Samuel Tschepius: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Życiorys) |
|||
| (Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | ''' Samuel Tschepius ''' (ur. 20 marca 1678 r. w [[Działdowo|Działdowie]], zm. 1 czerwca 1750 r. w Działdowie) – kaznodzieja polsko-ewangelicki, tłumacz, wydawca. | + | ''' Samuel Tschepius ''' (ur. 20 marca 1678 r. w [[Działdowo|Działdowie]], zm. 1 czerwca 1750 r. w Działdowie) – kaznodzieja polsko-ewangelicki, proboszcz działdowski i nidborski ([[Nidzica|nidzicki]]), tłumacz, wydawca. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
| − | Tschepius pochodził z rodziny pastorów polskich i nauczycieli, która na [[Mazury]] przywędrowała w XVI w. Ojciec Samuela | + | Tschepius pochodził z rodziny pastorów polskich i nauczycieli, która na [[Mazury]] przywędrowała w XVI w. Ojciec Samuela, Maciej Tschepius, był kaznodzieją w [[Zaborowo|Zaborowie]] oraz w [[Działdowo|Działdowie]]. |
| − | + | ||
| − | + | Tschepius uczęszczał do szkoły miejskiej w Działdowie i [[Brodnica|Brodnicy]]. W 1695 roku rozpoczął studia na uniwersytecie królewieckim. Poślubił córkę burmistrza [[Nidzica|Nidzicy]] Marię Neumann. Małżonkowie doczekali się sześciu synów. Wszyscy podjęli studia w [[Królewiec|Królewcu]]. | |
| − | Tschepius | + | |
| + | Po śmierci ojca w 1698 roku Tschepius został kaznodzieją, a następnie polsko-ewangelickim proboszczem w Działdowie. Wygłaszał kazania po polsku i niemiecku. Wydał drukiem ''Doskonały kancjonał pruski królewiecki z pilnością zrewidowany...''. Podjął się również tłumaczenia i wydania w 1726 roku ''Modlitw kościelnych'' oraz ''Modlitwy nabożnych''. Popularność zyskał jego przekład dzieła pt.''Sześć ksiąg o prawdziwym chrześcijaństwie'' Jana Arndta, które doczekało się sześciu wydań. Nawiązywał kontakty z pastorami z Królewca, a przede wszystkim z okolic Działdowa, co znacznie ułatwiało mu pracę nad tłumaczeniem i opracowywaniem tekstów o charakterze religijnym. | ||
| + | |||
| + | [[Emilia Sukretowa-Biedrawina]] przedstawiała Tschepiusa jako bibliofila, posiadacza niezwykle cennych rękopisów i foliałów polskich z XVI i XVII wieku. Księgozbiór zawierający "białe kruki", a wraz z nim rękopisy Tschepiusa przygotowywane do druku, spłonął w 1761 roku<ref>Sukertowa-Biedrawina Emilia, ''Działdowo w XVIII wieku'', "Przegląd Ewangelicki" 1938, nr 35</ref>. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | {{Przypisy}} | |
| − | + | <references/> | |
| − | < | ||
| − | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| + | Sukertowa-Biedrawina Emilia, ''Działdowo w XVIII wieku'', "Przegląd Ewangelicki" 1938, nr 35. | ||
Oracki Tadeusz,''Słownik biograficzny Warmii, Prus Książęcych i Ziemi Malborskiej. Od połowy XV do końca XVIII wieku'', t. II, Olsztyn 1988. | Oracki Tadeusz,''Słownik biograficzny Warmii, Prus Książęcych i Ziemi Malborskiej. Od połowy XV do końca XVIII wieku'', t. II, Olsztyn 1988. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria: | + | [[Kategoria: Kultura|Tschepius, Samuel]] [[Kategoria:Kościół ewangelicko-augsburski|Tschepius,Samuel]][[Kategoria:1701-1800|Tschepius, Samuel]] [[Kategoria:Ludzie kultury|Tschepius, Samuel]] [[Kategoria:Tłumacze|Tschepius, Samuel]][[Kategoria: Duchowni protestanccy|Tschepius, Samuel]] [[Kategoria: Działdowo|Tschepius, Samuel]][[Kategoria:Osoby|Tschepius, Samuel]] |
Aktualna wersja na dzień 09:26, 27 sie 2015
| Samuel Tschepius | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 20 marca 1678 r. Działdowo |
| Data i miejsce śmierci | 1 czerwca 1750 r. Działdowo |
| Kaznodzieja | kaznodzieja, tłumacz, wydawca |
Samuel Tschepius (ur. 20 marca 1678 r. w Działdowie, zm. 1 czerwca 1750 r. w Działdowie) – kaznodzieja polsko-ewangelicki, proboszcz działdowski i nidborski (nidzicki), tłumacz, wydawca.
Życiorys
Tschepius pochodził z rodziny pastorów polskich i nauczycieli, która na Mazury przywędrowała w XVI w. Ojciec Samuela, Maciej Tschepius, był kaznodzieją w Zaborowie oraz w Działdowie.
Tschepius uczęszczał do szkoły miejskiej w Działdowie i Brodnicy. W 1695 roku rozpoczął studia na uniwersytecie królewieckim. Poślubił córkę burmistrza Nidzicy Marię Neumann. Małżonkowie doczekali się sześciu synów. Wszyscy podjęli studia w Królewcu.
Po śmierci ojca w 1698 roku Tschepius został kaznodzieją, a następnie polsko-ewangelickim proboszczem w Działdowie. Wygłaszał kazania po polsku i niemiecku. Wydał drukiem Doskonały kancjonał pruski królewiecki z pilnością zrewidowany.... Podjął się również tłumaczenia i wydania w 1726 roku Modlitw kościelnych oraz Modlitwy nabożnych. Popularność zyskał jego przekład dzieła pt.Sześć ksiąg o prawdziwym chrześcijaństwie Jana Arndta, które doczekało się sześciu wydań. Nawiązywał kontakty z pastorami z Królewca, a przede wszystkim z okolic Działdowa, co znacznie ułatwiało mu pracę nad tłumaczeniem i opracowywaniem tekstów o charakterze religijnym.
Emilia Sukretowa-Biedrawina przedstawiała Tschepiusa jako bibliofila, posiadacza niezwykle cennych rękopisów i foliałów polskich z XVI i XVII wieku. Księgozbiór zawierający "białe kruki", a wraz z nim rękopisy Tschepiusa przygotowywane do druku, spłonął w 1761 roku[1].
Przypisy
- ↑ Sukertowa-Biedrawina Emilia, Działdowo w XVIII wieku, "Przegląd Ewangelicki" 1938, nr 35
Bibliografia
Sukertowa-Biedrawina Emilia, Działdowo w XVIII wieku, "Przegląd Ewangelicki" 1938, nr 35.
Oracki Tadeusz,Słownik biograficzny Warmii, Prus Książęcych i Ziemi Malborskiej. Od połowy XV do końca XVIII wieku, t. II, Olsztyn 1988.
