Chojnik: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
(Bibliografia)
 
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
  
 
{{Wieś infobox
 
{{Wieś infobox
Linia 6: Linia 5:
 
  |flaga wsi            =
 
  |flaga wsi            =
 
  |herb artykuł          =
 
  |herb artykuł          =
  |dopełniacz wsi        = Pole-obowiązkowe 
+
  |dopełniacz wsi        = Chojnika
  |zdjęcie              = Kościół pw. Przemienienia Pańskiego w Chojniku.jpg
+
  |zdjęcie              =  
  |opis zdjęcia          = Kościół pw. Przemienienia Pańskiego w Chojniku [http://www.mapa.nocowanie.pl/ Nocowanie.pl] [03.07.2014]
+
  |opis zdjęcia          =  
 
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka
 
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie
Linia 40: Linia 39:
 
== Dzieje miejscowości ==
 
== Dzieje miejscowości ==
 
Chojnik jako [[Wieś czynszowa |wieś czynszowa]] została lokowana przez komtura elbląskiego w 1363 roku na 80 [[Włóka|włókach]]. Miejscowość uległa zniszczeniu w czasie wojny trzynastoletniej. W latach 1709–1711 do wsi dotarła epidemia dżumy, a w połowie wieku XIX epidemia cholery. Liczba ofiar jest jednak trudna do oszacowania. Dane z lat 80. XVIII stulecia wskazują jednak, że Chojnik nie został opuszczony przez mieszkańców i wieś pomimo wspomnianych klęsk stopniowo się rozwijała. W 1782 roku odnotowano istnienie 86 domów. W 1818 roku Chojnik liczył 108 domów zamieszkanych przez 608 osób. 40 lat później miejscowość liczyła 787 mieszkańców i składała się z 115 domów. We wspomnianym okresie do wsi należało ponad 90 włók ziemi.  
 
Chojnik jako [[Wieś czynszowa |wieś czynszowa]] została lokowana przez komtura elbląskiego w 1363 roku na 80 [[Włóka|włókach]]. Miejscowość uległa zniszczeniu w czasie wojny trzynastoletniej. W latach 1709–1711 do wsi dotarła epidemia dżumy, a w połowie wieku XIX epidemia cholery. Liczba ofiar jest jednak trudna do oszacowania. Dane z lat 80. XVIII stulecia wskazują jednak, że Chojnik nie został opuszczony przez mieszkańców i wieś pomimo wspomnianych klęsk stopniowo się rozwijała. W 1782 roku odnotowano istnienie 86 domów. W 1818 roku Chojnik liczył 108 domów zamieszkanych przez 608 osób. 40 lat później miejscowość liczyła 787 mieszkańców i składała się z 115 domów. We wspomnianym okresie do wsi należało ponad 90 włók ziemi.  
 +
 +
We wsi zmarł (1832 roku) i został pochowany  internowany powstaniec listopadowy Wincenty Wilamowski podporucznik  z 13 pułku  ułanów<ref>N. Kasparek, ''Powstańczy epilog. Żołnierze listopadowi w dniach klęski i internowania 1831-1832'', Olsztyn 2001, s. 296.</ref>
 +
 
W 1939 Chojnik liczył 249 gospodarstw domowych i 840 mieszkańców, z których 396. utrzymywało się z rolnictwa i leśnictwa, 276 z pracy w przemyśle lub rzemiośle, 26 z pracy w handlu lub komunikacji.  
 
W 1939 Chojnik liczył 249 gospodarstw domowych i 840 mieszkańców, z których 396. utrzymywało się z rolnictwa i leśnictwa, 276 z pracy w przemyśle lub rzemiośle, 26 z pracy w handlu lub komunikacji.  
 
Szkoła w Chojniku została założona prawdopodobnie w 1734 roku. W drugiej połowie XIX była to już szkoła trójklasowa, najpierw z dwoma, później z trojgiem nauczycieli. W roku 1973 miejscowość należała do [[Powiat morąski|powiatu morąskiego]].
 
Szkoła w Chojniku została założona prawdopodobnie w 1734 roku. W drugiej połowie XIX była to już szkoła trójklasowa, najpierw z dwoma, później z trojgiem nauczycieli. W roku 1973 miejscowość należała do [[Powiat morąski|powiatu morąskiego]].
Linia 55: Linia 57:
  
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
#''Morąg. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1973.
+
N. Kasparek, ''Powstańczy epilog. Żołnierze listopadowi w dniach klęski i internowania 1831-1832'', Olsztyn 2001, s. 296.
#''Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany'', red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
+
''Morąg. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1973.<br>
#[http://www.stat.gov.pl/ Bank Danych Lokalnych GUS] [28.08.2013]
+
''Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany'', red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.<br>
#[http://www.wuoz.olsztyn.pl/ Wojewódzka Ewidencja Zabytków] [28.08.2013]
+
[http://www.stat.gov.pl/ Bank Danych Lokalnych GUS] [28.08.2013]<br>
#[http://bip.warmia.mazury.pl/ Wrota Warmii i Mazur] [29.08.2013]
+
[http://www.wuoz.olsztyn.pl/ Wojewódzka Ewidencja Zabytków] [28.08.2013]<br>
#[http://www.mapa.nocowanie.pl/ Nocowanie.pl] [03.07.2014]
+
[http://bip.warmia.mazury.pl/ Wrota Warmii i Mazur] [29.08.2013]
 +
 
 
{{Przypisy}}
 
{{Przypisy}}
 
<references/>
 
<references/>

Aktualna wersja na dzień 21:41, 8 kwi 2015

Chojnik

Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat ostródzki
Gmina Morąg
Liczba ludności (2010) 512
Strefa numeracyjna (+48) 89
Kod pocztowy 14-300
Tablice rejestracyjne NOS
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Chojnik
Chojnik
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Chojnik
Chojnik
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Chojnik (niem. Hagenau) – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Morąg. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. W latach 1945–1946 nosiła nazwę Hajnowo. W 2010 roku wieś liczyła 512 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Jacek Czajkowski [1].

Położenie

Miejscowość leży na Mazurach Zachodnich, na Pojezierzu Iławskim w zachodniej części województwa warmińsko–mazurskiego, w odległości 10 km na północ od Morąga.

Dzieje miejscowości

Chojnik jako wieś czynszowa została lokowana przez komtura elbląskiego w 1363 roku na 80 włókach. Miejscowość uległa zniszczeniu w czasie wojny trzynastoletniej. W latach 1709–1711 do wsi dotarła epidemia dżumy, a w połowie wieku XIX epidemia cholery. Liczba ofiar jest jednak trudna do oszacowania. Dane z lat 80. XVIII stulecia wskazują jednak, że Chojnik nie został opuszczony przez mieszkańców i wieś pomimo wspomnianych klęsk stopniowo się rozwijała. W 1782 roku odnotowano istnienie 86 domów. W 1818 roku Chojnik liczył 108 domów zamieszkanych przez 608 osób. 40 lat później miejscowość liczyła 787 mieszkańców i składała się z 115 domów. We wspomnianym okresie do wsi należało ponad 90 włók ziemi.

We wsi zmarł (1832 roku) i został pochowany internowany powstaniec listopadowy Wincenty Wilamowski podporucznik z 13 pułku ułanów[2]

W 1939 Chojnik liczył 249 gospodarstw domowych i 840 mieszkańców, z których 396. utrzymywało się z rolnictwa i leśnictwa, 276 z pracy w przemyśle lub rzemiośle, 26 z pracy w handlu lub komunikacji. Szkoła w Chojniku została założona prawdopodobnie w 1734 roku. W drugiej połowie XIX była to już szkoła trójklasowa, najpierw z dwoma, później z trojgiem nauczycieli. W roku 1973 miejscowość należała do powiatu morąskiego.

Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa.

Religia

Tutejszy kościół od 1972 roku jest siedzibą parafii.

Zabytki

Bibliografia

N. Kasparek, Powstańczy epilog. Żołnierze listopadowi w dniach klęski i internowania 1831-1832, Olsztyn 2001, s. 296. Morąg. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1973.
Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
Bank Danych Lokalnych GUS [28.08.2013]
Wojewódzka Ewidencja Zabytków [28.08.2013]
Wrota Warmii i Mazur [29.08.2013]

Przypisy

  1. Wrota Warmii i Mazur [29.08.2013]
  2. N. Kasparek, Powstańczy epilog. Żołnierze listopadowi w dniach klęski i internowania 1831-1832, Olsztyn 2001, s. 296.