Bitwa pod Tannenbergiem: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria:Dzieje" na "Kategoria:Dzieje Warmii i Mazur") |
|||
| (Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | '''Bitwa pod Tannenbergiem''' – stoczona w czasie I wojny światowej niedaleko wsi [[Stębark]] (niem. Tannenberg). Niemiecka historiografia określa ją jako drugą bitwę pod Tannenbergiem, uznając za pierwszą średniowieczną bitwę (nazywaną w polskiej tradycji [[bitwa pod Grunwaldem|bitwą pod Grunwaldem]]) z 1410 r. Bitwa pod Tannenbergiem rozpoczęła się 23 sierpnia 1914 r. w wyniku dość złożonej sytuacji, jaka powstała po przegranej przez Niemców z Rosjanami bitwie pod Gąbinem 20 sierpnia 1914 r. Przegranym w | + | '''Bitwa pod Tannenbergiem''' – stoczona w czasie I wojny światowej niedaleko wsi [[Stębark]] (niem. Tannenberg). Niemiecka historiografia określa ją jako drugą bitwę pod Tannenbergiem, uznając za pierwszą średniowieczną bitwę (nazywaną w polskiej tradycji [[bitwa pod Grunwaldem|bitwą pod Grunwaldem]]) z 1410 r. Bitwa pod Tannenbergiem rozpoczęła się 23 sierpnia 1914 r. w wyniku dość złożonej sytuacji, jaka powstała po przegranej przez Niemców z Rosjanami bitwie pod Gąbinem 20 sierpnia 1914 r. Przegranym w bitwie pod Gąbinem był dowódca niemieckiej 8 Armii gen. Maximilian von Prittwitz, który w wyniku tej porażki zarządził odwrót swoich wojsk. Za tę przegraną i za wycofanie się z walk został pozbawiony dowództwa. Gen. Helmuth von Moltke (szef niemieckiego Sztabu Generalnego) mianował na jego miejsce Paula von Hindenburga, a nowym szefem sztabu 8 Armii został gen. Erich Ludendorff. Obaj generałowie reprezentowali odmienne podejście niż gen. von Prittwitz. Postanowili przygotować plan uderzenia na rosyjską 2 Armię gen. Aleksandra Samsonowa. Rosyjski generał nie miał pojęcia o zmianie sytuacji w armii niemieckiej, sądził, że nadal jest ona w odwrocie i postanowił przeciąć jej drogę. Podążał więc ze swoim wojskiem w kierunku[[Olsztyn| Olsztyna]], na zachód. |
==Przebieg bitwy== | ==Przebieg bitwy== | ||
| − | Pierwszy kontakt walczących wojsk nastąpił 23 sierpnia w okolicach wsi [[Orłowo]] (dzisiaj znajduje się tam jeden z większych cmentarzy wojennych z I wojny światowej w dawnych [[Prusy Wschodnie|Prusach Wschodnich]] | + | Pierwszy kontakt walczących wojsk nastąpił 23 sierpnia w okolicach wsi [[Orłowo]] (dzisiaj znajduje się tam jeden z większych cmentarzy wojennych z I wojny światowej w dawnych [[Prusy Wschodnie|Prusach Wschodnich]]; leżą tam żołnierze obu armii, różnej narodowości). 24 sierpnia Hindenburg i Ludendorff postanowili skierować część swoich sił na prawe skrzydło wojsk gen. Samsonowa. Walki trwały do 30 sierpnia. W wyniku błędów rosyjskich niemiecka armia odniosła zwycięstwo, gromiąc Rosjan i biorąc do niewoli ponad 90 tys. jeńców oraz wiele sprzętu wojennego i broni. Gen. Samsonow, świadomy swojej winy i klęski, popełnił samobójstwo. |
==Konsekwencje== | ==Konsekwencje== | ||
| − | W wyniku zwycięstwa pod Tannenbergiem Niemcy powstrzymali rozpoczętą 17 sierpnia 1914 r. rosyjską ofensywę na Prusy Wschodnie, a Paul von Hindenburg został feldmarszałkiem, potem zaś zrobił karierę polityczną w Republice | + | W wyniku zwycięstwa pod Tannenbergiem Niemcy powstrzymali rozpoczętą 17 sierpnia 1914 r. rosyjską ofensywę na Prusy Wschodnie, a Paul von Hindenburg został feldmarszałkiem, potem zaś zrobił karierę polityczną w Republice Weimarskiej – został prezydentem. Jego postać została otoczona przez propagandę niemiecką niemal kultem. Jednak brak sił niemieckich, które skierowano na pomoc Hindenburgowi w sierpniu 1914 r. (nie dotarły one na czas bitwy) uniemożliwił niemiecką ofensywę na zachodzie. |
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
| + | ''Wielkie wojny w Prusach. Działania militarne między Wisłą a Niemnem na przestrzeni wieków'', pod red. W. Gieszczyńskiego, N. Kasparka, Dąbrówno 2010.<br> | ||
| + | ''Wojny w Prusach'', pod red. W. Gieszczyńskiego, N. Kasparka, J. Maronia, Olsztyn 2004. | ||
| − | [[Kategoria:Dzieje]] [[Kategoria: 1801-1918]] | + | [[Kategoria:Dzieje Warmii i Mazur]] [[Kategoria: 1801-1918]][[Kategoria: I wojna światowa]] |
Aktualna wersja na dzień 12:38, 16 wrz 2015
Bitwa pod Tannenbergiem – stoczona w czasie I wojny światowej niedaleko wsi Stębark (niem. Tannenberg). Niemiecka historiografia określa ją jako drugą bitwę pod Tannenbergiem, uznając za pierwszą średniowieczną bitwę (nazywaną w polskiej tradycji bitwą pod Grunwaldem) z 1410 r. Bitwa pod Tannenbergiem rozpoczęła się 23 sierpnia 1914 r. w wyniku dość złożonej sytuacji, jaka powstała po przegranej przez Niemców z Rosjanami bitwie pod Gąbinem 20 sierpnia 1914 r. Przegranym w bitwie pod Gąbinem był dowódca niemieckiej 8 Armii gen. Maximilian von Prittwitz, który w wyniku tej porażki zarządził odwrót swoich wojsk. Za tę przegraną i za wycofanie się z walk został pozbawiony dowództwa. Gen. Helmuth von Moltke (szef niemieckiego Sztabu Generalnego) mianował na jego miejsce Paula von Hindenburga, a nowym szefem sztabu 8 Armii został gen. Erich Ludendorff. Obaj generałowie reprezentowali odmienne podejście niż gen. von Prittwitz. Postanowili przygotować plan uderzenia na rosyjską 2 Armię gen. Aleksandra Samsonowa. Rosyjski generał nie miał pojęcia o zmianie sytuacji w armii niemieckiej, sądził, że nadal jest ona w odwrocie i postanowił przeciąć jej drogę. Podążał więc ze swoim wojskiem w kierunku Olsztyna, na zachód.
Przebieg bitwy
Pierwszy kontakt walczących wojsk nastąpił 23 sierpnia w okolicach wsi Orłowo (dzisiaj znajduje się tam jeden z większych cmentarzy wojennych z I wojny światowej w dawnych Prusach Wschodnich; leżą tam żołnierze obu armii, różnej narodowości). 24 sierpnia Hindenburg i Ludendorff postanowili skierować część swoich sił na prawe skrzydło wojsk gen. Samsonowa. Walki trwały do 30 sierpnia. W wyniku błędów rosyjskich niemiecka armia odniosła zwycięstwo, gromiąc Rosjan i biorąc do niewoli ponad 90 tys. jeńców oraz wiele sprzętu wojennego i broni. Gen. Samsonow, świadomy swojej winy i klęski, popełnił samobójstwo.
Konsekwencje
W wyniku zwycięstwa pod Tannenbergiem Niemcy powstrzymali rozpoczętą 17 sierpnia 1914 r. rosyjską ofensywę na Prusy Wschodnie, a Paul von Hindenburg został feldmarszałkiem, potem zaś zrobił karierę polityczną w Republice Weimarskiej – został prezydentem. Jego postać została otoczona przez propagandę niemiecką niemal kultem. Jednak brak sił niemieckich, które skierowano na pomoc Hindenburgowi w sierpniu 1914 r. (nie dotarły one na czas bitwy) uniemożliwił niemiecką ofensywę na zachodzie.
Bibliografia
Wielkie wojny w Prusach. Działania militarne między Wisłą a Niemnem na przestrzeni wieków, pod red. W. Gieszczyńskiego, N. Kasparka, Dąbrówno 2010.
Wojny w Prusach, pod red. W. Gieszczyńskiego, N. Kasparka, J. Maronia, Olsztyn 2004.
