Zapusty: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria: Etnografia" na "Kategoria:Kultura niematerialna") |
|||
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{EWiM Obyczaje infobox | {{EWiM Obyczaje infobox | ||
|Nazwa = Zapusty | |Nazwa = Zapusty | ||
− | |zdjecie = | + | |zdjecie = |
− | |opis zdjecia = | + | |opis zdjecia = |
|dzien = ostatnie trzy dni karnawału | |dzien = ostatnie trzy dni karnawału | ||
|typ swieta = | |typ swieta = | ||
Linia 21: | Linia 21: | ||
Popularne były również orszaki przebierańców. Często mężczyźni przebierali się za kobiety, a kobiety wkładały męskie stroje. Straszono także, zakładając maski z dyni lub buraka. W obrzędach dominującą rolę odgrywały kobiety. To one organizowały zabawy i wykonywały tańce o magicznym znaczeniu. Mężczyźni dołączali zazwyczaj pod koniec zabaw. | Popularne były również orszaki przebierańców. Często mężczyźni przebierali się za kobiety, a kobiety wkładały męskie stroje. Straszono także, zakładając maski z dyni lub buraka. W obrzędach dominującą rolę odgrywały kobiety. To one organizowały zabawy i wykonywały tańce o magicznym znaczeniu. Mężczyźni dołączali zazwyczaj pod koniec zabaw. | ||
− | Jednym z zapustowych zwyczajów było wróżenie. | + | Jednym z zapustowych zwyczajów było wróżenie. Popularna wróżba polegała na zarzucaniu przez dziewczęta wianka z choiny na gałąź przybitą nad drzwiami. Jeśli wianek zawisł na gałęzi za pierwszym razem, oznaczało to zamążpójście w nadchodzącym roku. Zapustny wtorek rozpoczynały tańce z obręczą, którą zarzucano na dziewczęta. Partner pomagał dziewczynie wyskoczyć z koła, a wówczas ona biegła do muzykantów i płaciła okup. Zapusty kończyły się o północy we wtorek. Był to dzień najhuczniejszych zabaw. Na Warmii powszechnym zwyczajem było wynoszenie patelni do lasu lub zawieszanie jej w kominie – był to znak, że oto zaczął się okres postu. Oznajmiał to także dźwięk dzwonu bijącego o północy. |
+ | <br/> | ||
− | |||
− | |||
== Symbole == | == Symbole == | ||
*pączki | *pączki | ||
Linia 38: | Linia 37: | ||
''Warmiacy i Mazurzy. Życie codzienne ludności wiejskiej w I połowie XIX wieku'', red. Bogumił Kuźniewski, Olsztynek 2002.<br/> | ''Warmiacy i Mazurzy. Życie codzienne ludności wiejskiej w I połowie XIX wieku'', red. Bogumił Kuźniewski, Olsztynek 2002.<br/> | ||
− | [[Kategoria: Kultura]][[Kategoria: | + | [[Kategoria: Kultura]][[Kategoria:Kultura niematerialna]][[Kategoria: Wierzenia i obyczaje]] |
Aktualna wersja na dzień 18:06, 17 mar 2015
Zapusty | |
| |
Dzień | ostatnie trzy dni karnawału |
Symbole | przebierańcy, huczne zabawy |
Inne nazwy | Zapust |
Zapusty – ostatnie trzy dni karnawału obchodzone hucznie przez wszystkich członków wiejskiej społeczności. Równie często termin odnosił się do ostatniego dnia karnawału.
Zwyczaje na Warmii i Mazurach
W tym okresie przygotowywano najlepsze i najsmaczniejsze potrawy: plińce i pączki. Jeśli istniała taka możliwość, to główną zabawę składkową organizowano w miejscowej karczmie. Wędrówkę po wsi w celu zebrania składek rozpoczynał wówczas niedźwiedź. Młody chłopak w kożuchu lub grochowych strąkach tańczył pod każdą chałupą, dopóki nie otrzymał datku. Na Warmii zabawa zapustna był nazywana giełdą.
Popularne były również orszaki przebierańców. Często mężczyźni przebierali się za kobiety, a kobiety wkładały męskie stroje. Straszono także, zakładając maski z dyni lub buraka. W obrzędach dominującą rolę odgrywały kobiety. To one organizowały zabawy i wykonywały tańce o magicznym znaczeniu. Mężczyźni dołączali zazwyczaj pod koniec zabaw.
Jednym z zapustowych zwyczajów było wróżenie. Popularna wróżba polegała na zarzucaniu przez dziewczęta wianka z choiny na gałąź przybitą nad drzwiami. Jeśli wianek zawisł na gałęzi za pierwszym razem, oznaczało to zamążpójście w nadchodzącym roku. Zapustny wtorek rozpoczynały tańce z obręczą, którą zarzucano na dziewczęta. Partner pomagał dziewczynie wyskoczyć z koła, a wówczas ona biegła do muzykantów i płaciła okup. Zapusty kończyły się o północy we wtorek. Był to dzień najhuczniejszych zabaw. Na Warmii powszechnym zwyczajem było wynoszenie patelni do lasu lub zawieszanie jej w kominie – był to znak, że oto zaczął się okres postu. Oznajmiał to także dźwięk dzwonu bijącego o północy.
Symbole
- pączki
- plińce
- huczna zabawa urządzana ze składek mieszkańców wsi
- tańce z obręczą
- przebierańcy
Bibliografia
Chłosta Jan,Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii, Olsztyn 2009.
Hochleitner Janusz, Kuchnia świąteczna na Warmii, [w:] Życie codzienne na dawnych ziemiach pruskich. Kuchnia dawnych ziem pruskich - tradycja i nowoczesność, red. Tomasz Chrzanowski, Olsztyn 2011, s. 132-148.
Mazury. Słownik stronniczy, ilustrowany, red. Waldemar Mierzwa, Dąbrówno 2008.
Szyfer Anna, Zwyczaje, obrzędy i wierzenia Mazurów i Warmiaków, Olsztyn 1968.
Warmiacy i Mazurzy. Życie codzienne ludności wiejskiej w I połowie XIX wieku, red. Bogumił Kuźniewski, Olsztynek 2002.