Andrzej Bobola: Różnice pomiędzy wersjami
Z Encyklopedia Warmii i Mazur
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
m (Zastępowanie tekstu - "[[Kategoria: Osoba" na "[[Kategoria:Osoby") |
|||
| (Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
|pseudonim = | |pseudonim = | ||
|grafika = Bobola.jpg | |grafika = Bobola.jpg | ||
| − | |opis grafiki = Andrzej Bobola - święty, patron Polski | + | |opis grafiki = Andrzej Bobola - święty, patron Polski.<br>Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Bobola.jpg Commons Wikimedia] |
|podpis = | |podpis = | ||
| − | |data urodzenia = 30 | + | |data urodzenia = 30 listopada 1591 r. |
|miejsce urodzenia = Strachocin | |miejsce urodzenia = Strachocin | ||
|imię przy narodzeniu = | |imię przy narodzeniu = | ||
| − | |data śmierci = 16 | + | |data śmierci = 16 maja 1657 r. |
|miejsce śmierci = Janów Poleski | |miejsce śmierci = Janów Poleski | ||
|przyczyna śmierci = | |przyczyna śmierci = | ||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
}} | }} | ||
| − | '''Andrzej Bobola''' (ur. 30 listopada 1591 | + | '''Andrzej Bobola''' (ur. 30 listopada 1591 r. w Strachocinie, zm. 16 maja 1657 r. w Janowie Poleskim) – polski duchowny katolicki, jezuita, misjonarz, kaznodzieja, męczennik, święty Kościoła katolickiego, autor tekstu ślubów lwowskich króla Jana Kazimierza. Jeden z patronów Polski. |
| − | + | <br/><br/> | |
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
| − | |||
=== Szkoła i wykształcenie === | === Szkoła i wykształcenie === | ||
| − | Bobola | + | Andrzej Bobola w latach 1606-1611 odbył studia w szkole jezuickiej w [[Braniewo|Braniewie]]. W 1611 r. wstąpił do zakonu jezuitów w Wilnie. Śluby zakonne złożył w 1613 r. W latach 1613-1616 studiował filozofię na Uniwersytecie Wileńskim, zaś w latach 1618-1622 teologię. Po ukończeniu studiów teologicznych i filozoficznych w Akademii Wileńskiej przyjął święcenia kapłańskie (1622 r.). |
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
=== Praca === | === Praca === | ||
| − | Bobola pracował jako kaznodzieja i spowiednik w Nieświeżu i Wilnie. W 1630 | + | Bobola pracował jako kaznodzieja i spowiednik w Nieświeżu i Wilnie. W 1630 r. złożył śluby zakonne w kościele św. Kazimierza w Wilnie. Był przełożonym domu zakonnego w Bobrujsku. Podjął też pracę kierownika szkół jezuickich w Płocku, Łomży i Pińsku. Prowadził czynną działalność misyjną wśród chłopstwa, młodzieży, więźniów, ubogich w przytułkach. W Pińsku był założycielem Sodalicji Mariańskiej, sprawował też misję apostolską, której głównym celem było nawrócenie do wiary katolickiej prawosławnych. |
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
=== Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna === | === Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna === | ||
| − | Działalność Boboli wywoływała w | + | Działalność Andrzeja Boboli wywoływała w Kościele prawosławnym, jak również wśród zdecydowanej większości wiernych tego Kościoła, niechęć, a nawet wrogość. Zaangażowanie w działalność na rzecz unii brzeskiej ściągnęło na niego nienawiść prawosławnych mieszkańców Pińszczyzny. 16 maja 1657 r., w zamęcie konfliktów roznieconych przez powstanie Chmielnickiego, Bobola dostał się we wsi Mohilno w ręce Kozaków. Poniósł śmierć męczeńską w Janowie Poleskim, w czasie rzezi katolików i Żydów dokonanej przez Kozaków. |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | W 1701 r. ks. Godebski, rektor kolegium jezuickiego w Pińsku, nakazał poszukiwanie zwłok męczennika. Odnaleziono je w 1702 r. prawie w nienaruszonym stanie. Fakt ten uznano za dowód świętości. Zmumifikowane zwłoki Boboli przez długi czas otaczane były czcią w kościele parafialnym w Połocku. W 1922 r. zostały one zabrane przez bolszewików do Gmachu Higienicznego Wystawy Ludowego Komisariatu Zdrowia. W maju 1924 r. relikwie przekazano Stolicy Apostolskiej. Od 17 czerwca 1938 r. znajdują się w Warszawie. 17 kwietnia 1988 r. zostały złożone w nowo wybudowanym sanktuarium św. Andrzeja Boboli przy ul. Rakowieckiej. Sanktuarium św. Boboli znajduje się też w Strachocinie. | ||
<br/> | <br/> | ||
=== Ciekawostki === | === Ciekawostki === | ||
| − | Kult Boboli szerzył się od początku XVIII | + | *Kult św. Boboli szerzył się od początku XVIII w. Został beatyfikowany w 1853 r., a kanonizowany w 1938 r. Relikwie św. Boboli na początku znajdowały się w Pińsku, następnie przewieziono je do Połocka, Moskwy, Rzymu, ostatecznie trafiły do warszawskiego kościoła pod jego wezwaniem. Najstarsze wizerunki świętego pochodzą z XVIII w. i ukazują go w szatach jezuickich, z dwiema szablami wbitymi w kark i lewą rękę, na tle scen męczeństwa. W XIX w. zrezygnowano z tych atrybutów i św. Bobolę zaczęto przedstawiać w stanie modlitewnego skupienia. |
| + | |||
| + | *Św. Andrzej Bobola został ogłoszony patronem Polski w maju 2002 r. Święto w Polsce ustalono na dzień 16 maja. Od 16 maja 2002 r. św. Andrzej Bobola jest patronem archidiecezji warszawskiej i [[Archidiecezja warmińska |warmińskiej]]. | ||
| − | + | *Jest także patronem wielu kościołów, m.in. w: [[Kościół pw. św. Andrzeja Boboli w Gudnikach|Gudnikach]], [[lkwim:Kościół pw. św. Andrzeja Boboli w Rydzewie|Rydzewie]], [[lkwim:Kościół pw. św. Andrzeja Boboli w Wojciechach|Wojciechach]], [[lkwim:Kościół pw. św. Andrzeja Boboli w Świętajnie|Świętajnie]], [[Kościół pw. św. Andrzeja Boboli w Żelaźnie |Żelaźnie]], a także parafii, m.in. w: [[Parafia pw. Świętego Andrzeja Boboli w Białej Piskiej|Białej Piskiej]], [[Parafia pw. św. Andrzeja Boboli w Dubeninkach|Dubeninkach]], [[Parafia pw. św. Andrzeja Boboli w Iławie|Iławie]]. | |
| − | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Oracki Tadeusz, ''Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla od połowy XV wieku do końca do 1945 roku'', Warszawa 1963. | Oracki Tadeusz, ''Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla od połowy XV wieku do końca do 1945 roku'', Warszawa 1963. | ||
| − | + | [[Kategoria:Osoby|Bobola, Andrzej]] | |
| − | |||
| − | [[Kategoria: | + | [[Kategoria: Duchowni rzymskokatoliccy|Bobola, Andrzej]] |
| + | [[Kategoria: Powiat braniewski|Bobola, Andrzej]] | ||
| + | [[Kategoria: Braniewo|Bobola, Andrzej]] | ||
| + | [[Kategoria: 1601-1700|Bobola, Andrzej]] | ||
Aktualna wersja na dzień 20:37, 17 mar 2015
| Andrzej Bobola | |
| | |
 Andrzej Bobola - święty, patron Polski.
Źródło: Commons Wikimedia | |
| Data i miejsce urodzenia | 30 listopada 1591 r. Strachocin |
| Data i miejsce śmierci | 16 maja 1657 r. Janów Poleski |
Andrzej Bobola (ur. 30 listopada 1591 r. w Strachocinie, zm. 16 maja 1657 r. w Janowie Poleskim) – polski duchowny katolicki, jezuita, misjonarz, kaznodzieja, męczennik, święty Kościoła katolickiego, autor tekstu ślubów lwowskich króla Jana Kazimierza. Jeden z patronów Polski.
Spis treści
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Andrzej Bobola w latach 1606-1611 odbył studia w szkole jezuickiej w Braniewie. W 1611 r. wstąpił do zakonu jezuitów w Wilnie. Śluby zakonne złożył w 1613 r. W latach 1613-1616 studiował filozofię na Uniwersytecie Wileńskim, zaś w latach 1618-1622 teologię. Po ukończeniu studiów teologicznych i filozoficznych w Akademii Wileńskiej przyjął święcenia kapłańskie (1622 r.).
Praca
Bobola pracował jako kaznodzieja i spowiednik w Nieświeżu i Wilnie. W 1630 r. złożył śluby zakonne w kościele św. Kazimierza w Wilnie. Był przełożonym domu zakonnego w Bobrujsku. Podjął też pracę kierownika szkół jezuickich w Płocku, Łomży i Pińsku. Prowadził czynną działalność misyjną wśród chłopstwa, młodzieży, więźniów, ubogich w przytułkach. W Pińsku był założycielem Sodalicji Mariańskiej, sprawował też misję apostolską, której głównym celem było nawrócenie do wiary katolickiej prawosławnych.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
Działalność Andrzeja Boboli wywoływała w Kościele prawosławnym, jak również wśród zdecydowanej większości wiernych tego Kościoła, niechęć, a nawet wrogość. Zaangażowanie w działalność na rzecz unii brzeskiej ściągnęło na niego nienawiść prawosławnych mieszkańców Pińszczyzny. 16 maja 1657 r., w zamęcie konfliktów roznieconych przez powstanie Chmielnickiego, Bobola dostał się we wsi Mohilno w ręce Kozaków. Poniósł śmierć męczeńską w Janowie Poleskim, w czasie rzezi katolików i Żydów dokonanej przez Kozaków.
W 1701 r. ks. Godebski, rektor kolegium jezuickiego w Pińsku, nakazał poszukiwanie zwłok męczennika. Odnaleziono je w 1702 r. prawie w nienaruszonym stanie. Fakt ten uznano za dowód świętości. Zmumifikowane zwłoki Boboli przez długi czas otaczane były czcią w kościele parafialnym w Połocku. W 1922 r. zostały one zabrane przez bolszewików do Gmachu Higienicznego Wystawy Ludowego Komisariatu Zdrowia. W maju 1924 r. relikwie przekazano Stolicy Apostolskiej. Od 17 czerwca 1938 r. znajdują się w Warszawie. 17 kwietnia 1988 r. zostały złożone w nowo wybudowanym sanktuarium św. Andrzeja Boboli przy ul. Rakowieckiej. Sanktuarium św. Boboli znajduje się też w Strachocinie.
Ciekawostki
- Kult św. Boboli szerzył się od początku XVIII w. Został beatyfikowany w 1853 r., a kanonizowany w 1938 r. Relikwie św. Boboli na początku znajdowały się w Pińsku, następnie przewieziono je do Połocka, Moskwy, Rzymu, ostatecznie trafiły do warszawskiego kościoła pod jego wezwaniem. Najstarsze wizerunki świętego pochodzą z XVIII w. i ukazują go w szatach jezuickich, z dwiema szablami wbitymi w kark i lewą rękę, na tle scen męczeństwa. W XIX w. zrezygnowano z tych atrybutów i św. Bobolę zaczęto przedstawiać w stanie modlitewnego skupienia.
- Św. Andrzej Bobola został ogłoszony patronem Polski w maju 2002 r. Święto w Polsce ustalono na dzień 16 maja. Od 16 maja 2002 r. św. Andrzej Bobola jest patronem archidiecezji warszawskiej i warmińskiej.
- Jest także patronem wielu kościołów, m.in. w: Gudnikach, Rydzewie, Wojciechach, Świętajnie, Żelaźnie, a także parafii, m.in. w: Białej Piskiej, Dubeninkach, Iławie.
Bibliografia
Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla od połowy XV wieku do końca do 1945 roku, Warszawa 1963.
