Franciszek Bąkowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna) |
|||
| (Nie pokazano 14 wersji utworzonych przez 6 użytkowników) | |||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
|imię i nazwisko org = | |imię i nazwisko org = | ||
|pseudonim = | |pseudonim = | ||
| − | |grafika = | + | |grafika = |
| − | |opis grafiki = | + | |opis grafiki = |
|podpis = | |podpis = | ||
|data urodzenia = 1877 r. | |data urodzenia = 1877 r. | ||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
|wikicytaty = | |wikicytaty = | ||
|www = | |www = | ||
| − | }} | + | }} |
| − | + | ''' Franciszek Bąkowski ''' (ur. 1877 r. w Warszawie, zm. 12 listopada 1944 r. w Helenówku k. Pruszkowa) – inżynier, działacz społeczno-oświatowy i narodowy.<br/><br/> | |
| − | ''' Franciszek Bąkowski ''' (ur. 1877 r. w Warszawie, zm. 12 listopada 1944 r. w Helenówku k. Pruszkowa) – inżynier, działacz społeczno-oświatowy i narodowy<br/> | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
| − | .. | + | 11 listopada 1939 roku został aresztowany przez Niemców i przez kilka miesięcy był więziony na Pawiaku. Zmarł w wieku 67 lat. |
| − | |||
=== Szkoła i wykształcenie === | === Szkoła i wykształcenie === | ||
| − | Franciszek Bąkowski studiował inżynierię mechaniczną na politechnice w Grazu, gdzie po otrzymaniu dyplomu pracował jako asystent | + | Franciszek Bąkowski studiował inżynierię mechaniczną na politechnice w Grazu, gdzie po otrzymaniu dyplomu pracował jako asystent. |
<br/> | <br/> | ||
=== Praca === | === Praca === | ||
| − | W 1902 roku powrócił do Warszawy. Osiem lat później rozpoczął pracę w Towarzystwie Akcyjnym Budowy Maszyn i Urządzeń Sanitarnych "Drzewiecki i Jeziorański". Bąkowski specjalizował się w zagadnieniach wentylacji i ogrzewnictwa. W okresie [[I | + | W 1902 roku powrócił do Warszawy. Osiem lat później rozpoczął pracę w Towarzystwie Akcyjnym Budowy Maszyn i Urządzeń Sanitarnych "Drzewiecki i Jeziorański". Bąkowski specjalizował się w zagadnieniach wentylacji i ogrzewnictwa. W okresie [[I Wojna Światowa|I wojny światowej]] przebywał w Moskwie. Po jej zakończeniu kontynuował pracę w firmie "Drzewiecki i Jeziorański". Objął funkcję członka zarządu i kierownika wydziału technicznego. Od 1919 roku wykładał na Politechnice Warszawskiej. |
<br/> | <br/> | ||
| − | === Działalność społeczna, kulturalna | + | === Działalność społeczna, kulturalna i polityczna === |
| − | Bąkowski aktywnie włączył się w działalność oświatową i społeczno-narodową. Był członkiem i prelegentem Towarzystwa Kursów Naukowych ( | + | Bąkowski aktywnie włączył się w działalność oświatową i społeczno-narodową. Był członkiem i prelegentem Towarzystwa Kursów Naukowych (1906–1913), prezesował także tajnemu Kółku Kaszubsko-Pomorskiemu, które założono w 1911 roku. Razem z warszawskimi ewangelikami działał na rzecz [[Mazurzy|Mazurów]] i Ślązaków. Ponadto angażował się w działalność Stowarzyszenia Techników Polskich. Był również redaktorem "Przeglądu Technicznego". |
| − | + | ||
| + | Wiosną 1919 roku został członkiem Komitetu Przedplebiscytowego w Warszawie; stał na czele Komitetu Obrony Gdańska. Prezesował Towarzystwu Kresów Pomorskich, za którego pośrednictwem rozwinął działalność w związku z [[Plebiscyt 1920|plebiscytem]] na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]]. Został pierwszym zastępcą przewodniczącego [[Komitet Mazurski|Komitetu Mazurskiego]] oraz członkiem [[Warmiński Komitet Plebiscytowy w Warszawie|Warmińskiego Komitetu Plebiscytowego w Warszawie]]. | ||
| + | |||
| + | W latach 1921–1934 działał w Związku Obrony Kresów Zachodnich jako członek Rady Naczelnej i Zarządu Głównego. Utrzymywał kontakty z [[lkwim: Seweryn Pieniężny junior|Sewerynem Pieniężnym juniorem]] oraz [[lkwim: Emilia Sukertowa-Biedrawina|Emilią Sukertową-Biedrawiną]], a także z ośrodkiem w [[Działdowo|Działdowie]]. Brał również udział w zjazdach byłych działaczy plebiscytowych. | ||
| − | + | Opublikował między innymi przewodnik ''Polskie letniska nad Bałtykiem. Informator dla gości polskich na Pomorzu'' (1924) oraz ''O zawodzie inżyniera'' (1927). | |
| − | .. | ||
| − | |||
| − | == Bibliografia | + | == Bibliografia == |
| − | + | Oracki Tadeusz,''Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku'', Warszawa 1983.<br/> | |
| − | + | Sukertowa-Biedrawina Emilia, ''Dawno a niedawno: wspomnienia'', Olsztyn 1965. | |
<br/> | <br/> | ||
| − | + | [[Kategoria:Osoby|Bąkowski, Franciszek]] [[Kategoria: 1801-1918|Bąkowski, Franciszek]] [[Kategoria: 1919-1944|Bąkowski, Franciszek]] [[Kategoria:Ludzie kultury|Bąkowski, Franciszek]] [[Kategoria:Działacze społeczni|Bąkowski, Franciszek]] [[Kategoria: Plebiscyt 1920|Bąkowski, Franciszek]] | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | [[Kategoria: | ||
Aktualna wersja na dzień 09:11, 24 sie 2015
| Franciszek Bąkowski | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 1877 r. Warszawa |
| Data i miejsce śmierci | 12 listopada 1944 r. Helenówek k. Pruszkowa |
| Zawód | inżynier, działacz społeczno-oświatowy i narodowy |
Franciszek Bąkowski (ur. 1877 r. w Warszawie, zm. 12 listopada 1944 r. w Helenówku k. Pruszkowa) – inżynier, działacz społeczno-oświatowy i narodowy.
Spis treści
Życiorys
11 listopada 1939 roku został aresztowany przez Niemców i przez kilka miesięcy był więziony na Pawiaku. Zmarł w wieku 67 lat.
Szkoła i wykształcenie
Franciszek Bąkowski studiował inżynierię mechaniczną na politechnice w Grazu, gdzie po otrzymaniu dyplomu pracował jako asystent.
Praca
W 1902 roku powrócił do Warszawy. Osiem lat później rozpoczął pracę w Towarzystwie Akcyjnym Budowy Maszyn i Urządzeń Sanitarnych "Drzewiecki i Jeziorański". Bąkowski specjalizował się w zagadnieniach wentylacji i ogrzewnictwa. W okresie I wojny światowej przebywał w Moskwie. Po jej zakończeniu kontynuował pracę w firmie "Drzewiecki i Jeziorański". Objął funkcję członka zarządu i kierownika wydziału technicznego. Od 1919 roku wykładał na Politechnice Warszawskiej.
Działalność społeczna, kulturalna i polityczna
Bąkowski aktywnie włączył się w działalność oświatową i społeczno-narodową. Był członkiem i prelegentem Towarzystwa Kursów Naukowych (1906–1913), prezesował także tajnemu Kółku Kaszubsko-Pomorskiemu, które założono w 1911 roku. Razem z warszawskimi ewangelikami działał na rzecz Mazurów i Ślązaków. Ponadto angażował się w działalność Stowarzyszenia Techników Polskich. Był również redaktorem "Przeglądu Technicznego".
Wiosną 1919 roku został członkiem Komitetu Przedplebiscytowego w Warszawie; stał na czele Komitetu Obrony Gdańska. Prezesował Towarzystwu Kresów Pomorskich, za którego pośrednictwem rozwinął działalność w związku z plebiscytem na Warmii i Mazurach. Został pierwszym zastępcą przewodniczącego Komitetu Mazurskiego oraz członkiem Warmińskiego Komitetu Plebiscytowego w Warszawie.
W latach 1921–1934 działał w Związku Obrony Kresów Zachodnich jako członek Rady Naczelnej i Zarządu Głównego. Utrzymywał kontakty z Sewerynem Pieniężnym juniorem oraz Emilią Sukertową-Biedrawiną, a także z ośrodkiem w Działdowie. Brał również udział w zjazdach byłych działaczy plebiscytowych.
Opublikował między innymi przewodnik Polskie letniska nad Bałtykiem. Informator dla gości polskich na Pomorzu (1924) oraz O zawodzie inżyniera (1927).
Bibliografia
Oracki Tadeusz,Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku, Warszawa 1983.
Sukertowa-Biedrawina Emilia, Dawno a niedawno: wspomnienia, Olsztyn 1965.
