okres istnienia        =  
  |grafika                = Tchórz-portret.jpg
+
  |grafika                = Tchórz_1.jpg
  |opis grafiki          = Tchórz (fot. J. Goldby, flickr.com)
+
  |opis grafiki          = Tchórz. Fot. Peter Trimming. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Mustela_putorius_01-cropped.jpg Commons Wikimedia]
 
  |typ                    = strunowce
 
  |typ                    = strunowce
 
  |podtyp                = kręgowce
 
  |podtyp                = kręgowce
Linia 13: Linia 13:
 
  |rodzina                = łasicowate
 
  |rodzina                = łasicowate
 
  |rodzaj                = ''Mustela''
 
  |rodzaj                = ''Mustela''
  |gatunek                = Tchórz
+
  |gatunek                = tchórz
 
  |synonimy              =  
 
  |synonimy              =  
 
  |wikispecies            =  
 
  |wikispecies            =  
Linia 20: Linia 20:
 
'''Tchórz zwyczajny''' – ssak drapieżny występujący niemal w całej Polsce.  
 
'''Tchórz zwyczajny''' – ssak drapieżny występujący niemal w całej Polsce.  
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
[[Grafika:Tchórz_1.jpg|400px|thumb|left|Tchórze: samica (z lewej) i samiec (fot. P. Trimming, flickr.com)]]
 
[[Grafika:Tchórz_2.jpg|400px|thumb|left|Tchórz na polnej drodze (źródło: flickr.com)]]
 
 
 
==Charakterystyka==
 
==Charakterystyka==
Długość ciała osobnika dorosłego wynosi od 30 do 45 cm (plus ogon długości 11–17 cm), a waga do 1,5 kg. Grzbiet pokryty jest ciemnobrunatnym, gęstym futrem z puszystym nalotem jasnej sierści. Boki i nogi są ciemnobrązowe, a nawet czarne. Głowa i spód ciała są jaśniejsze (w zależności od osobnika). Młode są barwy jasnej, niemal białe.
+
Długość ciała osobnika dorosłego wynosi od 30 do 45 cm (plus ogon długości 11–17 cm), a waga do 1,5 kg. Grzbiet pokryty jest ciemnobrunatnym, gęstym futrem z puszystym nalotem jasnej sierści. Boki i nogi są ciemnobrązowe, a nawet czarne. Głowa i spód ciała są jaśniejsze (w zależności od osobnika). Młode są barwy jasnej, niemal białe. Prowadzi samotniczy tryb życia. W dzień śpi.
 
 
Tchórz osiedla się w dziuplach starych drzew, w norach, czasem na terenie ludzkich zabudowań, gdzie skutecznie tępi gryzonie. Lubi otoczenie lasów, zagajników i zarośli. Często przebywa w okolicach zbiorników wodnych. Prowadzi samotniczy tryb życia. W dzień śpi.
 
  
 
Żywi się głównie owadami, jaszczurkami, płazami, gryzoniami, czasem rybami. Poluje nocą. Jesienią żywi się również owocami.
 
Żywi się głównie owadami, jaszczurkami, płazami, gryzoniami, czasem rybami. Poluje nocą. Jesienią żywi się również owocami.
  
 
Ciąża u tchórzy trwa ok. 45 dni. Samica rodzi w marcu lub kwietniu od 3 do 8 młodych, których oczy otwierają się po ok. 5 tygodniach. Już 3 miesiące po narodzinach młode się usamodzielniają. Tchórz żyje ok. 5–6 lat (w niewoli nawet 10).
 
Ciąża u tchórzy trwa ok. 45 dni. Samica rodzi w marcu lub kwietniu od 3 do 8 młodych, których oczy otwierają się po ok. 5 tygodniach. Już 3 miesiące po narodzinach młode się usamodzielniają. Tchórz żyje ok. 5–6 lat (w niewoli nawet 10).
 +
 
==Występowanie==
 
==Występowanie==
Tchórz występuje w całej Polsce, na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]] pospolicie. Podkreśla się jednak związek tchórza z mokrymi siedliskami; z badań prowadzonych w Białowieskim Parku Narodowym wynika, iż zwierzę to preferuje bagienne łęgi i nadrzeczne olsy jesionowe. Zaznacza się również związek pomiędzy wybieranym rodzajem siedliska a sezonem. Biotopem najbardziej eksploatowanym wiosną są bagna, natomiast zimą – lasy. Latem najchętniej przebywa również w lasach i na łąkach. Tchórz bywa określany jako gatunek "zsynatropizowany", tzn. spotykany w stodołach, oborach czy magazynach zbożowych<ref>Grabińska Bożenna, ''Uwarunkowania naturalne i antropogeniczne rozmieszczenia ssaków łownych w Polsce'', PAN, prace geograficzne nr 228, Warszawa 2011, s. 19, [http://books.google.pl/books?id=zeiTAgAAQBAJ&pg=PA19&lpg=PA19&dq=Tch%C3%B3rz+wyst%C4%99powanie+na+Warmii+i+Mazurach&source=bl&ots=w_MtAIAbo7&sig=N25VqPaT5rWkriIecxqpNaZnK-4&hl=pl&sa=X&ei=yDzjU9y6Bqm57Ab-sYGoDg&ved=0CDEQ6AEwAw#v=onepage&q=Tch%C3%B3rz%20wyst%C4%99powanie%20na%20Warmii%20i%20Mazurach&f=false  books.google.pl] [08.08.2014]</ref>.
+
Tchórz występuje w całej Polsce, na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]] pospolicie. Osiedla się w dziuplach starych drzew, w norach, czasem na terenie ludzkich zabudowań, gdzie skutecznie tępi gryzonie.
 +
 
 +
Lubi otoczenie lasów, zagajników i zarośli. Podkreśla się jednak związek tchórza z mokrymi siedliskami; z badań prowadzonych w Białowieskim Parku Narodowym wynika, iż zwierzę to preferuje bagienne łęgi i nadrzeczne olsy jesionowe. Zaznacza się również związek pomiędzy wybieranym rodzajem siedliska a sezonem. Biotopem najbardziej eksploatowanym wiosną są bagna, natomiast zimą – lasy. Latem najchętniej przebywa również w lasach i na łąkach. Tchórz bywa określany jako gatunek "zsynatropizowany", tzn. spotykany w stodołach, oborach czy magazynach zbożowych<ref>Grabińska Bożenna, ''Uwarunkowania naturalne i antropogeniczne rozmieszczenia ssaków łownych w Polsce'', PAN, prace geograficzne nr 228, Warszawa 2011, s. 19, [http://books.google.pl/books?id=zeiTAgAAQBAJ&pg=PA19&lpg=PA19&dq=Tch%C3%B3rz+wyst%C4%99powanie+na+Warmii+i+Mazurach&source=bl&ots=w_MtAIAbo7&sig=N25VqPaT5rWkriIecxqpNaZnK-4&hl=pl&sa=X&ei=yDzjU9y6Bqm57Ab-sYGoDg&ved=0CDEQ6AEwAw#v=onepage&q=Tch%C3%B3rz%20wyst%C4%99powanie%20na%20Warmii%20i%20Mazurach&f=false  books.google.pl] [08.08.2014]</ref>.
 
{{Przypisy}}
 
{{Przypisy}}
 
<references/>
 
<references/>
 
==Bibliografia==  
 
==Bibliografia==  
Grabińska Bożenna, ''Uwarunkowania naturalne i antropogeniczne rozmieszczenia ssaków łownych w Polsce'', PAN, prace geograficzne nr 228, Warszawa 2011, s. 19<br/>
+
Grabińska Bożenna, ''Uwarunkowania naturalne i antropogeniczne rozmieszczenia ssaków łownych w Polsce'', PAN, prace geograficzne nr 228, Warszawa 2011, s. 19.<br/>
 
Panfil Jan, ''Ssaki Pojezierza Mazurskiego'', Olsztyn 1984, s. 44.<br/>
 
Panfil Jan, ''Ssaki Pojezierza Mazurskiego'', Olsztyn 1984, s. 44.<br/>
  
[[Kategoria:Zwierzęta]]
 
 
[[Kategoria:Przyroda]]
 
[[Kategoria:Przyroda]]
 
[[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]]
 
[[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]]

Aktualna wersja na dzień 07:22, 12 mar 2015

Tchórz

Mustela putorius`
Linnaeus, 1758
Mustela putorius Linnaeus, 1758
Tchórz. Fot. Peter Trimming. Źródło: Commons Wikimedia
Tchórz. Fot. Peter Trimming. Źródło: Commons Wikimedia
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Gromada ssaki
Rząd drapieżne
Rodzina łasicowate
Rodzaj Mustela
Gatunek tchórz

Tchórz zwyczajny – ssak drapieżny występujący niemal w całej Polsce.

Charakterystyka

Długość ciała osobnika dorosłego wynosi od 30 do 45 cm (plus ogon długości 11–17 cm), a waga do 1,5 kg. Grzbiet pokryty jest ciemnobrunatnym, gęstym futrem z puszystym nalotem jasnej sierści. Boki i nogi są ciemnobrązowe, a nawet czarne. Głowa i spód ciała są jaśniejsze (w zależności od osobnika). Młode są barwy jasnej, niemal białe. Prowadzi samotniczy tryb życia. W dzień śpi.

Żywi się głównie owadami, jaszczurkami, płazami, gryzoniami, czasem rybami. Poluje nocą. Jesienią żywi się również owocami.

Ciąża u tchórzy trwa ok. 45 dni. Samica rodzi w marcu lub kwietniu od 3 do 8 młodych, których oczy otwierają się po ok. 5 tygodniach. Już 3 miesiące po narodzinach młode się usamodzielniają. Tchórz żyje ok. 5–6 lat (w niewoli nawet 10).

Występowanie

Tchórz występuje w całej Polsce, na Warmii i Mazurach pospolicie. Osiedla się w dziuplach starych drzew, w norach, czasem na terenie ludzkich zabudowań, gdzie skutecznie tępi gryzonie.

Lubi otoczenie lasów, zagajników i zarośli. Podkreśla się jednak związek tchórza z mokrymi siedliskami; z badań prowadzonych w Białowieskim Parku Narodowym wynika, iż zwierzę to preferuje bagienne łęgi i nadrzeczne olsy jesionowe. Zaznacza się również związek pomiędzy wybieranym rodzajem siedliska a sezonem. Biotopem najbardziej eksploatowanym wiosną są bagna, natomiast zimą – lasy. Latem najchętniej przebywa również w lasach i na łąkach. Tchórz bywa określany jako gatunek "zsynatropizowany", tzn. spotykany w stodołach, oborach czy magazynach zbożowych[1].

Przypisy

  1. Grabińska Bożenna, Uwarunkowania naturalne i antropogeniczne rozmieszczenia ssaków łownych w Polsce, PAN, prace geograficzne nr 228, Warszawa 2011, s. 19, books.google.pl [08.08.2014]

Bibliografia

Grabińska Bożenna, Uwarunkowania naturalne i antropogeniczne rozmieszczenia ssaków łownych w Polsce, PAN, prace geograficzne nr 228, Warszawa 2011, s. 19.
Panfil Jan, Ssaki Pojezierza Mazurskiego, Olsztyn 1984, s. 44.