Mroczek: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
| (Nie pokazano 28 wersji utworzonych przez 6 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | ''' | + | {{Zwierzę infobox |
| + | |nazwa zwyczajowa = Mroczek | ||
| + | |nazwa łacińska = ''Eptesicus/Vespertilio'' | ||
| + | |TSN = | ||
| + | |zoolog = pozłocisty – (Keyserling & Blasius, 1839), posrebrzany – (Linnaeus, 1758), późny (Schreber, 1774) | ||
| + | |okres istnienia = | ||
| + | |grafika = Mroczek pozłocisty_infobox.jpg | ||
| + | |opis grafiki = Mroczek pozłocisty<br>Fot. Daniel Hargreaves. Źródło: [https://www.flickr.com/photos/31464962@N05/3487050546/in/pool-bats www.flickr.com] | ||
| + | |typ = strunowce | ||
| + | |podtyp = kręgowce | ||
| + | |gromada = ssaki | ||
| + | |rząd = nietoperze | ||
| + | |rodzina = mroczkowate | ||
| + | |rodzaj = ''Eptesicus/Vespertilio'' | ||
| + | |gatunek = Mroczek | ||
| + | |synonimy = | ||
| + | |wikispecies = | ||
| + | |commons = | ||
| + | }} | ||
| + | '''Mroczek''' – nietoperz o kasztanowatym zabarwieniu futra, ze złocistymi końcówkami na grzbiecie. Spód ciała ma jaśniejszy. Długość ciała do 7 cm (bez ogona). Rozpiętość skrzydeł od 24 do 27 cm. Lubuje się w chłodniejszym klimacie. | ||
| + | <br/><br/> | ||
| + | Bytuje w ludzkich siedliskach i w dziuplach drzew. W zimowy letarg zapada w chłodnych partiach podziemi, np. w jaskiniach. Hibernuje od później jesieni do wczesnej wiosny. Odporny na mróz. Żywi się głównie [[muchówki|muchówkami]]. | ||
| + | Samice rodzą w czerwcu po dwoje młodych. | ||
| + | ==Mroczek posrebrzany== | ||
| + | Długość ciała do 6,5 cm, skrzydeł – nawet 30 cm. Skrzydła są charakterystycznie wąskie. Futro w dwóch barwach – u nasady ciemnobrunatne, końcówki szare, spód ciała jasnoszary lub popielaty. | ||
| − | + | Dobrze czuje się zarówno w ludzkich siedliskach, jak i w lesie. Jest gatunkiem migrującym – regularnie przelatuje między terenami rozrodu i zimowania. | |
| − | + | Prowadzi nocny tryb życia. Lata dość wysoko ok. 20 m nad ziemią i bardzo szybko. | |
| − | + | Zarówno samice, jak i samce tworzą kolonie, ale oddzielnie. Gody odbywają się późną jesienią, a 2 młode rodzą się dopiero na początku lata. | |
| − | + | Żywi się muchówkami, [[chruściki|chruścikami]] oraz innymi owadami latającymi nocą. | |
| + | Jest to jedyny polski nietoperz, który posiada dwie pary sutków. Podczas lotu wydaje charakterystyczny tylko dla siebie dźwięk przypominający cykanie świerszcza. | ||
| − | + | ==Mroczek późny== | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | + | Jeden z największych w Polsce nietoperzy: długość ciała do 8 cm, skrzydeł – do 38 cm. Futro koloru kasztanowato-brunatne z jaśniejszymi końcówkami. | |
| − | |||
Mocno związany z ludzkimi siedliskami, spotykany głównie w opuszczonych budynkach, na strychach, w szczelinach dachów. | Mocno związany z ludzkimi siedliskami, spotykany głównie w opuszczonych budynkach, na strychach, w szczelinach dachów. | ||
| − | + | Jego pożywienie stanowią: chrząszcze, rzadziej muchówki, motyle nocne, chruściki, pluskwiaki, błonkówki czy komary. Poluje głównie po zachodzie słońca. Miejscem żerowania są parki, tereny podmiejskie, ogrody. | |
Samica w czerwcu rodzi dwoje młodych. | Samica w czerwcu rodzi dwoje młodych. | ||
| + | ==Bibliografia== | ||
| + | Panfil Jan, ''Ssaki Pojezierza Mazurskiego'', Olsztyn 1984, s. 36-37. | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
[[Kategoria:Przyroda]] | [[Kategoria:Przyroda]] | ||
| − | + | [[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]] | |
Aktualna wersja na dzień 10:49, 16 mar 2015
| Mroczek | |
| | |
| Eptesicus/Vespertilio` | |
| pozłocisty – (Keyserling & Blasius, 1839), posrebrzany – (Linnaeus, 1758), późny (Schreber, 1774) | |
| Eptesicus/Vespertilio pozłocisty – (Keyserling & Blasius, 1839), posrebrzany – (Linnaeus, 1758), późny (Schreber, 1774) | |
 Mroczek pozłocisty Fot. Daniel Hargreaves. Źródło: www.flickr.com | |
| Systematyka | |
| Domena | eukarionty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | ssaki |
| Rząd | nietoperze |
| Rodzina | mroczkowate |
| Rodzaj | Eptesicus/Vespertilio |
| Gatunek | Mroczek |
Mroczek – nietoperz o kasztanowatym zabarwieniu futra, ze złocistymi końcówkami na grzbiecie. Spód ciała ma jaśniejszy. Długość ciała do 7 cm (bez ogona). Rozpiętość skrzydeł od 24 do 27 cm. Lubuje się w chłodniejszym klimacie.
Bytuje w ludzkich siedliskach i w dziuplach drzew. W zimowy letarg zapada w chłodnych partiach podziemi, np. w jaskiniach. Hibernuje od później jesieni do wczesnej wiosny. Odporny na mróz. Żywi się głównie muchówkami.
Samice rodzą w czerwcu po dwoje młodych.
Mroczek posrebrzany
Długość ciała do 6,5 cm, skrzydeł – nawet 30 cm. Skrzydła są charakterystycznie wąskie. Futro w dwóch barwach – u nasady ciemnobrunatne, końcówki szare, spód ciała jasnoszary lub popielaty.
Dobrze czuje się zarówno w ludzkich siedliskach, jak i w lesie. Jest gatunkiem migrującym – regularnie przelatuje między terenami rozrodu i zimowania. Prowadzi nocny tryb życia. Lata dość wysoko ok. 20 m nad ziemią i bardzo szybko. Zarówno samice, jak i samce tworzą kolonie, ale oddzielnie. Gody odbywają się późną jesienią, a 2 młode rodzą się dopiero na początku lata.
Żywi się muchówkami, chruścikami oraz innymi owadami latającymi nocą. Jest to jedyny polski nietoperz, który posiada dwie pary sutków. Podczas lotu wydaje charakterystyczny tylko dla siebie dźwięk przypominający cykanie świerszcza.
Mroczek późny
Jeden z największych w Polsce nietoperzy: długość ciała do 8 cm, skrzydeł – do 38 cm. Futro koloru kasztanowato-brunatne z jaśniejszymi końcówkami.
Mocno związany z ludzkimi siedliskami, spotykany głównie w opuszczonych budynkach, na strychach, w szczelinach dachów. Jego pożywienie stanowią: chrząszcze, rzadziej muchówki, motyle nocne, chruściki, pluskwiaki, błonkówki czy komary. Poluje głównie po zachodzie słońca. Miejscem żerowania są parki, tereny podmiejskie, ogrody. Samica w czerwcu rodzi dwoje młodych.
Bibliografia
Panfil Jan, Ssaki Pojezierza Mazurskiego, Olsztyn 1984, s. 36-37.
