Wężewo (gmina Orzysz): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
| Linia 34: | Linia 34: | ||
Miejscowość położona jest w południowo-wschodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, około 7,5 km na zachód od [[Orzysz|Orzysza]], przy drodze krajowej nr 16, między jeziorami [[Jezioro Śniardwy|Śniardwy]] i [[Jezioro Tyrkło|Tyrkło]]. | Miejscowość położona jest w południowo-wschodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, około 7,5 km na zachód od [[Orzysz|Orzysza]], przy drodze krajowej nr 16, między jeziorami [[Jezioro Śniardwy|Śniardwy]] i [[Jezioro Tyrkło|Tyrkło]]. | ||
==Dzieje miejscowości== | ==Dzieje miejscowości== | ||
| − | Jak wynika ze źródeł średniowiecznych Komtur ryński Rudolf von Tippelskirchen odnowił przywilej Andrzejowi i Bartkowi Wężowskim na młyn w Wężewie i 2,5 łana na prawie chełmińskim. Chociaż, jak wynikało z przywileju młyn istniał we wsi najprawdopodobniej już przed wojną trzynastoletnią, czyli przed 1454 rokiem. Wcześniej, w 1483 roku lokowano dobra na pra¬wie magdeburskim na 10 łanach nadanych Maciejowi Wężewskiemu przez komtura ryńskiego - Jerzego Ramunga von Rameg. Przywilej lokacyjny wymieniał, że Wężewski musiał wykonać jedną służbę kon¬ną, ale otrzymywał 8 lat wolnizny. Młynarz w Wężewie zobowiązany był płacić czynsz w wysokości 6 grzywien i 6 tłustych gęsi. Młyn potwierdzono w spisie z 1517 roku. W 1506 roku komtur ryński - Rudolf von Tippelskirchen, nadał na prawie magdeburskim Bartoszowi, | + | Jak wynika ze źródeł średniowiecznych Komtur ryński Rudolf von Tippelskirchen odnowił przywilej Andrzejowi i Bartkowi Wężowskim na młyn w Wężewie i 2,5 łana na prawie chełmińskim. Chociaż, jak wynikało z przywileju młyn istniał we wsi najprawdopodobniej już przed wojną trzynastoletnią, czyli przed 1454 rokiem. Wcześniej, w 1483 roku lokowano dobra na pra¬wie magdeburskim na 10 łanach nadanych Maciejowi Wężewskiemu przez komtura ryńskiego - Jerzego Ramunga von Rameg. Przywilej lokacyjny wymieniał, że Wężewski musiał wykonać jedną służbę kon¬ną, ale otrzymywał 8 lat wolnizny. Młynarz w Wężewie zobowiązany był płacić czynsz w wysokości 6 grzywien i 6 tłustych gęsi. Młyn potwierdzono w spisie z 1517 roku. W 1506 roku komtur ryński - Rudolf von Tippelskirchen, nadał na prawie magdeburskim Bartoszowi, Tomaszowi, Grzegorzowi i Wojciechowi jeszcze jedno dobro - na 5 łanów, z obowiązkiem połowy służby.<br/> |
Wężewo należało do parafii w Okartowie, administracyjnie podlegało rewi¬rowi w Dąbrówce. Ze szlachty pochodził Wojciech Cholewa. W 1823 roku w Wężewie było 5 gospodarstw z 53 mieszkańcami. W 1857 roku Wężewo miało 111 mieszkańców i było majątkiem dwóch udziałowców - właściciela ziemskiego Neumanna i inspektora Augusta Dargel. W 1879 roku właścicielem dóbr był Alexander Neumann, majątek miał wielkość 665 hektarów. | Wężewo należało do parafii w Okartowie, administracyjnie podlegało rewi¬rowi w Dąbrówce. Ze szlachty pochodził Wojciech Cholewa. W 1823 roku w Wężewie było 5 gospodarstw z 53 mieszkańcami. W 1857 roku Wężewo miało 111 mieszkańców i było majątkiem dwóch udziałowców - właściciela ziemskiego Neumanna i inspektora Augusta Dargel. W 1879 roku właścicielem dóbr był Alexander Neumann, majątek miał wielkość 665 hektarów. | ||
W 1907 roku Wężewo liczyło prawie 630 ha. Właścicielką była J. Neumann z domu Heink. Majątek dzierżawił Paul Kuhn. <br/> | W 1907 roku Wężewo liczyło prawie 630 ha. Właścicielką była J. Neumann z domu Heink. Majątek dzierżawił Paul Kuhn. <br/> | ||
Aktualna wersja na dzień 17:39, 2 kwi 2015
| Wężewo | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | piski |
| Gmina | Orzysz |
| Liczba ludności (2013) | brak danych |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Wężewo | |
| Położenie na mapie Polski  Wężewo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Wężewo – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Orzysz. Funkcję sołtysa sprawuje Henryk Wruczak[1].
Spis treści
Położenie
Miejscowość położona jest w południowo-wschodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, około 7,5 km na zachód od Orzysza, przy drodze krajowej nr 16, między jeziorami Śniardwy i Tyrkło.
Dzieje miejscowości
Jak wynika ze źródeł średniowiecznych Komtur ryński Rudolf von Tippelskirchen odnowił przywilej Andrzejowi i Bartkowi Wężowskim na młyn w Wężewie i 2,5 łana na prawie chełmińskim. Chociaż, jak wynikało z przywileju młyn istniał we wsi najprawdopodobniej już przed wojną trzynastoletnią, czyli przed 1454 rokiem. Wcześniej, w 1483 roku lokowano dobra na pra¬wie magdeburskim na 10 łanach nadanych Maciejowi Wężewskiemu przez komtura ryńskiego - Jerzego Ramunga von Rameg. Przywilej lokacyjny wymieniał, że Wężewski musiał wykonać jedną służbę kon¬ną, ale otrzymywał 8 lat wolnizny. Młynarz w Wężewie zobowiązany był płacić czynsz w wysokości 6 grzywien i 6 tłustych gęsi. Młyn potwierdzono w spisie z 1517 roku. W 1506 roku komtur ryński - Rudolf von Tippelskirchen, nadał na prawie magdeburskim Bartoszowi, Tomaszowi, Grzegorzowi i Wojciechowi jeszcze jedno dobro - na 5 łanów, z obowiązkiem połowy służby.
Wężewo należało do parafii w Okartowie, administracyjnie podlegało rewi¬rowi w Dąbrówce. Ze szlachty pochodził Wojciech Cholewa. W 1823 roku w Wężewie było 5 gospodarstw z 53 mieszkańcami. W 1857 roku Wężewo miało 111 mieszkańców i było majątkiem dwóch udziałowców - właściciela ziemskiego Neumanna i inspektora Augusta Dargel. W 1879 roku właścicielem dóbr był Alexander Neumann, majątek miał wielkość 665 hektarów.
W 1907 roku Wężewo liczyło prawie 630 ha. Właścicielką była J. Neumann z domu Heink. Majątek dzierżawił Paul Kuhn.
W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego[2]. Ponowne zmiany podziału administracyjnego państwa[3] umiejscowiły ją w powołanym 1 stycznia 1999 roku województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim.
Przypisy
- ↑ BIP Urzędu Gminy Orzysz
- ↑ Dz.U. 1975, nr 16, poz. 91, Ustawa z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych, isap.sejm.gov.pl [10.02.2015]
- ↑ Dz.U. 1998, nr 103, poz. 652, Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 1998 r. w sprawie utworzenia powiatów, isap.sejm.gov.pl [10.02.2015]
Bibliografia
Otto Barkowski, Beiträge zur Siedlungs- und Ortsgeschichte des Hauptamtes Rhein. Altpreussische Forschunge, 11. Jahrgang, H. 1.
Grzegorz Białuński, Osadnictwo regionu Wielkich Jezior Mazurskich od XIV do początku XVIII wieku - starostwo leckie (giżyckie) i ryńskie, Olsztyn: Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 1996.
Wojciech Kętrzyński, O ludności polskiej w Prusiech niegdyś krzyżackich.... Lwów: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1882.
Dz.U. 1975, nr 16, poz. 91, Ustawa z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych, isap.sejm.gov.pl [10.02.2015]
Dz.U. 1998, nr 103, poz. 652, Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 1998 r. w sprawie utworzenia powiatów, isap.sejm.gov.pl [10.02.2015]
Bank Danych Lokalnych GUS [10.02.2015]
BIP Urzędu Gminy Orzysz [10.02.2015]
Mapy Google Maps [10.02.2015]
