Eleonora Kopeć-Toczyłowska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria: Ochrona zdrowia" na "Kategoria: Lekarze i pielęgniarki") |
|||
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
|opis grafiki = | |opis grafiki = | ||
|podpis = | |podpis = | ||
| − | |data urodzenia = 1 lutego | + | |data urodzenia = 1 lutego 1915 r. |
|miejsce urodzenia = Moskwa | |miejsce urodzenia = Moskwa | ||
|imię przy narodzeniu = | |imię przy narodzeniu = | ||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | '''Eleonora Kopeć-Toczyłowska''' | + | '''Eleonora Kopeć-Toczyłowska''' (ur. 1 lutego 1915 r. w Moskwie, zm. 1 lutego 1915 r.) – lekarz, specjalista z zakresu pediatrii i krwiodawstwa. |
<br/> <br/> | <br/> <br/> | ||
==Życiorys== | ==Życiorys== | ||
| + | Córka Leopolda i Jadwigi z d. Szukszty. W 1923 r. powróciła z rodzicami do Polski i zamieszkała w Wilnie. Po śmierci męża wyjechała do syna w Gdańsku. | ||
=== Szkoła i wykształcenie === | === Szkoła i wykształcenie === | ||
| − | W latach | + | W latach 1925–1933 uczęszczała do Państwowego Żeńskiego Gimnazjum w Wilnie. Świadectwo dojrzałości uzyskała w 1933 r. i w tym samym roku została przyjęta na Wydział Lekarski USB w Wilnie. Studia ukończyła w 1939 r. 18 września 1939 r. otrzymała dyplom lekarza. |
=== Praca === | === Praca === | ||
| − | Od września | + | Od września 1939 r. do marca 1941 r. odbywała w Szpitalu Świętego Jakuba w Wilnie bezpłatną praktykę lekarską. Następnie pracowała jako lekarz wolontariusz. Od marca do maja 1941 r. odbyła kurs pediatryczny pod kierunkiem prof. Władysława Wiktora Bujaka w Szpitalu Miejskim w Wilnie, od czerwca 1941 r. do sierpnia 1942 r. pracowała w Stacji Opieki nad Matką i Dzieckiem w Nowo Święcianach, od września 1942 r. do grudnia 1944 r. była lekarzem rejonu wiejskiego w gminie mejszagolskiej, woj. wileńskie. |
| − | == Bibliografia | + | |
| − | Bednarski | + | W maju 1945 r. została wysiedlona z Wileńszczyzny. Przybyła 1 czerwca 1945 r. do Chełmży, gdzie była lekarzem Poradni D. We wrześniu 1950 r. przeniosła się do [[Olsztyn|Olsztyna]] i objęła kierownictwo Stacji Krwiodawstwa. Jednocześnie pracowała jako pediatra Poradni D1 PMRN od 1 marca do 31 maja 1955 r., a następnie od 1 czerwca 1955 r. do przejścia na emeryturę w Okręgowej Poradni Lekarskiej DOKP. |
| − | [[Kategoria: Zdrowie|Kopeć-Toczyłowska Eleonora]] | + | |
| + | Uzyskała specjalizacje I st. z pediatrii i II st. z krwiodawstwa. | ||
| + | == Bibliografia == | ||
| + | Bednarski Zenobiusz, "Rocznik Medyczny" 1997, tom V, vol. I, s.77-78.<br/> | ||
| + | |||
| + | [[Kategoria: Zdrowie|Kopeć-Toczyłowska, Eleonora]][[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Kopeć-Toczyłowska, Eleonora]][[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Kopeć-Toczyłowska, Eleonora]][[Kategoria: Olsztyn|Kopeć-Toczyłowska, Eleonora]][[Kategoria: 1945-1989|Kopeć-Toczyłowska, Eleonora]] | ||
Aktualna wersja na dzień 19:53, 18 mar 2015
| Eleonora Kopeć-Toczyłowska | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 1 lutego 1915 r. Moskwa |
| Zawód | lekarz |
Eleonora Kopeć-Toczyłowska (ur. 1 lutego 1915 r. w Moskwie, zm. 1 lutego 1915 r.) – lekarz, specjalista z zakresu pediatrii i krwiodawstwa.
Spis treści
Życiorys
Córka Leopolda i Jadwigi z d. Szukszty. W 1923 r. powróciła z rodzicami do Polski i zamieszkała w Wilnie. Po śmierci męża wyjechała do syna w Gdańsku.
Szkoła i wykształcenie
W latach 1925–1933 uczęszczała do Państwowego Żeńskiego Gimnazjum w Wilnie. Świadectwo dojrzałości uzyskała w 1933 r. i w tym samym roku została przyjęta na Wydział Lekarski USB w Wilnie. Studia ukończyła w 1939 r. 18 września 1939 r. otrzymała dyplom lekarza.
Praca
Od września 1939 r. do marca 1941 r. odbywała w Szpitalu Świętego Jakuba w Wilnie bezpłatną praktykę lekarską. Następnie pracowała jako lekarz wolontariusz. Od marca do maja 1941 r. odbyła kurs pediatryczny pod kierunkiem prof. Władysława Wiktora Bujaka w Szpitalu Miejskim w Wilnie, od czerwca 1941 r. do sierpnia 1942 r. pracowała w Stacji Opieki nad Matką i Dzieckiem w Nowo Święcianach, od września 1942 r. do grudnia 1944 r. była lekarzem rejonu wiejskiego w gminie mejszagolskiej, woj. wileńskie.
W maju 1945 r. została wysiedlona z Wileńszczyzny. Przybyła 1 czerwca 1945 r. do Chełmży, gdzie była lekarzem Poradni D. We wrześniu 1950 r. przeniosła się do Olsztyna i objęła kierownictwo Stacji Krwiodawstwa. Jednocześnie pracowała jako pediatra Poradni D1 PMRN od 1 marca do 31 maja 1955 r., a następnie od 1 czerwca 1955 r. do przejścia na emeryturę w Okręgowej Poradni Lekarskiej DOKP.
Uzyskała specjalizacje I st. z pediatrii i II st. z krwiodawstwa.
Bibliografia
Bednarski Zenobiusz, "Rocznik Medyczny" 1997, tom V, vol. I, s.77-78.
