Rączki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
| Linia 7: | Linia 7: | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = Rączek | |dopełniacz wsi = Rączek | ||
| − | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = |
| − | |opis zdjęcia = | + | |opis zdjęcia = |
| − | |rodzaj miejscowości = wieś | + | |rodzaj miejscowości = wieś sołecka |
|województwo = warmińsko - mazurskie | |województwo = warmińsko - mazurskie | ||
|powiat = nidzicki | |powiat = nidzicki | ||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | <big>'''Rączki'''</big> (Runtzky, Rauntzky, niem. Rontzken, od 1938 r. Hornheim) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Nidzica.W latach 1975-1998 miejscowość przynależała do województwa olsztyńskiego. | + | <big>'''Rączki'''</big> (Runtzky, Rauntzky, niem. Rontzken, od 1938 r. Hornheim) – wieś sołecka w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie |województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat nidzicki| powiecie nidzickim]], w [[gmina Nidzica| gminie Nidzica]].W latach 1975-1998 miejscowość przynależała do [[województwo olsztyńskie| województwa olsztyńskiego]]. |
<br/> | <br/> | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna === | === Charakterystyka fizjograficzna === | ||
| − | Wieś położona jest w pobliżu rezerwatu [[Źródła Rzeki Łyny]].Miejscowość leży na terenie gminy Nidzica, przez obszar której przebiega jedna z głównych granic fizyczno-geograficznych Europy, oddzielająca obszar Europy Zachodniej od obszaru Europy Wschodniej. Ponadto 19.000 ha powierzchni gminy zajmują lasy i grunty leśne. Istotnym zasobem naturalnym gminy są surowce mineralne, tj. żwiry i piaski, torfy i węgiel brunatny, kreda jeziorna, gytia i ziemia okrzemkowa. | + | Wieś położona jest w pobliżu rezerwatu [[Źródła Rzeki Łyny]].Miejscowość leży na terenie [[gmina Nidzica| gminy Nidzica]], przez obszar której przebiega jedna z głównych granic fizyczno-geograficznych Europy, oddzielająca obszar Europy Zachodniej od obszaru Europy Wschodniej. Ponadto 19.000 ha powierzchni gminy zajmują lasy i grunty leśne. Istotnym zasobem naturalnym gminy są surowce mineralne, tj. żwiry i piaski, torfy i węgiel brunatny, kreda jeziorna, gytia i ziemia okrzemkowa. |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 42: | Linia 42: | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
| − | Wieś została lokowana w 1351 r. gdy Gunter von Hohenstein – komtur ostródzki nadał swojemu słudze Dobrymysławowi 22, 5 włóki na prawie chełmińskim. Dobormysław otrzymał 10 lat | + | Wieś została lokowana w 1351 r. gdy Gunter von Hohenstein – komtur ostródzki nadał swojemu słudze Dobrymysławowi 22, 5 włóki na [[prawo chełmińskie| prawie chełmińskim]]. Dobormysław otrzymał 10 lat wolnizny i zobowiązany został do służby wojskowej. Nie znana jest etymologia nazwy miejscowości. W 1565 r. książę Olbracht obdarzył za prośbą Achacego Czemy – wojewody malborskiego, Jerzego Nachtrabe dobrami w Rączkach. W 1600 r. we wsi mieszkali sami Polacy. W 1659 r. włości rycerskie we wsi zamieniono na obszar wiejski. W 1717 r. w Rączkach gospodarowało 13 chłopów chełmińskich. W 1756 r. sołtysem był Jakob Zakrzewski a we wsi działała karczma . W 1785 r. Rączki objęły 25 łanów, na których gospodarował szlachcic von [[Mogilowski]] i 12 chłopów na [[prawo chełmińskie |prawie chełmińskim]]. W 1846 r. było tu 171 mieszkańców, w 1858 r. – 200, w 1867 r. – 257, w 1871 r. – 272, w 1885 r. – 289, w 1895 r. – 290, w 1905 r. – 239, w 1910 r. – 237, w 1939 r. – 240 . Liczba domów w kolejnych latach wynosiła: w 1846 r. – 26, w 1858 r. – 32, w 1871 r. – 36, w 1885 r. – 41, w 1895 r. – 39, w 1905 r. – 39, w 1910 r. – 39 . W 1858 r. wieś obejmowała 1756 mórg. W miejscowości od 1946 r. istnieje szkoła podstawowa. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowy wiejskiej. |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 53: | Linia 53: | ||
===Kultura=== | ===Kultura=== | ||
| − | W Rączkach działa Publiczna Szkoła Podstawowa im. Stanisława Mikołajczyka. | + | W Rączkach działa [[Publiczna Szkoła Podstawowa im. Stanisława Mikołajczyka]]. |
| + | |||
| + | <br/> | ||
| + | |||
| + | ===Ludzie związani z miejscowością:=== | ||
| + | |||
| + | W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest [[Dawid Szulc]]. | ||
<br/> | <br/> | ||
| Linia 60: | Linia 66: | ||
Do dnia dzisiejszego zachowała się tradycyjna zabudowa zagród (budynki z czerwonej cegły), budynek szkoły i aleje przydrożne. | Do dnia dzisiejszego zachowała się tradycyjna zabudowa zagród (budynki z czerwonej cegły), budynek szkoły i aleje przydrożne. | ||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| Linia 81: | Linia 86: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria: Miejscowość]] | + | [[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria:Powiat nidzicki]][[Kategoria:Gmina Nidzica]][[Kategoria:Wieś sołecka]] |
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 13:04, 3 wrz 2013 (CEST) | [[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 13:04, 3 wrz 2013 (CEST) | ||
Wersja z 07:47, 28 paź 2013
| Rączki | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko - mazurskie |
| Powiat | nidzicki |
| Gmina | Nidzica |
| Sołectwo | Rączki |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Kod pocztowy | 13 - 100 Nidzica |
| Tablice rejestracyjne | NNI |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Rączki | |
| Położenie na mapie Polski  Rączki | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Rączki (Runtzky, Rauntzky, niem. Rontzken, od 1938 r. Hornheim) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Nidzica.W latach 1975-1998 miejscowość przynależała do województwa olsztyńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Wieś położona jest w pobliżu rezerwatu Źródła Rzeki Łyny.Miejscowość leży na terenie gminy Nidzica, przez obszar której przebiega jedna z głównych granic fizyczno-geograficznych Europy, oddzielająca obszar Europy Zachodniej od obszaru Europy Wschodniej. Ponadto 19.000 ha powierzchni gminy zajmują lasy i grunty leśne. Istotnym zasobem naturalnym gminy są surowce mineralne, tj. żwiry i piaski, torfy i węgiel brunatny, kreda jeziorna, gytia i ziemia okrzemkowa.
Dzieje miejscowości
Wieś została lokowana w 1351 r. gdy Gunter von Hohenstein – komtur ostródzki nadał swojemu słudze Dobrymysławowi 22, 5 włóki na prawie chełmińskim. Dobormysław otrzymał 10 lat wolnizny i zobowiązany został do służby wojskowej. Nie znana jest etymologia nazwy miejscowości. W 1565 r. książę Olbracht obdarzył za prośbą Achacego Czemy – wojewody malborskiego, Jerzego Nachtrabe dobrami w Rączkach. W 1600 r. we wsi mieszkali sami Polacy. W 1659 r. włości rycerskie we wsi zamieniono na obszar wiejski. W 1717 r. w Rączkach gospodarowało 13 chłopów chełmińskich. W 1756 r. sołtysem był Jakob Zakrzewski a we wsi działała karczma . W 1785 r. Rączki objęły 25 łanów, na których gospodarował szlachcic von Mogilowski i 12 chłopów na prawie chełmińskim. W 1846 r. było tu 171 mieszkańców, w 1858 r. – 200, w 1867 r. – 257, w 1871 r. – 272, w 1885 r. – 289, w 1895 r. – 290, w 1905 r. – 239, w 1910 r. – 237, w 1939 r. – 240 . Liczba domów w kolejnych latach wynosiła: w 1846 r. – 26, w 1858 r. – 32, w 1871 r. – 36, w 1885 r. – 41, w 1895 r. – 39, w 1905 r. – 39, w 1910 r. – 39 . W 1858 r. wieś obejmowała 1756 mórg. W miejscowości od 1946 r. istnieje szkoła podstawowa. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowy wiejskiej.
Gospodarka
Na terenie wsi funkcjonuje sklep, stacja paliw oraz przystanek PKS.
Kultura
W Rączkach działa Publiczna Szkoła Podstawowa im. Stanisława Mikołajczyka.
Ludzie związani z miejscowością:
W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest Dawid Szulc.
Zabytki:
Do dnia dzisiejszego zachowała się tradycyjna zabudowa zagród (budynki z czerwonej cegły), budynek szkoły i aleje przydrożne.
Bibliografia:
Darmochwał Tomasz, Rumiński Marek Jacek, Warmia Mazury, przewodnik,Białystok 1996, 252 ss.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. IX, Warszawa 1888, 960 ss.
Wijaczka Jacek, Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmer, Nidzica 2012, s. 165 - 202.
Zielińska Agnieszka, Dzieje miasta i okolic w latach 1807 - 1914, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmer, Nidzica 2012, s. 203 - 267.
Zobacz też
Rezerwat Przyrody Źródła Rzeki Łyny - http://www.museo.pl/content/view/1337/461/.
