Emil von Behring: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(Utworzono nową stronę "{{Biogram infobox |imię i nazwisko = Emil von Behring |imię i nazwisko org = |pseudonim = |grafika = E. Behring_1.jpg |opis grafiki ...") |
|||
| (Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
|wikicytaty = | |wikicytaty = | ||
|www = | |www = | ||
| − | }} | + | }} |
| − | + | ''' Emil Adolf von Behring ''' (ur. 15 marca 1854 r. w [[Ławice|Ławicach]] koło [[Iława |Iławy]]), zm. 31 marca 1917 r. w Marburgu) – lekarz bakteriolog, uczony, laureat pierwszej Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny w 1901 r. <br/><br/> | |
| − | ''' Emil Adolf von Behring ''' (ur. 15 marca 1854 r. w [[Ławice|Ławicach]] koło [[Iława |Iławy]]), zm. 31 marca 1917 r. w Marburgu) – lekarz bakteriolog, uczony, laureat pierwszej Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny w 1901 r. | ||
| − | |||
==Życiorys== | ==Życiorys== | ||
| − | Był piątym z trzynaściorga dzieci wiejskiego nauczyciela Augusta Georga i Augusty z domu Zech. W 1896 r. poślubił córkę znanego berlińskiego lekarza Bernharda Spinoli, Elzę. Małżeństwo Behringów | + | Był piątym z trzynaściorga dzieci wiejskiego nauczyciela Augusta Georga i Augusty z domu Zech. W 1896 r. poślubił córkę znanego berlińskiego lekarza Bernharda Spinoli, Elzę. Małżeństwo Behringów posiadało sześcioro dzieci, samych synów. |
===Szkoła i wykształcenie=== | ===Szkoła i wykształcenie=== | ||
| − | Pierwsze nauki pobierał w szkole prowadzonej przez ojca. Na zdolności chłopca zwrócił uwagę pastor Johann Friedrich Leipholz, który przygotowywał go do podjęcia nauki w gimnazjum w [[Olsztynek|Olsztynku]]. Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości w 1874 r. Behring podjął studia medyczne w Instytucie Medyczno-Chirurgicznym w Berlinie. W 1887 | + | Pierwsze nauki pobierał w szkole prowadzonej przez ojca. Na zdolności chłopca zwrócił uwagę pastor Johann Friedrich Leipholz, który przygotowywał go do podjęcia nauki w gimnazjum w [[Olsztynek|Olsztynku]]. Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości w 1874 r. Behring podjął studia medyczne w Instytucie Medyczno-Chirurgicznym w Berlinie. W 1887 r. podjął dalsze studia medyczne w Bonn. Poświęcił się bakteriologii, a celem jego badań było znalezienie środków chemicznych zabijających bakterie chorobotwórcze w organizmie człowieka. |
===Praca=== | ===Praca=== | ||
| − | W zamian za stypendium na studia Behring zobowiązał się do odsłużenia kilka lat w armii pruskiej jako lekarz wojskowy. Służył jako | + | W zamian za stypendium na studia Behring zobowiązał się do odsłużenia kilka lat w armii pruskiej jako lekarz wojskowy. Służył jako w 4 pułku huzarów w Oławie pod Wrocławiem, potem w Poznaniu, gdzie zetknął się z ofiarami epidemii błonicy. W 1887 r. uzyskał przeniesienie do Bonn. Nawiązał tam kontakty z Instytutem Bakteriologicznym. W 1889 r. przeniósł się do Berlina, gdzie został asystentem odkrywcy zarazków gruźlicy Roberta Kocha. Przez to otrzymał zwolnienie z wojska i możliwość podjęcia pracy naukowej. Od 1895 r. Behring był profesorem Uniwersytetu w Marburgu. |
===Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna=== | ===Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna=== | ||
| − | Utrzymywał bliskie kontakty z francuskimi naukowcami z Instytutu Pasteura. W Instytucie Higieny Uniwersytetu Berlińskiego uzyskał środki na dalsze badania nad surowicą przeciwko dyfterytowi. Wykonał wiele prób na zwierzętach, aż jego lek zaaplikowano chorym na błonicę. Odkrycie surowicy przeciwbłoniczej przyniosło mu w 1901 | + | Utrzymywał bliskie kontakty z francuskimi naukowcami z Instytutu Pasteura. W Instytucie Higieny Uniwersytetu Berlińskiego uzyskał środki na dalsze badania nad surowicą przeciwko dyfterytowi. Wykonał wiele prób na zwierzętach, aż jego lek zaaplikowano chorym na błonicę. Odkrycie surowicy przeciwbłoniczej przyniosło mu w 1901 r. Nagrodę Nobla i tytuł dobroczyńcy ludzkości. W 1890 r. z Japończykiem Szikasaburo Kitasato wynalazł surowicę przeciwtężcową. Za swoje odkrycia został nobilitowany tytułem szlacheckim. |
Był autorem wielu prac naukowych, m.in.: | Był autorem wielu prac naukowych, m.in.: | ||
| − | *Die praktischen Ziele der Blutserumtherapie (1892) | + | *''Die praktischen Ziele der Blutserumtherapie'' (1892) |
| − | *Aetiologie und aetiologische Therapie des Tetanus (1904) | + | *''Aetiologie und aetiologische. Therapie des Tetanus'' (1904) |
| − | *Diphterie (1910) | + | *''Diphterie'' (1910) |
| − | *Einführung in die Lehre von der Bekämpfung der | + | *''Einführung in die Lehre von der Bekämpfung der Infektionskrankheiten'' (1912) |
==Ciekawostki== | ==Ciekawostki== | ||
| − | *Jego nazwiskiem została nazwana nagroda przyznawana przez Uniwersytet w Marburgu, najważniejsza niemiecka nagroda | + | *Jego nazwiskiem została nazwana nagroda przyznawana przez Uniwersytet w Marburgu, najważniejsza niemiecka nagroda w dziedzinie medycyny. |
| − | *Na cmentarzu w Ławicach znajdują się groby rodziców Noblisty; Augustyny | + | *Na cmentarzu w Ławicach znajdują się groby rodziców Noblisty; Augusta i Augustyny z domu Zech. Przedwojenni mieszkańcy Ławic ufundowali płytę pamiątkową umieszczoną na ścianie domu, w którym uczony się urodził. |
| − | *Obecnie w Szkole Podstawowej w Ławicach zwiedzać można Izbę Pamięci Emila von Behringa. | + | *Obecnie w [[Szkoła Podstawowa w Ławicach |Szkole Podstawowej w Ławicach]] zwiedzać można Izbę Pamięci Emila von Behringa. |
| − | + | *W 100. rocznicę przyznania Behringowi Nagrody Nobla, 27 października 2001 r. w Ławicach odbyła się premiera filmu pt. [[lkwim:Emil von Behring dobroczyńca ludzkości |Emil von Behring dobroczyńca ludzkości]], zrealizowanego przez [[lkwim:Ostródzkie Stowarzyszenie Kulturowe Sasinia|Ostródzkie Stowarzyszenie Kulturowe Sasinia]]. | |
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
| − | + | ''650 lat Olsztynka'', red. Wiesław Skrobot, Olsztynek 2009, Wydawnictwo Drwęca, s. 35.<br/> | |
| − | + | Chłosta Jan, ''Biografie Niemców z Prus Wschodnich. Leksykon'', Olsztyn 2010, s. 16.<br/> | |
| − | + | Chłosta Jan, ''Więksi i najwięksi: twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich'', Olsztyn 1999, s. 12.<br/> | |
| − | + | ''Emil von Behring – Biographical'', [http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/medicine/laureates/1901/behring-bio.html nobelprize.org] [11.01.2015] | |
| − | + | <br/> | |
| − | + | Granowski Jerzy, ''Izba Pamięci Emila von Behringa w Ławicach'', [http://smfg.cba.pl/090806_lawice/lawice.html smfg.cba.pl] [11.01.2015]<br/> | |
| + | Lipiński Filip, ''Emil Adolf von Bering'', [http://www.ostroda.luteranie.pl/index.php/kim-jestesmy/znani-parafianie/emil-adolf-von-behring.html ostroda.luteranie.pl] [11.01.2015]<br/> | ||
| − | [[Kategoria: | + | [[Kategoria:Osoby|Behring, Emil von]] |
| + | [[Kategoria:Zdrowie|Behring,Emil von]] | ||
[[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Behring, Emil von]] | [[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Behring, Emil von]] | ||
[[Kategoria: Powiat iławski|Behring, Emil von]] | [[Kategoria: Powiat iławski|Behring, Emil von]] | ||
Aktualna wersja na dzień 11:13, 25 mar 2015
| Emil von Behring | |
| | |
 Emil von Behring.
Źródło: www.nobelprize.org | |
| Data i miejsce urodzenia | 15 marca 1854 r. Ławice k. Iławy |
| Data i miejsce śmierci | 31 marca 1917 r. Marburg |
Emil Adolf von Behring (ur. 15 marca 1854 r. w Ławicach koło Iławy), zm. 31 marca 1917 r. w Marburgu) – lekarz bakteriolog, uczony, laureat pierwszej Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny w 1901 r.
Spis treści
Życiorys
Był piątym z trzynaściorga dzieci wiejskiego nauczyciela Augusta Georga i Augusty z domu Zech. W 1896 r. poślubił córkę znanego berlińskiego lekarza Bernharda Spinoli, Elzę. Małżeństwo Behringów posiadało sześcioro dzieci, samych synów.
Szkoła i wykształcenie
Pierwsze nauki pobierał w szkole prowadzonej przez ojca. Na zdolności chłopca zwrócił uwagę pastor Johann Friedrich Leipholz, który przygotowywał go do podjęcia nauki w gimnazjum w Olsztynku. Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości w 1874 r. Behring podjął studia medyczne w Instytucie Medyczno-Chirurgicznym w Berlinie. W 1887 r. podjął dalsze studia medyczne w Bonn. Poświęcił się bakteriologii, a celem jego badań było znalezienie środków chemicznych zabijających bakterie chorobotwórcze w organizmie człowieka.
Praca
W zamian za stypendium na studia Behring zobowiązał się do odsłużenia kilka lat w armii pruskiej jako lekarz wojskowy. Służył jako w 4 pułku huzarów w Oławie pod Wrocławiem, potem w Poznaniu, gdzie zetknął się z ofiarami epidemii błonicy. W 1887 r. uzyskał przeniesienie do Bonn. Nawiązał tam kontakty z Instytutem Bakteriologicznym. W 1889 r. przeniósł się do Berlina, gdzie został asystentem odkrywcy zarazków gruźlicy Roberta Kocha. Przez to otrzymał zwolnienie z wojska i możliwość podjęcia pracy naukowej. Od 1895 r. Behring był profesorem Uniwersytetu w Marburgu.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
Utrzymywał bliskie kontakty z francuskimi naukowcami z Instytutu Pasteura. W Instytucie Higieny Uniwersytetu Berlińskiego uzyskał środki na dalsze badania nad surowicą przeciwko dyfterytowi. Wykonał wiele prób na zwierzętach, aż jego lek zaaplikowano chorym na błonicę. Odkrycie surowicy przeciwbłoniczej przyniosło mu w 1901 r. Nagrodę Nobla i tytuł dobroczyńcy ludzkości. W 1890 r. z Japończykiem Szikasaburo Kitasato wynalazł surowicę przeciwtężcową. Za swoje odkrycia został nobilitowany tytułem szlacheckim.
Był autorem wielu prac naukowych, m.in.:
- Die praktischen Ziele der Blutserumtherapie (1892)
- Aetiologie und aetiologische. Therapie des Tetanus (1904)
- Diphterie (1910)
- Einführung in die Lehre von der Bekämpfung der Infektionskrankheiten (1912)
Ciekawostki
- Jego nazwiskiem została nazwana nagroda przyznawana przez Uniwersytet w Marburgu, najważniejsza niemiecka nagroda w dziedzinie medycyny.
- Na cmentarzu w Ławicach znajdują się groby rodziców Noblisty; Augusta i Augustyny z domu Zech. Przedwojenni mieszkańcy Ławic ufundowali płytę pamiątkową umieszczoną na ścianie domu, w którym uczony się urodził.
- Obecnie w Szkole Podstawowej w Ławicach zwiedzać można Izbę Pamięci Emila von Behringa.
- W 100. rocznicę przyznania Behringowi Nagrody Nobla, 27 października 2001 r. w Ławicach odbyła się premiera filmu pt. Emil von Behring dobroczyńca ludzkości, zrealizowanego przez Ostródzkie Stowarzyszenie Kulturowe Sasinia.
Bibliografia
650 lat Olsztynka, red. Wiesław Skrobot, Olsztynek 2009, Wydawnictwo Drwęca, s. 35.
Chłosta Jan, Biografie Niemców z Prus Wschodnich. Leksykon, Olsztyn 2010, s. 16.
Chłosta Jan, Więksi i najwięksi: twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich, Olsztyn 1999, s. 12.
Emil von Behring – Biographical, nobelprize.org [11.01.2015]
Granowski Jerzy, Izba Pamięci Emila von Behringa w Ławicach, smfg.cba.pl [11.01.2015]
Lipiński Filip, Emil Adolf von Bering, ostroda.luteranie.pl [11.01.2015]
