Franciszek Bąkowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Bibliografia biograficzna)
 
(Nie pokazano 20 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 3: Linia 3:
 
|imię i nazwisko org  =  
 
|imię i nazwisko org  =  
 
|pseudonim            =  
 
|pseudonim            =  
|grafika              = Pole-obowiązkowe-zdjęcie
+
|grafika              =
|opis grafiki        = Pole-obowiązkowe
+
|opis grafiki        =
 
|podpis              =  
 
|podpis              =  
|data urodzenia      = 13 lipca 1788 r.
+
|data urodzenia      = 1877 r.
|miejsce urodzenia    = Braniewo
+
|miejsce urodzenia    = Warszawa
 
|imię przy narodzeniu =  
 
|imię przy narodzeniu =  
|data śmierci        = 13 stycznia 1862 r.
+
|data śmierci        = 12 listopada 1944 r.
|miejsce śmierci      = Kielce
+
|miejsce śmierci      = Helenówek k. Pruszkowa
 
|przyczyna śmierci    =  
 
|przyczyna śmierci    =  
 
|miejsce spoczynku    =  
 
|miejsce spoczynku    =  
|opis_zawód          = filolog klasyczny, pedagog
+
|opis_zawód          =  
|zawód                =  
+
|zawód                = inżynier, działacz społeczno-oświatowy i narodowy
 
|odznaczenia          =  
 
|odznaczenia          =  
 
|commons              =   
 
|commons              =   
Linia 20: Linia 20:
 
|wikicytaty          =   
 
|wikicytaty          =   
 
|www                  =
 
|www                  =
}}<br/>
+
}}
 
+
''' Franciszek Bąkowski ''' (ur. 1877 r. w Warszawie, zm. 12 listopada 1944 r. w Helenówku k. Pruszkowa) – inżynier, działacz społeczno-oświatowy i narodowy.<br/><br/>
''' Franciszek Antoni Woelke ''' (ur. 13 lipca 1788 r. w Braniewie, zm. 13 stycznia 1862 r. w Kielcach) – filolog klasyczny, pedagog, profesor Uniwersytetu Warszawskiego<br/>
 
  
 
== Życiorys ==  
 
== Życiorys ==  
...
+
11 listopada 1939 roku został aresztowany przez Niemców i przez kilka miesięcy był więziony na Pawiaku. Zmarł w wieku 67 lat.
<br/>
 
  
 
=== Szkoła i wykształcenie ===
 
=== Szkoła i wykształcenie ===
Ukończył [[Kolegium Jezuitów w Braniewie| Liceum Hosianum]] w rodzinnym [[Braniewo|Braniewie]].W 1816 roku zaczął studiować filologię klasyczną w Berlinie, a nastepnie w Getyndze.  
+
Franciszek Bąkowski studiował inżynierię mechaniczną na politechnice w Grazu, gdzie po otrzymaniu dyplomu pracował jako asystent.
 
<br/>
 
<br/>
  
 
=== Praca ===
 
=== Praca ===
Od 1808 roku pracował jako nauczyciel języków starożytnych, języka francuskiego i niemieckiego w konwikcie pijarów w Warszawie. W latach 1811-1812 pracował w szkole dramatycznej jako nauczyciel języka niemieckiego. W tym samym czasie prowadził zajęcia z historii Polski, historii powszechnej, geografii, łaciny oraz języka niemieckiego warszawskim liceum. W 1814 roku został pierwszym profesorem w Szkole Departamentowej w [[Sejny|Sejnach]]. Pięć lat później jako profesor filologii klasycznej rozpoczął pracę w Szkole Wojewódzkiej w Lublinie. W 1823 roku Woelke został profesorem nadzwyczajnym filologii klasycznej Uniwersytetu Warszawskiego. Po zamknięciu uczelni wykładał języki oraz literaturę grecką i rzymską na Warszawskich Kursach Dodatkowych Pedagogicznych. Od 1837 roku w Instytucie Agronomicznym na Marymoncie uczył języka niemieckiego. Prowadził także lektoraty z łaciny na kursach z zakresu prawa. F.A. Woelke był autorem gramatyki greckiej dla szkół, ''Słownika łacińsko-grecko-polskiego'' oraz kilku rozpraw, między innymi ''Quod litterarum antiquarum...''.
+
W 1902 roku powrócił do Warszawy. Osiem lat później rozpoczął pracę w Towarzystwie Akcyjnym Budowy Maszyn i Urządzeń Sanitarnych "Drzewiecki i Jeziorański". Bąkowski specjalizował się w zagadnieniach wentylacji i ogrzewnictwa. W okresie [[I Wojna Światowa|I wojny światowej]] przebywał w Moskwie. Po jej zakończeniu kontynuował pracę w firmie "Drzewiecki i Jeziorański". Objął funkcję członka zarządu i kierownika wydziału technicznego. Od 1919 roku wykładał na Politechnice Warszawskiej.
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna ===
+
=== Działalność społeczna, kulturalna i polityczna ===
...
+
Bąkowski aktywnie włączył się w działalność oświatową i społeczno-narodową. Był członkiem i prelegentem  Towarzystwa Kursów Naukowych (1906–1913), prezesował także tajnemu Kółku Kaszubsko-Pomorskiemu, które założono w 1911 roku. Razem z warszawskimi ewangelikami działał na rzecz [[Mazurzy|Mazurów]] i Ślązaków. Ponadto angażował się w działalność Stowarzyszenia Techników Polskich. Był również redaktorem "Przeglądu Technicznego".
<br/>
+
 
 +
Wiosną 1919 roku został członkiem Komitetu Przedplebiscytowego w Warszawie; stał na czele Komitetu Obrony Gdańska. Prezesował Towarzystwu Kresów Pomorskich, za którego pośrednictwem rozwinął działalność w związku z [[Plebiscyt 1920|plebiscytem]] na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]]. Został pierwszym zastępcą przewodniczącego [[Komitet Mazurski|Komitetu Mazurskiego]] oraz członkiem [[Warmiński Komitet Plebiscytowy w Warszawie|Warmińskiego Komitetu Plebiscytowego w Warszawie]].
 +
 
 +
W latach 1921–1934 działał w Związku Obrony Kresów Zachodnich jako członek Rady Naczelnej i Zarządu Głównego. Utrzymywał kontakty z [[lkwim: Seweryn Pieniężny junior|Sewerynem Pieniężnym juniorem]] oraz [[lkwim: Emilia Sukertowa-Biedrawina|Emilią Sukertową-Biedrawiną]], a także z ośrodkiem w [[Działdowo|Działdowie]]. Brał również udział w zjazdach byłych działaczy plebiscytowych.
  
==Ciekawostki==
+
Opublikował między innymi przewodnik ''Polskie letniska nad Bałtykiem. Informator dla gości polskich na Pomorzu'' (1924) oraz ''O zawodzie inżyniera'' (1927).
...
 
<br/>
 
  
== Bibliografia biograficzna ==
+
== Bibliografia ==
#Oracki Tadeusz,''Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku'', Warszawa 1983.
+
Oracki Tadeusz,''Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku'', Warszawa 1983.<br/>
 +
Sukertowa-Biedrawina Emilia, ''Dawno a niedawno: wspomnienia'', Olsztyn 1965.
 
<br/>
 
<br/>
  
== Bibliografia ==
+
[[Kategoria:Osoby|Bąkowski, Franciszek]] [[Kategoria: 1801-1918|Bąkowski, Franciszek]] [[Kategoria: 1919-1944|Bąkowski, Franciszek]] [[Kategoria:Ludzie kultury|Bąkowski, Franciszek]] [[Kategoria:Działacze społeczni|Bąkowski, Franciszek]] [[Kategoria: Plebiscyt 1920|Bąkowski, Franciszek]]
...
 
<br/>
 
{{Przypisy}}
 
<br/>
 
== Zobacz też ==
 
...
 
<br/>
 
[[Kategoria: Osoba|Bąkowski Franciszek]]<br/>
 

Aktualna wersja na dzień 09:11, 24 sie 2015

Franciszek Bąkowski

Data i miejsce urodzenia 1877 r.
Warszawa
Data i miejsce śmierci 12 listopada 1944 r.
Helenówek k. Pruszkowa
Zawód inżynier, działacz społeczno-oświatowy i narodowy

Franciszek Bąkowski (ur. 1877 r. w Warszawie, zm. 12 listopada 1944 r. w Helenówku k. Pruszkowa) – inżynier, działacz społeczno-oświatowy i narodowy.

Życiorys

11 listopada 1939 roku został aresztowany przez Niemców i przez kilka miesięcy był więziony na Pawiaku. Zmarł w wieku 67 lat.

Szkoła i wykształcenie

Franciszek Bąkowski studiował inżynierię mechaniczną na politechnice w Grazu, gdzie po otrzymaniu dyplomu pracował jako asystent.

Praca

W 1902 roku powrócił do Warszawy. Osiem lat później rozpoczął pracę w Towarzystwie Akcyjnym Budowy Maszyn i Urządzeń Sanitarnych "Drzewiecki i Jeziorański". Bąkowski specjalizował się w zagadnieniach wentylacji i ogrzewnictwa. W okresie I wojny światowej przebywał w Moskwie. Po jej zakończeniu kontynuował pracę w firmie "Drzewiecki i Jeziorański". Objął funkcję członka zarządu i kierownika wydziału technicznego. Od 1919 roku wykładał na Politechnice Warszawskiej.

Działalność społeczna, kulturalna i polityczna

Bąkowski aktywnie włączył się w działalność oświatową i społeczno-narodową. Był członkiem i prelegentem Towarzystwa Kursów Naukowych (1906–1913), prezesował także tajnemu Kółku Kaszubsko-Pomorskiemu, które założono w 1911 roku. Razem z warszawskimi ewangelikami działał na rzecz Mazurów i Ślązaków. Ponadto angażował się w działalność Stowarzyszenia Techników Polskich. Był również redaktorem "Przeglądu Technicznego".

Wiosną 1919 roku został członkiem Komitetu Przedplebiscytowego w Warszawie; stał na czele Komitetu Obrony Gdańska. Prezesował Towarzystwu Kresów Pomorskich, za którego pośrednictwem rozwinął działalność w związku z plebiscytem na Warmii i Mazurach. Został pierwszym zastępcą przewodniczącego Komitetu Mazurskiego oraz członkiem Warmińskiego Komitetu Plebiscytowego w Warszawie.

W latach 1921–1934 działał w Związku Obrony Kresów Zachodnich jako członek Rady Naczelnej i Zarządu Głównego. Utrzymywał kontakty z Sewerynem Pieniężnym juniorem oraz Emilią Sukertową-Biedrawiną, a także z ośrodkiem w Działdowie. Brał również udział w zjazdach byłych działaczy plebiscytowych.

Opublikował między innymi przewodnik Polskie letniska nad Bałtykiem. Informator dla gości polskich na Pomorzu (1924) oraz O zawodzie inżyniera (1927).

Bibliografia

Oracki Tadeusz,Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku, Warszawa 1983.
Sukertowa-Biedrawina Emilia, Dawno a niedawno: wspomnienia, Olsztyn 1965.