Hermann von Salza: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 33: | Linia 33: | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
M. Murinius, ''Kronika Mistrzów Pruskich'', wstęp i oprac. Z. Nowak, Olsztyn 1989, s. 75. | M. Murinius, ''Kronika Mistrzów Pruskich'', wstęp i oprac. Z. Nowak, Olsztyn 1989, s. 75. | ||
| − | |||
| − | + | [[Kategoria:Osoby|Salza, Hermann von]][[Kategoria: 1201-1300|Salza, Hermann von]][[Kategoria: Wielcy mistrzowie zakonu krzyżackiego|Salza, Hermann von]] | |
| − | |||
| − | [[Kategoria: | ||
Aktualna wersja na dzień 13:27, 27 mar 2015
| Hermann von Salza | |
| | |
| Data urodzenia | ok. 1179 r. |
| Data i miejsce śmierci | 20 marca 1239 r. Salerno |
| Zawód | IV wielki mistrz zakonu krzyżackiego |
Hermann von Salza (ur. ok 1179 r., zm. 20 marca 1239 r. w Salerno) – IV wielki mistrz zakonu krzyżackiego.
Życiorys
Hermann von Salza urodził się około 1179 roku. Pochodził z rodu von Salza, którego siedziba znajdowała się w okolicach Langensalza. Ojcem jego był bliżej nieznany Burchard von Salza. Prawdopodobnie Hermann miał przynajmniej dwóch braci: Gunthera i Hugona.
Nie wiadomo, w jaki sposób wielki mistrz Hermann von Salza wstąpił do zakonu krzyżackiego. Gdy zmarł wielki mistrz Henryk von Tunna w 1209 roku Hermann zastąpił go na tym stanowisku. Na urząd został wybrany w 1210 roku. Spośród wszystkich przywódców zakonu to właśnie jego zalicza się do najwybitniejszych i najbardziej zasłużonych dla zakonu polityków. Przez cesarza Fryderyka II został obdarzony zaufaniem i przyjaźnią. Pozycja zakonu dzięki tej znajomości uległa wzmocnieniu. Von Salza stworzył podwaliny pod budowę państwa krzyżackiego w Prusach.
Wielki mistrz bardzo dużo podróżował po Europie. Jego podróże dyplomatyczne spotkały się z protestem kapituły generalnej zakonu, która obawiała się zaniedbywania spraw zakonnych przez wielkiego mistrza, lecz to nie powstrzymało von Salzy od dalszych wojaży.
Zmarł 20 marca 1239 roku na terenie Italii, w Salerno, wracając z Niemiec do siedziby zakonu w Wenecji. Został pochowany w kaplicy krzyżackiej w mieście Barletta w Apulii.
Bibliografia
M. Murinius, Kronika Mistrzów Pruskich, wstęp i oprac. Z. Nowak, Olsztyn 1989, s. 75.
