Norka: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Anulowanie wersji nr 40129 utworzonej przez JustJask (dyskusja))
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria: Rezerwaty przyrody" na " ")
 
(Nie pokazano 19 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 6: Linia 6:
 
  |okres istnienia        =  
 
  |okres istnienia        =  
 
  |grafika                = Norka-portret.jpg
 
  |grafika                = Norka-portret.jpg
  |opis grafiki          = Norka (zdj.muffin/flickr.com)
+
  |opis grafiki          = Norka<br>Fot. muffinn. Źródło: [https://www.flickr.com/photos/mwf2005/7215444316/sizes/l/in/photostream/ www.flickr.com]
  |typ                    = [[strunowce]]
+
  |typ                    = strunowce
  |podtyp                = [[kręgowce]]
+
  |podtyp                = kręgowce
  |gromada                = [[ssaki]]
+
  |gromada                = ssaki
  |rząd                  = [[drapieżne]]
+
  |rząd                  = drapieżne
  |rodzina                = [[łasicowate]]
+
  |rodzina                = łasicowate
  |rodzaj                = ''[[Mustela]]''
+
  |rodzaj                = ''Mustela''
  |gatunek                = Norka
+
  |gatunek                = norka
 
  |synonimy              =  
 
  |synonimy              =  
 
  |wikispecies            =  
 
  |wikispecies            =  
 
  |commons                =  
 
  |commons                =  
 
}}
 
}}
 
+
'''Norka (norka europejska)''' – ssak drapieżny, wyglądem przypominający [[tchórz|tchórza]]. Tułów ma smukły i giętki. Długość ciała dochodzi do 40 cm; długość ogona do 14 cm. Osiąga wagę do 900 g. Ma bardzo gęste futerko w kolorze ciemnobrązowym z ryżym odcieniem oraz białą łatką na szyi. Szyja jest niemal tej samej szerokości co głowa.
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
 +
==Charakterystyka==
 +
Norka jest bardzo rzadko widywana, nieliczne osobniki odnotowano na [[Warmia|Warmii]] na początku XX w. Według niektórych źródeł w Polsce wyginęła.
  
==Norka (norka europejska)==
+
Ściśle związana jest ze środowiskiem wodnym, dlatego żyje przy leśnych strumykach i zarastających jeziorkach. Unika dużych zbiorników. Żyje w norach z podwodnym wejściem. Jest aktywna głównie nocą, kiedy to wybiera się na polowanie.
  
[[Grafika:Norka_1.jpg|500px|thumb|left|Norka (zdj.A.Ives/flickr.com)]]
+
Żywi się przede wszystkim rybami, drobnymi gryzoniami, płazami, gadami, rakami oraz owadami. Zdarza się, że zjada też nieduże ptaki. Żyje raczej samotnie.
  
Ssak drapieżny, wyglądem przypominający [[tchórz|tchórza]]. Tułów smukły i giętki. Długość ciała do 40 cm; ogona: do 14 cm; waga do 900 g. Ma bardzo gęste futerko w kolorze ciemnobrązowym z ryżym odcieniem oraz białą łatką na szyi (szyja tej samej szerokości niemal co głowa).  
+
Ruja norki odbywa się na przełomie marca i kwietnia. Samica rodzi po 45 dniach ciąży od 2 do 7 ślepych młodych, które otwierają oczy po upływie miesiąca życia. Rosną bardzo szybko i już po 3 miesiącach osiągają rozmiary dorosłych osobników oraz usamodzielniają się. Dojrzałość płciową osiągają po 9 miesiącu życia.
 +
Łasica żyje 7–10 lat.
  
Bardzo żadko widywana, niewiele osoboników odnotowano na [[Warmia|Warmii]] na początku XX wieku. W niektórych źródłach podaje się, że w Polsce wyginęła. Ściśle związana ze środowiskiem wodnym, dlatego bywa przy leśnych strumykach, zarastających jeziorkach. Unika dużych zbiorników. Żyje w norach  z podwodnym wejściem. Prowadzi nocny tryb życia i wtedy też wybiera się na polowanie.
+
Jest to zwierzę ściśle chronione.
 
 
Żywi się głównie rybami, drobnymi gryzoniami, płazami, gadami, rakami oraz owadami. Zdarza się, że zjada też nieduże ptaki. Żyje raczej samotnie.
 
 
 
Ruja odbywa się na przełomie marca i kwietnia. Samica rodzi o 45 dniach ciąży od 2 do 7 ślepych młodych. Oczy otwierają po upłynięciu miesiąca życia. Rosną bardzo szybko i już po 3 miesiącach osiągają rozmiary dorosłych osobników i usamodzielniają się. Dojrzałość płciową osiągają po 9 miesiącu życia.
 
Łasica żyje 7 - 10 lat.
 
 
 
Zwierzę ściśle chronione.
 
  
 
==Bibliografia==  
 
==Bibliografia==  
<references/>
+
Panfil Jan, ''Ssaki Pojezierza Mazurskiego'', Olsztyn 1984, s. 47-48.
[[Jan Panfil|Panfil J.]] 1984, Ssaki Pojezierza Mazurskiego, Wydawnictwo Pojezierze , Olsztyn 1984, 47, 48 str.
 
 
 
WikiMedia
 
  
[[Kategoria:Zwierzęta]]
 
 
[[Kategoria:Przyroda]]
 
[[Kategoria:Przyroda]]
 
[[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]]
 
[[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]]
 +
 +
[[Kategoria: Parki krajobrazowe]]

Aktualna wersja na dzień 16:28, 21 mar 2015

Norka

Mustela lutreola`
Linnaeus, 1761
Mustela lutreola Linnaeus, 1761
NorkaFot. muffinn. Źródło: www.flickr.com
Norka
Fot. muffinn. Źródło: www.flickr.com
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Gromada ssaki
Rząd drapieżne
Rodzina łasicowate
Rodzaj Mustela
Gatunek norka

Norka (norka europejska) – ssak drapieżny, wyglądem przypominający tchórza. Tułów ma smukły i giętki. Długość ciała dochodzi do 40 cm; długość ogona do 14 cm. Osiąga wagę do 900 g. Ma bardzo gęste futerko w kolorze ciemnobrązowym z ryżym odcieniem oraz białą łatką na szyi. Szyja jest niemal tej samej szerokości co głowa.

Charakterystyka

Norka jest bardzo rzadko widywana, nieliczne osobniki odnotowano na Warmii na początku XX w. Według niektórych źródeł w Polsce wyginęła.

Ściśle związana jest ze środowiskiem wodnym, dlatego żyje przy leśnych strumykach i zarastających jeziorkach. Unika dużych zbiorników. Żyje w norach z podwodnym wejściem. Jest aktywna głównie nocą, kiedy to wybiera się na polowanie.

Żywi się przede wszystkim rybami, drobnymi gryzoniami, płazami, gadami, rakami oraz owadami. Zdarza się, że zjada też nieduże ptaki. Żyje raczej samotnie.

Ruja norki odbywa się na przełomie marca i kwietnia. Samica rodzi po 45 dniach ciąży od 2 do 7 ślepych młodych, które otwierają oczy po upływie miesiąca życia. Rosną bardzo szybko i już po 3 miesiącach osiągają rozmiary dorosłych osobników oraz usamodzielniają się. Dojrzałość płciową osiągają po 9 miesiącu życia. Łasica żyje 7–10 lat.

Jest to zwierzę ściśle chronione.

Bibliografia

Panfil Jan, Ssaki Pojezierza Mazurskiego, Olsztyn 1984, s. 47-48.