Pusta noc: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Etymologia) |
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria: Etnografia" na "Kategoria:Kultura niematerialna") |
||
| (Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{EWiM Obyczaje infobox | {{EWiM Obyczaje infobox | ||
|Nazwa = Pusta noc | |Nazwa = Pusta noc | ||
| − | |zdjecie = | + | |zdjecie = Pusta noc.jpg |
| − | |opis zdjecia = | + | |opis zdjecia = Hieronim Skurpski, ''Pusta noc'' (1957). Źródło: [http://www.skurpski.artneo.pl/galerie/nidzica_baszta/nidzica_baszta.html www.skurpski.artneo.pl] [11.11.2014] |
| − | |dzien = | + | |dzien = |
|typ swieta = | |typ swieta = | ||
|zwyczaje = | |zwyczaje = | ||
| Linia 14: | Linia 14: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | + | ''' Pusta noc''' – ostatnia noc przed pogrzebaniem zmarłego. | |
| − | ''' Pusta noc''' | + | <br/><br/> |
| − | |||
| − | <br/> | ||
| − | |||
==Etymologia== | ==Etymologia== | ||
Genezę określenia tłumaczy się potocznie jako noc pustki (fizycznej i duchowej), którą człowiek odczuwa po odejściu bliskiej osoby. | Genezę określenia tłumaczy się potocznie jako noc pustki (fizycznej i duchowej), którą człowiek odczuwa po odejściu bliskiej osoby. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
== Zwyczaje na Warmii i Mazurach == | == Zwyczaje na Warmii i Mazurach == | ||
| − | . | + | Rodzina, znajomi i sąsiedzi czuwali przy zmarłym przez trzy dni, ale to właśnie ostatnia, pusta noc była najważniejsza. Złożone do trumny ciało znajdowało się w największej izbie lub pokoju w domu. Zmarłemu wkładano do trumny symboliczne przedmioty: słomkowy bądź trzcinowy kapelusz lub chustkę do nosa oraz grzebień (dzięki temu mógł otrzepać piach ze spodni i zaczesać elegancko włosy). Natomiast kobietom zarzucano na plecy czarną chustę z frędzlami, a pod głowę wkładano grzebyk i lusterko. W całym domu obowiązkowo należało zasłonić wszystkie lustra, aby dusza się w nich nie przeglądała i nie ukazywała się domownikom. Nogi zmarłego musiały być skierowane ku drzwiom. W tę noc czuwali przy nim członkowie rodziny, znajomi i sąsiedzi. Odwiedzający dom częstowani byli wódką i [[Kuch|kuchem]]. |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | ==Zobacz też== | |
| − | + | *[[cerm]] | |
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | + | ''Mazury. Słownik stronniczy, ilustrowany'', red. Waldemar Mierzwa, Dąbrówno 2008.<br/> | |
| − | + | Szyfer Anna, ''Zwyczaje, obrzędy i wierzenia Mazurów i Warmiaków'', Olsztyn 1968.<br/> | |
| − | + | Toeppen Max P., ''Wierzenia mazurskie'', wstęp Anna Szyfer, Władysław Ogrodziński, oprac. Paweł Błażewicz,Jerzy Marek Łapo, Dąbrówno 2008.<br/> | |
| − | + | ''Tragarz duchów. Zbiór podań ludowych z Mazur'', zeb., przeł. i oprac. Jerzy Marek Łapo, Dąbrówno 2007.<br/> | |
| − | <br/> | + | ''Warmiacy i Mazurzy. Życie codzienne ludności wiejskiej w I połowie XIX wieku'', red. Bogumił Kuźniewski, Olsztynek 2002.<br/> |
| − | |||
| − | |||
| − | < | ||
| − | [[Kategoria: Kultura]][[Kategoria: | + | [[Kategoria: Kultura]][[Kategoria:Kultura niematerialna]][[Kategoria: Wierzenia i obyczaje]] [[Kategoria: Legendy i podania]] |
Aktualna wersja na dzień 18:07, 17 mar 2015
| Pusta noc | |
| | |
![Hieronim Skurpski, Pusta noc (1957). Źródło: www.skurpski.artneo.pl [11.11.2014]](/index.php/Plik:Pusta_noc.jpg) Hieronim Skurpski, Pusta noc (1957). Źródło: www.skurpski.artneo.pl [11.11.2014]
|
Pusta noc – ostatnia noc przed pogrzebaniem zmarłego.
Etymologia
Genezę określenia tłumaczy się potocznie jako noc pustki (fizycznej i duchowej), którą człowiek odczuwa po odejściu bliskiej osoby.
Zwyczaje na Warmii i Mazurach
Rodzina, znajomi i sąsiedzi czuwali przy zmarłym przez trzy dni, ale to właśnie ostatnia, pusta noc była najważniejsza. Złożone do trumny ciało znajdowało się w największej izbie lub pokoju w domu. Zmarłemu wkładano do trumny symboliczne przedmioty: słomkowy bądź trzcinowy kapelusz lub chustkę do nosa oraz grzebień (dzięki temu mógł otrzepać piach ze spodni i zaczesać elegancko włosy). Natomiast kobietom zarzucano na plecy czarną chustę z frędzlami, a pod głowę wkładano grzebyk i lusterko. W całym domu obowiązkowo należało zasłonić wszystkie lustra, aby dusza się w nich nie przeglądała i nie ukazywała się domownikom. Nogi zmarłego musiały być skierowane ku drzwiom. W tę noc czuwali przy nim członkowie rodziny, znajomi i sąsiedzi. Odwiedzający dom częstowani byli wódką i kuchem.
Zobacz też
Bibliografia
Mazury. Słownik stronniczy, ilustrowany, red. Waldemar Mierzwa, Dąbrówno 2008.
Szyfer Anna, Zwyczaje, obrzędy i wierzenia Mazurów i Warmiaków, Olsztyn 1968.
Toeppen Max P., Wierzenia mazurskie, wstęp Anna Szyfer, Władysław Ogrodziński, oprac. Paweł Błażewicz,Jerzy Marek Łapo, Dąbrówno 2008.
Tragarz duchów. Zbiór podań ludowych z Mazur, zeb., przeł. i oprac. Jerzy Marek Łapo, Dąbrówno 2007.
Warmiacy i Mazurzy. Życie codzienne ludności wiejskiej w I połowie XIX wieku, red. Bogumił Kuźniewski, Olsztynek 2002.
