Wełnianka pochwowata: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Utworzono nową stronę "{{Roślina infobox |Nazwa rośliny = Wełnianka pochwowata |Nazwa łacińska = Eriophorum vaginatum |L = L.) |Pusta linia = <br/> |grafika = Welnianka pochwowata.j...")
 
 
(Nie pokazano 17 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 2: Linia 2:
 
  |Nazwa rośliny = Wełnianka pochwowata
 
  |Nazwa rośliny = Wełnianka pochwowata
 
  |Nazwa łacińska = Eriophorum vaginatum
 
  |Nazwa łacińska = Eriophorum vaginatum
  |L = L.)
+
  |L = L.  
 
  |Pusta linia = <br/>
 
  |Pusta linia = <br/>
 
  |grafika = Welnianka pochwowata.jpg
 
  |grafika = Welnianka pochwowata.jpg
  |podpis grafiki = Wełnianka pochwowata - siedlisko
+
  |podpis grafiki = Wełnianka pochwowata. Siedlisko.<br>Fot. Dariusz Kubiak.
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Domena = eukarionty  
 
  |Domena = eukarionty  
Linia 17: Linia 17:
 
  |Gatunek = wełnianka pochwowata
 
  |Gatunek = wełnianka pochwowata
 
  |Synonimy = Synonimy
 
  |Synonimy = Synonimy
  |Lista synonimów =  
+
  |Lista synonimów = plujka
 
}}
 
}}
<br/>
 
 
 
'''Wełnianka pochwowata''' (''Eriophorum vaginatum'' L.) – gatunek rośliny z rodziny ciborowatych (''Cyperaceae'', turzycowate).
 
'''Wełnianka pochwowata''' (''Eriophorum vaginatum'' L.) – gatunek rośliny z rodziny ciborowatych (''Cyperaceae'', turzycowate).
 
+
<br/><br/>
[[Plik:Welnianka pochwowata2.jpg|300px|thumb|right|Wełnianka pochwowata - dojrzały kłos z drobnymi owocami otoczonymi puchem]]
+
[[Plik:Welnianka pochwowata2.jpg|thumb|right|290px|Wełnianka pochwowata. Dojrzały kłos z drobnymi owocami otoczonymi puchem. Fot. Dariusz Kubiak.]]
 
 
 
 
 
=== Morfologia ===
 
=== Morfologia ===
 +
Wełnianka pochwowata jest trwałą byliną, tworzącą rozległe, zwarte kępy, które łączą się często w gęste darnie. Łodyga jest prosto wzniesiona, wewnątrz pełna, o wysokości od 30 do 60, czasami do 90 cm. Pęd dołem jest obły, w górze nieco trójkanciasty. Liście odziomkowe mają długie cienkie blaszki, na górnej stronie rynienkowate, na dolnej ostrogrzbieciste, szorstkie na brzegach. Liście łodygowe (z reguły dwa) są znacznie krótsze, bezblaszkowe, o silnie rozdętej pochwie (cecha charakterystyczna gatunku). Na szczycie łodygi, w kącie najkrótszego liścia – tzw. podsadki – znajduje się jeden lub kilka kłosów zawierających kilkanaście do kilkudziesięciu kwiatów.
  
 
+
Kłosy są jajowate, o długości od 1 do 2,5 cm, zawierają kilkanaście do kilkudziesięciu kwiatów z białosrebrzystymi i wełnistymi włoskami nitkowatego okwiatu. Przysadki kwiatowe są podłużnie lancetowate, zaostrzone, szare, białoszare lub srebrzyste, błoniaste, przejrzyste, jednonerwowe. W Polsce wełnianka pochwowata kwitnie od marca do maja. Owoce wełnianki to niewielkie, około 1 do 2 mm długości orzeszki, z których każdy zawiera tylko jedno nasiono. Małe szczecinki, w które przekształciły się płatki kwiatów, zaczynają wydłużać się podczas owocowania i wyrastają w długie na 1 do 2 cm włoski, tworząc śnieżnobiały puch. Stanowi on aparat lotny i pływający nasion, ułatwiający rozsiewanie i roznoszenie nasion na większe odległości przez wiatr. Biały puch utrzymuje się na szczytach łodyg przez znaczną część roku.
Łodyga delikatna, nieowłosiona, o wysokości do 20 cm, dołem pokryta łuskowatymi liśćmi. Roślina ma niedużą, kulistą, pełną bulwę. Korzystając z nagromadzonych w niej w poprzednim roku substancji zapasowych bardzo wczesną wiosną, jeszcze przed rozwinięciem liści przez drzewa rozwija kwiaty. Liście u dołu przeważnie z jednym listkiem i dwoma podwójnie trójdzielnymi liśćmi. Przysadki o innym kształcie niż liście – palczastowrębne lub palczastosieczne, a czasami niepodzielone. Kwiaty ciemnoczerwone, rzadziej białe lub fioletowe do 2,5 cm długości, z długą, prawie prostą ostrogą. Kwiaty o długości 15-25 mm tworzą szczytowe, dość luźne grono. Wyrastają na szypułkach nieco tylko krótszych od przysadek. Dwie działki kielicha odpadają bardzo wcześnie, tak, że kielicha przeważnie brak. Korona składa się z 4 płatków, które zrośnięte są nasadami. Górny płatek tworzy ostrogę, w której wytwarzany jest nektar. Dwa środkowe płatki tworzą hełm, którego zadaniem jest ochrona wewnętrznych części kwiatu. Kwitnie od marca do maja. Zapylana jest przez owady. Owoc stanowi pękająca dwoma podłużnymi szwami torebka, wyrastająca na trzonku o długości 10-14 mm. Czarnej barwy nasiona o średnicy ok. 2 mm zawierają elajosom.
 
<br/>
 
 
 
  
 
=== Rozmieszczenie i ekologia ===
 
=== Rozmieszczenie i ekologia ===
 +
Wełnianka pochwowata występuje od niżu po piętro alpejskie w Europie, Ameryce Północnej i Azji, od strefy umiarkowanej aż po subpolarną. W Polsce występuje na niżu oraz w górach (od regla dolnego po piętro alpejskie). Rośnie na torfowiskach wysokich i niskich oraz wilgotnych wrzosowiskach, na niezbyt ubogich kwaśnych glebach torfowych.
  
Występuje w stanie dzikim na większości obszaru Europy, w Algierii, Turcji i niektórych rejonach Syberii. W Polsce dość częsta, zarówno na niżu, jak i w niższych położeniach górskich. Siedlisko kokoryczy pełnej stanowią widne lasy liściaste oraz zarośla, na glebach gliniastych, ubogich w wapń. W górach występuje po regiel dolny.
+
=== Wartość użytkowa ===
<br/>
+
Puchu z wełnianek używano dawniej w tapicerstwie do wypełniania poduszek, wykonywano z niego knoty do lamp oraz próbowano wyrabiać nici. Dziś rośliny te wykorzystywane są niekiedy na suche bukiety.
 
 
  
=== Wartość użytkowa ===
+
Wełnianka pochwowata jest często rośliną pionierską. Pełni ważną funkcję w renaturyzacji torfowisk zasiedlając np. doły po przemysłowym wydobywaniu torfu). Roślina ta tworzy odpowiednie warunki i mikroklimat umożliwiający rozwój innych ważnych roślin torfowisk, przede wszystkim mchów z rodziny torfowcowatych.
  
 +
Należy do roślin, którą odżywiają się owce i bydło na pastwiskach. Jest szczególnie istotna ze względu na wczesne, szybkie wypuszczanie pędów.
  
W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych jest to gatunek charakterystyczny dla grądów (lasów dębowo-grabowych lub dębowo-lipowo-grabowych).  
+
Występowanie pewnych motyli dziennych, takich jak strzępotek soplaczek (''Coenonympha tullia'') czy strzępotek edypus (''Coenonympha oedippus'') jest uzależnione od obecności tej rośliny. Ponadto istnieją gatunki cykad, które odżywiają się wyłącznie sokiem wełnianki pochwowatej. Należy do nich ''Ommatidiotus dissimilis'', ''Sorhoanus xanthoneurus'' oraz ''Nothodelphax distinctus''.
<br/>
 
  
 +
Wełnianka pochwowata pełni rolę "rośliny opiekuńczej", która chroni nasiona brzozy omszonej znajdujące się pod jej kępami przed wysuszeniem i uszkodzeniami mechanicznymi (np. gradobiciem). Nasiona zaczepione o liście wełnianki kiełkują dopiero na następną wiosnę.
  
 
=== Ciekawostki ===
 
=== Ciekawostki ===
 +
Nazwa rodzajowa ''Eriophorum'' złożona jest z greckich słów: ''erion'' ("wełna") oraz ''phoreo'' ("noszę") i nawiązuje do wełnistych włosków w owocostanie. Nazwa gatunkowa ''vaginatum'' wywodzi się z łaciny i znaczy "pochwowy", "opatrzony pochwą". Pochodzi od szeroko rozdętych pochew liściowych na łodygach.
  
 
+
Rozpadające się na włókna blaszki liściowe wełnianki przyczyniają się do budowy torfu.
Gatunkiem podobnym do kokoryczy pełnej jest kokorycz pusta ''Corydalis cava'', która różni się przysadkami (niepodzielone, jajowate) oraz bulwą (pusta w środku). Kokorycz pusta rośnie ponadto głównie w buczynach.
 
 
 
Kokorycz pełna ma podwójne zabezpieczenie przed samozapyleniem; jej kwiaty są przedprątne, a ponadto jest wybitnie samopłonna – własny pyłek nie może kiełkować na tej samej roślinie.
 
 
 
Nasiona kokoryczy rozsiewane są przez mrówki. Przywabia je elajosom (ciałko mrówcze, ciałko tłuszczowe) – obfitujący w tłuszcze i węglowodany wyrostek. Stanowi on pokarm dla mrówek, które przyczyniają się w efekcie do rozprzestrzeniania nasion. Wytwarzanie elajosomów nie jest dla roślin wielkim kosztem, daje im natomiast znaczne korzyści, ponieważ mrówki pożywiające się nimi nie tylko rozprzestrzeniają diaspory, ale także chronią je przed roślinożercami, przenoszą w pobliże gniazd stanowiące żyzne mikrosiedliska i często umieszczają w podłożu.
 
<br/>
 
 
 
  
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
 
+
Podbielkowski Zbigniew, ''Rośliny torfowisk. Atlas'', Warszawa 1965.<br/>
 
+
[http://pl.wikipedia.org/wiki/We%C5%82nianka_pochwowata pl.wikipedia.org, wełnianka pochwowata] [08.06.2014]
T. Traczyk: ''Rośliny lasu liściastego. Atlas''. WSziP: Warszawa, 1975.
 
 
 
W. Matuszkiewicz, P. Sikorski, W. Szwed, M. Wierzba: ''Zbiorowiska roślinne Polski. Lasy i zarośla''. Warszawa: PWN, 2012.
 
<br/>
 
 
 
 
 
== Linki zewnętrzne ==
 
 
 
http://pl.wikipedia.org/wiki/Kokorycz_pełna
 
 
<br/>
 
<br/>
  
 
+
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Rośliny Warmii i Mazur]]
[[Kategoria: Przyroda]][[Kategoria: Rośliny]] [[Kategoria: Rośliny Warmii i Mazur]]
 

Aktualna wersja na dzień 17:20, 12 mar 2015

Wełnianka pochwowata

Eriophorum vaginatum
L.
Wełnianka pochwowata. Siedlisko.Fot. Dariusz Kubiak.
Wełnianka pochwowata. Siedlisko.
Fot. Dariusz Kubiak.
Systematyka
Królestwo rośliny
Gromada rośliny naczyniowe
Klasa okrytonasienne
Rząd wiechlinowce
Rodzina ciborowate
Rodzaj wełnianka
Gatunek wełnianka pochwowata
Synonimy
plujka

Wełnianka pochwowata (Eriophorum vaginatum L.) – gatunek rośliny z rodziny ciborowatych (Cyperaceae, turzycowate).

Wełnianka pochwowata. Dojrzały kłos z drobnymi owocami otoczonymi puchem. Fot. Dariusz Kubiak.

Morfologia

Wełnianka pochwowata jest trwałą byliną, tworzącą rozległe, zwarte kępy, które łączą się często w gęste darnie. Łodyga jest prosto wzniesiona, wewnątrz pełna, o wysokości od 30 do 60, czasami do 90 cm. Pęd dołem jest obły, w górze nieco trójkanciasty. Liście odziomkowe mają długie cienkie blaszki, na górnej stronie rynienkowate, na dolnej ostrogrzbieciste, szorstkie na brzegach. Liście łodygowe (z reguły dwa) są znacznie krótsze, bezblaszkowe, o silnie rozdętej pochwie (cecha charakterystyczna gatunku). Na szczycie łodygi, w kącie najkrótszego liścia – tzw. podsadki – znajduje się jeden lub kilka kłosów zawierających kilkanaście do kilkudziesięciu kwiatów.

Kłosy są jajowate, o długości od 1 do 2,5 cm, zawierają kilkanaście do kilkudziesięciu kwiatów z białosrebrzystymi i wełnistymi włoskami nitkowatego okwiatu. Przysadki kwiatowe są podłużnie lancetowate, zaostrzone, szare, białoszare lub srebrzyste, błoniaste, przejrzyste, jednonerwowe. W Polsce wełnianka pochwowata kwitnie od marca do maja. Owoce wełnianki to niewielkie, około 1 do 2 mm długości orzeszki, z których każdy zawiera tylko jedno nasiono. Małe szczecinki, w które przekształciły się płatki kwiatów, zaczynają wydłużać się podczas owocowania i wyrastają w długie na 1 do 2 cm włoski, tworząc śnieżnobiały puch. Stanowi on aparat lotny i pływający nasion, ułatwiający rozsiewanie i roznoszenie nasion na większe odległości przez wiatr. Biały puch utrzymuje się na szczytach łodyg przez znaczną część roku.

Rozmieszczenie i ekologia

Wełnianka pochwowata występuje od niżu po piętro alpejskie w Europie, Ameryce Północnej i Azji, od strefy umiarkowanej aż po subpolarną. W Polsce występuje na niżu oraz w górach (od regla dolnego po piętro alpejskie). Rośnie na torfowiskach wysokich i niskich oraz wilgotnych wrzosowiskach, na niezbyt ubogich kwaśnych glebach torfowych.

Wartość użytkowa

Puchu z wełnianek używano dawniej w tapicerstwie do wypełniania poduszek, wykonywano z niego knoty do lamp oraz próbowano wyrabiać nici. Dziś rośliny te wykorzystywane są niekiedy na suche bukiety.

Wełnianka pochwowata jest często rośliną pionierską. Pełni ważną funkcję w renaturyzacji torfowisk zasiedlając np. doły po przemysłowym wydobywaniu torfu). Roślina ta tworzy odpowiednie warunki i mikroklimat umożliwiający rozwój innych ważnych roślin torfowisk, przede wszystkim mchów z rodziny torfowcowatych.

Należy do roślin, którą odżywiają się owce i bydło na pastwiskach. Jest szczególnie istotna ze względu na wczesne, szybkie wypuszczanie pędów.

Występowanie pewnych motyli dziennych, takich jak strzępotek soplaczek (Coenonympha tullia) czy strzępotek edypus (Coenonympha oedippus) jest uzależnione od obecności tej rośliny. Ponadto istnieją gatunki cykad, które odżywiają się wyłącznie sokiem wełnianki pochwowatej. Należy do nich Ommatidiotus dissimilis, Sorhoanus xanthoneurus oraz Nothodelphax distinctus.

Wełnianka pochwowata pełni rolę "rośliny opiekuńczej", która chroni nasiona brzozy omszonej znajdujące się pod jej kępami przed wysuszeniem i uszkodzeniami mechanicznymi (np. gradobiciem). Nasiona zaczepione o liście wełnianki kiełkują dopiero na następną wiosnę.

Ciekawostki

Nazwa rodzajowa Eriophorum złożona jest z greckich słów: erion ("wełna") oraz phoreo ("noszę") i nawiązuje do wełnistych włosków w owocostanie. Nazwa gatunkowa vaginatum wywodzi się z łaciny i znaczy "pochwowy", "opatrzony pochwą". Pochodzi od szeroko rozdętych pochew liściowych na łodygach.

Rozpadające się na włókna blaszki liściowe wełnianki przyczyniają się do budowy torfu.

Bibliografia

Podbielkowski Zbigniew, Rośliny torfowisk. Atlas, Warszawa 1965.
pl.wikipedia.org, wełnianka pochwowata [08.06.2014]