Młyn i spichlerz w Olsztynie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Bibliografia) |
|||
Linia 6: | Linia 6: | ||
|dopełniacz wsi = Olsztyna | |dopełniacz wsi = Olsztyna | ||
|zdjęcie = Olsztyn - ul. Partyzantów 33 - spichlerz_2.jpg | |zdjęcie = Olsztyn - ul. Partyzantów 33 - spichlerz_2.jpg | ||
− | |opis zdjęcia = Młyn i spichlerz przy ul. Partyzantów w Olsztynie | + | |opis zdjęcia = Młyn i spichlerz przy ul. Partyzantów w Olsztynie.<br>Fot. Adam Płoski. |
|rodzaj miejscowości = | |rodzaj miejscowości = | ||
|województwo = warmińsko-mazurskie | |województwo = warmińsko-mazurskie |
Aktualna wersja na dzień 12:38, 16 mar 2015
Olsztyn | |
| |
Młyn i spichlerz przy ul. Partyzantów w Olsztynie.
Fot. Adam Płoski. | |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | olsztyński |
Gmina | Olsztyn |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Młyn i spichlerz w Olsztynie – obiekt przy ul. Partyzantów 33 wybudowany w 1924 r. wg projektu cenionego wówczas olsztyńskiego architekta Augusta Feddersena, który zaprojektował m.in. także teatr i kościół franciszkanów w Olsztynie.
Obecnie zarówno młyn, jak i spichlerz pozostają nieużytkowane.
Opis
Część zabudowań z dawnego kompleksu zabudowań młyna dziś już nie istnieje. Tuż przy chodniku znajdował się niewielki budynek spełniający funkcję hali wystawienniczej maszyn przeznaczonych na sprzedaż.
W 1984 r. młyn ze spichlerzem zostały wpisane do rejestru zabytków. Stanowią dziś jedne z najciekawszych zabytków architektury i dziedzictwa poprzemysłowego znajdujących się na terenie Olsztyna. Wyróżnia je udany projekt architektoniczny autorstwa A. Feddersena, zastosowana konstrukcja (w tym nawiązujący do architektury regionalnej tzw. mur pruski) oraz materiał (żelbet).
Wewnątrz budynku młyna nie zachowało się historyczne wyposażenie techniczne, które wymieniono na początku lat 70. XX na nowocześniejsze, produkcji NRD. Zachowały się jedynie pozostałości drewnianych zsypów komór zbożowych w poziomie parteru.
Historia
Budynek młyna ze spichlerzem stanął na miejscu starego, drewnianego obiektu. Nowy zbudowany został z wykorzystaniem żelbetu, także w konstrukcji dachu. Była to wówczas nowoczesna budowla i jedna z większych inwestycji przemysłowych w Olsztynie okresu międzywojennego. Inwestorem był lokalny przedsiębiorca Wronka, do którego należał także tartak przy ul. Ogrodowej (ob. ul. Knosały). Prace murarskie i ciesielskie wykonały miejscowe firmy, natomiast specjalistyczne prace przy konstrukcji żelbetowej powierzono firmie Wayss&Freitag z Królewca.
W 1931 r. młyn przeszedł we władanie Warmińskiej Spółki Gospodarczej zajmującej się sprzedażą produktów rolnych i maszyn rolniczych, które także naprawiano na miejscu w sąsiadującym z młynem warsztacie. W budynku działał już w tym okresie młyn zbożowy.
Młyn ze spichlerzem przetrwały okres drugiej wojny światowej. Zakład został następnie upaństwowiony i ponownie uruchomiony jeszcze w 1945 r. Do 1987 r. właścicielem budynków pozostawały Państwowe Zakłady Zbożowe przekształcone w latach 90. w Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Usługowe "Olpart" sp. z o.o.
Bibliografia
A. Płoski, Spacerownik po Olsztynie. Olsztyn przemysłowy i wojskowy, 10 września 2009 (dodatek do lokalnego wydania "Gazety Wyborczej")