Mroczek: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 30 wersji utworzonych przez 7 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
'''Eptesicus nilssoni Mroczek pozłocisty (Keyserling & Blasius, 1839)'''
+
{{Zwierzę infobox
 +
|nazwa zwyczajowa      = Mroczek
 +
|nazwa łacińska        = ''Eptesicus/Vespertilio''
 +
|TSN                    =
 +
|zoolog                = pozłocisty – (Keyserling & Blasius, 1839), posrebrzany – (Linnaeus, 1758), późny (Schreber, 1774)
 +
|okres istnienia        =
 +
|grafika                = Mroczek pozłocisty_infobox.jpg
 +
|opis grafiki          = Mroczek pozłocisty<br>Fot.  Daniel Hargreaves. Źródło: [https://www.flickr.com/photos/31464962@N05/3487050546/in/pool-bats www.flickr.com]
 +
|typ                    = strunowce
 +
|podtyp                = kręgowce
 +
|gromada                = ssaki
 +
|rząd                  = nietoperze
 +
|rodzina                = mroczkowate
 +
|rodzaj                = ''Eptesicus/Vespertilio''
 +
|gatunek                = Mroczek
 +
|synonimy              =
 +
|wikispecies            =
 +
|commons                =
 +
}}
 +
'''Mroczek''' – nietoperz o kasztanowatym zabarwieniu futra, ze złocistymi końcówkami na grzbiecie. Spód ciała ma jaśniejszy. Długość ciała do 7 cm (bez ogona). Rozpiętość skrzydeł od 24 do 27 cm. Lubuje się w chłodniejszym klimacie.
 +
<br/><br/>
 +
Bytuje w ludzkich siedliskach i w dziuplach drzew. W zimowy letarg zapada w chłodnych partiach podziemi, np. w jaskiniach. Hibernuje od później jesieni do wczesnej wiosny. Odporny na mróz. Żywi się głównie [[muchówki|muchówkami]].
 +
Samice rodzą w czerwcu po dwoje młodych.
 +
==Mroczek posrebrzany==
 +
Długość ciała do 6,5 cm, skrzydeł – nawet 30 cm. Skrzydła są charakterystycznie wąskie. Futro w dwóch barwach – u nasady ciemnobrunatne, końcówki szare, spód ciała jasnoszary lub popielaty.
  
Nietoperz o kasztanowatym zabarwieniu futra ze złocistymi końcówkami na grzbiecie. Spód ciała jaśniejszy. Długość ciała do 7 cm (bez ogona). Rozpiętość skrzydeł od 24 do 27 cm. Lubujący się w chłodniejszym klimacie.
+
Dobrze czuje się zarówno w ludzkich siedliskach, jak i w lesie. Jest gatunkiem migrującym – regularnie przelatuje między terenami rozrodu i zimowania.
Bytuje w ludzkich siedliskach, w dziuplach drzew. W zimowy letarg zapada w chłodnych partiach podziemi, np. w jaskiniach. Hibernuje od później jesieni do wczesnej wiosny. Odporny na mróz. Żywi się głównie [[muchówki|muchówkami]].
+
Prowadzi nocny tryb życia. Lata dość wysoko ok. 20 m nad ziemią i bardzo szybko.  
Samice rodzą w czerwcu po dwoje młodych.  
+
Zarówno samice, jak i samce tworzą kolonie, ale oddzielnie. Gody odbywają się późną jesienią, a 2 młode rodzą się dopiero na początku lata.  
  
'''Vespertilio murinus – Mroczek posrebrzany – (Linnaeus, 1758)'''
+
Żywi się muchówkami, [[chruściki|chruścikami]] oraz innymi owadami latającymi nocą. 
 +
Jest to jedyny polski nietoperz, który posiada dwie pary sutków. Podczas lotu wydaje charakterystyczny tylko dla siebie dźwięk przypominający cykanie świerszcza.
  
Długość ciała do 6,5 cm, skrzydeł – nawet 30 cm (charakterystycznie wąskie!). Futro w dwóch barwach u nasady ciemnobrunatne, końcówki szare, spód ciała jasnoszary lub popielaty.
+
==Mroczek późny==
Wszędobylski – dobrze czuje się zarówno w ludzkich siedliskach, jak i w lesie. Jest gatunkiem migrującym – regularnie przelatuje między terenami rozrodu i zimowania.
 
Prowadzi nocny tryb życia. Lata dość wysoko ok. 20 m. nad ziemią i to bardzo szybko!
 
Zarówno samice, jak i samce tworzą kolonie, ale oddzielnie. Gody odbywają się późną jesienią, a 2 młode rodzą się dopiero na początku lata.
 
W jego codziennym menu są [[muchówki]], [[chruściki]] oraz inne owady latające nocą. 
 
Jedyny polski nietoperz, który posiada dwie pary sutków. Podczas lotu wydaje charakterystyczny tylko dla siebie dźwięk przypominający cykanie [[świerszcz|świerszcza]].
 
  
'''Eptesicus serotinus Mroczek późny – (Schreber, 1774)'''
+
Jeden z największych w Polsce nietoperzy: długość ciała do 8 cm, skrzydeł do 38 cm. Futro koloru kasztanowato-brunatne z jaśniejszymi końcówkami.
  
Jeden z największych w Polsce nietoperzy: dł. ciała do 8 cm, skrzydeł – aż 38! Futro koloru kasztanowato-brunatnego z jaśniejszymi końcówkami.
 
 
Mocno związany z ludzkimi siedliskami, spotykany głównie w opuszczonych budynkach, na strychach, w szczelinach dachów.
 
Mocno związany z ludzkimi siedliskami, spotykany głównie w opuszczonych budynkach, na strychach, w szczelinach dachów.
Pożywienie jego stanowią: [[chrząszcze]], rzadziej [[muchówki]], [[motyle nocne]], [[chruściki]], [[pluskwiaki]], [[błonkówki]] czy [[komary]]. Poluje głównie po zachodzie słońca. Miejscem żerowania są parki, tereny podmiejskie, ogrody.
+
Jego pożywienie stanowią: chrząszcze, rzadziej muchówki, motyle nocne, chruściki, pluskwiaki, błonkówki czy komary. Poluje głównie po zachodzie słońca. Miejscem żerowania są parki, tereny podmiejskie, ogrody.
 
Samica w czerwcu rodzi dwoje młodych.
 
Samica w czerwcu rodzi dwoje młodych.
 +
==Bibliografia==
 +
Panfil Jan, ''Ssaki Pojezierza Mazurskiego'', Olsztyn 1984, s. 36-37.
  
1. [[Grafika:Mroczek pozłocisty.jpg|500px|]]
+
[[Kategoria:Przyroda]]
2. [[Grafika:Mroczek posrebrzany.jpg|500px|]]
+
[[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]]
3. [[Grafika:Mroczek późny.jpg|500px|]]
 
4. [[Grafika:Mroczek późny w locie.jpg|500px|]]
 
 
 
Za zdjęciach: 1. mroczek pozłocisty (zdj. T.Quine), 2. mroczek posrebrzany (zdj.JSvetlik), 3. i 4. mroczek późny – portret i nietoperz w locie (zdj. D.Nill)
 
 
 
{{Zwierzę infobox
 
|nazwa zwyczajowa      = Mroczek
 
|nazwa łacińska        = ''Eptesicus''/’’Vespertilio’’
 
|typ                    = [[strunowce]]
 
|podtyp                = [[kręgowce]]
 
|gromada                = [[ssaki]]
 
|podgromada            = [[ssaki żyworodne]]
 
|infragromada          = [[łożyskowce]]
 
|rząd                  = [[nietoperze]]
 
|rodzina                = [[mroczkowate]]
 
|rodzaj                = ''[[Eptesicus’’/Vespertilio]]''
 
|gatunek                = '''Mroczek’’
 
}}
 
 
=='''Źródło:'''==
 
*[[Panfil Jan|Panfil J.]] 1984, Ssaki Pojezierza Mazurskiego, Wydawnictwo Pojezierze , Olsztyn 1984, 34, 35 str.
 
*WikiMedia
 
 
 
JustJask
 

Aktualna wersja na dzień 10:49, 16 mar 2015

Mroczek

Eptesicus/Vespertilio`
pozłocisty – (Keyserling & Blasius, 1839), posrebrzany – (Linnaeus, 1758), późny (Schreber, 1774)
Eptesicus/Vespertilio pozłocisty – (Keyserling & Blasius, 1839), posrebrzany – (Linnaeus, 1758), późny (Schreber, 1774)
Mroczek pozłocistyFot.  Daniel Hargreaves. Źródło: www.flickr.com
Mroczek pozłocisty
Fot. Daniel Hargreaves. Źródło: www.flickr.com
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Gromada ssaki
Rząd nietoperze
Rodzina mroczkowate
Rodzaj Eptesicus/Vespertilio
Gatunek Mroczek

Mroczek – nietoperz o kasztanowatym zabarwieniu futra, ze złocistymi końcówkami na grzbiecie. Spód ciała ma jaśniejszy. Długość ciała do 7 cm (bez ogona). Rozpiętość skrzydeł od 24 do 27 cm. Lubuje się w chłodniejszym klimacie.

Bytuje w ludzkich siedliskach i w dziuplach drzew. W zimowy letarg zapada w chłodnych partiach podziemi, np. w jaskiniach. Hibernuje od później jesieni do wczesnej wiosny. Odporny na mróz. Żywi się głównie muchówkami. Samice rodzą w czerwcu po dwoje młodych.

Mroczek posrebrzany

Długość ciała do 6,5 cm, skrzydeł – nawet 30 cm. Skrzydła są charakterystycznie wąskie. Futro w dwóch barwach – u nasady ciemnobrunatne, końcówki szare, spód ciała jasnoszary lub popielaty.

Dobrze czuje się zarówno w ludzkich siedliskach, jak i w lesie. Jest gatunkiem migrującym – regularnie przelatuje między terenami rozrodu i zimowania. Prowadzi nocny tryb życia. Lata dość wysoko ok. 20 m nad ziemią i bardzo szybko. Zarówno samice, jak i samce tworzą kolonie, ale oddzielnie. Gody odbywają się późną jesienią, a 2 młode rodzą się dopiero na początku lata.

Żywi się muchówkami, chruścikami oraz innymi owadami latającymi nocą. Jest to jedyny polski nietoperz, który posiada dwie pary sutków. Podczas lotu wydaje charakterystyczny tylko dla siebie dźwięk przypominający cykanie świerszcza.

Mroczek późny

Jeden z największych w Polsce nietoperzy: długość ciała do 8 cm, skrzydeł – do 38 cm. Futro koloru kasztanowato-brunatne z jaśniejszymi końcówkami.

Mocno związany z ludzkimi siedliskami, spotykany głównie w opuszczonych budynkach, na strychach, w szczelinach dachów. Jego pożywienie stanowią: chrząszcze, rzadziej muchówki, motyle nocne, chruściki, pluskwiaki, błonkówki czy komary. Poluje głównie po zachodzie słońca. Miejscem żerowania są parki, tereny podmiejskie, ogrody. Samica w czerwcu rodzi dwoje młodych.

Bibliografia

Panfil Jan, Ssaki Pojezierza Mazurskiego, Olsztyn 1984, s. 36-37.