Janusz Fiebig: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
Linia 25: | Linia 25: | ||
=== Szkoła i wykształcenie === | === Szkoła i wykształcenie === | ||
− | Janusz Fiebig urodził się 9 stycznia 1955 r. w [[Olsztyn | Olsztynie]]. W 1970 r. wraz z rodziną przeniósł się do [[Szczytno | Szczytna]], gdzie ukończył Liceum Ogólnokształcące. Po złożeniu egzaminów maturalnych podjął studia w Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego. Ukończył je w czerwcu 1979 r. uzyskując tytuł magistra socjologii. | + | Janusz Fiebig urodził się 9 stycznia 1955 r. w [[Olsztyn |Olsztynie]]. W 1970 r. wraz z rodziną przeniósł się do [[Szczytno |Szczytna]], gdzie ukończył Liceum Ogólnokształcące. Po złożeniu egzaminów maturalnych podjął studia w Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego. Ukończył je w czerwcu 1979 r. uzyskując tytuł magistra socjologii. |
<br/> | <br/> | ||
=== Praca === | === Praca === | ||
Linia 32: | Linia 32: | ||
15 stycznia 1984 r. J. Fiebig został zatrudniony w Wyższej Szkole Oficerskiej (dalej WSO) MSW w Szczytnie, na stanowisku starszego asystenta Cyklu VII – Psychologii, Socjologii i Logiki. Otrzymał wówczas do realizacji zajęcia z dwóch przedmiotów, organizacji pracy i zarządzania w organach MSW oraz socjologii. Janusz Fiebieg sprawdził się w nowej roli, o czym świadczyć może fakt, iż w czerwcu 1986 r. został awansowany na stanowisko wykładowcy. | 15 stycznia 1984 r. J. Fiebig został zatrudniony w Wyższej Szkole Oficerskiej (dalej WSO) MSW w Szczytnie, na stanowisku starszego asystenta Cyklu VII – Psychologii, Socjologii i Logiki. Otrzymał wówczas do realizacji zajęcia z dwóch przedmiotów, organizacji pracy i zarządzania w organach MSW oraz socjologii. Janusz Fiebieg sprawdził się w nowej roli, o czym świadczyć może fakt, iż w czerwcu 1986 r. został awansowany na stanowisko wykładowcy. | ||
− | 1 października 1989 r. wraz przekształceniem WSO MSW w Wydział Zamiejscowy Akademii Spraw Wewnętrznych, J. Fiebieg przeszedł do pracy w Katedrze Organizacji i Wyszkolenia Wojskowego. Kolejna reorganizacja, której następstwem było utworzenie [[Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie| Wyższej Szkoły Policyjnej]] w Szczytnie (dalej WSPol), dla J. Fiebiga oznaczała nie tylko nowy przydział organizacyjny – do Zakładu Organizacji, Kierowania i Łączności w Instytucie Podstaw Służby Policyjnej, ale i awans na stanowisko starszego wykładowcy. 1 marca 1991 r. powierzono mu obowiązki kierownika tego zakładu, a 7 października 1991 r. mianowano kierownikiem. Ten ostatni awans zbiegł się z uzyskaniem przez niego stopnia naukowego doktora nauk humanistycznych z zakresu pedagogiki. Nadała mu go Rada Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu na podstawie pracy "Rola środków masowego oddziaływania w kształtowaniu opinii społeczno-politycznych młodzieży". | + | 1 października 1989 r. wraz przekształceniem WSO MSW w Wydział Zamiejscowy Akademii Spraw Wewnętrznych, J. Fiebieg przeszedł do pracy w Katedrze Organizacji i Wyszkolenia Wojskowego. Kolejna reorganizacja, której następstwem było utworzenie [[Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie|Wyższej Szkoły Policyjnej]] w Szczytnie (dalej WSPol), dla J. Fiebiga oznaczała nie tylko nowy przydział organizacyjny – do Zakładu Organizacji, Kierowania i Łączności w Instytucie Podstaw Służby Policyjnej, ale i awans na stanowisko starszego wykładowcy. 1 marca 1991 r. powierzono mu obowiązki kierownika tego zakładu, a 7 października 1991 r. mianowano kierownikiem. Ten ostatni awans zbiegł się z uzyskaniem przez niego stopnia naukowego doktora nauk humanistycznych z zakresu pedagogiki. Nadała mu go Rada Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu na podstawie pracy "Rola środków masowego oddziaływania w kształtowaniu opinii społeczno-politycznych młodzieży". |
Poza aktywnością naukową przejawiał on także duże zaangażowanie w pracę organizacyjną na szczycieńskiej uczelni. W latach 1992-1997 był pełnomocnikiem komendanta ds. zmiany form i metod kształcenia, w 1994 r. uczestniczył w przygotowaniu programów kursów menedżerskich dla komendantów rejonowych policji, należał do zespołów redakcyjnych "Przeglądu Policyjnego" i "Policyjnego Biuletynu Szkoleniowego", był również sekretarzem Rady Naukowej WSPol oraz sekretarzem Kolegium Komendantów Szkół Policji, gdy funkcję przewodniczącego tego kolegium pełnił komendant WSPol. 1 kwietnia 1993 r. objął funkcję dyrektora Instytutu Podstaw Służby Policyjnej. 1 października 1997 r., w związku z wewnętrzną reorganizacją WSPol, kierowaną przez niego jednostkę przemianowano na Instytut Służby Prewencyjnej, w którym zachował stanowisko dyrektora. | Poza aktywnością naukową przejawiał on także duże zaangażowanie w pracę organizacyjną na szczycieńskiej uczelni. W latach 1992-1997 był pełnomocnikiem komendanta ds. zmiany form i metod kształcenia, w 1994 r. uczestniczył w przygotowaniu programów kursów menedżerskich dla komendantów rejonowych policji, należał do zespołów redakcyjnych "Przeglądu Policyjnego" i "Policyjnego Biuletynu Szkoleniowego", był również sekretarzem Rady Naukowej WSPol oraz sekretarzem Kolegium Komendantów Szkół Policji, gdy funkcję przewodniczącego tego kolegium pełnił komendant WSPol. 1 kwietnia 1993 r. objął funkcję dyrektora Instytutu Podstaw Służby Policyjnej. 1 października 1997 r., w związku z wewnętrzną reorganizacją WSPol, kierowaną przez niego jednostkę przemianowano na Instytut Służby Prewencyjnej, w którym zachował stanowisko dyrektora. | ||
− | W 2003 r. przyszłość WSPol jako uczelni wyższej została podważona przez ówczesnego komendanta głównego policji. Zadania jej przeprofilowania podjął się R. Drożdż, który jako pełniący obowiązki komendanta, zaproponował J. Fiebiga na swego zastępcę. Kandydatura ta zyskały aprobatę komendanta głównego policji, w następstwie czego 26 czerwca 2003 r. J. Fiebig został mianowany zastępcą komendanta WSPol. Rychłe odwołanie R. Drożdża ze stanowiska komendanta WSPol spowodowało, że R. Fiebigowi powierzono 15 kwietnia 2004 r. pełnienie jego obowiązków. W tym charakterze kierował WSPol do 17 maja 2004 r., kiedy na stanowisko jej komendanta mianowano inspektora [[Wiesław Mądrzejowski | Wiesława Mądrzejowskiego]]. Ponieważ wytrwał on w tej roli niespełna rok – zwolniony z tego stanowiska 31 marca 2005 r. – pełnienie obowiązków ponownie powierzono J. Fiebigowi (1 kwietnia 2005 r.). 4 października 2005 r. mianowania kolejnego komendanta, którym został nadinsp. Kazimierz Szwajcowski. J. Fiebig w nowej konfiguracji personalnej funkcjonował niespełna pół roku. 15 lutego 2006 r. został zwolniony z zajmowanego stanowiska, jak i ze służby w policji. | + | W 2003 r. przyszłość WSPol jako uczelni wyższej została podważona przez ówczesnego komendanta głównego policji. Zadania jej przeprofilowania podjął się R. Drożdż, który jako pełniący obowiązki komendanta, zaproponował J. Fiebiga na swego zastępcę. Kandydatura ta zyskały aprobatę komendanta głównego policji, w następstwie czego 26 czerwca 2003 r. J. Fiebig został mianowany zastępcą komendanta WSPol. Rychłe odwołanie R. Drożdża ze stanowiska komendanta WSPol spowodowało, że R. Fiebigowi powierzono 15 kwietnia 2004 r. pełnienie jego obowiązków. W tym charakterze kierował WSPol do 17 maja 2004 r., kiedy na stanowisko jej komendanta mianowano inspektora [[Wiesław Mądrzejowski |Wiesława Mądrzejowskiego]]. Ponieważ wytrwał on w tej roli niespełna rok – zwolniony z tego stanowiska 31 marca 2005 r. – pełnienie obowiązków ponownie powierzono J. Fiebigowi (1 kwietnia 2005 r.). 4 października 2005 r. mianowania kolejnego komendanta, którym został nadinsp. Kazimierz Szwajcowski. J. Fiebig w nowej konfiguracji personalnej funkcjonował niespełna pół roku. 15 lutego 2006 r. został zwolniony z zajmowanego stanowiska, jak i ze służby w policji. |
<br/> | <br/> | ||
Linia 48: | Linia 48: | ||
[http://kurekmazurski.pl/beta/?art=1268 kurekmazurski.pl] [27.12.2013] | [http://kurekmazurski.pl/beta/?art=1268 kurekmazurski.pl] [27.12.2013] | ||
<br/> | <br/> | ||
− | [[Kategoria: | + | [[Kategoria: Osoby|Fiebig, Janusz]] |
− | [[Kategoria: Policjanci|Fiebig, Janusz]] | + | [[Kategoria:Urzędnicy i funkcjonariusze państwowi|Fiebig, Janusz]][[Kategoria:Policjanci|Fiebig, Janusz]] |
− | [[Kategoria: Rektorzy | + | [[Kategoria: Rektorzy|Fiebig, Janusz]] |
[[Kategoria: Nauczyciele akademiccy|Fiebig, Janusz]] | [[Kategoria: Nauczyciele akademiccy|Fiebig, Janusz]] | ||
[[Kategoria: Olsztyn|Fiebig, Janusz]] | [[Kategoria: Olsztyn|Fiebig, Janusz]] |
Aktualna wersja na dzień 12:03, 4 wrz 2015
Janusz Fiebig | |
| |
Data i miejsce urodzenia | 9 stycznia 1955 r. Olsztyn |
Inspektor policji dr Janusz Fiebig (ur. 9 stycznia 1955 r. w Olsztynie) – p.o. Komendanta-Rektora Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie: (15.04.2004-17.05.2004; 1.04.2005-4.10.2005).
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Janusz Fiebig urodził się 9 stycznia 1955 r. w Olsztynie. W 1970 r. wraz z rodziną przeniósł się do Szczytna, gdzie ukończył Liceum Ogólnokształcące. Po złożeniu egzaminów maturalnych podjął studia w Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego. Ukończył je w czerwcu 1979 r. uzyskując tytuł magistra socjologii.
Praca
Janusz Fiebig bezpośrednio po ukończeniu studiów zdecydował się na podjęcie pracy w resorcie spraw wewnętrznych. Rozpoczął ją 16 października 1979 r. Początkowo zatrudniony był w Komendzie Wojewódzkiej w Olsztynie, by przejść następnie do Komendy Miejskiej MO w Szczytnie oraz Rejonowego Urzędu Spraw Wewnętrznych w Szczytnie, osiągając tam stanowisko starszego inspektora. Przeszkolenie zawodowe uzyskał jako słuchacz Studium Podyplomowego Akademii Spraw Wewnętrznych, które ukończył w lipcu 1982 r. Został wówczas mianowany na stopień podporucznika MO.
15 stycznia 1984 r. J. Fiebig został zatrudniony w Wyższej Szkole Oficerskiej (dalej WSO) MSW w Szczytnie, na stanowisku starszego asystenta Cyklu VII – Psychologii, Socjologii i Logiki. Otrzymał wówczas do realizacji zajęcia z dwóch przedmiotów, organizacji pracy i zarządzania w organach MSW oraz socjologii. Janusz Fiebieg sprawdził się w nowej roli, o czym świadczyć może fakt, iż w czerwcu 1986 r. został awansowany na stanowisko wykładowcy.
1 października 1989 r. wraz przekształceniem WSO MSW w Wydział Zamiejscowy Akademii Spraw Wewnętrznych, J. Fiebieg przeszedł do pracy w Katedrze Organizacji i Wyszkolenia Wojskowego. Kolejna reorganizacja, której następstwem było utworzenie Wyższej Szkoły Policyjnej w Szczytnie (dalej WSPol), dla J. Fiebiga oznaczała nie tylko nowy przydział organizacyjny – do Zakładu Organizacji, Kierowania i Łączności w Instytucie Podstaw Służby Policyjnej, ale i awans na stanowisko starszego wykładowcy. 1 marca 1991 r. powierzono mu obowiązki kierownika tego zakładu, a 7 października 1991 r. mianowano kierownikiem. Ten ostatni awans zbiegł się z uzyskaniem przez niego stopnia naukowego doktora nauk humanistycznych z zakresu pedagogiki. Nadała mu go Rada Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu na podstawie pracy "Rola środków masowego oddziaływania w kształtowaniu opinii społeczno-politycznych młodzieży".
Poza aktywnością naukową przejawiał on także duże zaangażowanie w pracę organizacyjną na szczycieńskiej uczelni. W latach 1992-1997 był pełnomocnikiem komendanta ds. zmiany form i metod kształcenia, w 1994 r. uczestniczył w przygotowaniu programów kursów menedżerskich dla komendantów rejonowych policji, należał do zespołów redakcyjnych "Przeglądu Policyjnego" i "Policyjnego Biuletynu Szkoleniowego", był również sekretarzem Rady Naukowej WSPol oraz sekretarzem Kolegium Komendantów Szkół Policji, gdy funkcję przewodniczącego tego kolegium pełnił komendant WSPol. 1 kwietnia 1993 r. objął funkcję dyrektora Instytutu Podstaw Służby Policyjnej. 1 października 1997 r., w związku z wewnętrzną reorganizacją WSPol, kierowaną przez niego jednostkę przemianowano na Instytut Służby Prewencyjnej, w którym zachował stanowisko dyrektora.
W 2003 r. przyszłość WSPol jako uczelni wyższej została podważona przez ówczesnego komendanta głównego policji. Zadania jej przeprofilowania podjął się R. Drożdż, który jako pełniący obowiązki komendanta, zaproponował J. Fiebiga na swego zastępcę. Kandydatura ta zyskały aprobatę komendanta głównego policji, w następstwie czego 26 czerwca 2003 r. J. Fiebig został mianowany zastępcą komendanta WSPol. Rychłe odwołanie R. Drożdża ze stanowiska komendanta WSPol spowodowało, że R. Fiebigowi powierzono 15 kwietnia 2004 r. pełnienie jego obowiązków. W tym charakterze kierował WSPol do 17 maja 2004 r., kiedy na stanowisko jej komendanta mianowano inspektora Wiesława Mądrzejowskiego. Ponieważ wytrwał on w tej roli niespełna rok – zwolniony z tego stanowiska 31 marca 2005 r. – pełnienie obowiązków ponownie powierzono J. Fiebigowi (1 kwietnia 2005 r.). 4 października 2005 r. mianowania kolejnego komendanta, którym został nadinsp. Kazimierz Szwajcowski. J. Fiebig w nowej konfiguracji personalnej funkcjonował niespełna pół roku. 15 lutego 2006 r. został zwolniony z zajmowanego stanowiska, jak i ze służby w policji.
Bibliografia
Kamasa, Kronika Policji, [w:] Przegląd Policyjny, roczniki z lat 2004-2006.
Majer P., Kronika Policji, [w:] Przegląd Policyjny, roczniki z lat 1990-2003.
Siemak Z., Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie (10 X 1990 - ), [w:] 50-lecie oficerskiego szkolnictwa policyjnego w Szczytnie (1954-2004), red. nauk. M. Goettel, A. Misiuk, Szczytno 2004 r.
Zobacz też
kurekmazurski.pl [27.12.2013]