Siejnik: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
| (Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
|flaga wsi = | |flaga wsi = | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
| − | |dopełniacz wsi = | + | |dopełniacz wsi = Siejnika |
| − | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = siejnik.jpg |
| − | |opis zdjęcia = Dwór w Siejniku | + | |opis zdjęcia = Dwór w Siejniku.<br>Fot. Mieczysław Kalski |
| − | |rodzaj miejscowości = | + | |rodzaj miejscowości = wieś niesołecka |
|województwo = warmińsko-mazurskie | |województwo = warmińsko-mazurskie | ||
|powiat = olecki | |powiat = olecki | ||
| Linia 29: | Linia 29: | ||
|www = | |www = | ||
}}<br/> | }}<br/> | ||
| − | ''' Siejnik ''' (dawniej Elżbietki, niem. ''Elisenhöhe'') – | + | ''' Siejnik ''' (dawniej Elżbietki, niem. ''Elisenhöhe'') – wieś niesołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat olecki|powiecie oleckim]], w [[Olecko (gmina miejsko-wiejska)|gminie Olecko]], w sołectwie [[Rosochackie]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała [[Podział administracyjny|administracyjnie]] do [[Województwo suwalskie|województwa suwalskiego]]. W latach 1999-2001 wieś wchodziła w skład [[Powiat olecko-gołdapski|powiatu olecko-gołdapskiego]]. W 2010 roku liczyła 164 mieszkańców (łącznie z Rosochackimi). Wieś wchodzi w skład sołectwa Rosochackie, w którym funkcję sołtysa sprawuje obecnie [[Stanisław Bokunewicz]]<ref>[http://www.umolecko.bip.doc.pl/index.php?dz=4&id=14040/ Strona Urzędu Gminy Olecko] [05.12.2013]</ref>. |
| − | + | <br/><br/> | |
| − | |||
| − | |||
| − | <br/> | ||
== Położenie == | == Położenie == | ||
| − | Wieś położona jest w | + | Wieś położona jest w północno–wschodniej części województwa warmińsko–mazurskiego, na [[Pojezierze Ełckie|Pojezierzu Ełckim]], około 2 km na południowy zachód od [[Olecko|Olecka]] i [[Jezioro Wielkie Oleckie|Jeziora Wielkiego Oleckiego]]; przylega do przedmiejskich zabudowań Olecka. |
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
| − | Początki wsi związane są z postacią Elizy Zimmermann, właścicielki hotelu w Olecku, która wzbogaciwszy się zakupiła w 1840 roku ziemię pod miastem i zainwestowała w rozbudowę dworu. W 1853 roku na cześć żony króla | + | Początki wsi związane są z postacią Elizy Zimmermann, właścicielki hotelu w Olecku, która wzbogaciwszy się, zakupiła w 1840 roku ziemię pod miastem i zainwestowała w rozbudowę dworu. W 1853 roku na cześć żony króla Fryderyka Wilhelma IV majątek nazwano ''Elisenhöhe''. W latach 80. majątek przeszedł w ręce Karola Schielke, a następnie bardzo zaniedbany dwór zakupił naczelnik generalny powiatu Ernst Papendieck. Stan majątku znacznie się poprawił, gdy jego właścicielami została rodzina Faserów (1935-1944). |
| − | Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] majątek nazwano ''Elżbietki'' (część wsi w tym czasie przyłączono do miasta Olecka). Do 1948 roku znajdował się on w gestii Związku Samopomocy Chłopskiej, a w latach 1948-1950 był placówką Państwowego Instytutu Naukowego Gospodarstwa Wiejskiego w Pułtusku. Następnie zarządzał nim Instytut Zootechniki, Centralny Instytut Rolniczy ( | + | Po [[II wojna światowa na Warmii i Mazurach|II wojnie światowej]] majątek nazwano ''Elżbietki'' (część wsi w tym czasie przyłączono do miasta Olecka). Do 1948 roku znajdował się on w gestii Związku Samopomocy Chłopskiej, a w latach 1948-1950 był placówką Państwowego Instytutu Naukowego Gospodarstwa Wiejskiego w Pułtusku. Następnie zarządzał nim Instytut Zootechniki, Centralny Instytut Rolniczy (1952–1954), a potem Instytut Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa w Puławach. Ostatecznie ośrodek został przejęty w 1956 roku przez Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku. Znajdował się tu Zootechniczny Zakład Doświadczalny, ale z części gruntów korzystał również Instytut Sadownictwa w Skierniewicach (sad ''Elżbietki''). Prowadzono tu badania zarówno z zakresu ekonomii rolnictwa, produkcji zwierzęcej, jak i sadownictwa czy pszczelarstwa. |
| − | W dworze w Siejniku, zwanym Mazurskim Dworem, znajdował się ośrodek wypoczynkowy pracowników Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Obecnie w zespole dworsko-parkowym | + | W dworze w Siejniku, zwanym Mazurskim Dworem, znajdował się ośrodek wypoczynkowy pracowników Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Obecnie w zespole dworsko-parkowym – odremontowanym i odrestaurowanym w przedwojennym stylu – znajduje się hotel z restauracją. Jest to jeden z najlepiej zachowanych dworów na terenie powiatu oleckiego. |
| + | <br/> | ||
| + | ==Religia== | ||
| + | Wieś znajduje się na terenie [[Parafia pw. Świętej Rodziny w Olecku|parafii rzymskokatolickiej w Olecku]]. | ||
<br/> | <br/> | ||
== Zabytki == | == Zabytki == | ||
| − | *[[Dwór w Siejniku| | + | *[[Dwór w Siejniku|zespół dworsko–parkowy]] z drugiej połowy XIX wieku: dwór, oficyna, pozostałości parku i ogrodu botanicznego oraz dwie obory |
| − | * | + | *most drogowy nad nieczynną linią wąskotorową Olecko – [[Świętajno (powiat olecki)|Świętajno]], 1911 r. |
| − | |||
| − | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | + | ''Olecko. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1974.<br/> | |
| − | + | Orłowicz Mieczysław, ''Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii'', Na nowo podali do druku Grzegorz Jasiński, Andrzej Rzempołuch, Robert Traba, Olsztyn 1991.<br/> | |
| − | + | [http://www.mazurskidwor.pl/historia.html| Strona Mazurskiego Dworu] [12.11.2013]<br/> | |
| − | + | [http://www.wuoz.olsztyn.pl/| Wojewódzka Ewidencja Zabytków] [12.11.2013]<br/> | |
| − | + | [http://umolecko.bip.doc.pl/upload/doc/35243_20120521_120820.pdf| Strona Urzędu Miasta i Gminy Olecko] [12.11.2013]<br/> | |
| − | + | [http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims| Bank Danych Lokalnych GUS] [12.11.2013] | |
| − | |||
| − | |||
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} | ||
| Linia 68: | Linia 63: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | [[Kategoria: Powiat olecki]] | |
| − | + | [[Kategoria: Olecko (gmina miejsko-wiejska)]] | |
| − | + | [[Kategoria: Wsie niesołeckie]] | |
| − | + | [[Kategoria: 1801-1918]] | |
| − | [[Kategoria: | ||
Aktualna wersja na dzień 08:45, 12 maj 2015
| Siejnik | |
| | |
 Dwór w Siejniku.
Fot. Mieczysław Kalski | |
| Rodzaj miejscowości | wieś niesołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | olecki |
| Gmina | Olecko |
| Sołectwo | Rosochackie |
| Liczba ludności (2010) | 164 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Siejnik | |
| Położenie na mapie Polski  Siejnik | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Siejnik (dawniej Elżbietki, niem. Elisenhöhe) – wieś niesołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie oleckim, w gminie Olecko, w sołectwie Rosochackie. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego. W latach 1999-2001 wieś wchodziła w skład powiatu olecko-gołdapskiego. W 2010 roku liczyła 164 mieszkańców (łącznie z Rosochackimi). Wieś wchodzi w skład sołectwa Rosochackie, w którym funkcję sołtysa sprawuje obecnie Stanisław Bokunewicz[1].
Położenie
Wieś położona jest w północno–wschodniej części województwa warmińsko–mazurskiego, na Pojezierzu Ełckim, około 2 km na południowy zachód od Olecka i Jeziora Wielkiego Oleckiego; przylega do przedmiejskich zabudowań Olecka.
Dzieje miejscowości
Początki wsi związane są z postacią Elizy Zimmermann, właścicielki hotelu w Olecku, która wzbogaciwszy się, zakupiła w 1840 roku ziemię pod miastem i zainwestowała w rozbudowę dworu. W 1853 roku na cześć żony króla Fryderyka Wilhelma IV majątek nazwano Elisenhöhe. W latach 80. majątek przeszedł w ręce Karola Schielke, a następnie bardzo zaniedbany dwór zakupił naczelnik generalny powiatu Ernst Papendieck. Stan majątku znacznie się poprawił, gdy jego właścicielami została rodzina Faserów (1935-1944).
Po II wojnie światowej majątek nazwano Elżbietki (część wsi w tym czasie przyłączono do miasta Olecka). Do 1948 roku znajdował się on w gestii Związku Samopomocy Chłopskiej, a w latach 1948-1950 był placówką Państwowego Instytutu Naukowego Gospodarstwa Wiejskiego w Pułtusku. Następnie zarządzał nim Instytut Zootechniki, Centralny Instytut Rolniczy (1952–1954), a potem Instytut Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa w Puławach. Ostatecznie ośrodek został przejęty w 1956 roku przez Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku. Znajdował się tu Zootechniczny Zakład Doświadczalny, ale z części gruntów korzystał również Instytut Sadownictwa w Skierniewicach (sad Elżbietki). Prowadzono tu badania zarówno z zakresu ekonomii rolnictwa, produkcji zwierzęcej, jak i sadownictwa czy pszczelarstwa.
W dworze w Siejniku, zwanym Mazurskim Dworem, znajdował się ośrodek wypoczynkowy pracowników Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Obecnie w zespole dworsko-parkowym – odremontowanym i odrestaurowanym w przedwojennym stylu – znajduje się hotel z restauracją. Jest to jeden z najlepiej zachowanych dworów na terenie powiatu oleckiego.
Religia
Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej w Olecku.
Zabytki
- zespół dworsko–parkowy z drugiej połowy XIX wieku: dwór, oficyna, pozostałości parku i ogrodu botanicznego oraz dwie obory
- most drogowy nad nieczynną linią wąskotorową Olecko – Świętajno, 1911 r.
Bibliografia
Olecko. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1974.
Orłowicz Mieczysław, Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii, Na nowo podali do druku Grzegorz Jasiński, Andrzej Rzempołuch, Robert Traba, Olsztyn 1991.
Strona Mazurskiego Dworu [12.11.2013]
Wojewódzka Ewidencja Zabytków [12.11.2013]
Strona Urzędu Miasta i Gminy Olecko [12.11.2013]
Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]
Przypisy
- ↑ Strona Urzędu Gminy Olecko [05.12.2013]
