Gazownia w Górowie Iławeckim: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | |||
− | |||
{{Wieś infobox | {{Wieś infobox | ||
− | |nazwa = | + | |nazwa = Gazownia w Górowie Iławeckim |
|herb wsi = | |herb wsi = | ||
|flaga wsi = | |flaga wsi = | ||
Linia 8: | Linia 6: | ||
|dopełniacz wsi = Górowa Iławeckiego | |dopełniacz wsi = Górowa Iławeckiego | ||
|zdjęcie = Górowo_gazownia.jpg | |zdjęcie = Górowo_gazownia.jpg | ||
− | |opis zdjęcia = Gazownia w Górowie Iławeckim, ob. muzeum gazownictwa. Na drugim planie komunalna wieża wodna. | + | |opis zdjęcia = Gazownia w Górowie Iławeckim, ob. muzeum gazownictwa. Na drugim planie komunalna wieża wodna. Fot. Adam Płoski. |
|rodzaj miejscowości = | |rodzaj miejscowości = | ||
|województwo = warmińsko-mazurskie | |województwo = warmińsko-mazurskie | ||
Linia 24: | Linia 22: | ||
|mapa wsi = | |mapa wsi = | ||
|kod mapy = PL-WN | |kod mapy = PL-WN | ||
− | |stopniN = | + | |stopniN = 54 |minutN = 17 |sekundN = 00 |
− | |stopniE = | + | |stopniE = 20 |minutE = 30 |sekundE = 00 |
|commons = | |commons = | ||
|wikipodróże = | |wikipodróże = | ||
Linia 31: | Linia 29: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
+ | '''Gazownia w Górowie Iławeckim''' – obiekt z początków XX wieku, położony w [[Górowo Iławeckie|Górowie Iławeckim]], pełniący obecnie funkcje muzealne. W wyremontowanych, zabytkowych budynkach, gdzie prezentowane są m.in. stare gazomierze, odtworzono również historyczny proces technologiczny produkcji gazu. | ||
+ | <br/><br/> | ||
==Historia== | ==Historia== | ||
− | Budynki gazowni | + | Budynki gazowni oddano do użytku w 1908 r. Zakład budowała oraz w początkowym okresie także zarządzała firma Karla Francke z Bremen. W kolejnych latach gazownia została skomunalizowana i zmodernizowana. Wytwarzany tu gaz wykorzystywany był do oświetlania ulic miasta latarniami gazowymi. Dostarczano go także do odbiorców indywidualnych. |
+ | |||
+ | Gazownia przetrwała pierwszą wojnę światową, funkcjonowała następnie nieprzerwanie do 1945 r., kiedy to wyposażenie zostało zdemontowane przez żołnierzy Armii Czerwonej. Zakład ponownie uruchomiono w 1962 r. Produkcję kontynuowano do 1992 r., kiedy to Górowo Iławeckie zostało podłączone do sieci gazu ziemnego. Po remoncie i wpisaniu budynków do rejestru zabytków w dawnej gazowni uruchomiono muzeum gazownictwa (1994 r.), należące obecnie do Polskiej Spółki Gazownictwa Oddział w Gdańsku. | ||
+ | |||
+ | ==Produkcja== | ||
+ | Do dziś zachowały się murowane budynki starej gazowni (produkcyjny i administracyjny, obecnie mieszkalny) oraz wykonany w nitowanej blachy, teleskopowy zbiornik na gaz. W gazowni odtworzono historyczny proces produkcyjny z wykorzystaniem autentycznych urządzeń. Gaz wytwarzany podczas odgazowania węgla kamiennego (w temp. ok. 1200 C°), poddawany był następnie dalszej obróbce. Odpadem poprodukcyjnym były: amoniak, smoła i koks. | ||
− | + | == Zobacz też == | |
− | + | [[lkwim: Muzeum Przemysłu Gazowego w Górowie Iławeckim| Muzeum Przemysłu Gazowego w Górowie Iławeckim]] | |
− | [[ | + | [http://www.gdansk.psgaz.pl/onas/jednostki_terenowe/zg_ol/muzeum_gazownictwa/?r,main,docId=17748 gdansk.psgaz.pl] [08.02.2015]<br/> |
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
− | + | T. Śrutkowski, ''Śladami gazowego płomienia'', Olsztyn 1999.<br/> | |
− | + | M.Barszcz, J.Kurowska-Ciechańska, ''Gazownia miejska w Górowie Iławeckim'', [w:] ''Technika'', Warszawa, 2008.<br/> | |
+ | |||
+ | [[Kategoria: Turystyka]] [[Kategoria: Górowo Iławeckie]] [[Kategoria: Zabytki techniki]] [[Kategoria: 1801-1918]] [[Kategoria: Powiat bartoszycki]] |
Aktualna wersja na dzień 12:02, 16 mar 2015
Gazownia w Górowie Iławeckim | |
| |
Gazownia w Górowie Iławeckim, ob. muzeum gazownictwa. Na drugim planie komunalna wieża wodna. Fot. Adam Płoski.
| |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | bartoszycki |
Gmina | Górowo Iławeckie |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Gazownia w Górowie Iławeckim – obiekt z początków XX wieku, położony w Górowie Iławeckim, pełniący obecnie funkcje muzealne. W wyremontowanych, zabytkowych budynkach, gdzie prezentowane są m.in. stare gazomierze, odtworzono również historyczny proces technologiczny produkcji gazu.
Spis treści
Historia
Budynki gazowni oddano do użytku w 1908 r. Zakład budowała oraz w początkowym okresie także zarządzała firma Karla Francke z Bremen. W kolejnych latach gazownia została skomunalizowana i zmodernizowana. Wytwarzany tu gaz wykorzystywany był do oświetlania ulic miasta latarniami gazowymi. Dostarczano go także do odbiorców indywidualnych.
Gazownia przetrwała pierwszą wojnę światową, funkcjonowała następnie nieprzerwanie do 1945 r., kiedy to wyposażenie zostało zdemontowane przez żołnierzy Armii Czerwonej. Zakład ponownie uruchomiono w 1962 r. Produkcję kontynuowano do 1992 r., kiedy to Górowo Iławeckie zostało podłączone do sieci gazu ziemnego. Po remoncie i wpisaniu budynków do rejestru zabytków w dawnej gazowni uruchomiono muzeum gazownictwa (1994 r.), należące obecnie do Polskiej Spółki Gazownictwa Oddział w Gdańsku.
Produkcja
Do dziś zachowały się murowane budynki starej gazowni (produkcyjny i administracyjny, obecnie mieszkalny) oraz wykonany w nitowanej blachy, teleskopowy zbiornik na gaz. W gazowni odtworzono historyczny proces produkcyjny z wykorzystaniem autentycznych urządzeń. Gaz wytwarzany podczas odgazowania węgla kamiennego (w temp. ok. 1200 C°), poddawany był następnie dalszej obróbce. Odpadem poprodukcyjnym były: amoniak, smoła i koks.
Zobacz też
Muzeum Przemysłu Gazowego w Górowie Iławeckim
gdansk.psgaz.pl [08.02.2015]
Bibliografia
T. Śrutkowski, Śladami gazowego płomienia, Olsztyn 1999.
M.Barszcz, J.Kurowska-Ciechańska, Gazownia miejska w Górowie Iławeckim, [w:] Technika, Warszawa, 2008.