Käthe Kollwitz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
m (LPF przeniósł stronę Kathe Kollwitz do Käthe Kollwitz)
 
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 19: Linia 19:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
 
+
''' Käthe Kollwitz''' (ur. 8 lipca 1867 r. w [[Królewiec|Królewcu]], zm. 22 kwietnia 1945 r. w Moritzburgu koło Drezna) – rzeźbiarka, graficzka, miedziorytniczka, litografka i malarka. Jedna z największych artystek niemieckich XX wieku.  
''' Kathe Kollwitz''' (ur. 8 lipca 1867 r. w [[Królewiec|Królewcu]], zm. 22 kwietnia 1945 rok w Moritzburgu koło Drezna) – rzeźbiarka, graficzka i malarka.
 
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
 
==Życiorys ==  
 
==Życiorys ==  
Była piątym dzieckiem właściciela firmy budowlanej. Naukę pobierała tylko w szkołach prywatnych. Na lekcję rysunku uczęszczała do Emila Naidego. Studiowała w Berlinie. Tam spotkała się z dramatopisarzem Gerhartem Hauptmannem.  
+
Była piątym dzieckiem właściciela firmy budowlanej.  
 +
 
 +
Naukę pobierała w szkołach prywatnych. Na lekcję rysunku uczęszczała do Emila Naidego. Studiowała w Berlinie. Tam spotkała się z dramatopisarzem Gerhartem Hauptmannem.  
  
 
Po studiach w Berlinie i Monachium przyjechała do Królewca, gdzie urządziła pracownię. Potem z mężem lekarzem zamieszkała w Berlinie. Dużo podróżowała.  
 
Po studiach w Berlinie i Monachium przyjechała do Królewca, gdzie urządziła pracownię. Potem z mężem lekarzem zamieszkała w Berlinie. Dużo podróżowała.  
  
Twórczość Käthe Kollwitz przepełniona jest głębokim humanizmem. Zadziwiała wszystkich prostotą ujęć. Jako pierwsza kobieta została członkiem Pruskiej Akademii Sztuki w 1919 roku. Otrzymała tytuł profesora akademii sztuk pięknych (1928). Rok później otrzymała order ''Pour le Merite''.  
+
Twórczość Käthe Kollwitz przepełniona jest głębokim humanizmem; zadziwiała wszystkich prostotą ujęć. W swoich akwafortach, drzeworytach, szkicach, miedziorytach i akwarelach wyrażała proletariackie, komunistyczne i pacyficzne sympatie. Do najważniejszych jej prac należą cykle graficzne "Powstanie tkaczy" (1893–1898) i "Wojny chłopskie" (1902–1908), plakat "Nigdy więcej wojny", litografie i drzeworyty: "Wojna" (1934–1935), "Triumf nad burżuazją" (1924), "Wyzysk" (1925) "Proletariat" (1925), "Śmierć" (1934-1935), rzeźby, np. "Skarga" (1939)<ref>[http://pl.wikipedia.org/wiki/K%C3%A4the_Kollwitz pl.wikipedia.org] [31.01.2015]</ref>.
  
W 1933 roku usunięto ją z Pruskiej Akademii. Ostatnie lata życia spędziła pod opieką syna w Moritzburgu. Zachowały się jej realistyczne rzeźby: ''Matka'', ''Para miłosna'', ''Skarga'', ''Kobiety żegnające żołnierzy'', ''Grupa dzieci'', ''Śmierć''. Rzeźba z podobizną jej dziadka Juliusa Ruppa znajduje się w Kaliningradzie obok murów katedry. Zmarła 22 kwietnia 1945 roku w Moritzburgu koło Drezna.
+
Kollwitz jako pierwsza kobieta została członkiem Pruskiej Akademii Sztuki (1919). Otrzymała tytuł profesora akademii sztuk pięknych (1928). Rok później otrzymała order ''Pour le Merite''.  
  
 +
W 1933 roku usunięto ją z Pruskiej Akademii. Ostatnie lata życia spędziła pod opieką syna w Moritzburgu. Podczas bombardowania w 1943 roku wiele jej prac uległo zniszczeniu, mimo to spuścizna Kollwitz jest znaczna. Największy zbiór prac, tj. około 300 rysunków, 500 grafik, plakaty i prace plastyczne oglądać można w największym poświęconym jej muzeum w Kolonii (Käthe-Kollwitz-Museum). Zachowały się m.in. jej realistyczne rzeźby: ''Matka'', ''Para miłosna'', ''Skarga'', ''Kobiety żegnające żołnierzy'', ''Grupa dzieci'', ''Śmierć''. Rzeźba z podobizną jej dziadka Juliusa Ruppa znajduje się w Kaliningradzie obok murów katedry. Zmarła 22 kwietnia 1945 roku w Moritzburgu koło Drezna.
 +
{{Przypisy}}
 +
<references/>
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
 
Jan Chłosta, ''Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich'', Olsztyn 1999.  
 
Jan Chłosta, ''Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich'', Olsztyn 1999.  
Linia 36: Linia 40:
  
  
[[Kategoria: Osoba|Kollwitz, Käthe]] [[Kategoria: Rzeźbiarze|Kollwitz, Käthe]][[Kategoria: 1919-1944|Kollwitz, Käthe]]
+
[[Kategoria:Osoby|Kollwitz, Käthe]] [[Kategoria:Ludzie kultury|Kollwitz, Käthe]] [[Kategoria:Rzeźbiarze|Kollwitz, Käthe]][[Kategoria: Malarze|Kollwitz, Käthe]][[Kategoria: 1919-1944|Kollwitz, Käthe]]
 
[[Kategoria: 1801-1918|Kollwitz, Käthe]]
 
[[Kategoria: 1801-1918|Kollwitz, Käthe]]

Aktualna wersja na dzień 09:06, 26 sie 2015

Käthe Kollwitz

Data i miejsce urodzenia 8 lipca 1867 r.
Królewiec
Data i miejsce śmierci 22 kwietnia 1945 r.
Moritzburg koło Drezna
Zawód rzeźbiarka, graficzka i malarka
Odznaczenia
order Pour le Merite

Käthe Kollwitz (ur. 8 lipca 1867 r. w Królewcu, zm. 22 kwietnia 1945 r. w Moritzburgu koło Drezna) – rzeźbiarka, graficzka, miedziorytniczka, litografka i malarka. Jedna z największych artystek niemieckich XX wieku.

Życiorys

Była piątym dzieckiem właściciela firmy budowlanej.

Naukę pobierała w szkołach prywatnych. Na lekcję rysunku uczęszczała do Emila Naidego. Studiowała w Berlinie. Tam spotkała się z dramatopisarzem Gerhartem Hauptmannem.

Po studiach w Berlinie i Monachium przyjechała do Królewca, gdzie urządziła pracownię. Potem z mężem lekarzem zamieszkała w Berlinie. Dużo podróżowała.

Twórczość Käthe Kollwitz przepełniona jest głębokim humanizmem; zadziwiała wszystkich prostotą ujęć. W swoich akwafortach, drzeworytach, szkicach, miedziorytach i akwarelach wyrażała proletariackie, komunistyczne i pacyficzne sympatie. Do najważniejszych jej prac należą cykle graficzne "Powstanie tkaczy" (1893–1898) i "Wojny chłopskie" (1902–1908), plakat "Nigdy więcej wojny", litografie i drzeworyty: "Wojna" (1934–1935), "Triumf nad burżuazją" (1924), "Wyzysk" (1925) "Proletariat" (1925), "Śmierć" (1934-1935), rzeźby, np. "Skarga" (1939)[1].

Kollwitz jako pierwsza kobieta została członkiem Pruskiej Akademii Sztuki (1919). Otrzymała tytuł profesora akademii sztuk pięknych (1928). Rok później otrzymała order Pour le Merite.

W 1933 roku usunięto ją z Pruskiej Akademii. Ostatnie lata życia spędziła pod opieką syna w Moritzburgu. Podczas bombardowania w 1943 roku wiele jej prac uległo zniszczeniu, mimo to spuścizna Kollwitz jest znaczna. Największy zbiór prac, tj. około 300 rysunków, 500 grafik, plakaty i prace plastyczne oglądać można w największym poświęconym jej muzeum w Kolonii (Käthe-Kollwitz-Museum). Zachowały się m.in. jej realistyczne rzeźby: Matka, Para miłosna, Skarga, Kobiety żegnające żołnierzy, Grupa dzieci, Śmierć. Rzeźba z podobizną jej dziadka Juliusa Ruppa znajduje się w Kaliningradzie obok murów katedry. Zmarła 22 kwietnia 1945 roku w Moritzburgu koło Drezna.

Przypisy

  1. pl.wikipedia.org [31.01.2015]

Bibliografia

Jan Chłosta, Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich, Olsztyn 1999.