Żebrowiec górski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 20 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{Roślina infobox
 
{{Roślina infobox
 
  |Nazwa rośliny = Żebrowiec górski
 
  |Nazwa rośliny = Żebrowiec górski
  |Nazwa łacińska = Pleurospermum austriacum
+
  |Nazwa łacińska = ''Pleurospermum austriacum''
 
  |L = (L.) Hoffm.
 
  |L = (L.) Hoffm.
 
  |Pusta linia = <br/>
 
  |Pusta linia = <br/>
 
  |grafika = Pleurospermum austriacum eF.jpg
 
  |grafika = Pleurospermum austriacum eF.jpg
  |podpis grafiki = Żebrowiec górski - pokrój
+
  |podpis grafiki = Żebrowiec górski pokrój.<br>Fot. Dariusz Kubiak.
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Domena = eukarionty  
 
  |Domena = eukarionty  
Linia 19: Linia 19:
 
  |Lista synonimów =  
 
  |Lista synonimów =  
 
}}
 
}}
<br/>
+
'''Żebrowiec górski''' (''Pleurospermum austriacum'' (L.) Hoffm.) – gatunek rośliny z rodziny baldaszkowatych (selerowatych; ''Apiaceae'').
 
+
<br/><br/>
 
+
== Morfologia ==
'''Żebrowiec górski''' (''Pleurospermum austriacum'' (L.) Hoffm.) – gatunek rośliny z rodziny baldaszkowatych (selerowatych; ''Apiaceae'')
+
Bylina o wysokości do 1,5 m, o grubym, bulwiastym kłączu oraz dętej, bruzdowanej, nagiej łodydze. Liście 3–4-krotnie pierzaste, o jajowatolancetowatych odcinkach zbiegających po osadce, ząbkowanych i brzegiem delikatnie orzęsionych. Kwiaty białe. Liczne baldachy najczęściej ustawione na jednym poziomie z baldachem szczytowym.  
 
 
 
 
=== Morfologia ===
 
 
 
 
 
Bylina wysokości do 1,5 m, o grubym, bulwiastym kłączu i o dętej, bruzdowanej, nagiej łodydze. Liście 3-4- krotnie pierzaste, o jajowatolancetowatych odcinkach, zbiegających po osadce, ząbkowanych i brzegiem delikatnie orzęsionych. Kwiaty białe. Liczne baldachy, najczęściej ustawione na jednym poziomie z baldachem szczytowym. Kwitnienie od czerwca do sierpnia. Owoce jajowate, długość 10 mm i średnicy do 6 mm.
 
<br/>
 
 
 
  
=== Rozmieszczenie i ekologia ===
+
Roślina kwitnie od czerwca do sierpnia. Owoce są jajowate, długość 10 mm i średnicy do 6 mm.
  
 +
== Rozmieszczenie i ekologia ==
 
Żebrowiec górski jest gatunkiem znanym głównie z obszarów górskich Europy Środkowej (Alpy, Bałkany, Dynary, Karpaty), rzadko spotykanym na niżu. Jego pojedyncze, izolowane stanowiska znane są m.in. ze Szwecji.
 
Żebrowiec górski jest gatunkiem znanym głównie z obszarów górskich Europy Środkowej (Alpy, Bałkany, Dynary, Karpaty), rzadko spotykanym na niżu. Jego pojedyncze, izolowane stanowiska znane są m.in. ze Szwecji.
  
W Polsce żebrowiec górski występuje głównie w Sudetach i Karpatach, ale znany jest także z rozproszonych stanowisk na pogórzu oraz kilkunastu stanowisk na niżu.  
+
W Polsce żebrowiec górski występuje głównie w Sudetach i Karpatach, ale znany jest także z rozproszonych stanowisk na pogórzu oraz kilkunastu stanowisk na niżu. Preferuje gleby bogate w węglan wapnia, w górach rośnie na skalistych zboczach.
 
 
Żebrowiec preferuje gleby bogate w węglan wapnia, w górach rośnie na skalistych zboczach.
 
<br/>
 
 
 
 
 
=== Wartość użytkowa ===
 
 
 
 
 
<br/>
 
 
 
 
 
=== Ciekawostki ===
 
  
 +
Jednym z nielicznych na niżu stanowisk tego gatunku jest rezerwat przyrody [[Rezerwat Buki Wysoczyzny Elbląskiej|Buki Wysoczyzny Elbląskiej]] w [[Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej|Parku Krajobrazowym Wysoczyzny Elbląskiej]].
  
 +
== Ciekawostki ==
 
Naukowcy z Katedry Ekologii i Ochrony Przyrody Uniwersytetu Gdańskiego odkryli, że nasiona żebrowca kiełkują dopiero po dwukrotnym przezimowaniu.  
 
Naukowcy z Katedry Ekologii i Ochrony Przyrody Uniwersytetu Gdańskiego odkryli, że nasiona żebrowca kiełkują dopiero po dwukrotnym przezimowaniu.  
  
Jednym z nielicznych na niżu stanowisk tego gatunku jest rezerwat przyrody [[Rezerwat Buki Wysoczyzny Elbląskiej|"Buki Wysoczyzny Elbląskiej"]] w [[Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej|Parku Krajobrazowym Wysoczyzny Elbląskiej]].
+
== Zobacz też ==
 +
[http://zielnik-karpacki.pl/-ŻEBROWIEC_GÓRSKI_750 zielnik-karpacki.pl] [20.05.2014]
 
<br/>
 
<br/>
 
 
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
 
+
''Warmia i Mazury. Cud, tylko się rozejrzeć'', Warmińsko-Mazurska Regionalna Organizacja Turystyczna, Olsztyn 2012.
 
 
''Warmia i Mazury. Cud, tylko się rozejrzeć''. Warmińsko-Mazurska Regionalna Organizacja Turystyczna. Olsztyn: Wyd. Agencja WIT Witold Mierzejewski, 2012.
 
 
<br/>
 
<br/>
  
 
+
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria:Rośliny Warmii i Mazur]]
== Linki zewnętrzne ==
 
 
 
 
 
http://zielnik-karpacki.pl/-ŻEBROWIEC_GÓRSKI_750
 
<br/>
 
 
 
 
 
[[Kategoria: Przyroda]]
 
[[Kategoria:Rośliny]]
 

Aktualna wersja na dzień 08:17, 15 mar 2015

Żebrowiec górski

Pleurospermum austriacum
(L.) Hoffm.
Żebrowiec górski – pokrój.Fot. Dariusz Kubiak.
Żebrowiec górski – pokrój.
Fot. Dariusz Kubiak.
Systematyka
Królestwo rośliny
Podkrólestwo rośliny naczyniowe
Gromada okrytonasienne
Klasa dwuliścienne
Rząd selerowce
Rodzina selerowate
Rodzaj żebrowiec
Gatunek żebrowiec górski
Synonimy

Żebrowiec górski (Pleurospermum austriacum (L.) Hoffm.) – gatunek rośliny z rodziny baldaszkowatych (selerowatych; Apiaceae).

Morfologia

Bylina o wysokości do 1,5 m, o grubym, bulwiastym kłączu oraz dętej, bruzdowanej, nagiej łodydze. Liście 3–4-krotnie pierzaste, o jajowatolancetowatych odcinkach zbiegających po osadce, ząbkowanych i brzegiem delikatnie orzęsionych. Kwiaty białe. Liczne baldachy najczęściej ustawione są na jednym poziomie z baldachem szczytowym.

Roślina kwitnie od czerwca do sierpnia. Owoce są jajowate, długość 10 mm i średnicy do 6 mm.

Rozmieszczenie i ekologia

Żebrowiec górski jest gatunkiem znanym głównie z obszarów górskich Europy Środkowej (Alpy, Bałkany, Dynary, Karpaty), rzadko spotykanym na niżu. Jego pojedyncze, izolowane stanowiska znane są m.in. ze Szwecji.

W Polsce żebrowiec górski występuje głównie w Sudetach i Karpatach, ale znany jest także z rozproszonych stanowisk na pogórzu oraz kilkunastu stanowisk na niżu. Preferuje gleby bogate w węglan wapnia, w górach rośnie na skalistych zboczach.

Jednym z nielicznych na niżu stanowisk tego gatunku jest rezerwat przyrody Buki Wysoczyzny Elbląskiej w Parku Krajobrazowym Wysoczyzny Elbląskiej.

Ciekawostki

Naukowcy z Katedry Ekologii i Ochrony Przyrody Uniwersytetu Gdańskiego odkryli, że nasiona żebrowca kiełkują dopiero po dwukrotnym przezimowaniu.

Zobacz też

zielnik-karpacki.pl [20.05.2014]

Bibliografia

Warmia i Mazury. Cud, tylko się rozejrzeć, Warmińsko-Mazurska Regionalna Organizacja Turystyczna, Olsztyn 2012.