Chojnik: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Zobacz też) |
(→Bibliografia) |
||
| (Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | |||
{{Wieś infobox | {{Wieś infobox | ||
| − | + | |nazwa = Chojnik | |
|herb wsi = | |herb wsi = | ||
|flaga wsi = | |flaga wsi = | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
| − | |dopełniacz wsi = | + | |dopełniacz wsi = Chojnika |
| − | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = |
| − | |opis zdjęcia = | + | |opis zdjęcia = |
|rodzaj miejscowości = wieś sołecka | |rodzaj miejscowości = wieś sołecka | ||
|województwo = warmińsko-mazurskie | |województwo = warmińsko-mazurskie | ||
| Linia 30: | Linia 29: | ||
|wikisłownik = | |wikisłownik = | ||
|www = | |www = | ||
| − | }} | + | }}<br/> |
| − | < | + | '''Chojnik''' (niem. ''Hagenau'') – wieś sołecka w Polsce, położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat ostródzki|powiecie ostródzkim]], w [[Morąg (gmina miejsko-wiejska)|gminie Morąg]]. W latach 1975–1998 miejscowość [[Podział administracyjny |administracyjnie]] należała do [[Województwo olsztyńskie|województwa olsztyńskiego]]. W latach 1945–1946 nosiła nazwę [[Hajnowo]]. W 2010 roku wieś liczyła 512 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Jacek Czajkowski ]]<ref> [http://bip.warmia.mazury.pl/ Wrota Warmii i Mazur] [29.08.2013]</ref>. |
| + | <br/><br/> | ||
| + | == Położenie == | ||
| + | Miejscowość leży na [[Mazury Zachodnie|Mazurach Zachodnich]], na [[Pojezierze Iławskie|Pojezierzu Iławskim]] w zachodniej części województwa warmińsko–mazurskiego, w odległości 10 km na północ od [[Morąg|Morąga]]. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | == | + | == Dzieje miejscowości == |
| − | + | Chojnik jako [[Wieś czynszowa |wieś czynszowa]] została lokowana przez komtura elbląskiego w 1363 roku na 80 [[Włóka|włókach]]. Miejscowość uległa zniszczeniu w czasie wojny trzynastoletniej. W latach 1709–1711 do wsi dotarła epidemia dżumy, a w połowie wieku XIX epidemia cholery. Liczba ofiar jest jednak trudna do oszacowania. Dane z lat 80. XVIII stulecia wskazują jednak, że Chojnik nie został opuszczony przez mieszkańców i wieś pomimo wspomnianych klęsk stopniowo się rozwijała. W 1782 roku odnotowano istnienie 86 domów. W 1818 roku Chojnik liczył 108 domów zamieszkanych przez 608 osób. 40 lat później miejscowość liczyła 787 mieszkańców i składała się z 115 domów. We wspomnianym okresie do wsi należało ponad 90 włók ziemi. | |
| + | |||
| + | We wsi zmarł (1832 roku) i został pochowany internowany powstaniec listopadowy Wincenty Wilamowski podporucznik z 13 pułku ułanów<ref>N. Kasparek, ''Powstańczy epilog. Żołnierze listopadowi w dniach klęski i internowania 1831-1832'', Olsztyn 2001, s. 296.</ref> | ||
| + | |||
| + | W 1939 Chojnik liczył 249 gospodarstw domowych i 840 mieszkańców, z których 396. utrzymywało się z rolnictwa i leśnictwa, 276 z pracy w przemyśle lub rzemiośle, 26 z pracy w handlu lub komunikacji. | ||
| + | Szkoła w Chojniku została założona prawdopodobnie w 1734 roku. W drugiej połowie XIX była to już szkoła trójklasowa, najpierw z dwoma, później z trojgiem nauczycieli. W roku 1973 miejscowość należała do [[Powiat morąski|powiatu morąskiego]]. | ||
| + | Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | == | + | ==Religia == |
| − | + | Tutejszy [[Kościół pw. Przemienienia Pańskiego w Chojniku |kościół]] od 1972 roku jest siedzibą [[Parafia pw. Przemienienia Pańskiego w Chojniku |parafii]]. | |
| − | |||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | == Zabytki == | |
| − | * | + | *barokowy kościół, wybudowany w pierwszej połowie XVIII wieku |
| − | * | + | *kilka przykładów dawnego [[Budownictwo powiślańskie|powiślańskiego]] budownictwa drewnianego z XIX wieku (chałupy nr 4, 21, 22, 81); jedna z chałup z tego okresu znajduje się w [[lkwim:Muzeum Budownictwa Ludowego Park Etnograficzny w Olsztynku|Muzeum Budownictwa Ludowego w Olsztynku]] |
| − | <br/> | + | |
| + | == Bibliografia == | ||
| + | N. Kasparek, ''Powstańczy epilog. Żołnierze listopadowi w dniach klęski i internowania 1831-1832'', Olsztyn 2001, s. 296. | ||
| + | ''Morąg. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1973.<br> | ||
| + | ''Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany'', red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.<br> | ||
| + | [http://www.stat.gov.pl/ Bank Danych Lokalnych GUS] [28.08.2013]<br> | ||
| + | [http://www.wuoz.olsztyn.pl/ Wojewódzka Ewidencja Zabytków] [28.08.2013]<br> | ||
| + | [http://bip.warmia.mazury.pl/ Wrota Warmii i Mazur] [29.08.2013] | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} | ||
| − | |||
<references/> | <references/> | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | [[Kategoria: Powiat ostródzki]] | |
| − | [[ | + | [[Kategoria: Morąg (gmina miejsko-wiejska)]] |
| − | [[ | + | [[Kategoria: Wsie sołeckie]] |
| − | + | [[Kategoria: 1301-1400]] | |
| − | [[Kategoria: | ||
| − | |||
Aktualna wersja na dzień 21:41, 8 kwi 2015
| Chojnik | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | ostródzki |
| Gmina | Morąg |
| Liczba ludności (2010) | 512 |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Kod pocztowy | 14-300 |
| Tablice rejestracyjne | NOS |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Chojnik | |
| Położenie na mapie Polski  Chojnik | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Chojnik (niem. Hagenau) – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Morąg. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. W latach 1945–1946 nosiła nazwę Hajnowo. W 2010 roku wieś liczyła 512 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Jacek Czajkowski [1].
Położenie
Miejscowość leży na Mazurach Zachodnich, na Pojezierzu Iławskim w zachodniej części województwa warmińsko–mazurskiego, w odległości 10 km na północ od Morąga.
Dzieje miejscowości
Chojnik jako wieś czynszowa została lokowana przez komtura elbląskiego w 1363 roku na 80 włókach. Miejscowość uległa zniszczeniu w czasie wojny trzynastoletniej. W latach 1709–1711 do wsi dotarła epidemia dżumy, a w połowie wieku XIX epidemia cholery. Liczba ofiar jest jednak trudna do oszacowania. Dane z lat 80. XVIII stulecia wskazują jednak, że Chojnik nie został opuszczony przez mieszkańców i wieś pomimo wspomnianych klęsk stopniowo się rozwijała. W 1782 roku odnotowano istnienie 86 domów. W 1818 roku Chojnik liczył 108 domów zamieszkanych przez 608 osób. 40 lat później miejscowość liczyła 787 mieszkańców i składała się z 115 domów. We wspomnianym okresie do wsi należało ponad 90 włók ziemi.
We wsi zmarł (1832 roku) i został pochowany internowany powstaniec listopadowy Wincenty Wilamowski podporucznik z 13 pułku ułanów[2]
W 1939 Chojnik liczył 249 gospodarstw domowych i 840 mieszkańców, z których 396. utrzymywało się z rolnictwa i leśnictwa, 276 z pracy w przemyśle lub rzemiośle, 26 z pracy w handlu lub komunikacji. Szkoła w Chojniku została założona prawdopodobnie w 1734 roku. W drugiej połowie XIX była to już szkoła trójklasowa, najpierw z dwoma, później z trojgiem nauczycieli. W roku 1973 miejscowość należała do powiatu morąskiego.
Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa.
Religia
Tutejszy kościół od 1972 roku jest siedzibą parafii.
Zabytki
- barokowy kościół, wybudowany w pierwszej połowie XVIII wieku
- kilka przykładów dawnego powiślańskiego budownictwa drewnianego z XIX wieku (chałupy nr 4, 21, 22, 81); jedna z chałup z tego okresu znajduje się w Muzeum Budownictwa Ludowego w Olsztynku
Bibliografia
N. Kasparek, Powstańczy epilog. Żołnierze listopadowi w dniach klęski i internowania 1831-1832, Olsztyn 2001, s. 296.
Morąg. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1973.
Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
Bank Danych Lokalnych GUS [28.08.2013]
Wojewódzka Ewidencja Zabytków [28.08.2013]
Wrota Warmii i Mazur [29.08.2013]
Przypisy
- ↑ Wrota Warmii i Mazur [29.08.2013]
- ↑ N. Kasparek, Powstańczy epilog. Żołnierze listopadowi w dniach klęski i internowania 1831-1832, Olsztyn 2001, s. 296.
