Zygmunt Kanigowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
m (Zastępowanie tekstu - "[[Kategoria: 1945-1989 | " na "[[Kategoria: 1945-1989|")
 
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika)
Linia 37: Linia 37:
 
Bednarski Z., ''Rocznik Medyczny'', tom V, volumen I, Olsztyn 1997, s.70-71.<br/>
 
Bednarski Z., ''Rocznik Medyczny'', tom V, volumen I, Olsztyn 1997, s.70-71.<br/>
 
[[Kategoria: Zdrowie|Kanigowski, Zygmunt]] [[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Kanigowski, Zygmunt]]
 
[[Kategoria: Zdrowie|Kanigowski, Zygmunt]] [[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Kanigowski, Zygmunt]]
[[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Kanigowski, Zygmunt]] [[Kategoria: 1919-1944|Kanigowski, Zygmunt]][[Kategoria: 1945-1989|Kanigowski, Zygmunt]] [[Kategoria: Olsztyn|Kanigowski, Zygmunt]]
+
[[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Kanigowski, Zygmunt]] [[Kategoria: 1919-1944|Kanigowski, Zygmunt]][[Kategoria: 1945-1989|Kanigowski, Zygmunt]] [[Kategoria: Olsztyn|Kanigowski, Zygmunt]][[Kategoria:Osoby|Kanigowski,Zygmunt]]

Aktualna wersja na dzień 12:19, 4 wrz 2015

Zygmunt Kanigowski

Data i miejsce urodzenia 18 lipca 1909 r.
Wading-River (USA)
Data i miejsce śmierci 29 marca 1968 r.
Białystok
Zawód lekarz

Zygmunt Kanigowski (ur. 18 lipca 1909 r. w Wading-River, Long Island, N.Y., USA, zm. 29 marca 1968 r. w Białymstoku) – lekarz, neurolog, doktor nauk medycznych.

Życiorys

Syn Jana i Anny z domu Nosarzewskiej.

Szkoła i wykształcenie

Wraz z rodzicami wrócił do Polski w 1912 r. Uczęszczał do Gimnazjum Państwowego im. S. Wyspiańskiego w Mławie, gdzie w 1927 r. otrzymał świadectwo dojrzałości. Studiował na Wydziale Lekarskim USB w Wilnie. Dyplom lekarza uzyskał 29 maja 1934 r.

Uzyskał tytuły dr nauk medycznych, docenta oraz profesora nadzwyczajnego Akademii Medycznej w Białymstoku, gdzie przeniósł się w 1954 r.

Praca

Jako student pracował w Klinice Chorób Nerwowych i Umysłowych USB w Wilnie. Później był młodszym, a następnie starszym asystentem oraz adiunktem. Od 1939 r. był ordynatorem oddziału neurologicznego Szpitala Św. Jakuba w Wilnie, od 1939 r. do 1941 r. neurologiem w Kasie Chorych, a od 1941 r. do 1945 r. ordynatorem w Szpitalu Chorób Nerwowych i Wewnętrznych.

Wysiedlony z Wilna przybył 1 lutego 1945 r. do Białegostoku, skąd został skierowany do pracy w Białej Piskiej. Przebywał tam od 15 lutego do 6 marca i w tym czasie nie udało mu się zorganizować szpitala. Wyjechał do Olsztyna i jako neurolog pracował w Przychodni Kolejowej PKP i Poliklinice Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego. Zorganizował oddział neurologiczny w Szpitalu Wojewódzkim, później Poradnię Zdrowia Psychicznego. W 1947 r. został ordynatorem oddziału neurologicznego w Szpitalu Wojewódzkim.

Bibliografia

Bednarski Z., Rocznik Medyczny, tom V, volumen I, Olsztyn 1997, s.70-71.