Rzeka Wel: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
| (Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | + | {{Rzeka infobox | |
| + | |nazwa_rzeki = Wel | ||
| + | |rzeka_grafika = | ||
| + | |opis_zdjęcia = | ||
| + | |kontynent = Europa | ||
| + | |państwa = {{Państwo|POL}}{{Państwo|RUS}} | ||
| + | |źródło_gdzie = [[Wzgórza Dylewskie]] | ||
| + | |źródło_wysokość = 210 m n.p.m. | ||
| + | |uchodzi_do = Drwęca | ||
| + | |uchodzi_gdzie = Bratian | ||
| + | |uchodzi_wysokość = | ||
| + | |długość = 118 km | ||
| + | |pow_dorzecza = 822 km² | ||
| + | |dopływy = Struga Grzybińska, Struga Żabińska, Murawka, Płośniczanka, Rynkówka, Katlewska, Wólka | ||
| + | |średni_przepływ = | ||
| + | |przepływ_gdzie = | ||
| + | |rzeki_kontynent = Rzeki Polski | ||
| + | }} | ||
Rzeka Wel jest lewym dopływem Drwęcy o długości około 100 km, rozciągającym się na obszarze [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwa warmińsko-mazurskiego]]. | Rzeka Wel jest lewym dopływem Drwęcy o długości około 100 km, rozciągającym się na obszarze [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwa warmińsko-mazurskiego]]. | ||
| − | + | <br><br> | |
| − | [[Image:wel2.jpg|thumb|right|290px|Rzeka Wel. | + | [[Image:wel2.jpg|thumb|right|290px|Rzeka Wel. Źródło: [http://nowemiasto.com.pl/wel.htm http://nowemiasto.com.pl/wel.htm]]] |
| − | + | {{#ev:youtube|lDj5WWFLmIM|290|right|}} | |
==Położenie, bieg rzeki i przyroda== | ==Położenie, bieg rzeki i przyroda== | ||
Jest to nieduża rzeka o charakterze pojeziernym, o unikatowych na Niżu Polskim warunkach hydrologicznych i środowiskowych. Na odcinkach o największym spadku bystry nurt powoduje, iż Wel nabiera niektórych cech potoków podgórskich. | Jest to nieduża rzeka o charakterze pojeziernym, o unikatowych na Niżu Polskim warunkach hydrologicznych i środowiskowych. Na odcinkach o największym spadku bystry nurt powoduje, iż Wel nabiera niektórych cech potoków podgórskich. | ||
| Linia 18: | Linia 35: | ||
Wel kończy swój bieg w okolicy miejscowości Bratian – wpadając do Drwęcy na poziomie 84 m n.p.m. (współrzędne geograficzne: λ19º37’00’’; φ53º27’50’’). | Wel kończy swój bieg w okolicy miejscowości Bratian – wpadając do Drwęcy na poziomie 84 m n.p.m. (współrzędne geograficzne: λ19º37’00’’; φ53º27’50’’). | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
*[[Natura 2000 Przełomowa Dolina Rzeki Wel]] | *[[Natura 2000 Przełomowa Dolina Rzeki Wel]] | ||
| Linia 30: | Linia 42: | ||
Autorzy:dr Jan Owsiak, dr Janusz Sewerniak, Współpraca: mgr Grażyna Andrzejewska, Warszawa/Toruń, marzec 2008. | Autorzy:dr Jan Owsiak, dr Janusz Sewerniak, Współpraca: mgr Grażyna Andrzejewska, Warszawa/Toruń, marzec 2008. | ||
| − | + | [[Kategoria:Jeziora i rzeki|Wel,rzeka]] | |
[[Category:Rzeki i kanały|Wel, Rzeka]] | [[Category:Rzeki i kanały|Wel, Rzeka]] | ||
[[Category:Turystyka|Wel, Rzeka]] | [[Category:Turystyka|Wel, Rzeka]] | ||
[[Category:Powiat nowomiejski|Wel, Rzeka]] | [[Category:Powiat nowomiejski|Wel, Rzeka]] | ||
Aktualna wersja na dzień 11:33, 21 mar 2015
| Wel | |
| | |
| Lokalizacja | Europa Polska Rosja
|
| Źródło | Wzgórza Dylewskie 210 m n.p.m. |
| Ujście | Drwęca Bratian |
| Długość | 118 km km |
| Powierzchnia zlewni | 822 km² km² |
| Największe dopływy | Struga Grzybińska, Struga Żabińska, Murawka, Płośniczanka, Rynkówka, Katlewska, Wólka |
| Rzeki Polski | |
Rzeka Wel jest lewym dopływem Drwęcy o długości około 100 km, rozciągającym się na obszarze województwa warmińsko-mazurskiego.
Położenie, bieg rzeki i przyroda
Jest to nieduża rzeka o charakterze pojeziernym, o unikatowych na Niżu Polskim warunkach hydrologicznych i środowiskowych. Na odcinkach o największym spadku bystry nurt powoduje, iż Wel nabiera niektórych cech potoków podgórskich.
Rzeka Wel jest bardzo atrakcyjna dla spływów kajakowych. Wel wypływa z podmokłych łąk w sąsiedztwie Wzgórz Dylewskich na wysokości 210 m npm a wpływa do Drwęcy w miejscowości Bratian na wysokości 83,2 m npm. Na trasie swej wędrówki – w górnym odcinku – przepływa przez kilka malowniczych jezior: Dąbrowa Mała, Dąbrowa Wielka, Pancer, Rumian, Zarybinek, Tarczyńskie, Grądy, Zakrocz
Średni spadek rzeki wynosi 0,9‰. Wel odznacza się wyrównanym przepływem w ciągu roku, gdyż jeziora, przez które przepływa spełniają funkcję retencyjną. Jako szlak kajakowy rzeka jest użytkowana na długości 98,5 km. W okolicach miejscowości Cibórz tworzy ogromne zakole i po zmianie kierunku na północno-zachodni zasila wody Jeziora Lidzbarskiego. Wypływając z tego akwenu wyraźnie zmienia swój charakter – z nizinnego na wspomniany podgórski.
Najbardziej wartki, przełomowy, ok. 2-3 km odcinek w okolicy miejscowości Chełsty - Trzcin, zwyczajowo zwany jest Piekłem lub Piekiełkiem. Wraz z 26 ha otaczającego go obszaru leśnego uznany został w 2001 r. za rezerwat przyrody. Jako cele powołania wymienione zostały m.in.: występowanie rzadkich gatunków zwierząt, w tym ryb (pstrąg potokowy, troć wędrowna, lipień) oraz ochrona tarlisk w/w gatunków.
Dość dużą szybkość nurtu Wel zachowuje aż do granicy Welski Park Krajobrazowy w okolicy miejscowości Tyliczki, gdzie rozdwaja się tworząc odnogę, zwaną Bałwanką Odnoga ta uchodzi do Jeziora Fabrycznego, po wyjściu z którego łączy się na powrót z głównym korytem. Dopływy Welu, takie jak: Prątniczka, Katlewka i Rynkówka, mają podobny, podgórski charakter. Jednym z większych, a jak się obecnie wydaje najbardziej istotnym i ciekawym pod względem ichtiofaunistycznym, jest Prątniczka. Jest to prawy dopływ, o długości ok. 10 km. Poniżej miejscowości Linowiec łączy się ze Świniarcem i wpada do Welu w dolnym jej biegu, w okolicach miejscowości Kuligi. Jest to niewielki, bystry, śródpolny ciek, o średniej szerokości ok. 2 m i głębokości ok. 0,3 m. Prędkość nurtu wynosi 2–3 m/s.
Wel kończy swój bieg w okolicy miejscowości Bratian – wpadając do Drwęcy na poziomie 84 m n.p.m. (współrzędne geograficzne: λ19º37’00’’; φ53º27’50’’).
Zobacz też
Bibliografia
- Koncepcja zagospodarowania turystycznego dorzecza rzeki Wel i Wkra. Praca wykonana na zlecenie Ekologicznego Związku Gmin „Działdowszczyzna” w Działdowie
Autorzy:dr Jan Owsiak, dr Janusz Sewerniak, Współpraca: mgr Grażyna Andrzejewska, Warszawa/Toruń, marzec 2008.
