Stanisław Tumiłowicz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Praca) |
|||
| (Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
|opis grafiki = | |opis grafiki = | ||
|podpis = | |podpis = | ||
| − | |data urodzenia = 28 czerwca | + | |data urodzenia = 28 czerwca 1916 r. |
|miejsce urodzenia = Wilno | |miejsce urodzenia = Wilno | ||
|imię przy narodzeniu = | |imię przy narodzeniu = | ||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | '''Tumiłowicz | + | '''Stanisław Tumiłowicz''' (ur. 28 czerwca 1916 r. w Wilnie) – lekarz, specjalista I st. z chirurgii ogólnej i II st. z chirurgii klatki piersiowej. |
<br/> <br/> | <br/> <br/> | ||
==Życiorys== | ==Życiorys== | ||
| + | Syn Kaliksta i Małgorzaty. | ||
=== Szkoła i wykształcenie === | === Szkoła i wykształcenie === | ||
| − | + | W 1935 r. ukończył Gimnazjum im. Króla Zygmunta Augusta w Wilnie. W tym roku rozpoczął też studia lekarskie na Wydziale Lekarskim USB w Wilnie. Ukończyłj je na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Witolda Wielkiego w Kownie i 3 lipca 1941 r. otrzymał dyplom lekarza. | |
| + | |||
| + | Stopień dr n. med. otrzymał na podstawie pracy: ''Znaczenie prostych badań spirograficznych w leczeniu chirurgicznym gruźlicy płuc''. | ||
=== Praca === | === Praca === | ||
| − | + | Od listopada 1941 r. do grudnia 1942 r. odbywał staż lekarski w Szpitalu Św. Jakuba w Wilnie. Potem pracował jako kierownik Ambulatorium w Wielkich Solecznikach k. Wilna i w Kurklach k. Wiłkomierza. Po wysiedleniu z Wileńszczyzny zamieszkał w Zaklikowie k. Lublina, gdzie organizował OZ i Poradnię Przeciwgruźliczą. | |
| + | |||
| + | W 1949 r. został powołany do wojska, był starszym lekarzem pułku oraz asystentem oddziału chirurgicznego I Szpitala Okręgowego i Sanatorium Wojskowego w Otwocku. | ||
| + | |||
| + | W 1960 r. przeniósł się do [[Olsztyn|Olsztyna]], gdzie 1 stycznia objął ordynaturę oddziału torakochirurgicznego w PSP. | ||
| − | + | Był specjalistą I st. z chirurgii ogólnej i II st. z chirurgii klatki piersiowej. | |
| − | + | == Bibliografia == | |
| − | == Bibliografia | + | Bednarski Zenobiusz, ''Rocznik Medyczny'', tom V, volumen I, Olsztyn 1997, s. 176-177.<br/> |
| − | Bednarski | + | [[Kategoria: Zdrowie|Tumiłowicz, Stanisław]] [[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Tumiłowicz, Stanisław]] |
| − | [[Kategoria: Zdrowie]] | + | [[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Tumiłowicz, Stanisław]] [[Kategoria: 1919-1944|Tumiłowicz, Stanisław]] [[Kategoria: 1945-1989|Tumiłowicz, Stanisław]] [[Kategoria: Olsztyn|Tumiłowicz, Stanisław]][[Kategoria:Osoby]] |
Aktualna wersja na dzień 17:36, 21 mar 2015
| Stanisław Tumiłowicz | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 28 czerwca 1916 r. Wilno |
| Zawód | lekarz |
Stanisław Tumiłowicz (ur. 28 czerwca 1916 r. w Wilnie) – lekarz, specjalista I st. z chirurgii ogólnej i II st. z chirurgii klatki piersiowej.
Spis treści
Życiorys
Syn Kaliksta i Małgorzaty.
Szkoła i wykształcenie
W 1935 r. ukończył Gimnazjum im. Króla Zygmunta Augusta w Wilnie. W tym roku rozpoczął też studia lekarskie na Wydziale Lekarskim USB w Wilnie. Ukończyłj je na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Witolda Wielkiego w Kownie i 3 lipca 1941 r. otrzymał dyplom lekarza.
Stopień dr n. med. otrzymał na podstawie pracy: Znaczenie prostych badań spirograficznych w leczeniu chirurgicznym gruźlicy płuc.
Praca
Od listopada 1941 r. do grudnia 1942 r. odbywał staż lekarski w Szpitalu Św. Jakuba w Wilnie. Potem pracował jako kierownik Ambulatorium w Wielkich Solecznikach k. Wilna i w Kurklach k. Wiłkomierza. Po wysiedleniu z Wileńszczyzny zamieszkał w Zaklikowie k. Lublina, gdzie organizował OZ i Poradnię Przeciwgruźliczą.
W 1949 r. został powołany do wojska, był starszym lekarzem pułku oraz asystentem oddziału chirurgicznego I Szpitala Okręgowego i Sanatorium Wojskowego w Otwocku.
W 1960 r. przeniósł się do Olsztyna, gdzie 1 stycznia objął ordynaturę oddziału torakochirurgicznego w PSP.
Był specjalistą I st. z chirurgii ogólnej i II st. z chirurgii klatki piersiowej.
Bibliografia
Bednarski Zenobiusz, Rocznik Medyczny, tom V, volumen I, Olsztyn 1997, s. 176-177.
