Domarat Kobylański: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
m (Zastępowanie tekstu - "[[Kategoria: Osoba" na "[[Kategoria:Osoby") |
|||
| Linia 38: | Linia 38: | ||
| − | [[Kategoria: | + | [[Kategoria:Osoby|Kobylański, Domarat]][[Kategoria: Wielka wojna z zakonem krzyżackim|Kobylański, Domarat]][[Kategoria: 1401-1500|Kobylański, Domarat]] |
Wersja z 19:57, 17 mar 2015
| Domarat Kobylański | |
| | |
| Data urodzenia | ok. 1380 r. |
Domarat Kobylański (ur. ok 1380 r.) – uczestnik bitwy grunwaldzkiej.
Życiorys
Urodził się około 1380 roku w służbie rycerskiej na dworze królewskim. Był wnukiem wojewody kaliskiego Przecława. Miał dwóch braci: Jakuba i Janusza. Wraz z braćmi często przebywał w bliskim otoczeniu królowej Anny Cylejskiej.
Domarat Kobylański porzucił dwór i wyjechał na służbę do króla węgierskiego Zygmunta Luksemburczyka, gdzie brał udział w toczonych przezeń wojnach. W latach 1406–1408 walczył w wojnie z banem Bośni i nabrał doświadczenia jako rycerz. Doświadczenia te miały mu się przydać w służbie u króla polskiego Jagiełły. Wrócił w 1409 lub 1410 r. na wezwanie króla polskiego, który przygotowywał wyprawę wojenną przeciwko zakonowi w Prusach.
W 1410 roku walczył w bitwach pod Grunwaldem i pod Koronowem. Walczył w pierwszym szeregu chorągwi krakowskiej.
W 1413 roku był sygnatariuszem aktu unii horodelskiej. W 1414 roku z bratem Januszem uczestniczył w niszczycielskiej wyprawie Jagiełły i Witolda do Prus. Krzyżacy nie wychodzili naprzeciw, pozamykali się w zamkach i wojna ograniczała się do pustoszenia terytorium wroga.
Kobylański w 1426 roku został wysłany przez króla w poselstwie do Witolda. Dwa lata później otrzymał od króla urząd marszałka dworu. W 1435 roku król Władysław dał Kobylańskiemu kasztelanię lubelską.
Bibliografia
J. Sikorski, Bohaterowie Grunwaldu, Olsztyn 2010.
